DENK profileert zich als een uitgesproken sociale partij door te pleiten voor het verkleinen van de kloof tussen arm en rijk, het versterken van de bestaanszekerheid en het investeren in publieke voorzieningen. De partij stelt concrete maatregelen voor zoals het verhogen van het minimumloon, het verlagen van lasten voor lage- en middeninkomens, het afschaffen van het eigen risico in de zorg, en het bouwen van meer sociale woningen. Hun visie draait om het waarborgen van een rechtvaardige samenleving waarin iedereen toegang heeft tot betaalbare zorg, onderwijs, huisvesting en bestaanszekerheid.
DENK wil de inkomensongelijkheid actief aanpakken door het minimumloon te verhogen en de belastingdruk voor lage- en middeninkomens te verlagen, terwijl hogere inkomens en grote bedrijven meer gaan bijdragen. Dit moet de bestaanszekerheid vergroten en armoede terugdringen, wat een kernpunt is van sociaal beleid.
“Wij willen een eerlijk loon voor alle Nederlanders. Daarom zijn wij voor een verhoging van het minimumloon naar 18 euro per uur.”
“We verlagen de belasting voor lage- en middeninkomens. Mensen met een heel hoog inkomen of vermogen kunnen een extra bijdrage leveren. Grote bedrijven die flinke winsten maken, gaan een eerlijker deel bijdragen.”
“Wij kiezen voor een rechtvaardigere inkomensverdeling en vragen aan hen die dat kunnen om bij te dragen aan ons sociale stelsel.”
DENK maakt van armoedebestrijding en het vergroten van bestaanszekerheid een topprioriteit, met concrete voorstellen zoals hogere uitkeringen, maandelijkse kinderbijslag, en een fulltime minister voor armoedebestrijding. Dit beleid is direct gericht op het ondersteunen van kwetsbare groepen en het verkleinen van sociale ongelijkheid.
“DENK wil dat het vergroten van de bestaanszekerheid en het bestrijden van armoede een topprioriteit wordt van de nieuwe regering.”
“Werkloosheidsuitkeringen en bijstandsuitkeringen zullen voldoende stijgen met de prijzen om de koopkracht van mensen op peil te houden.”
“Wij willen gezinnen ondersteunen met een hogere kinderbijslag en een hoger kindgebonden budget. En in plaats van één keer per drie maanden, wordt de kinderbijslag elke maand uitbetaald.”
“Er komt een fulltime Minister voor Armoedebestrijding.”
DENK wil de zorg betaalbaarder en toegankelijker maken door het eigen risico volledig af te schaffen, de zorgpremie te verlagen voor lage- en middeninkomens, en het basispakket uit te breiden. Dit verlaagt financiële drempels tot zorg en beschermt kwetsbare groepen.
DENK ziet volkshuisvesting als een kerntaak van de overheid en wil fors investeren in sociale huurwoningen, huurprijsregulering en het bevriezen van huren bij te hoge stijgingen. Dit moet de woningnood en woonlasten voor lage inkomens verlichten.
“Een wettelijke norm in te voeren voor meer betaalbare woningen. Hierbij moet 50% bestaan uit sociale huur en koopwoningen, 40% betaalbare middenhuur en koop, en 10% hoger segment.”
“Wij staan voor regulering van de huren. De huren worden bevroren indien de huurstijgingen te veel op de koopkracht van mensen drukken.”
“Wij willen meer investeren in sociale huur.”
DENK wil kansengelijkheid bevorderen door te investeren in onderwijs, het terugdraaien van bezuinigingen, hogere salarissen voor leraren in kwetsbare wijken, en het afschaffen van rente op studieschulden. Dit moet sociale mobiliteit vergroten en ongelijkheid tegengaan.
DENK wil de toegang tot rechtsbescherming verbeteren door te investeren in sociale advocatuur en het verlagen van de kosten voor rechtszaken, zodat ook mensen met een laag inkomen hun rechten kunnen verdedigen.
De SP positioneert zichzelf als de meest sociale partij door te pleiten voor fundamentele herverdeling van welvaart, hogere lonen, betaalbare basisvoorzieningen en versterking van solidariteit. Hun kernvoorstellen zijn het verhogen van het minimumloon en uitkeringen, invoering van een miljonairstaks, afschaffing van het eigen risico in de zorg, betaalbare woningen, en collectieve oplossingen voor armoede en ongelijkheid. De partij benadrukt dat deze maatregelen gericht zijn op het verbeteren van het leven van de werkende klasse en het tegengaan van tweedeling.
De SP wil bestaanszekerheid garanderen door het minimumloon en uitkeringen substantieel te verhogen, zodat werken altijd loont en niemand in armoede hoeft te leven. Dit is een directe maatregel tegen inkomensongelijkheid en armoede, en vormt een kern van hun sociale beleid.
“Daarom verhogen wij de lonen en het sociaal minimum, verhogen we de belastingen op de grootste vermogens en winsten en voeren we een sociaal maximum in.”
“Door het minimumloon te verhogen en het minimumjeugdloon af te schaffen zorgen we ervoor dat iedereen die werkt een inkomen krijgt waar je goed van kunt leven.”
“We garanderen een leefbaar inkomen door uitkeringen mee te laten stijgen met de verhoging van het minimumloon en de bijstand op een menswaardig niveau te brengen. Ook de AOW verhogen we hiermee, zodat iedereen een goede oude dag tegemoet kan zien.”
De SP wil dat iedereen toegang heeft tot betaalbare woningen, zorg zonder eigen risico en betaalbare boodschappen. Hiermee pakt de partij structurele oorzaken van bestaansonzekerheid aan en maakt basisvoorzieningen toegankelijk voor iedereen.
“De SP wil dat Nederland een socialer land wordt. Een land waar het normaal is dat iedereen een betaalbaar huis heeft, menselijke zorg krijgt en voldoende, gezond en goed eten kan betalen.”
“sociale alternatieven uitgewerkt zoals het SP-woonplan ‘Wonen zonder Winst’, een Nationaal ZorgFonds zonder eigen risico en betaalbare boodschappen door prijsverhogingen te blokkeren en de btw te verlagen.”
“Maximumprijzen voor basisproducten. Te lang hebben bedrijven van de inflatie misbruik gemaakt om enorme prijsverhogingen door te voeren en gigantische winsten te maken. Daarom moeten we de prijzen van basisproducten blokkeren.”
De SP wil de ongelijkheid aanpakken door hogere belastingen op grote vermogens en winsten, en een miljonairstaks invoeren. Dit geld wordt geïnvesteerd in de samenleving, waarmee de partij expliciet kiest voor herverdeling ten gunste van de minderbedeelden.
“Met een miljonairstaks van vijf procent voor vermogens boven de vijf miljoen euro kunnen we 12,5 miljard euro in onze samenleving investeren. Daarnaast voeren wij een vermogensplafond in voor vermogens boven de 50 miljoen euro.”
De SP kiest voor collectieve, structurele oplossingen voor armoede en bestaanszekerheid, in plaats van individuele verantwoordelijkheid. Dit betekent investeren in sociale zekerheid, basisbanen en het afschaffen van het toeslagenstelsel.
“We gaan de klimaatcrisis te lijf met collectief beleid waar iedereen voordeel bij heeft. Geen individuele verantwoordelijkheid, maar gezamenlijk georganiseerde en gefinancierde maatregelen...”
“Door het belastingstelsel grondig te herzien kunnen we de lasten eerlijk verdelen en snijden in bureaucratie in de overheid en de private sector.”
“Door het minimumloon en de uitkeringen te verhogen kunnen we het toeslagenstelsel ontgroeien zodat dit overbodig wordt.”
De SP wil de positie van werkenden versterken door werknemerszeggenschap in bedrijven te vergroten en vaste banen als norm te stellen. Dit bevordert solidariteit op de werkvloer en pakt onzeker werk aan.
“Met werknemerszeggenschap zorgen we ervoor dat de vakmensen die het werk doen ook zeggenschap krijgen over het bedrijf.”
“Vast werk is de norm. Flexwerk is alleen voor piek en ziek.”
“Werknemers krijgen in bedrijven met meer dan honderd werknemers allemaal één stem waarmee ze de raad van commissarissen mogen kiezen.”
De SP wil gratis onderwijs en kinderopvang als publieke voorzieningen, zodat iedereen gelijke kansen krijgt en ouders werk en zorg kunnen combineren. Dit is een directe investering in sociale gelijkheid en toekomstperspectief.
“Onderwijs moet gratis zijn. Dankzij een lange strijd is de basisbeurs terug. Wij hebben altijd gestreden tegen de afschaffing en zetten ons nu in voor het verhogen van de studiebeurs en voor onderwijs waarbij niemand wordt uitgesloten door de omvang van zijn portemonnee.”
“Met gratis kinderopvang is er altijd mogelijkheid om werk en kinderen te combineren, maar door het invoeren van een vierdaagse werkweek willen we er ook voor zorgen dat ouders meer tijd over hebben om met hun kinderen door te brengen.”
De SP stelt het bestrijden van tweedeling en discriminatie centraal, met respect voor artikel 1 van de Grondwet en het faciliteren van verbinding in wijken. Dit onderstreept hun sociale visie op een inclusieve samenleving.
“We gaan tweedeling tegen en accepteren geen enkele vorm van discriminatie, door niemand. Discriminatie bestrijden we altijd en overal, op basis van klasse, kleur, gender, religie, seksuele voorkeur, leeftijd, woonplaats, beperking of wat ook.”
“Wij zorgen voor goede voorzieningen in álle wijken. Met buurthuizen om samen te komen en woningen voor mensen met verschillende inkomens.”
50PLUS profileert zich als een sociale partij die zich primair inzet voor de bestaanszekerheid, waardigheid en het welzijn van ouderen, met nadruk op inkomenszekerheid, toegankelijke zorg en bestrijding van leeftijdsdiscriminatie. Hun sociale beleid is vooral gericht op het versterken van het sociaal vangnet, het verbeteren van de positie van ouderen op de arbeidsmarkt, en het waarborgen van betaalbare en toegankelijke zorg. De partij kiest voor concrete maatregelen zoals het behouden en verbeteren van de AOW, het versterken van ouderenzorg, en het tegengaan van uitsluiting en discriminatie van ouderen.
50PLUS beschouwt bestaanszekerheid als een grondrecht en zet zich in voor het beschermen van het inkomen van ouderen, onder andere via de AOW en pensioenen. Dit standpunt adresseert het risico op armoede en onzekerheid bij ouderen en is een kernpunt van hun sociale visie.
“Bestaanszekerheid is een grondrecht en geen gunst. Ons sociaal vangnet hoort veiligheid te bieden, waardigheid en eerlijkheid.”
“De AOW is het onaantastbare fundament van onze welvaartsstaat en blijft, wat 50PLUS betreft, staan als een huis.”
“De AOW-uitkering is er voor iedereen en blijft gekoppeld aan het wettelijk minimumloon.”
“Dertiende maand voor AOW’ers.”
50PLUS pleit voor een zorgsysteem dat toegankelijk, waardig en toekomstbestendig is, met specifieke aandacht voor ouderen. Dit standpunt richt zich op het voorkomen van uitsluiting in de zorg en het bieden van passende ondersteuning aan ouderen en mantelzorgers.
“We willen een waardige, toegankelijke en toekomstbestendige zorg voor iedereen.”
“We pleiten voor de invoering van een Ouderenzorgwet, waarin aan ouderen vergelijkbare rechten worden toegekend met de rechten van jongeren volgens de Jeugdzorgwet.”
“Een recht voor alle inwoners op passende zorg.”
“Een verlaging van het eigen risico zorg, op een manier die mensen met een laag inkomen ook werkelijk meer oplevert.”
“Specifieke vrijwilligersvergoeding en verlofregelingen voor mantelzorgers.”
De partij benoemt expliciet het probleem van leeftijdsdiscriminatie op de arbeidsmarkt en in het belastingstelsel, en wil dit actief bestrijden. Dit is een onderscheidend sociaal standpunt dat zich richt op gelijke behandeling en het tegengaan van uitsluiting van ouderen.
50PLUS ziet geschikte huisvesting als een sociale basisbehoefte en wil bouwen voor ouderen om doorstroming te bevorderen en woningnood tegen te gaan. Dit standpunt adresseert het risico op sociale uitsluiting door gebrek aan passende woningen.
De ChristenUnie profileert zich als een uitgesproken sociale partij door te kiezen voor structurele armoedebestrijding, een menselijker sociaal vangnet en het versterken van bestaanszekerheid voor kwetsbare groepen. Hun belangrijkste voorstellen zijn het verhogen van het sociaal minimum, het uitbannen van kinderarmoede, het vereenvoudigen van sociale zekerheid en het investeren in betaalbare woningen. De kern van hun visie is dat ieder mens telt en dat de overheid actief moet zorgen voor rechtvaardigheid, bestaanszekerheid en sociale samenhang.
De ChristenUnie wil armoede, vooral onder kinderen en werkenden, structureel terugdringen door het sociaal minimum te verhogen en periodiek te toetsen, en door het niet-gebruik van regelingen te verminderen. Ze nemen het advies van de Commissie Sociaal Minimum als leidraad en willen een wettelijk verbod op huisontruimingen en afsluitingen bij gezinnen met kinderen.
“Het aantal mensen en kinderen dat in armoede leeft moet sterk omlaag. Voor een beter armoedebeleid is het advies van de Commissie Sociaal Minimum de leidraad. Het sociaal minimum moet voldoende zijn om van rond te kunnen komen. Periodiek wordt getoetst of het sociaal minimum nog voldoende is.”
“Kinderen mogen niet de dupe worden van de financiële situatie van hun ouders. Er komt een wettelijk verbod gecombineerd met vroegtijdige schuldhulpverlening en begeleiding.”
De partij pleit voor een sociaal zekerheidsstelsel gebaseerd op vertrouwen en een realistisch mensbeeld, met vereenvoudiging van inkomensondersteuning, afschaffing van de kostendelersnorm, en meer perspectief voor mensen met een beperking of chronische ziekte.
“Naar een sociale zekerheid gebaseerd op een realistisch mensbeeld, waarin niet wantrouwen, maar vertrouwen centraal staat.”
“Vereenvoudiging van inkomensondersteuning en versteviging van inkomenszekerheid (ook bij de overgang tussen dagbesteding, bijstand en betaald werk) moet daarbij de kern zijn.”
“Afschaffen kostendelersnorm”
De ChristenUnie wil kinderarmoede uitbannen door een radicaal ander belasting- en toeslagenstelsel, het verhogen van de kinderbijslag en het (zo goed als) gratis maken van kinderopvang.
“De ChristenUnie wil kinderarmoede uitbannen en komt daarom met een radicaal ander voorstel voor belastingen en toeslagen. Het verlagen van kinderarmoede wordt een wettelijk doel.”
“Daarom verhoogt de ChristenUnie de kinderbijslag naar € 4500 per kind per jaar, maken we de kinderopvang en gastouderopvang (zo goed als) gratis...”
De partij kiest voor een actieve overheid die betaalbare woningen bouwt, gemengde wijken stimuleert en leefbaarheid in kwetsbare gebieden verbetert, zodat iedereen een veilige en schone woonomgeving heeft.
“We bouwen 100.000 woningen per jaar, waarvan ten minste tweederde goed te betalen is voor mensen met een gewoon inkomen.”
“We zorgen voor een rechtvaardiger woningmarkt die woningzoekenden en huurders niet langer benadeelt. We investeren in betaalbare woningen voor jong en oud, bouwen aan gemengde wijken en dorpen waar mensen elkaar kennen en omzien naar elkaar.”
“We investeren in leefbare buurten, goede voorzieningen en verbondenheid tussen stad en regio.”
De ChristenUnie wil dat werkenden met gewone inkomens netto meer overhouden, pleit voor eerlijke lonen en een rechtvaardiger belastingstelsel, en wil tijdelijke arbeid minder aantrekkelijk maken voor werkgevers dan vaste contracten.
De partij vindt dat iedereen volwaardig moet kunnen meedoen, met voldoende sociale werkvoorzieningen als vangnet en springplank, en eenvoudigere toegang tot ondersteuningsinstrumenten voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
“Voor mensen die duurzaam of tijdelijk afhankelijk zijn van een beschermde werkomgeving, moeten sociale werkvoorzieningen voldoende werkplekken bieden als vangnet en als springplank.”
“De ondersteuningsbehoefte van de werknemer staat centraal, bijvoorbeeld via extra begeleiding of een beschutte werkplek.”
De ChristenUnie wil de bezuinigingen op ontwikkelingssamenwerking terugdraaien en weer voldoen aan de internationale norm van 0,7% van het bni voor hulp aan de allerarmsten wereldwijd.
“De bezuiniging op de allerarmsten wereldwijd wordt teruggedraaid. Nederland groeit weer toe naar de internationale norm om 0,7% van het bruto nationaal inkomen (bni) uit te geven aan ontwikkelingssamenwerking...”
D66 profileert zich als een sociaal-liberale partij die sociale rechtvaardigheid koppelt aan individuele vrijheid, met nadruk op gelijke kansen, bestaanszekerheid en inclusie. De partij doet concrete voorstellen zoals het verhogen van het minimumloon en de bijstand, het bouwen van meer sociale woningen, het vervangen van het toeslagenstelsel door een basisbedrag, en het versterken van gelijke behandeling en inclusieve zorg. D66 wil zo een samenleving creëren waarin niemand wordt buitengesloten en iedereen toegang heeft tot basisvoorzieningen en kansen.
D66 wil bestaanszekerheid vergroten door het minimumloon en de bijstand te verhogen, en het toeslagenstelsel te vervangen door een begrijpelijk basisbedrag. Dit moet armoede tegengaan en zorgen dat werken loont, zodat iedereen een menswaardig bestaan kan leiden.
“Werken moet lonen en de bijstand moet genoeg zijn om jezelf te kunnen redden en een fijn leven te leiden. We verhogen het minimumloon en het minimumjeugdloon. De bijstand stijgt in verhouding mee.”
“Op de lange termijn vervangen we de toeslagen door een basisbedrag voor iedereen”
“D66 geeft meer financiële ondersteuning bij tegenslag of structureel onvoldoende inkomen. Mensen kunnen beter ondersteuning vinden in een systeem dat ze beter begrijpen. Daarom gaat het toeslagenstelsel drastisch op de schop en komt er een individueel basisbedrag voor terug.”
D66 ziet wonen als een basisrecht en wil fors investeren in sociale huur, middenhuur en betaalbare koopwoningen. De partij wil wettelijk vastleggen dat bij nieuwbouw minstens 30% sociale huur komt en huurders meer rechten geven.
“Wonen is een basisrecht, of je nu starter of senior, student of statushouder bent.”
“We leggen wettelijk vast dat bij nieuwbouw in elke gemeente minstens 30% sociale huur komt, zodat gemeenschappen in wijken gemengd blijven.”
“We investeren grootschalig in de sociale huur, de middenhuur en betaalbare koop.”
“We zorgen dat huurders meer rechten en zekerheid hebben.”
D66 wil alle vormen van uitsluiting, racisme en discriminatie doorbreken en wettelijk aanpakken. De partij streeft naar een samenleving waarin iedereen zichzelf kan zijn, ongeacht afkomst, beperking, seksuele oriëntatie of genderidentiteit.
“D66 wil alle vormen van uitsluiting, racisme en discriminatie doorbreken: of het nu gaat om afkomst of geloof (jodenhaat of moslimhaat), huidskleur (zoals anti-zwart of anti-Aziatisch racisme), leeftijd, armoede, beperking, neurodiversiteit (zoals ADHD of autisme), seksuele oriëntatie of genderidentiteit (queerhaat) of omdat iemand een vrouw is.”
D66 wil dat iedereen gelijke toegang heeft tot passende zorg, ongeacht achtergrond, en investeert in preventie en het aantrekkelijker maken van zorgberoepen. De partij wil zorg persoonlijker, eenvoudiger en inclusiever maken.
“Inclusieve zorg betekent dat iedereen gelijke toegang heeft tot goede en passende zorg. Ongeacht wat je geslacht, gender, religie, seksuele oriëntatie, etniciteit of culturele achtergrond is.”
“We maken het werk in de huisartsenpraktijk, ouderenzorg en wijkverpleging aantrekkelijker. Zo blijft goede zorg dichtbij en voor iedereen beschikbaar.”
D66 wil gelijke beloning voor gelijk werk, bestrijding van discriminatie bij sollicitaties, uitbreiding van ouderschapsverlof en een minimum stagevergoeding. De partij wil dat iedereen die kan en wil werken, mee kan doen.
“D66 staat voor eerlijke kansen op de werkvloer. Dat betekent: gelijke beloning voor gelijk werk. Maar óók ruimte voor zorgtaken en concrete verplichtingen voor bedrijven. D66 wil het ouderschapsverlof uitbreiden en een wettelijke minimum stagevergoeding voor iedereen.”
“Iedereen die kan en wil werken, moet mee kunnen doen. Werk geeft bestaanszekerheid, sociale contacten en individuele ontwikkeling. D66 wil meer mensen de mogelijkheid geven hun talent te benutten.”
D66 wil een humaan asielsysteem, snelle procedures en eerlijke verdeling van opvang. Nieuwkomers moeten vanaf het begin kunnen meedoen in de samenleving.
BBB presenteert zichzelf als een partij die sociaal is door te focussen op noaberschap (omzien naar elkaar), het versterken van lokale gemeenschappen en het bieden van een menselijk sociaal vangnet. Hun sociale visie draait om het waarderen van alle vormen van arbeid, het tegengaan van bureaucratie in sociale zekerheid, en het garanderen dat niemand wordt buitengesloten van basisvoorzieningen en bestaanszekerheid. BBB legt de nadruk op solidariteit, eenvoudiger regels en het ondersteunen van mensen die hulp nodig hebben, met concrete voorstellen voor een eerlijker arbeidsmarkt en sociale zekerheid.
BBB ziet noaberschap – het actief omkijken naar elkaar in buurten en gemeenschappen – als de kern van een sociale samenleving. Dit betekent dat mensen elkaar ondersteunen zonder dat de overheid alles overneemt, en dat solidariteit en menselijkheid leidend zijn in beleid.
“Noaberschap. We zorgen voor elkaar en laten niemand vallen. We bouwen aan gemeenschappen waarin mensen elkaar kennen, steunen en opvangen. Dit betekent dat de overheid terughoudend optreedt.”
“Noaberschap betekent dat je oog hebt voor je buren, je gemeenschap en de toekomst. Het is helpen zonder te hoeven vragen, bijspringen zonder afspraak en de moed hebben om elkaar aan te spreken.”
“Nederland als noaberstaat staat voor een samenleving waarin we voor elkaar zorgen, elkaar respecteren, vertrouwen en niemand achterlaten.”
BBB wil het sociale vangnet behouden, maar pleit voor minder bureaucratie en meer maatwerk, zodat mensen niet verdwalen in regels en sneller geholpen worden. De partij benadrukt dat beleid moet uitgaan van vertrouwen in mensen, niet van wantrouwen.
“Ons sociale vangnet is van grote waarde, maar de uitvoering is vaak bureaucratisch, afstandelijk en ondoorzichtig. Mensen verdwalen in regels, wachttijden en loketten.”
“Wie het even niet redt, moet weten dat er steun is niet pas na vijftien formulieren of maanden van onzekerheid, maar op tijd en met oog voor het individu.”
“Beleid moet ruimte bieden voor dit soort situaties niet als uitzondering, maar als uitgangspunt. Niet uitgaan van kwade opzet, maar vertrouwen hebben in mensen.”
BBB vindt dat niet alleen betaald werk, maar ook mantelzorg, vrijwilligerswerk en opvoeding maatschappelijk erkend en gewaardeerd moeten worden. Bestaanszekerheid betekent volgens BBB dat iedereen kan meedoen en niemand achterblijft.
“We waarderen echter álle vormen van arbeid, zorgen voor een eerlijk loon, een robuust sociaal vangnet en een goed pensioen.”
“BBB vindt dat álle vormen van arbeid zoals mantelzorg, vrijwilligerswerk en opvoeding maatschappelijk erkend en gewaardeerd moeten worden.”
“Voor BBB geldt: niemand blijft achter. We bouwen aan een samenleving waarin meedoen de norm is en waarin elke vorm van arbeid gewaardeerd wordt.”
BBB stelt dat iedereen, ongeacht woonplaats, recht heeft op gelijke toegang tot onderwijs, zorg, vervoer en veiligheid. Dit is essentieel om sociale uitsluiting te voorkomen.
BBB wil het sociale vangnet behouden (WW, Ziektewet, WIA), maar pleit voor eenvoudiger regels en een uitvoerbare uitvoering, zodat het vangnet geen doolhof wordt.
De SGP noemt zichzelf sociaal vanuit een christelijk perspectief, met nadruk op zorg voor kwetsbaren, ondersteuning van gezinnen, en het versterken van informele zorg zoals mantelzorg. Hun sociale beleid richt zich vooral op het beschermen van het ongeboren leven, het bieden van financiële zekerheid aan gezinnen, het ondersteunen van mantelzorgers, en het waarborgen van toegankelijke zorg en huisvesting voor kwetsbare groepen. De partij ziet de overheid als schild voor de zwakkeren, maar legt ook veel verantwoordelijkheid bij familie, kerken en maatschappelijke organisaties.
De SGP vindt dat informele zorg (mantelzorg, vrijwilligers) gelijkwaardig moet zijn aan professionele zorg en wil mantelzorgers structureel ondersteunen, onder andere met een vergoeding, pensioenopbouw en minder regeldruk. Dit is sociaal in de zin van erkenning en praktische steun voor mensen die noodgedwongen voor anderen zorgen.
“Mantelzorg is vaak geen vrije keuze. Er komt een structurele mantelzorgvergoeding voor wie noodgedwongen zorgtaken op zich neemt.”
“Langdurige mantelzorgers moeten pensioen kunnen opbouwen en worden beschermd tegen financiële achterstand op lange termijn.”
“De SGP zet in op structurele financiering van de sociale basis. Netwerkstructuren rondom mantelzorgers en kwetsbare gezinnen worden versterkt.”
De SGP wil dat zorg en ondersteuning voor mensen met een levenslange of levensbrede beperking menswaardig en toegankelijk is, met minder bureaucratie en meer regie voor de cliënt. Ze pleiten voor landelijke minimumeisen, een persoonsvolgend budget en het recht op een casemanager.
“De SGP wil dat zorg en ondersteuning voor mensen met een levenslange en levensbrede beperking menswaardig is.”
“Iedereen die complexe en langdurige zorg nodig heeft, krijgt recht op een casemanager.”
“De SGP wil een einde maken aan herindicaties van mensen die levenslang en levensbreed zorg nodig hebben. Ook krijgt deze groep recht op een persoonsvolgend budget.”
De SGP wil (kinder)armoede aanpakken, toeslagen richten op lage en middeninkomens, en het belastingstelsel gezinsvriendelijker maken. Ze willen de kloof tussen één- en tweeverdieners dichten en financiële rust bieden aan gezinnen.
“We zetten daarom ook financieel het gezin centraal. De SGP pakt (kinder)armoede aan en wil zorgen voor zekerheid en rust in de gezinsportemonnee.”
“Toeslagen richten we op diegenen die het echt nodig hebben, zoals lage en middeninkomens en alleenstaanden.”
“We staan voor een gezinsvriendelijk fiscaal stelsel. Waarin de kloof tussen éénverdieners en tweeverdieners wordt gedicht.”
De SGP erkent het tekort aan betaalbare woningen en wil volkshuisvesting weer als overheidstaak zien, met nadruk op passende huisvesting voor starters, ouderen en kwetsbaren.
“Jarenlang is volkshuisvesting als een markt gezien. De SGP ziet dat de markt helaas niet alles even goed oppakt. Zo is er een groot tekort aan betaalbare (huur)woningen. Volkshuisvesting wordt daarom weer echt een verantwoordelijkheid.”
“We kiezen voor passende huisvesting gericht op de wensen van woningzoekenden. We stimuleren nieuwe woonvormen en zorgen ervoor dat het woonaanbod gevarieerd is.”
De SGP wil een sociale economie waarin iedereen meedoet, werkgevers duurzame arbeidsrelaties bieden, en lage lonen niet verder worden uitgeknepen. Ze zijn tegen uitbuiting via flexcontracten en willen werknemers beschermen.
“Een sociale economie betekent dat iedereen erbij hoort en meedoet, van de schoonmaakster tot de directeur. Een werkgever biedt zijn werknemer geen waardeloze flexcontractjes aan, maar maakt werk van een duurzame arbeidsrelatie.”
“Bij salarisonderhandelingen wordt het salaris van een laagbetaalde medewerker niet nog verder uitgeknepen.”
GroenLinks-PvdA positioneert zichzelf als de meest sociale partij door te kiezen voor solidariteit, het versterken van het sociaal vangnet, en het eerlijker verdelen van welvaart. Hun belangrijkste concrete voorstellen zijn het bouwen aan een Nieuwe Verzorgingsstaat, het verhogen van uitkeringen en lonen, het aanpakken van armoede, en het eerlijker belasten van grote vermogens en bedrijven. De kern van hun visie is dat niemand achterblijft en dat vooruitgang voor iedereen alleen mogelijk is als de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen.
GroenLinks-PvdA wil een Nieuwe Verzorgingsstaat bouwen waarin iedereen kan rekenen op een menswaardig bestaan, met een toegankelijker en eerlijker sociaal vangnet. Dit betekent hogere uitkeringen, een leefbare bijstand, en vertrouwen in mensen die tijdelijk niet kunnen werken. Het doel is om armoede uit te bannen en bestaanszekerheid te garanderen.
“We gaan bouwen aan een Nieuwe Verzorgingsstaat, waar we weer samen vooruitgaan in plaats van ieder voor zich.”
“De huidige Participatiewet wordt vervangen door een nieuwe Wet op de bestaanszekerheid, die garandeert dat iedereen voldoende inkomen heeft om van te leven, en vertrekt vanuit vertrouwen in mensen.”
“Wij geloven in een samenleving waarin niemand in armoede hoeft te leven en iedereen kan rekenen op een fatsoenlijk bestaansminimum.”
De partij wil dat werkenden meer overhouden, de lonen harder stijgen dan de huren, en dat de rijkste Nederlanders en bedrijven meer bijdragen via belastingen. Hiermee wordt de kloof tussen arm en rijk aangepakt en wordt brede welvaart nagestreefd.
“De lonen harder stijgen dan de huren. De zorgpremie gaat omlaag door de zorgkosten op een eerlijkere manier te verdelen.”
“We maken een einde aan speciale belastingkortingen voor de rijkste Nederlanders en aandeelhouders van multinationals. Belastingontwijking pakken we aan.”
“We vragen de sterkste schouders de zwaarste lasten te dragen.”
GroenLinks-PvdA kiest voor het bouwen van betaalbare woningen, het stoppen van grondspeculatie, en het beschermen van huurders tegen woekerprijzen. Dit is essentieel om iedereen een eerlijke kans op een goed en betaalbaar huis te geven.
De partij wil zeker werk, gelijke kansen en een stevig vangnet voor iedereen. Ze kiezen voor het ‘werknemer-tenzij’-principe, strenger toezicht op schijnconstructies, en volledige rechtsbescherming voor alle werkenden, inclusief sekswerkers.
“Het ‘werknemer-tenzij’-principe wordt ingevoerd: iemand is in principe een werknemer en heeft recht op sociale zekerheid, tenzij wordt aangetoond dat iemand werkt als zelfstandig ondernemer.”
“We willen een volledige decriminalisering van sekswerk en versterken de rechtspositie en veiligheid van sekswerkers.”
Klimaatbeleid wordt expliciet als sociaal beleid gezien: de kosten van de klimaattransitie moeten bij de grote vervuilers liggen, niet bij mensen met lage inkomens. Zo wordt brede welvaart vergroot en armoede voorkomen.
De VVD noemt zichzelf sociaal door te focussen op het belonen van werkenden, het verminderen van herverdeling via belastingen en het stimuleren van eigen verantwoordelijkheid. Hun belangrijkste voorstellen zijn het verlagen van lasten voor de middenklasse, het bouwen van meer (betaalbare) woningen voor werkenden, en het beperken van sociale voorzieningen voor niet-werkenden. De kern van hun visie is dat sociale rechtvaardigheid vooral betekent dat werken loont en dat de overheid zich terughoudend opstelt in herverdeling.
De VVD vindt dat een echt sociale samenleving werkenden op één zet en dat het eerlijk is als werkenden er altijd meer op vooruitgaan dan mensen die niet werken. Ze willen lasten verlagen voor de middenklasse en nivellering terugdraaien, zodat werken aantrekkelijker wordt.
“Wie werkt moet beloond worden door er meer op vooruit te gaan dan mensen die wel kunnen werken maar niet willen werken. Dat is gewoon eerlijk.”
“We stoppen met steeds maar weer verder nivelleren, verlagen de lasten voor middeninkomens en zetten de werkende Nederlander weer op één.”
“We leggen in een Koopkrachtwet vast dat werkenden er ieder jaar in koopkracht méér op vooruit moeten gaan dan niet-werkenden.”
De VVD wil de zogenaamde 'Haagse herverdelingsmachine' afbouwen en vindt dat te veel belastinggeld naar uitkeringen en zorg voor niet-werkenden gaat. Ze stellen dat dit oneerlijk is voor de middenklasse en ondermijnt het draagvlak voor de verzorgingsstaat.
“De overheid de middenklasse verstikt met belastingen en regels. Dit noemen wij de Haagse herverdelingsmachine.”
“Van elke belastingcent gaat steeds meer naar de zorg, uitkeringen en regelingen voor mensen die niet of weinig werken. Dit terwijl werkenden er te weinig op vooruitgaan.”
“We hebben werk gemaakt van lastenverlichting, niet verder nivelleren en als VVD schreven we onze Agenda voor Werkend Nederland.”
De VVD ziet het als haar plicht om te zorgen dat iedereen die werkt een huis kan betalen, met nadruk op bouwen voor starters, singles, gezinnen en middeninkomens. Ze willen regels schrappen en centrale regie om de woningmarkt toegankelijker te maken voor werkenden.
“Wij zien het niet alleen als onze taak, maar als onze plicht om ervoor te zorgen dat iedereen een thuis kan betalen. Niet alleen de lucky ones, maar ook starters, singles, studenten, gezinnen en middeninkomens.”
“We gaan splitsen, optoppen, transformeren en vooral: bouwen, bouwen, bouwen. Een eigen woning voor iedereen is simpelweg belangrijker dan de aanwezigheid van een salamander of een hagedis.”
“Een functionerende woningmarkt waar je met een normaal salaris een goed huis kunt betalen.”
De VVD wil sociale zekerheid en bijstand meer activerend maken, met strengere handhaving en minder verplichtingen voor werkgevers. Ze willen fraude aanpakken en mensen in de bijstand sneller aan het werk helpen.
“We willen dat mensen in de bijstand, autochtoon of nieuwkomer, actief aan een baan worden geholpen, waarbij we naar Rotterdams model kiezen voor focus op intensieve hulp voor mensen die het meest kans hebben om snel aan het werk te gaan.”
“We zetten het mes in bureaucratische regels, moderniseren de werkloosheidswet door deze meer activerend te maken en geven meer ruimte voor maatwerk in cao’s, door de transitievergoeding niet langer verplicht te stellen.”
“Fraudeurs pakken we aan: Misbruik van belastinggeld schaadt het vertrouwen van gewone Nederlanders die wél netjes bijdragen.”
BIJ1 positioneert zichzelf als een radicaal sociale partij die inzet op het eerlijk verdelen van welvaart, het garanderen van basisvoorzieningen voor iedereen en het democratiseren van economie en wonen. De partij stelt concrete maatregelen voor zoals het verlagen van huren, het bouwen van sociale woningen, het gratis maken van onderwijs en openbaar vervoer, en het nationaliseren van de zorg. Hun visie draait om het centraal stellen van mensenrechten, solidariteit en het bestrijden van ongelijkheid door structurele hervormingen.
BIJ1 wil de wooncrisis aanpakken door huren te verlagen, sociale woningen bij te bouwen en leegstand hard aan te pakken. Dit moet wonen betaalbaar maken voor iedereen, ongeacht achtergrond of inkomen, en voorkomt dat wonen een verdienmodel blijft voor investeerders.
“Alle huren omlaag. We zorgen dat huisjesmelkers niet méér huur aan jou kunnen rekenen dan eerlijk is, met bindende maximumprijzen voor elke woning. Te hoge huren maken we lager. Ook in de vrije sector, met terugwerkende kracht.”
“1 miljoen sociale woningen erbij. Een Nationaal Bouwbedrijf bouwt woningen voor mensen, niet voor winst.”
“Wie een woning onnodig leeg laat staan, betaalt een boete van 2,8% van de WOZ-waarde per maand (100% van de waarde in 3 jaar). Na 3 jaar onteigenen (terugpakken) we de woning en wijzen die toe aan mensen om te wonen.”
De partij wil basisvoorzieningen als voedsel, energie, zorg en openbaar vervoer goedkoper en toegankelijk maken door winsten van bedrijven te beperken en voorzieningen te nationaliseren. Dit voorkomt dat mensen in armoede raken door hoge kosten voor levensbehoeften.
“Alles kan gewoon goedkoper door bedrijven aan te pakken die cashen op jouw eerste levensbehoeften. ... Daar maken we een einde aan met maximumprijzen en maximale winstmarges.”
“De zorg komt volledig in handen van de overheid, van ziekenhuis tot verzekeraar. Winst en markt-bureaucratie in de zorg worden zo verleden tijd. Het ‘eigen risico’ en rekeningen aan de balie schaffen we af.”
“Gratis ov.”
BIJ1 wil dat werknemers en burgers meer zeggenschap krijgen over bedrijven en beleid, zodat economische beslissingen niet alleen door aandeelhouders of bestuurders worden genomen, maar door de mensen die het aangaat.
“Alle grote bedrijven worden verplicht om werknemers-raden aan te stellen met gekozen vertegenwoordigers van het personeel. Die raden hebben advies- en vetorecht over belangrijke beslissingen als ontslagen, investeringen en reorganisaties.”
“Burgers bepalen met landelijke gespreksrondes en inspraaksessies altijd actief mee met nieuwe wetten en regels van de overheid. Vooral bij grote politieke vraagstukken krijgt deze raadpleging een centrale, bindende rol.”
Onderwijs wordt volledig gratis en studieschulden van de 'pechgeneratie' worden kwijtgescholden, zodat iedereen gelijke kansen krijgt en niet wordt belemmerd door financiële drempels.
“We schaffen collegegeld af: al het onderwijs wordt gratis. Alle studieschulden van de ‘pechgeneratie’ schelden we volledig kwijt.”
De partij streeft naar een socialistische economie waarin niet winst, maar mensenrechten en welzijn centraal staan. Armoede wordt bestreden door structurele herverdeling en het garanderen van een goed leven voor iedereen.
Volt profileert zich als een uitgesproken sociale partij door te pleiten voor een universeel basisinkomen, het afschaffen van het minimumjeugdloon, en het bestrijden van armoede en ongelijkheid. Hun programma bevat concrete voorstellen zoals een nationaal schuldenpardon, gelijke beloning voor gelijk werk, en het uitbannen van dakloosheid. Volt legt nadruk op bestaanszekerheid, inclusie en gelijke kansen voor iedereen, ongeacht achtergrond.
Volt wil bestaanszekerheid garanderen door het invoeren van een maandelijks basisinkomen voor iedereen, waarmee alle toeslagen worden vervangen. Dit moet armoede halveren, financiële rust bieden en het complexe toeslagenstelsel overbodig maken.
“Iedereen krijgt een basisinkomen. Mensen met schulden sluiten we niet buiten, maar helpen we vooruit. We voeren een nationaal schuldenpardon in.”
“Er komt een maandelijks basisinkomen dat alle toeslagen vervangt. Dit bestaat uit een vaste representatieve groep personen om zo de (niet-)materiële kosten en baten in beeld te krijgen.”
“Toen de partij het basisinkomen meenam in de CPB-doorrekeningen van 2023, halveerde dit plan ook de armoede van 6.1% naar 2.8% en daalde de werkloosheid. Een basisinkomen zorgt ervoor dat mensen centraal staan in de samenleving.”
Volt streeft naar eerlijke beloning voor iedereen, ongeacht leeftijd, door het minimumjeugdloon af te schaffen en het minimumloon te verhogen. Dit moet ervoor zorgen dat werken altijd loont en jongeren niet worden achtergesteld.
“Wie werkt moet eerlijk beloond worden. Daarom verhogen we het minimumloon, zodat je ervan rond kan komen. Ook wordt het minimumjeugdloon afgeschaft. Wie hetzelfde werk doet, moet hetzelfde betaald krijgen, ongeacht leeftijd.”
“We schaffen het minimumjeugdloon geleidelijk af door het gelijk te trekken met het wettelijk minimumloon. Zo zorgen we ervoor dat iedere werkende vanaf achttien jaar een fatsoenlijk loon krijgt.”
Volt wil mensen met schulden niet uitsluiten, maar juist perspectief bieden door een nationaal schuldenpardon en het verhogen van het sociaal minimum. Dit moet armoede structureel terugdringen en mensen weer uitzicht op de toekomst geven.
“Mensen met schulden sluiten we niet buiten, maar helpen we vooruit. We voeren een nationaal schuldenpardon in. Dat geeft mensen weer zicht op de toekomst.”
“Het sociaal minimum moet omhoog, zodat het voldoende is om bestaanszekerheid te garanderen. Dat moet in ieder geval hoog genoeg zijn om de eigen bijdrage in de zorg te kunnen betalen, je huis te verwarmen, je energierekening te betalen en een laptop en smartphone te betalen.”
Volt beschouwt wonen als een recht en wil dakloosheid per 2030 uitbannen. Ze voeren het Nationale Actieplan Dakloosheid uit en versoepelen de regels voor het verkrijgen van een briefadres, zodat iedereen toegang heeft tot sociale voorzieningen.
“Volt houdt zich aan de Europese verklaring van Lissabon om dakloosheid per 2030 uit te bannen. Om dit te realiseren gaan we het Nationale Actieplan Dakloosheid ‘eerst een thuis’ uitvoeren.”
“Een briefadres is een voorwaarde voor het ontvangen van sociale voorzieningen en het opbouwen van een volwaardig leven. Volt versoepelt daarom de regels voor het verkrijgen van een briefadres.”
Volt zet zich actief in tegen discriminatie, racisme en uitsluiting, en investeert in wat mensen verbindt, zoals kunst en cultuur. Ze willen een minister van Discriminatiebestrijding, Inclusie en Gelijkwaardigheid aanstellen.
“Discriminatie, racisme en uitsluiting accepteren we niet. Niet op straat, niet op school, niet op het werk en ook niet online. We blijven dit bestrijden. Bijvoorbeeld met een minister van Discriminatiebestrijding, Inclusie en Gelijkwaardigheid.”
“Samenleven betekent investeren. In elkaar en in een samenleving waarin iedereen zich thuis voelt, ongeacht wie je bent of waar je vandaan komt.”
BVNL positioneert zich als een klassiek-liberale, economisch rechtse partij die individuele vrijheid en verantwoordelijkheid centraal stelt, met een kleine overheid en een minimaal sociaal vangnet. Hun sociale visie is vooral gericht op het stimuleren van werk, het beperken van uitkeringen en het terugdringen van afhankelijkheid van de staat, met behoud van een basisvangnet voor wie echt niet kan werken. Concrete voorstellen zijn onder meer het verkleinen van de overheid, het afschaffen van subsidies en toeslagen, het verhogen van het minimumjeugdloon, en het beperken van sociale rechten voor nieuwkomers.
BVNL vindt dat sociale voorzieningen alleen bedoeld zijn voor mensen die echt niet kunnen werken; wie wel kan werken, moet daartoe worden aangespoord, desnoods met drang en dwang. Het verschil tussen werken en een uitkering moet groter worden, en nieuwkomers krijgen pas na tien jaar recht op bijstand. Dit standpunt adresseert het probleem van langdurige afhankelijkheid van de staat en wil zelfredzaamheid stimuleren.
“Werken moet lonen en moet meer opleveren dan niets doen. Het verschil tussen een uitkering en werk moet daarom worden vergroot en de armoedeval moet worden opgeheven. 331.000 migranten zouden kunnen werken maar doen dit niet. Die moeten met drang en dwang worden aangespoord om te participeren op de arbeidsmarkt.”
“Mensen die wél kunnen, maar niet willen werken worden gekort op hun bijstandsuitkering en op toeslagen (zoals huur- en zorgtoeslag). Mensen met meerdere verblijfstitels verliezen bij werkweigering hun Nederlandse verblijfstitel.”
“Nieuwkomers hebben pas na 10 jaar arbeidsverleden recht op een bijstands-”
“Er zal te allen tijde een adequaat sociaal vangnet blijven bestaan voor mensen die niet (volledig) kunnen werken. Regelingen zoals de ziektewetuitkering en andere regelingen blijven bestaan.”
BVNL wil de overheid fors verkleinen, subsidies en toeslagen afschaffen, en sociale voorzieningen beperken tot een minimum. Dit standpunt is ingegeven door het idee dat een grote verzorgingsstaat mensen afhankelijk maakt en hun waardigheid ondermijnt, en dat barmhartigheid vooral van onderop moet komen.
“BVNL stelt zich ten doel om binnen twee regeerperiodes de rijksoverheidsuitgaven met ten minste 35% te verminderen, primair door het schrappen van subsidies, adviesorganen, overheidsreclame, klimaatbeleid, internationale hulp en niet-kerntaken.”
“De verzorgingsstaat is een hangmat geworden waarin mensen in slaap sukkelen en hun waardigheid verliezen, in plaats van dat mensen gestimuleerd worden het beste uit zichzelf te halen. Afhankelijkheid van de Staat is geen zegen, maar een virtuele gevangenis. Barmhartigheid is pas echt als het vrijwillig is.”
“Wij geloven in mensen, niet in systemen. Onze samenleving floreert wanneer mensen vrij zijn, maar ook verantwoordelijk. ... Barmhartigheid is krachtig wanneer zij van onderop komt: uit gezinnen, verenigingen, buurten, kerken, niet vanuit de logge abstractie van de almachtige staat.”
BVNL doet enkele sociale voorstellen die gericht zijn op werkenden en ouderen, zoals het verhogen van het minimumjeugdloon en het afschaffen van de kostendelersnorm voor AOW’ers. Dit moet de positie van jongeren en ouderen verbeteren, maar past binnen een bredere visie van individuele verantwoordelijkheid.
BVNL wil de zorg minder bureaucratisch maken door zorg in natura af te schaffen en alles via een persoonsgebonden budget (PGB) te regelen. Dit geeft mensen meer regie over hun eigen zorg, maar past binnen het streven naar minder overheidsbemoeienis en meer individuele autonomie.
“Zorg in natura wordt afgeschaft en alle zorg gaat worden aangeboden via een Persoonsgebonden Budget (PGB). Dit geeft zorgbehoevenden regie over hun zorgtraject, vermindert bureaucratie en sluit aan bij het streven van BVNL naar minder overheidsbemoeienis en meer individuele autonomie.”
NSC profileert zich als een partij die bestaanszekerheid, sociale bescherming en solidariteit centraal stelt, met nadruk op een eerlijke verdeling van welvaart en het herstellen van vertrouwen in de overheid. De partij wil het minimumloon verhogen, sociale zekerheid vereenvoudigen, meer sociale woningen bouwen en flexwerk terugdringen. Hun visie is dat een sociaal Nederland vraagt om concrete maatregelen voor kwetsbaren, eerlijke kansen voor werkenden en bescherming tegen marktwerking die burgers benadeelt.
NSC wil bestaanszekerheid garanderen door het minimumloon te verhogen en het sociale zekerheidsstelsel te vereenvoudigen, zodat werken loont en niemand door de bestaansvloer zakt. Dit is gericht op het tegengaan van armoede en het bieden van zekerheid aan mensen met lage inkomens.
“Het wettelijk minimumloon en de daaraan gekoppelde uitkeringen moeten toereikend zijn om de dagelijkse kosten te kunnen betalen. We verhogen het minimumloon stapsgewijs naar € 18 en koppelen dit aan”
“We kiezen voor een sterk vereenvoudigd stelsel voor de sociale zekerheid. Ons nieuwe stelsel is gebouwd op vijf principes: zekerheid voor iedereen, eenvoud en transparantie, de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten, motiverend om bij te dragen en weerbare gezinnen.”
NSC wil de woningnood aanpakken door fors meer sociale huurwoningen en betaalbare woningen te bouwen, met bescherming voor huurders. Dit moet zorgen voor gelijke toegang tot huisvesting, vooral voor kwetsbare groepen.
NSC wil de onzekerheid op de arbeidsmarkt verminderen door vaste contracten weer de norm te maken en flexwerk te beperken, zodat werkenden meer zekerheid en bescherming krijgen.
NSC wil ingrijpen waar markten falen en gewone mensen de dupe zijn van hoge prijzen, bijvoorbeeld in supermarkten en de zorg. Dit moet de koopkracht beschermen en sociale ongelijkheid tegengaan.
NSC benadrukt het belang van bescherming van kwetsbaren en het herstellen van onrecht, zoals bij het Toeslagenschandaal en de aardbevingsschade in Groningen.
De PVV profileert zich als een sociaal-rechtse partij die vooral de koopkracht, zorg en huisvesting van Nederlanders wil beschermen. Hun sociale beleid richt zich expliciet op het verbeteren van betaalbaarheid van wonen, zorg en energie, maar deze maatregelen zijn vrijwel uitsluitend bedoeld voor "Nederlanders" en sluiten nieuwkomers en bepaalde minderheden uit. De partij koppelt sociale voorstellen aan een harde lijn op immigratie en het beperken van uitgaven aan internationale solidariteit.
De PVV wil de zorg betaalbaarder maken door het eigen risico af te schaffen en de tandarts weer in het basispakket op te nemen. Dit moet voorkomen dat mensen noodzakelijke zorg mijden vanwege geldzorgen.
“Daarom schaffen wij het eigen risico volledig af, zodat niemand zorg mijdt door geldzorgen. De PVV zorgt ervoor dat de ziektekostenpremie hierdoor niet zal stijgen. We gaan zorgverzekeraars volledig compenseren.”
“De tandarts komt weer in het basispakket, omdat een gezond gebit geen luxe is.”
“Eigen risico geheel afschaffen”
“Tandarts in het basispakket”
De PVV wil sociale huren verlagen en de inkomensgrenzen voor betaalbare huurwoningen verhogen, zodat meer Nederlanders hiervoor in aanmerking komen. Dit is bedoeld om de wooncrisis voor Nederlanders te verlichten.
“De PVV verlaagt volgend jaar de sociale huren met 10%. Woningcorporaties worden gecompenseerd: door voor hen de winstbelasting te schrappen, komt de bouwopgave niet in gevaar. Ook verhogen we de inkomensgrenzen voor betaalbare huurwoningen, zodat meer woningzoekenden hiervoor in aanmerking komen.”
De partij wil de koopkracht van Nederlanders verbeteren door lasten te verlagen, onder andere via lagere btw op energie en het schrappen van uitgaven aan asiel, ontwikkelingshulp en de EU.
De sociale voorstellen van de PVV zijn expliciet bedoeld voor Nederlanders; statushouders en asielzoekers worden uitgesloten van deze voordelen. Dit onderscheidt hun sociale beleid van andere partijen.
“Wie géén last hebben van de wooncrisis, zijn statushouders.”
“Nederland is een rijk land. Er ís wel geld, maar het wordt aan de verkeerde zaken besteed. Miljarden worden er besteed aan asielopvang, Afrika, Oekraïne, Brussel en klimaat. Ondertussen kunnen de hardwerkende Nederlanders hun boodschappen, de energierekening en de huur niet meer betalen.”
“Nederland staat altijd vooraan om anderen te helpen, maar vergeet zijn eigen mensen. De PVV zet de Nederlanders weer op 1!”
De Partij voor de Dieren positioneert zichzelf als een uitgesproken sociale partij door te pleiten voor een rechtvaardige verdeling van welvaart, een menselijk en inclusief sociaal vangnet, en toegankelijke basisvoorzieningen voor iedereen. Hun belangrijkste voorstellen zijn het verhogen van het minimumloon, het afschaffen van het eigen risico in de zorg, het radicaal bestrijden van kinderarmoede, en het realiseren van meer sociale huurwoningen. De kern van hun visie is dat sociale rechtvaardigheid, solidariteit en inclusiviteit centraal moeten staan in alle beleidsterreinen, waarbij niemand wordt uitgesloten.
De PvdD wil inkomensongelijkheid aanpakken door het minimumloon te verhogen, uitkeringen mee te laten stijgen, en het belastingstelsel eerlijker te maken. Dit moet ervoor zorgen dat iedereen kan rondkomen en meedoen in de samenleving, wat een fundamenteel sociaal uitgangspunt is.
“Het minimumloon gaat omhoog naar 18 euro per uur. Het beweegt voortaan automatisch mee met de mediane lonen, met als ondergrens 60% van het mediane inkomen. Uitkeringen zoals de AOW, WIA, Wajong en bijstand stijgen mee.”
“We maken de inkomstenbelasting eerlijker. Het lage tarief gaat omlaag, het hoge tarief omhoog. Voor mensen die meer verdienen dan de balkenendenorm komt een nieuwe schijf met een hoger tarief.”
De partij wil zorg toegankelijk maken door het afschaffen van het eigen risico, het verhogen van de inkomensafhankelijke bijdrage, en het integreren van sociaal werk in de eerstelijnszorg. Dit voorkomt dat mensen zorg mijden uit angst voor kosten en zorgt voor een inclusieve benadering van gezondheid.
“Het eigen risico wordt afgeschaft. De inkomensafhankelijke bijdrage gaat omhoog. De zorgtoeslag wordt op deze manier overbodig en het mijden van zorg door de angst voor te hoge kosten wordt tegengegaan.”
“We zorgen ervoor dat op buurtniveau wordt ingezet op gezondheid van mensen. In gezondheidscentra werken niet alleen huisartsen maar ook sociaal werkers.”
De PvdD wil kinderarmoede structureel aanpakken door te zorgen dat geen enkel kind zonder ontbijt naar school gaat en door gratis, gezonde schoolmaaltijden aan te bieden. Dit bevordert gelijke kansen en bestrijdt sociale uitsluiting van kinderen.
“We bestrijden kinderarmoede radicaal. Geen kind gaat zonder ontbijt naar school. Iedere school krijgt toegang tot biologische, plantaardige schoolmaaltijden – gratis en toegankelijk voor alle kinderen.”
De partij wil het woningtekort en de lange wachtlijsten voor sociale huur aanpakken door fors meer sociale huurwoningen te bouwen en verkoop van bestaande sociale huurwoningen te beperken. Dit moet woonzekerheid en betaalbaarheid voor iedereen garanderen.
De PvdD pleit voor een simpel, rechtvaardig en menselijk sociaal zekerheidsstelsel zonder onnodige bureaucratie of belemmerende voorwaarden, zodat iedereen passende ondersteuning krijgt en niemand tussen wal en schip valt.
“Sociale zekerheid moet simpel, rechtvaardig en menselijk zijn. Iedereen verdient een inkomen dat genoeg is om fatsoenlijk van te leven, zonder onnodige bureaucratie, wantrouwen of voorwaarden die de toegang belemmeren.”
De partij stelt dat een echt sociale samenleving alleen mogelijk is als iedereen gelijkwaardig wordt behandeld en discriminatie actief wordt bestreden, ongeacht afkomst, kleur, religie of beperking.
“De Partij voor de Dieren staat voor een samenleving waarin iedereen eerlijk en gelijkwaardig wordt behandeld. Een samenleving waarin het niet uitmaakt waar je wieg heeft gestaan, wat je achternaam is, welke kleur je hebt of welke godsdienst je aanhangt.”
JA21 noemt zichzelf een conservatief-liberale partij die inzet op een activerend sociaal vangnet, waarbij zelfstandigheid en eigen verantwoordelijkheid centraal staan. De partij wil sociale voorzieningen behouden voor wie ze echt nodig heeft, maar koppelt daar strikte verplichtingen aan om weer aan het werk te gaan. JA21 pleit voor minder bureaucratie, een kleinere overheid, en het beperken van langdurige afhankelijkheid van sociale regelingen.
JA21 erkent het belang van een sociaal vangnet, maar wil dat dit mensen stimuleert om zo snel mogelijk weer zelfstandig te worden. De partij vindt dat ondersteuning gericht moet zijn op herstel van zelfstandigheid, niet op langdurige afhankelijkheid, en dat werken altijd meer moet opleveren dan niet werken.
“Een vangnet dat mensen activeert om weer te gaan werken. Ondersteuning moet altijd gericht zijn op het herstel van zelfstandigheid.”
“Wel verplichten wij mensen er alles aan te doen om weer zelfstandig en zelfredzaam te worden. Zo kennen onze uitkeringen een verplichting om werk te zoeken of werk te hebben.”
JA21 wil de bijstandsvoorzieningen op niveau houden voor mensen die buiten de boot vallen, maar koppelt daar duidelijke verplichtingen aan. De partij ziet de overheid als vangnet in uitzonderlijke situaties, niet als structurele oplossing.
“JA21 biedt dit vangnet door de bijstandsvoorzieningen op niveau te houden. Wel verplichten wij mensen er alles aan te doen om weer zelfstandig en zelfredzaam te worden.”
“Alleen in bijzondere omstandigheden neemt de overheid verantwoordelijkheden voor haar rekening om te voorkomen dat mensen in de verdrukking komen en daar niet zelf in kunnen voorzien.”
JA21 wil gerichte hulp zonder bureaucratische rompslomp en pleit voor vertrouwen in mensen om zelf keuzes te maken, in plaats van betutteling.
JA21 vindt het belangrijk dat gemeenten voldoende middelen houden voor maatschappelijke ondersteuning (zoals Wmo) en wil niet verder bezuinigen op deze ondersteuning. Extra aandacht is er voor ouderen, zwakkeren en mensen die niet volledig zelfredzaam zijn.
Forum voor Democratie (FVD) presenteert zichzelf als sociaal door te pleiten voor toegankelijke zorg, lagere lasten, en meer zeggenschap voor Nederlanders, maar legt de nadruk op individuele vrijheid, zelfredzaamheid en het beperken van sociale voorzieningen voor specifieke groepen. Hun sociale beleid richt zich vooral op het verlagen van zorgpremies, het verbeteren van ouderenzorg, het beperken van sociale huurwoningen en het geven van voorrang aan Nederlanders. FVD’s visie op “sociaal” is sterk nationaal en individualistisch, met minder nadruk op herverdeling of collectieve solidariteit.
FVD wil de zorg toegankelijker en betaalbaarder maken door zorgpremies te verlagen, bureaucratie te verminderen en extra te investeren in ouderenzorg. Dit wordt gepresenteerd als sociaal beleid, maar de nadruk ligt op het terugdringen van regels en het versterken van individuele keuzevrijheid.
“Zorgpremies gaan omlaag, fysiotherapie, anticonceptie en tandzorg komen terug in het basispakket, en jeugdzorg wordt hervormd met het kind centraal. Ouderen verdienen onze prioriteit. We investeren in ouderenzorg, bestrijden eenzaamheid en behouden verzorgingshuizen...”
“We verlagen de zorgpremies en schrappen onnodige regelzucht en overdreven bureaucratie. We trekken meer geld uit voor verpleegkundigen, en geven ouderenzorg de aandacht die het verdient.”
FVD beperkt sociale huurwoningen en geeft expliciet voorrang aan Nederlanders boven statushouders. Dit beleid wordt als sociaal gepresenteerd voor de Nederlandse bevolking, maar sluit andere groepen uit en vermindert het aandeel sociale huur.
“Sociale huurwoningen worden beperkt, met voorrang voor Nederlanders boven statushouders.”
“We verkleinen het aandeel sociale huurwoningen, zeker in grote steden. Het verplicht opleggen van sociale woningbouwpercentages bij private projecten verdwijnt. Statushouders krijgen geen voorrang meer in de sociale sector – Nederlanders gaan voor.”
FVD stelt een vlaktaks en lagere lasten voor, met als doel dat iedereen meer overhoudt van zijn inkomen. Dit wordt als sociaal gepresenteerd omdat het volgens FVD de welvaart en sociale samenhang bevordert, maar het beleid is niet gericht op herverdeling of specifieke bescherming van kwetsbare groepen.
“We voeren een vlaktaks in op het inkomen in Box-1, zodat meer verdienen niet wordt afgestraft en altijd volstrekt transparant is hoeveel inkomstenbelasting moet worden betaald.”
FVD wil de AOW-leeftijd verlagen en pensioenen indexeren, met extra aandacht voor mensen met zware beroepen. Dit wordt als sociaal gepresenteerd voor ouderen en werkenden met een lang arbeidsverleden.
Het CDA presenteert zichzelf als een partij die sociaal beleid koppelt aan gemeenschapszin en verantwoordelijkheid voor elkaar. Hun belangrijkste concrete voorstellen zijn het afschaffen van de kostendelersnorm, het versterken van mantelzorg en vrijwilligerswerk, het automatisch uitkeren van toeslagen, en het bieden van meer bestaanszekerheid en kansen voor iedereen. De kern van hun visie is dat een fatsoenlijk en sociaal Nederland ontstaat door minder regels, meer vertrouwen in mensen, en het actief ondersteunen van kwetsbare groepen.
Het CDA wil het delen van een huis zonder financiële boete mogelijk maken en mantelzorgers beter ondersteunen. Dit moet sociale uitsluiting tegengaan en zorgtaken binnen families en gemeenschappen vergemakkelijken, wat direct bijdraagt aan een socialer beleid.
“We schaffen de kostendelersnorm in de Participatiewet af, zodat volwassenen zonder boete een huis kunnen delen. Mantelzorgwoningen mogen vergunningsvrij op eigen erf worden gebouwd. Mantelzorgers krijgen meer respijtzorg, zoals logeeropvang, zodat zij de zorg voor hun geliefden kunnen volhouden.”
Het CDA wil het toeslagenstelsel vereenvoudigen door automatische en directe uitbetaling, zodat mensen niet in financiële problemen komen door fouten of naheffingen. Dit voorstel is concreet gericht op bestaanszekerheid en het voorkomen van armoede.
“Toeslagen keren we automatisch en direct uit, zodat fouten en naheffingen verdwijnen. We voeren één nationale betaaldag in voor alle inkomensregelingen.”
Het CDA benadrukt dat bestaanszekerheid verder gaat dan alleen inkomen en wil gelijke toegang tot huisvesting, zorg en onderwijs. Dit standpunt adresseert structurele ongelijkheid en sluit niemand uit van deelname aan de samenleving.
“Bestaanszekerheid gaat niet alleen over inkomen, maar ook over gelijkwaardige kansen, huisvesting, toegang tot zorg en onderwijs. Zodat mensen kunnen meedoen en kunnen bijdragen aan de samenleving, elkaar te hulp kunnen schieten.”
Het CDA wil vrijwilligerswerk en maatschappelijke initiatieven fiscaal en juridisch aantrekkelijker maken, en een Gemeenschapsfonds oprichten. Dit versterkt het sociale weefsel en ondersteunt mensen die zich inzetten voor anderen.
“Giften aan verenigingen zonder winstoogmerk houden we fiscaal aantrekkelijk. We richten een Gemeenschapsfonds op voor het behoud van voorzieningen zoals buurthuizen en sportaccommodaties.”
Het CDA noemt expliciet het bestrijden van discriminatie op basis van onder andere religie, leeftijd, gender en afkomst als sociaal speerpunt. Dit draagt bij aan een inclusieve samenleving waarin iedereen gelijke kansen krijgt.
“We treden hard op tegen elke vorm van discriminatie en stereotypering, onder meer van moslims. We zetten in op een stevige aanpak van discriminatie, zoals leeftijdsdiscriminatie van ouderen, migrantenkinderen die geen stageplaats kunnen krijgen, of discriminatie op basis van gender, religie, seksuele geaardheid of achternaam.”