Het CDA wil werkgeverschap aantrekkelijker maken door meer interne flexibiliteit, minder risico’s en duidelijke regelgeving, zodat meer mensen in vaste dienst komen en werkgevers minder huiverig zijn om personeel aan te nemen. Ze pleiten voor samenwerking met sociale partners, het wegnemen van belemmeringen voor gedeeld werkgeverschap, en het stimuleren van goed werkgeverschap, onder andere via sociale innovatie en ondersteuning bij scholing en begeleiding. Daarnaast leggen ze nadruk op de verantwoordelijkheid van werkgevers voor fatsoenlijke arbeidsomstandigheden, huisvesting van arbeidsmigranten en het ondersteunen van werknemers bij pensioen en studieschulden.
Het CDA ziet dat werkgevers vaak terughoudend zijn om mensen in vaste dienst te nemen vanwege risico’s en onzekerheden. Ze willen werkgeverschap aantrekkelijker maken door meer interne flexibiliteit, het verminderen van risico’s bij ziekte en uitval, en het stimuleren van goed werkgeverschap. Dit moet leiden tot meer vaste banen en minder tweedeling op de arbeidsmarkt.
“De meeste werkgevers willen werknemers aan zich binden, maar zijn soms huiverig om dat te doen. Het CDA wil zowel flexibele contracten meer zekerheid bieden als het werkgeverschap aantrekkelijker maken door meer (interne) flexibiliteit.”
“We willen werknemers meer zekerheid bieden en werkgeverschap aantrekkelijker maken. Daarom moet het arbeidsmarktpakket dat met sociale partners is afgesproken met urgentie worden doorgezet.”
“De overheid neemt belemmeringen weg voor gedeeld werkgeverschap zodat werknemers makkelijk een baan bij meerdere werkgevers kunnen hebben, ook in verschillende sectoren, zoals hybride docentschap.”
“We investeren in begeleiding van werkgevers, dekken risico’s van uitval met een no-riskpolis en zorgen voor inzicht in vaardigheden, zodat een goede match kan plaatsvinden.”
Het CDA benadrukt dat werkgevers verantwoordelijk zijn voor fatsoenlijke arbeidsomstandigheden, eerlijke behandeling en goede huisvesting van arbeidsmigranten. Ze willen misstanden tegengaan en stellen aanvullende verplichtingen aan werkgevers, zoals het verzorgen van Nederlandse les en het bieden van nazorg na beëindiging van het dienstverband.
“Iedereen in Nederland heeft recht op eerlijk loon en fatsoenlijke arbeidsomstandigheden.”
“Bedrijven zijn verantwoordelijk voor fatsoenlijke huisvesting van hun arbeidsmigranten. Werkgevers blijven een arbeidsmigrant vier weken na het beëindigen van het dienstverband huisvesten, zodat mensen de tijd krijgen om terug te keren naar hun land van herkomst of ander werk te vinden.”
“Werkgevers worden verplicht Nederlandse les te verzorgen voor hun arbeidsmigranten.”
“Gemeenten en werkgevers zijn samen verantwoordelijk voor een goede registratie van arbeidsmigranten.”
Het CDA wil dat werkgevers een actieve rol spelen bij het ondersteunen van werknemers op het gebied van scholing, het terugbetalen van studieschulden, pensioenbewustzijn en het creëren van kansen voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dit moet bijdragen aan een inclusieve arbeidsmarkt en duurzame inzetbaarheid.
“We maken het aantrekkelijker voor werkgevers om te helpen bij het terugbetalen van studieschulden.”
“Samen met werkgevers en pensioenfondsen organiseert de Rijksoverheid informatiecampagnes om de bewustwording te vergroten. Zo stimuleren we dat mensen al op jonge leeftijd bewust worden van het inkomen nu en later, en zo ook later financieel weerbaar worden.”
“Er komt een nieuwe banenafspraak waarin Rijk, gemeenten, UWV en werkgevers/werknemers afspreken hoe ze meer mensen die op termijn zicht op werk hebben gaan ondersteunen naar regulier werk.”
Het CDA wil het cao-stelsel aantrekkelijker maken en uitbreiden naar nieuwe sectoren, en pleit voor structureel overleg met werkgevers en andere sociale partners om arbeidsmarktbeleid te moderniseren en innovatie te stimuleren.
“We maken samen met vakbonden en werkgevers het cao-stelsel aantrekkelijker, ook voor nieuwe sectoren zodat er meer werknemers onder een cao vallen. Waar nodig passen we het huidige cao-stelsel aan om innovatie te stimuleren.”
“Het kabinet voert minimaal twee keer per jaar overleg met sociale partners over arbeidsmarkt en economie.”
BVNL wil werkgeverslasten en regeldruk fors verlagen om ondernemen aantrekkelijker te maken en werkgelegenheid te stimuleren. Ze pleiten voor meer contractvrijheid, versoepeling van het ontslagrecht, en het afschaffen van verplichtingen zoals de ondernemingsraad en de expatregeling. De partij ziet werkgevers als motor van de economie en wil hen meer ruimte en minder overheidsbemoeienis geven.
BVNL vindt dat werkgevers te veel worden belast en gehinderd door regels, wat ondernemen en het creëren van banen belemmert. Door lasten en bureaucratie te verminderen, willen ze het vestigingsklimaat verbeteren en bedrijven stimuleren om in Nederland te blijven en te groeien.
“De werkgeverslasten verlagen.”
“Het vestigingsklimaat moet worden verbeterd door lagere belastingen (vlaktaks van 25%) in te voeren, minder overheidsbemoeienis, lage energiekosten en versoepeling van het arbeidsrecht.”
“Minder regels voor ondernemers en bedrijven. Bureaucratie en regeldruk moeten worden teruggedrongen.”
“Het MKB en de ZZP’ers zijn de motor van de Nederlandse economie. 80% van alle banen wordt gegenereerd door ondernemers. De overheid moet zich minder met hen bemoeien. BVNL wil de belastingen en werkgeverslasten voor ondernemers omlaag brengen, de bureaucratie verminderen...”
BVNL wil werkgevers meer flexibiliteit geven bij het aangaan en beëindigen van arbeidscontracten. Ze vinden dat het huidige arbeidsrecht te star is en innovatie en groei belemmert. Door het ontslagrecht te versoepelen en het aantal tijdelijke contracten te verruimen, willen ze werkgevers stimuleren om meer mensen aan te nemen.
BVNL wil diverse wettelijke verplichtingen voor werkgevers schrappen, omdat deze volgens hen onnodig belastend zijn en weinig toevoegen aan goed werkgeverschap. Dit betreft onder meer de ondernemingsraad, de expatregeling en de Wet Poortwachter.
BVNL wil de periode van loondoorbetaling bij ziekte voor werkgevers verkorten en pleit voor meer transparantie over de totale loonkosten, inclusief werkgeverslasten, op de salarisstrook. Dit moet het werkgeverschap aantrekkelijker en overzichtelijker maken.
“Doorbetalen bij ziekteverzuim van een werknemer terugbrengen van 2 jaar naar maximaal 6 maanden. Na 6 maanden is iemand weer aan het werk of valt hij of zij terug naar de bijstand.”
“Inzicht in de belastingdruk voor werkenden door voortaan de totale loonkosten, inclusief werkgeverslasten op de salarisstrook te vermelden.”
BIJ1 wil de macht van werkgevers sterk inperken en de positie van werknemers fundamenteel versterken. Ze pleiten voor wettelijke verplichtingen voor werkgevers, zoals het verplicht uitkeren van winstdeling, het verhogen van het minimumloon, en het afdwingen van werknemerszeggenschap in bedrijven. Hun visie is dat werkenden, niet werkgevers of aandeelhouders, de economie moeten sturen en profiteren van de opbrengsten.
BIJ1 wil dat werkgevers wettelijk verplicht worden een deel van hun winst aan werknemers uit te keren, zodat werkenden direct profiteren van de door hen geproduceerde waarde. Dit moet de ongelijkheid tussen werkgevers/aandeelhouders en werknemers verkleinen.
De partij wil werkgevers dwingen tot vergaande democratisering van bedrijven, waarbij werknemers het voor het zeggen krijgen over productie, lonen en beleid. Coöperaties en werknemersraden krijgen een centrale rol, en werkgevers moeten macht afstaan.
“In elke sector maken de werkende mensen keuzes over de productie, verkoop, lonen en prijzen. Niet de aandeelhouders en managers, maar de werkende mensen aan de knoppen.”
“Nieuwe bedrijven worden standaard opgericht als werknemerscoöperaties.”
“Elk bestaand beursgenoteerd bedrijf met meer dan 100 werknemers is verplicht een werknemersfonds op te richten. Hieraan schrijven zij jaarlijks een aantal nieuwe aandelen uit, in verhouding met de jaarwinst.”
“De democratische ondernemingsraad is een verplicht onderdeel van grote bedrijven, met een bindend mandaat in het bestuur.”
BIJ1 wil werkgevers strenger controleren en sanctioneren op het gebied van arbeidsrechten, ontslagbescherming en discriminatie. Werkgevers die vakbondsbezoek weigeren of discrimineren, krijgen sancties of inspecties.
“Vakbonden krijgen het recht om werkvloeren te bezoeken... Weigert een werkgever zo’n bezoek, dan volgt een bezoek van de Arbeidsinspectie.”
“Bedrijven die zich schuldig maken aan discriminatie krijgen strengere sancties.”
“We verbeteren de bescherming tegen ontslag en gaan schijnzelfstandigheid tegen.”
Op termijn wil BIJ1 dat werkgevers het merendeel van hun bedrijf overdragen aan werknemers, via verplichte aandelenoverdracht en voorkeursrechten bij overnames.
“Bestaande beursgenoteerde bedrijven met meer dan 100 werknemers krijgen een transitieplicht: binnen 10 jaar moet het merendeel van de aandelen in handen zijn van de werknemers.”
“Multinationale bedrijven met dependances (vestigingen) in Nederland zijn verplicht een plan te maken waarin staat hoe zij binnen korte tijd minimaal 51% van de aandelen aan de werknemers van die dependance verkopen.”
NSC wil werkgevers stimuleren om meer vaste banen te bieden, administratieve lasten te verlagen en eerlijkere arbeidsvoorwaarden te creëren. Ze pleiten voor minder regeldruk, lagere lasten, en concrete maatregelen om het aantrekkelijker te maken mensen in vaste dienst te nemen, vooral voor het mkb. Ook leggen ze nadruk op gezamenlijke verantwoordelijkheid van werkgevers en werknemers voor scholing en duurzame inzetbaarheid.
NSC ziet hoge lasten en regeldruk als belemmeringen voor werkgevers, vooral voor het mkb, om mensen in vaste dienst te nemen. Door lasten te verlagen en administratieve verplichtingen te verminderen, willen ze werkgevers stimuleren tot meer vaste banen en economische groei.
“De lasten voor werkgevers worden verlaagd om de stijging van de loonkosten te compenseren.”
“Het moet aantrekkelijker worden voor kleine werkgevers om mensen in vaste dienst te nemen. We willen daarom minder administratieve lasten voor mkb’ers, onder meer door bestaande prikkels tegen het licht te houden en bij nieuwe wetgeving een mkb-uitvoeringstoets in te voeren.”
“Papieren tijgers moeten worden geschrapt, zoals de rapportageplicht werkgebonden mobiliteit.”
NSC erkent dat de verplichting tot loondoorbetaling bij ziekte een drempel vormt voor kleine werkgevers om personeel aan te nemen. Ze willen deze verplichting verkorten om het risico voor kleine bedrijven te beperken.
“De voor werkgevers verplichte loondoorbetaling bij ziekte gaat voor kleine bedrijven naar één jaar. Alleen als werkgevers hun re-integratieverplichtingen onvoldoende zijn nagekomen, kan het UWV een jaar langer loondoorbetaling opleggen.”
NSC vindt dat werkgevers en werknemers samen verantwoordelijk zijn voor het op peil houden van kennis en het begeleiden van werknemers naar nieuw werk. Dit moet bijdragen aan een wendbare arbeidsmarkt en betere kansen voor werkenden.
“Werkgevers en werknemers zijn samen verantwoordelijk voor het op peil houden van kennis en vakmanschap en voor ‘van werk naar werk’-trajecten bij ontslag.”
NSC wil het voor werkgevers minder aantrekkelijk maken om goedkope arbeidsmigranten in te zetten en legt meer verantwoordelijkheid bij werkgevers voor integratie en arbeidsvoorwaarden van arbeidsmigranten. Ze voeren een werkgeversheffing in en stellen strengere eisen aan huisvesting en arbeidsomstandigheden.
“We voeren daarom naar Engels voorbeeld een werkgeversheffing in op de inzet van arbeidsmigranten.”
“We schaffen de mogelijkheid voor werkgevers af om een percentage (25%) van het minimumloon van arbeidsmigranten voor huisvesting in te houden.”
“Werkgevers die kennis- en arbeidsmigranten naar Nederland halen, hebben een grote verantwoordelijkheid. Zij moeten actief bijdragen aan de integratie van deze werknemers in onze samenleving en ervoor zorgen dat de werknemers de Nederlandse taal leren.”
NSC wil het aantrekkelijker en eenvoudiger maken voor werkgevers om mensen met een beperking of afstand tot de arbeidsmarkt in dienst te nemen, onder andere via subsidies en ondersteuning.
“Het moet voor werkgevers veel aantrekkelijker en eenvoudiger worden om mensen uit deze doelgroep in dienst te nemen (door omscholing, no riskpolis, loonkostensubsidie, jobcoaching).”
De ChristenUnie ziet werkgevers als belangrijke partners in het creëren van eerlijke, duurzame arbeidsverhoudingen en het aanpakken van misstanden op de arbeidsmarkt. Ze willen het aantrekkelijker maken voor werkgevers om mensen in vaste dienst te nemen, de samenwerking tussen werkgevers en onderwijs versterken, en werkgevers betrekken bij sociale kwesties zoals schuldhulp en integratie van arbeidsmigranten. Concrete voorstellen zijn onder meer het verlagen van werkgeverspremies, het vereenvoudigen van regelingen voor het aannemen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, en het stimuleren van werkgevers om mantelzorg en taalonderwijs te faciliteren.
De ChristenUnie wil dat werkgevers gestimuleerd worden om werknemers in vaste dienst te nemen en te investeren in duurzame arbeidsrelaties, mede door het verlagen van werkgeverspremies en het vereenvoudigen van regelingen voor het aannemen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dit moet de doorgeschoten flexibilisering tegengaan en zorgen voor meer zekerheid voor werknemers.
“Aan de andere kant moet het voor werkgevers (financieel) aantrekkelijker worden om mensen in vaste dienst te nemen. Daarom verlagen we de aof- en awf-premies.”
“De verschillende instrumenten (zoals jobcoaching of loonkostensubsidie) worden eenvoudiger toegankelijk voor werkgevers, ongeacht via welke wet (WIA, WW, bijstand) de werknemer nu een uitkering ontvangt.”
“We streven duurzame arbeidsverhoudingen na tussen werkgevers en werknemers. Bedrijven en werknemers die in elkaar investeren.”
De partij wil de samenwerking tussen werkgevers en onderwijsinstellingen versterken om jongeren te verzekeren van stageplaatsen en om de aansluiting tussen onderwijs en arbeidsmarkt te verbeteren.
“De samenwerking tussen mbo-instellingen en werkgevers wordt versterkt, zodat elke jongere verzekerd is van een kwalitatief goede stageplaats, inclusief stagevergoeding.”
“Bedrijven worden via samenwerkingen actief betrokken bij het onderwijs, zowel in het voortgezet als vervolgonderwijs.”
De ChristenUnie ziet een rol voor werkgevers in het ondersteunen van werknemers met schulden en het faciliteren van integratie van arbeidsmigranten via taalonderwijs.
Werkgevers worden gestimuleerd om werknemers ruimte te geven voor mantelzorg, zodat werk en zorgtaken beter te combineren zijn.
“Werkgevers worden gestimuleerd om werknemers ruimte te geven voor mantelzorg.”
GroenLinks-PvdA wil werkgevers meer verantwoordelijkheid geven voor goede arbeidsvoorwaarden, gelijke behandeling en het tegengaan van onzeker werk. Ze stellen concrete verplichtingen voor aan werkgevers, zoals het belonen van vaste contracten, het verplicht meebetalen aan huisvesting voor arbeidsmigranten, en het dichten van de loonkloof. De partij wil misstanden en schijnconstructies hard aanpakken en werkgevers stimuleren tot sociaal en inclusief ondernemerschap.
GroenLinks-PvdA wil dat werkgevers vaste dienstverbanden stimuleren en onzeker werk ontmoedigen. Werkgevers die mensen in vaste dienst nemen worden beloond, terwijl werkgevers die dat niet doen meer gaan betalen. Dit moet leiden tot meer baanzekerheid en het terugdringen van flexibele, onzekere contracten.
Werkgevers die arbeidsmigranten naar Nederland halen, worden verplicht om bij te dragen aan hun huisvesting en onderwijs. Dit moet uitbuiting tegengaan en de verantwoordelijkheid van werkgevers voor het welzijn van hun werknemers vergroten.
“Werkgevers zijn verantwoordelijk voor de mensen die ze van ver halen om in Nederland te werken. Dit gaat verder dan alleen de omstandigheden op de werkvloer. Daarom gaan werkgevers verplicht meebetalen aan huisvesting en onderwijs, zoals taalles, ook voor meekomende gezinsmigranten.”
De partij wil dat werkgevers aantonen dat er geen ongerechtvaardigde loonverschillen zijn tussen mannen en vrouwen. Hiermee wordt de verantwoordelijkheid bij de werkgever gelegd om gelijke beloning te waarborgen.
“Via een Wet gelijke beloning draaien we de bewijslast om en verplichten we werkgevers om aan te tonen dat er geen ongerechtvaardigde loonverschillen zijn tussen vrouwen en mannen.”
GroenLinks-PvdA wil dat werkgevers die misbruik maken van flexibele contracten, draaideurconstructies of schijnzelfstandigheid hard worden aangepakt. Dit moet leiden tot meer zekerheid en bescherming voor werknemers.
“Werkgevers die hun werknemers gedurende het laagseizoen ‘op vakantie sturen’ in de WW pakken we hard aan.”
“We maken daarnaast een einde aan de praktijk waarbij werkgevers en uitzendbureaus werknemers voor vast werk onzekere contracten bieden.”
“We gaan strenger handhaven op schijnconstructies.”
De partij erkent dat loondoorbetaling bij ziekte een zware last is voor kleine werkgevers (mkb) en wil het tweede ziektejaar collectief verzekeren om deze last te verlichten.
“Loondoorbetaling bij ziekte wordt als een zware last ervaren door het mkb. We verzekeren het tweede ziektejaar collectief.”
JA21 wil werkgevers stimuleren om meer personeel aan te nemen door regeldruk en lasten te verlagen, het arbeidsrecht te versoepelen en het belastingstelsel te vereenvoudigen. Ze pleiten voor meer flexibiliteit op de arbeidsmarkt en willen werkgevers meer ruimte geven om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in dienst te nemen. De kern van hun visie is dat minder belemmeringen en meer prikkels voor werkgevers leiden tot meer werkgelegenheid en een beter functionerende arbeidsmarkt.
JA21 ziet hoge lasten en regeldruk als belangrijke drempels voor werkgevers om personeel aan te nemen. Door deze te verlagen en geen nieuwe regels te introduceren, willen ze werkgevers stimuleren om meer mensen in dienst te nemen en zo het arbeidspotentieel beter te benutten.
“Werkgevers die personeel willen aannemen en mensen aan het werk willen zetten schrikken terug van hoge lasten en regeldruk. Zij moeten juist gestimuleerd worden om personeel aan te nemen; dit doet JA21 door de regeldruk te verlagen, geen nieuwe regels te introduceren en de lasten voor het bedrijfsleven niet te verhogen.”
“Werkgevers stimuleren personeel aan te nemen.”
JA21 wil het arbeidsrecht moderniseren en versoepelen zodat werkgevers minder risico lopen bij het aannemen van personeel. Dit moet de drempel voor vaste contracten verlagen en het aantrekkelijker maken om mensen met een beperking of afstand tot de arbeidsmarkt in dienst te nemen.
“JA21 wil kortere loondoorbetaling bij ziekte, snellere reïntegratie, en hervorming van het systeem dat nu werkgevers afschrikt om vaste contracten te geven.”
“Ontslagrecht versoepelen zodat de drempel voor werkgevers om personeel aan te nemen verlaagd wordt.”
“Werkgevers meer ruimte geven om mensen met een beperking of afstand tot de arbeidsmarkt in dienst te nemen.”
JA21 wil misstanden rond arbeidsmigratie en illegale arbeid tegengaan door strengere handhaving en hogere boetes voor werkgevers die zich hieraan schuldig maken.
“Illegale arbeid bestrijden: hogere boetes en strengere handhaving op het tewerkstellen van illegalen, met terugwerkende kracht innen van belastingen en premies van illegale arbeiders en werkgevers.”
“Woonmisstanden en uitbuiting hard aanpakken: streng controleren en handhaven op overbewoning, aanpakken malafide verhuurders en uitzendbureaus, invoering verhuurdersvergunningen, huisvesting zoveel mogelijk op terrein van de werkgever in plaats van in woonwijken en recreatieparken.”
De SP wil de macht van werkgevers beperken en werknemers meer zeggenschap en bescherming geven. Ze pleiten voor strengere regels voor werkgevers rond loon, arbeidsvoorwaarden, winstdeling, en arbeidsmigratie, en willen werkgevers verplichten tot transparantie en verantwoordelijkheid. De kern van hun visie is dat werkgevers niet langer eenzijdig mogen bepalen, maar werknemers collectief meer invloed en zekerheid krijgen.
De SP wil dat werkgevers samen met vakbonden de loonachterstand inhalen en werknemers een wettelijk recht op winstdeling geven. Dit moet de ongelijkheid tussen werkgevers en werknemers verkleinen en de koopkracht van werkenden versterken.
“We sluiten een akkoord met de vakbonden en de werkgevers om de loonachterstand van de afgelopen decennia voor alle werknemers in te halen, onder andere door winstdeling.”
“Werknemers krijgen recht op een deel van de winst. Zonder werkende mensen is er immers geen winst. Niet alleen bestuurders en aandeelhouders, maar ook alle medewerkers krijgen voortaan recht op een deel van de winst.”
Werkgevers mogen alleen arbeidsmigranten aannemen als ze kunnen aantonen dat dit noodzakelijk is en moeten zorgen voor goede huisvesting en zorgverzekering. Hiermee wil de SP uitbuiting tegengaan en werkgevers meer verantwoordelijk maken voor de sociale gevolgen van hun personeelsbeleid.
“Werkgevers worden verplicht om aan te tonen dat zij beslist mensen uit andere landen nodig hebben en er voldoende en goede huisvesting beschikbaar is.”
“Werkgevers of bemiddelaars die arbeidsmigranten naar Nederland halen zijn verantwoordelijk voor de kosten van huisvesting en zorgverzekering zolang de arbeidsmigrant in Nederland verblijft, dus ook na afloop van het werk.”
De SP wil voorkomen dat werkgevers nepvakbonden (‘gele bonden’) inzetten om cao’s af te sluiten die nadelig zijn voor werknemers. Alleen onafhankelijke vakbonden mogen cao’s afsluiten, en deze moeten grotendeels gefinancierd zijn door ledencontributie.
“Er zijn steeds vaker nepvakbonden, de zogenaamde gele bonden, die nauwelijks leden hebben of zelfs zijn opgericht door de werkgever. Zij tekenen vaak voor achteruitgang in ruil voor geld van de werkgevers.”
“caoafspraken alleen namens werknemers gemaakt kunnen worden in een vakbond met inkomsten die voor meer dan 40 procent uit contributie afkomstig zijn. Zo sluiten we gele bonden uit en versterken we de macht van de werkende klasse.”
Om kleine werkgevers te ontlasten, wil de SP dat het tweede ziektejaar van werknemers collectief wordt betaald via het UWV, zodat werkgevers niet onevenredig zwaar belast worden bij langdurige ziekte.
“Het tweede ziektejaar bij kleine werkgevers betalen we gezamenlijk uit premiegeld via het UWV.”
De VVD wil het werkgeverschap aantrekkelijker en eenvoudiger maken door regeldruk te verminderen, risico’s bij ziekte te beperken en verlofregelingen werkbaar te houden voor werkgevers. De partij pleit voor een forse deregulering van arbeidsrecht en sociale zekerheid, met specifieke aandacht voor kleine werkgevers en het stimuleren van het aannemen van personeel. Concrete voorstellen zijn onder meer het verkorten van de loondoorbetalingsplicht bij ziekte voor kleine werkgevers, het vereenvoudigen van verlofregelingen en het versoepelen van regels rond arbeidsduur en cao’s.
De VVD vindt dat werkgevers te veel worden belast door complexe regels en bureaucratie, wat het aannemen van personeel ontmoedigt. Ze willen arbeidsrecht en sociale zekerheid grondig dereguleren en vereenvoudigen, zodat werkgevers meer vertrouwen en ruimte krijgen.
“Geen relatie is zo dichtgereguleerd als die tussen werknemer en werkgever. Op een krappe arbeidsmarkt met meer vacatures dan werkzoekenden, is dit niet te rechtvaardigen.”
“Je moet als ondernemer een extra studie volgen om werkgever te kunnen worden. Cao’s zijn niet zelden meer dan tientallen pagina’s. En onenigheid wordt niet onderling opgelost maar eindigt door overregulering vaak in de rechtbank.”
“De VVD wil een totale herziening van de arbeidsmarkt en sociale zekerheid. Een forse deregulering zorgt voor meer banen, terwijl een zorgvuldige herziening zorgt voor behoud van zekerheid. Werkgevers en werknemers moeten vertrouwen krijgen.”
De VVD wil het risico voor kleine werkgevers bij ziekte van personeel beperken door de verplichte loondoorbetaling te verkorten en het tweede jaar collectief te verzekeren. Dit verlaagt de drempel om personeel aan te nemen.
“Afschaffing tweede jaar loondoorbetaling bij ziekte voor kleine werkgevers: We verlagen de drempel om personeel in dienst te nemen door het risico bij ziekte voor werkgevers te beperken. Vooral voor kleine ondernemers is het zwaar dat zij twee jaar loon moeten doorbetalen bij ziekte van een werknemer. We verkorten de termijn waarvoor kleine werkgevers aansprakelijk zijn en vervangen het tweede jaar voor een collectieve verzekering.”
De VVD wil verlofregelingen zo inrichten dat ze niet alleen goed zijn voor werknemers, maar ook werkbaar blijven voor werkgevers. Ze streven naar eenvoud en minder regeldruk.
“Daarom wil de VVD dat verlofregelingen zo vormgegeven worden dat ze niet alleen bijdragen aan een goede werk-privébalans voor werknemers, maar óók werkbaar blijven voor werkgevers. We willen het verlofstelsel eenvoudiger en transparanter maken.”
De VVD wil werkgevers meer flexibiliteit geven door de verplichting van de transitievergoeding te schrappen en de Wet onderscheid arbeidsduur te versoepelen, zodat meer werken beloond kan worden.
“We geven meer ruimte voor maatwerk in cao’s, door de transitievergoeding niet langer verplicht te stellen. Zo zorgen we ervoor dat het makkelijker wordt om mensen in dienst te nemen, dat mensen sneller een baan vinden en dat er ruimte is voor afspraken die passen bij het bedrijf en de werknemer.”
“Ook versoepelen we de Wet onderscheid arbeidsduur. Hierdoor krijgen werkgevers de ruimte om meer werken te belonen.”
BBB wil werkgevers, vooral in het mkb, ontlasten van regeldruk en financiële risico’s, zodat zij makkelijker mensen in vaste dienst kunnen nemen. De partij stelt voor om de loondoorbetalingsplicht bij ziekte voor kleine werkgevers te verkorten en pleit voor duidelijke, werkbare regels rond zzp’ers en arbeidsrelaties. BBB’s visie is dat werkgevers ruimte en vertrouwen verdienen om te ondernemen, met minder bureaucratie en meer praktische ondersteuning.
BBB wil de verplichting voor kleine werkgevers om twee jaar loon door te betalen bij ziekte terugbrengen naar één jaar, om het aannemen van vast personeel aantrekkelijker te maken en het risico voor werkgevers te beperken. Dit moet vooral het mkb ontlasten en bijdragen aan meer vaste banen.
“Eerlijker ziekteregime voor werkgevers: loondoorbetaling terug naar één jaar. BBB wil de ver plichting voor kleinere werkgevers om bij ziekte twee jaar lang loon door te betalen terugbrengen naar één jaar.”
“Door de loondoor betalingstermijn terug te brengen naar één jaar voor kleinere werkgevers, maken we het arbeids marktbeleid eerlijker en stimuleren we vaste contracten.”
BBB vindt dat werkgevers, vooral in het mkb, te veel last hebben van regels en bureaucratie. De partij wil dat ondernemers zich kunnen richten op hun kerntaken, met minder papieren verplichtingen en meer ruimte voor gezond verstand.
“Vooral het midden en kleinbedrijf lijdt onder regels en bureaucratie. Ondernemers moeten kunnen doen waar ze goed in zijn: werken, maken, zorgen, bouwen.”
BBB wil dat werkgevers en opdrachtgevers vooraf duidelijkheid krijgen over de aard van arbeidsrelaties, om onzekerheid en onnodige bureaucratie te voorkomen. Ze pleiten voor sectorale modelovereenkomsten en een vrijwillige toets, zodat werkgevers weten waar ze aan toe zijn.
“Voorafgaande zekerheid voor opdrachtgevers en zelfstandigen via een vrijwillige toets of sectorale modelovereenkomsten (“Verklaring Arbeids Relatielight”).”
“Duidelijke regels per sector en richtlijnen, zodat werkgevers en werkenden van tevoren weten of er sprake is van een dienstverband.”
BBB wil dat arbeidsmigratie gericht wordt ingezet op basis van behoefte en vaardigheden, in samenwerking met werkgevers, zodat tekorten op de arbeidsmarkt effectief worden aangepakt.
“Dit vraagt om duidelijke selectiecriteria en samenwerking met werk gevers, gebaseerd op behoefte, vaardigheden en maatschappelijke impact.”
De SGP wil werkgevers stimuleren om duurzame arbeidsrelaties aan te gaan en het vaste contract aantrekkelijker te maken, onder meer door lastenverlichting en minder regeldruk. Tegelijkertijd pleit de partij voor het verkorten van de verplichte loondoorbetaling bij ziekte en het verbeteren van ondersteuning voor werkgevers die mensen met een beperking aannemen. De kern van hun visie is een sociale economie waarin werkgevers graag mensen in dienst nemen, met oog voor zowel ondernemers als kwetsbare groepen.
De SGP vindt dat werkgevers gestimuleerd moeten worden om werknemers duurzame contracten te bieden in plaats van flexibele, onzekere arbeidsrelaties. Dit moet bereikt worden door het vaste contract aantrekkelijker te maken en werkgeverslasten te verlichten, zodat werkgevers graag mensen in dienst nemen en houden.
“Een werkgever biedt zijn werknemer geen waardeloze flexcontractjes aan, maar maakt werk van een duurzame arbeidsrelatie.”
“Het vaste contract wordt aantrekkelijker gemaakt, onder andere door werkgeverslasten te verlichten en meer ruimte te bieden voor tussenvormen.”
“Er komen meer mogelijkheden om werknemers in dienst te nemen en te houden.”
De SGP wil de verplichting voor werkgevers om loon door te betalen bij ziekte verkorten van twee naar anderhalf jaar. Dit verlaagt het risico en de lasten voor werkgevers, waardoor het aantrekkelijker wordt om mensen in vaste dienst te nemen.
“De verplichte loondoorbetaling bij ziekte wordt in een eerste stap verkort van twee naar anderhalf jaar.”
De partij wil het voor werkgevers makkelijker en aantrekkelijker maken om mensen met een beperking in dienst te nemen, onder andere door een brede beschikbaarheid van de no-riskpolis.
“De no-riskpolis wordt breed beschikbaar ter ondersteuning van werkgevers die iemand met een beperking in dienst nemen.”
De SGP pleit voor verlichting van de werkgeverslasten, met name gericht op het mkb, om het aannemen van personeel aantrekkelijker te maken en de concurrentiekracht te vergroten.
“De winstbelasting voor het bedrijfsleven en de werkgeverslasten worden verlicht, vooral gericht op het mkb.”
D66 wil werkgevers stimuleren tot eerlijk, inclusief en toekomstbestendig werkgeverschap. Ze pleiten voor strengere eisen aan werkgevers bij arbeidsmigratie, kortere loondoorbetaling bij ziekte om vaste contracten aantrekkelijker te maken, en harde aanpak van discriminatie op de werkvloer. D66 legt nadruk op gelijke kansen, fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden en het verkleinen van verschillen tussen typen werkenden.
D66 wil dat werkgevers alleen arbeidsmigranten mogen inzetten als zij zorgen voor goede arbeidsvoorwaarden en huisvesting. Dit moet uitbuiting tegengaan en de kwaliteit van werkgeverschap verhogen.
“We stellen strenge voorwaarden aan werkgevers als die arbeidsmigranten inzetten. Als zij niet zorgen voor fatsoenlijke huisvesting en arbeidsvoorwaarden kunnen ze hun vergunning kwijtraken.”
Om werkgevers te stimuleren meer vaste contracten aan te bieden, wil D66 de verplichte loondoorbetaling bij ziekte verkorten naar één jaar. Dit verlaagt het risico voor werkgevers en moet de arbeidsmarkt zekerder maken.
“Om ondernemers te stimuleren om meer vaste contracten aan te bieden wil D66 de verplichte loondoorbetaling bij ziekte verkorten naar 1 jaar.”
D66 wil dat werkgevers die discrimineren bij werving, selectie of op de werkvloer, streng worden bestraft. Ze benadrukken het belang van gelijke kansen en inclusie bij werkgevers.
“D66 wil dat bedrijven die discrimineren bestraft worden. Dit geldt voor zowel discriminatie tijdens werving- en selectieprocedures, als ongelijke kansen op de werkvloer zelf.”
D66 vindt dat werkgevers wettelijk verplicht moeten zijn tot gelijke behandeling en inclusie, met duidelijke overheidsregie en handhaving.
“werkgevers, verhuurders en gemeentes. Voor alle overheidsorganen en bestuurslagen bevat de wet een gelijkebehandelingsplicht in beleid en voor de uitvoering daarvan.”
D66 vindt dat mensen zelf moeten kunnen kiezen of ze werknemer, zelfstandige of werkgever zijn, maar dat werkgevers geen oneerlijke voordelen mogen hebben door verschillen in belasting en sociale zekerheid.
“Mensen moeten zelf kunnen kiezen hoe zij werken: in loondienst, zelfstandig of als werkgever. Maar de verschillen in belastingen en sociale zekerheid zijn voor deze groepen te groot.”
DENK wil werkgevers stimuleren om meer vaste contracten aan te bieden en de arbeidsmarkt eerlijker en zekerder maken voor werknemers. Ze pleiten voor het aantrekkelijker maken van vaste contracten, het tegengaan van schijnzelfstandigheid, en het verplichten van opdrachtgevers om bij te dragen aan verzekeringen voor zelfstandigen. Daarnaast willen ze de lasten voor kleine ondernemers verlagen en zorgen voor een betaalbaar vangnet bij ziekte.
DENK vindt dat werkgevers meer vaste contracten moeten aanbieden om inkomenszekerheid en stabiliteit voor werknemers te vergroten. Ze willen dit financieel aantrekkelijker maken voor werkgevers, zodat de drempel om vaste contracten te geven lager wordt.
“Wij willen dat er meer zekerheid is voor mensen op de arbeidsmarkt. Daarom willen wij het financieel aantrekkelijker maken voor werkgevers om een vast contract aan te bieden aan hun werknemers.”
Om schijnzelfstandigheid tegen te gaan en zelfstandigen te beschermen, wil DENK dat opdrachtgevers (dus werkgevers van zzp’ers) de kosten van een collectieve arbeidsongeschiktheidsverzekering zoveel mogelijk dragen.
“De kosten van deze verzekering moeten zo veel mogelijk door opdrachtgevers worden gedragen.”
DENK wil kleine werkgevers ontlasten bij ziekte van personeel door een betaalbaar vangnet te creëren, zodat zij niet onevenredig worden belast en toch de rechten van werknemers behouden blijven.
“We zorgen voor een betaalbaar vangnet voor de loondoorbetaling bij ziekte voor kleinere ondernemers. Hiermee komen we ondernemers tegemoet, zonder de rechten van werknemers in te perken.”
Om uitbuiting van arbeidsmigranten en misstanden op de arbeidsmarkt tegen te gaan, wil DENK strengere verplichtingen en vergunningseisen voor werkgevers.
“Uitwassen in uitzendbranche gaan wij tegen met een vergunningsysteem. Zo pakken wij uitbuiting van arbeidsmigranten en discriminatie aan.”
“Misstanden zoals overbewoning, schijnhuurcontracten en uitbuiting worden bestreden, onder andere via verhuurvergunningen, verplichtingen voor werkgevers en handhaving.”
De Partij voor de Dieren wil werkgevers meer verantwoordelijk maken voor eerlijke arbeidsvoorwaarden, gelijke behandeling en sociale bescherming van werknemers. Ze stellen concrete verplichtingen voor aan werkgevers, zoals het bewijzen van gelijke beloning, het betalen van stagevergoedingen en het waarborgen van het recht op onbereikbaarheid. De partij legt de nadruk op het aanpakken van misstanden, het versterken van werknemersrechten en het tegengaan van uitbuiting, vooral bij flexwerkers en arbeidsmigranten.
De PvdD wil de verantwoordelijkheid voor het aantonen van gelijke beloning expliciet bij de werkgever leggen, om zo de genderloonkloof te dichten. Dit moet discriminatie tegengaan en werkgevers dwingen transparant te zijn over hun beloningsbeleid.
“We voeren een Wet Gelijke Beloning in waarmee de genderloonkloof verdwijnt. De bewijslast komt bij de werkgever te liggen. Bedrijven vanaf 100 werknemers moeten aantonen dat er geen loonkloof is.”
De partij wil dat alle werkgevers verplicht worden een fatsoenlijke stagevergoeding te betalen, zodat stagiairs eerlijk worden beloond en niet gratis arbeid hoeven te verrichten.
“Werkgevers worden verplicht een stagevergoeding te betalen aan hun stagiairs van minimaal 500 euro per maand bij een stage in voltijd en naar rato bij deeltijd. Dit geldt voor zowel mbo-, hbo-, als wo-studenten.”
PvdD wil werknemers beschermen tegen werkdruk buiten werktijd door werkgevers wettelijk te verplichten het recht op onbereikbaarheid te respecteren. Dit voorkomt dat werknemers structureel buiten werktijd bereikbaar moeten zijn.
“Elke werknemer krijgt het recht om buiten werktijd offline te zijn zonder consequenties. Het ‘recht op onbereikbaarheid’ wordt wettelijk vastgelegd.”
Om uitbuiting van arbeidsmigranten tegen te gaan, wil de partij het werkgevers verbieden om tegelijkertijd huisbaas te zijn van hun werknemers.
“Het is niet langer toegestaan dat commerciële bedrijven zowel werkgever als huisbaas zijn van arbeidsmigranten.”
De partij erkent dat sommige werkgevers extra kosten maken als gevolg van beleid rondom stages en vrijwilligerswerk, en wil hen hiervoor compenseren.
“Werkgevers die door deze maatregelen extra kosten hebben worden hiervoor gecompenseerd.”
Volt wil de positie van werknemers versterken door werkgevers meer verantwoordelijkheid te geven voor eerlijke arbeidsvoorwaarden, het tegengaan van afhankelijkheid bij arbeidsmigranten en het direct afsluiten van arbeidsovereenkomsten. Ze pleiten voor het loskoppelen van werk en huisvesting bij arbeidsmigratie en willen dat werkgevers niet langer hun verantwoordelijkheid kunnen afschuiven op intermediairs. De kern van hun visie is een rechtvaardige arbeidsmarkt waarin werkgevers hun sociale rol nemen en werknemers beschermd zijn tegen misstanden.
Volt wil dat in sectoren met structurele misstanden arbeidsovereenkomsten alleen nog direct bij de feitelijke werkgever worden afgesloten, zodat werkgevers hun verantwoordelijkheid niet kunnen ontlopen via intermediairs. Dit moet de positie van werknemers versterken en handhaving effectiever maken.
“Volt pleit ervoor dat vaste en tijdelijke arbeidsovereenkomsten, in sectoren waar structureel misstanden voorkomen, alleen nog maar direct bij een werkgever mogen worden afgesloten. Nu kunnen werkgevers via de Flexwet verantwoordelijkheid voor arbeidsomstandigheden afschuiven op intermediairs, die regelmatig buiten Nederland gevestigd zijn.”
“Door deze maatregel wordt de verantwoordelijkheid duidelijker bij de feitelijke werkgever gelegd en worden handhaving en aansprakelijkheid effectiever.”
Volt wil de afhankelijkheid van arbeidsmigranten ten opzichte van hun werkgever verminderen door te eisen dat arbeidscontracten onafhankelijk zijn van huurcontracten. Zo wordt voorkomen dat arbeidsmigranten direct dakloos raken bij het beëindigen van hun dienstverband.
“Om die reden pleit Volt ervoor dat arbeidscontracten altijd onafhankelijk moeten bestaan van een huurcontract. Hierdoor is een arbeidsmigrant niet direct dakloos, indien de arbeidsrelatie ophoudt.”
Volt erkent het belang van werkgevers in het verplichte bedrijfstakpensioenstelsel en wil dat deze verplichting logisch en evenwichtig blijft, zodat werkgeversbelangen niet uit het oog worden verloren.
“Het belang van werkgevers moet daarbij echter niet uit het oog verloren worden. Volt vindt daarom dat verplichtstelling logisch, evenwichtig en naar verhouding moet zijn.”
50PLUS vindt dat werkgevers een grotere verantwoordelijkheid moeten nemen voor het aannemen en ondersteunen van oudere werknemers en arbeidsmigranten. Ze willen werkgevers financieel stimuleren om ouderen in dienst te nemen en hen verantwoordelijk maken voor de werkelijke kosten van arbeidsmigratie, om zo eerlijkere kansen en lastenverdeling op de arbeidsmarkt te realiseren.
50PLUS wil dat werkgevers worden aangemoedigd om oudere werknemers in dienst te nemen, onder andere via belastingvoordelen of subsidies. Dit moet leeftijdsdiscriminatie tegengaan en de arbeidsparticipatie van ouderen verhogen.
“Bedrijven worden financieel gestimuleerd om ouderen in dienst te nemen, bijvoorbeeld door belastingvoordelen of subsidies voor de aanpassing van werkplekken.”
De partij vindt dat werkgevers die arbeidsmigranten inzetten, moeten opdraaien voor de werkelijke kosten die daarmee gepaard gaan. Dit moet overbelasting van publieke voorzieningen voorkomen en het aantal arbeidsmigranten beperken.
FVD wil werkgevers, vooral in het MKB, meer ruimte en minder verplichtingen geven door het versoepelen van het ontslagrecht en het verkorten van de loondoorbetalingsplicht bij ziekte. Hun beleid is gericht op het stimuleren van ondernemerschap en het aantrekkelijker maken om personeel aan te nemen, door minder regels en lasten voor werkgevers.
FVD vindt dat werkgevers, met name in het MKB, te veel worden belast door strenge regels rondom ontslag en langdurige loondoorbetaling bij ziekte. Door deze verplichtingen te versoepelen, wil FVD het voor werkgevers aantrekkelijker en minder risicovol maken om personeel aan te nemen.
“We versoepelen het ontslagrecht voor het MKB en verkorten de doorbetalingsverplichting bij ziekte naar één jaar, zodat ondernemers weer mensen durven aan te nemen.”
FVD stelt dat werkgevers, vooral kleinere bedrijven, niet onnodig moeten worden belast met bureaucratische HR-verplichtingen. Ze willen dat ondernemers meer vrijheid krijgen en minder tijd kwijt zijn aan regelgeving, zodat ze zich kunnen richten op hun bedrijf en het aannemen van personeel.
“dwing MKB’ers niet om hele HR-afdelingen op te tuigen.”
FVD wil het voor werkgevers eenvoudiger en aantrekkelijker maken om hun bedrijf over te dragen aan de volgende generatie, door de bedrijfsopvolgingsregeling volledig belastingvrij te maken.
“We breiden de bedrijfsopvolgingsregeling (BOR) standaard uit naar 100% vrijstelling, zodat bedrijven altijd belastingvrij kunnen worden overgedragen aan de volgende generatie.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma