BVNL wil de WW en sociale zekerheid fors versoberen door het verschil tussen werken en een uitkering te vergroten en het sociale vangnet te beperken tot mensen die echt niet kunnen werken. Ze pleiten voor het loskoppelen van uitkeringen van het minimumloon, het sneller beëindigen van loondoorbetaling bij ziekte, en het ontmoedigen van langdurige afhankelijkheid van uitkeringen. De partij zet sterk in op het stimuleren van arbeidsparticipatie en het beperken van uitkeringsrechten voor nieuwkomers.
BVNL wil uitkeringen, met uitzondering van de AOW, loskoppelen van het minimumloon en het sociale vangnet beperken tot mensen die niet kunnen werken. Dit moet werken aantrekkelijker maken dan een uitkering en langdurige afhankelijkheid ontmoedigen.
“Bijstandsuitkeringen en andere uitkeringen loskoppelen van het minimumloon, met uitzondering van de AOW.”
“Er zal te allen tijde een adequaat sociaal vangnet blijven bestaan voor mensen die niet (volledig) kunnen werken. Regelingen zoals de ziektewetuitkering en andere regelingen blijven bestaan.”
BVNL wil de periode van loondoorbetaling bij ziekte fors inkorten, waardoor mensen sneller uit de WW of ziektewet stromen en terugvallen op de bijstand.
“Doorbetalen bij ziekteverzuim van een werknemer terugbrengen van 2 jaar naar maximaal 6 maanden. Na 6 maanden is iemand weer aan het werk of valt hij of zij terug naar de bijstand.”
De partij wil het verschil tussen een uitkering en een baan fors vergroten, zodat werken altijd loont en uitkeringsafhankelijkheid wordt ontmoedigd.
“Het verschil tussen een uitkering en een baan moet fors worden vergroot. Werken moet weer lonen.”
BVNL stelt strengere eisen aan uitkeringsgerechtigden, zoals het verplicht leren van de Nederlandse taal en het beperken van rechten voor nieuwkomers.
Mensen die kunnen werken maar dat weigeren, worden gekort op hun uitkering en toeslagen.
“Mensen die wél kunnen, maar niet willen werken worden gekort op hun bijstandsuitkering en op toeslagen (zoals huur- en zorgtoeslag).”
BIJ1 is fel tegen elke versobering van de WW (werkloosheidswet) en pleit juist voor het versterken van sociale zekerheid en het verbeteren van rechten voor werkenden. Ze willen dat mensen die (mantel)zorg verlenen ook WW-rechten opbouwen en zetten zich in voor regelluwe, toegankelijke uitkeringen zonder sancties of tegenprestaties. De kern van hun visie is dat sociale zekerheid een recht is, niet een gunst, en dat mensen niet gestraft mogen worden bij werkloosheid of arbeidsongeschiktheid.
BIJ1 verzet zich tegen versobering van de WW en wil juist dat meer mensen toegang krijgen tot WW-rechten, waaronder mantelzorgers. Ze vinden dat sociale zekerheid en uitkeringen toegankelijker en rechtvaardiger moeten worden, zonder sancties of verplichtingen die mensen straffen bij werkloosheid.
BIJ1 wil het sociale zekerheidsstelsel vereenvoudigen en toegankelijker maken, zodat mensen niet onnodig worden uitgesloten of gestraft bij werkloosheid. Ze pleiten voor het afschaffen van sancties en het bieden van meer zekerheid en ondersteuning.
“De Participatiewet is onnodig ingewikkeld... De wet gaat uit van wantrouwen richting mensen die recht hebben op uitkering en legt te veel nadruk op straffen en boetes. Dit zorgt voor onnodige angst, stress en wantrouwen bij mensen met een uitkering.”
“Deze wet herzien we direct, waarbij de nadruk komt te liggen op persoonlijke ontwikkeling, toekomstperspectief en kwaliteit van leven.”
De SP is fel tegen elke versobering van de WW en wil juist de rechten van werkenden beschermen. Zij pleiten ervoor de WW-duur niet te verkorten en vinden dat politici dezelfde rechten op WW moeten hebben als gewone mensen, zonder uitzonderlijke wachtgeldregelingen. De kern van hun visie is dat sociale zekerheid, waaronder de WW, niet verder mag worden uitgehold.
De SP verzet zich expliciet tegen het verkorten of versoberen van de WW-duur. Zij zien de WW als een essentieel onderdeel van de sociale zekerheid en willen deze beschermen tegen afbraak. Dit standpunt is een reactie op eerdere en mogelijke toekomstige bezuinigingen op de WW.
De SP wil dat politici na hun Kamerlidmaatschap geen recht meer hebben op riante wachtgeldregelingen, maar gewoon op WW zoals iedere andere burger. Hiermee willen ze privileges voor politici afschaffen en de gelijkheid met gewone werkenden benadrukken.
BBB is tegen een versobering van de WW en wil het vangnet van de WW, Ziektewet en WIA behouden. Hun belangrijkste voorstel is om het sociale vangnet te beschermen en te vereenvoudigen, zodat het toegankelijk blijft voor wie het nodig heeft, zonder extra bezuinigingen of versoberingen.
BBB vindt het belangrijk dat de WW, Ziektewet en WIA als vangnet overeind blijven en niet verder worden versoberd. Ze willen het sociale zekerheidsstelsel eenvoudiger en menselijker maken, maar zonder het vangnet te verkleinen of te bezuinigen op de WW.
“Het vangnet behouden: WW, Ziektewet en WIA blijven als vangnet overeind.”
BBB adresseert de problemen van bureaucratie en ontoegankelijkheid in de sociale zekerheid, maar kiest voor vereenvoudiging en behoud in plaats van versobering van de WW. Ze willen het systeem menselijker en eenvoudiger maken, niet strenger of soberder.
DENK is expliciet tegen de versobering van de WW (werkloosheidsuitkering) en andere sociale uitkeringen. Zij willen juist dat deze uitkeringen meestijgen met de prijzen en gekoppeld blijven aan het minimumloon, zodat de koopkracht van mensen behouden blijft. DENK pleit voor een stevig sociaal stelsel en verwerpt bezuinigingen of versoberingen op de WW.
DENK verzet zich tegen het versoberen van de WW en andere sociale uitkeringen. In plaats daarvan willen zij dat deze uitkeringen voldoende meestijgen met de prijzen en gekoppeld blijven aan het minimumloon, om zo de bestaanszekerheid te waarborgen en armoede te bestrijden.
“Werkloosheids uitkeringen en bijstandsuitkeringen zullen voldoende stijgen met de prijzen om de koopkracht van mensen op peil te houden. De koppeling met het minimumloon blijft bestaan.”
DENK kiest voor het versterken van het sociale stelsel en het afschaffen van harde regelgeving die mensen benadeelt, in plaats van versobering van de WW of andere sociale zekerheden.
De ChristenUnie is tegen de versobering van de WW en wil de duur van de uitkering op twee jaar houden. Daarnaast pleit de partij voor vereenvoudiging van de WW, waarbij de referte-eis wordt versoberd, maar zonder de uitkeringsduur te verkorten.
De ChristenUnie verzet zich tegen het kabinetsvoorstel om de WW-duur te verkorten en wil juist de bestaande maximale uitkeringsduur van twee jaar behouden. Dit is bedoeld om kwetsbare groepen, zoals ouderen en mensen met een beperking, beter te beschermen tegen langdurige werkloosheid.
“Het huidige kabinet heeft aangekondigd de duur van de WW met 6 maanden te verlagen. Dit raakt met name werklozen die ook in de huidige arbeidsmarkt moeilijk een nieuwe baan kunnen vinden, zoals sommige ouderen of mensen met ene beperking. De ChristenUnie draait deze bezuiniging terug en handhaaft de duur van de WW op twee jaar.”
De partij wil de WW-regeling vereenvoudigen en de referte-eis (de voorwaarden om recht te krijgen op WW) versoberen. Dit is bedoeld om misbruik tegen te gaan en het systeem eerlijker te maken, zonder de uitkeringsduur zelf te verkorten.
“Daarom voeren we een vereenvoudigingsslag door waarin we de WW meer uniformeren en ten aanzien van de referte-eis versoberen.”
GroenLinks-PvdA is fel tegen de eerdere versobering van de WW (werkloosheidsuitkering) en wil deze terugdraaien. Zij pleiten voor een langere duur van de WW en uitbreiding van de kortdurende WW, om mensen die hun baan verliezen meer zekerheid en houvast te bieden.
GroenLinks-PvdA wil de "asociale verkorting" van de WW ongedaan maken en de uitkeringsduur weer verlengen naar twee jaar. Dit moet zorgen voor meer bestaanszekerheid voor mensen die hun baan verliezen en voorkomt dat zij te snel in financiële problemen komen.
“De asociale verkorting van de WW draaien we terug. Wij staan voor een langdurige WW van twee jaar. We verlengen de kortdurende WW voor mensen die een half jaar hebben gewerkt, van drie naar zes maanden.”
De partij benadrukt dat werknemersverzekeringen zoals de WW geen voorzieningen mogen worden waarop bezuinigd kan worden. Zij willen de regie stevig in handen houden van werknemers en werkgevers om versobering te voorkomen.
“We voorkomen dat dit type verzekeringen veranderen in voorzieningen zodat er niet vervolgens op kan worden bezuinigd.”
NSC kiest er nadrukkelijk voor om de duur van de WW-uitkering niet te versoberen, maar juist te behouden op maximaal twee jaar. Hun focus ligt op het sneller begeleiden van werklozen naar nieuw werk en het inzetten op omscholing, in plaats van het verkorten of verlagen van de WW. Versobering van de WW wordt dus expliciet afgewezen; het beleid richt zich op activering en ondersteuning.
NSC wil de bestaande maximale duur van de WW-uitkering handhaven en niet verder versoberen. Ze zien snelle re-integratie en omscholing als de oplossing voor werkloosheid, niet het verkorten van de uitkeringsduur. Dit standpunt is een bewuste keuze om bestaanszekerheid te waarborgen en kwetsbare groepen te beschermen tegen inkomensverlies.
“De duur van een werkloosheidsuitkering op basis van de Werkloosheidswet (WW) blijft gehandhaafd op maximaal twee jaar. We helpen mensen die in de WW terecht komen snel een nieuwe baan te vinden door hen eerder en gerichter te begeleiden.”
In plaats van de WW te versoberen, investeert NSC in begeleiding, omscholing en ontwikkelbudgetten om mensen sneller aan het werk te helpen. De nadruk ligt op activering en het benutten van sectoren met personeelstekorten, niet op bezuinigen op de uitkering zelf.
“Samen met werkgevers creëren we omschoolbanen in sectoren waar een personeelstekort is. Zo krijgen werklozen sneller uitzicht op een nieuwe baan en inkomen.”
De SGP wil de werkloosheidsuitkering (WW) versoberen door de duur te verkorten naar één jaar, maar de uitkering begint wel hoger en wordt trapsgewijs afgebouwd om de inkomensval bij werkloosheid te verkleinen. Het doel is mensen te stimuleren snel weer aan het werk te gaan, terwijl het vangnet voor wie echt niet kan werken behouden blijft.
De SGP stelt voor de maximale duur van de WW te beperken tot één jaar, waarbij de uitkering aanvankelijk hoger is en vervolgens geleidelijk afneemt. Hiermee wil de partij de prikkel vergroten om snel nieuw werk te zoeken, maar tegelijkertijd de financiële klap bij werkloosheid verzachten.
“De werkloosheidsuitkering begint hoger en wordt trapsgewijs afgebouwd, zodat de inkomensval bij werkloosheid kleiner wordt. De duur van de werkeloosheidsuitkering gaat naar één jaar, waarbij de opbouw van rechten over een langere periode verloopt.”
De SGP vindt dat het uitgangspunt moet zijn dat burgers zo snel mogelijk weer werk aanvaarden. De versobering van de WW past in deze visie, waarbij het sociale vangnet alleen bedoeld is voor wie echt niet kan werken.
“Uitgangspunt moet zijn dat burgers zoveel en zo snel mogelijk werk aanvaarden.”
D66 wil de Werkloosheidsuitkering (WW) aanpassen door de uitkering aan het begin hoger te maken, zodat de inkomensval bij werkloosheid kleiner is, maar de totale duur van de uitkering te verkorten. Hiermee speelt D66 in op het feit dat mensen tegenwoordig sneller nieuw werk vinden en wil de partij de WW beter laten aansluiten op de huidige arbeidsmarkt.
D66 stelt voor om de WW direct na werkloosheid hoger te maken, zodat mensen minder hard terugvallen in inkomen, maar de uitkeringsduur te verkorten omdat mensen sneller nieuw werk vinden. Dit is een duidelijke versobering van de WW op termijn, met een verschuiving van bescherming naar de eerste periode van werkloosheid. D66 wil zo de WW moderner en doelmatiger maken.
“We passen de Werkloosheidsuitkering (WW) aan, zodat die beter past bij deze tijd. Wie werkloos wordt, krijgt direct aan het begin een hogere uitkering, zodat de terugval in inkomen kleiner is. De duur van de uitkering wordt korter, omdat mensen tegenwoordig vaak sneller dan vroeger een nieuw werk vinden.”
De Partij voor de Dieren (PvdD) is tegen de versobering van de WW en pleit juist voor een versterking van het vangnet voor werklozen. Zij willen de duur van de kortdurende WW verlengen naar zes maanden, waarmee ze zich expliciet uitspreken tegen verdere versobering van de WW.
De PvdD vindt dat het huidige vangnet voor werklozen te beperkt is en wil de positie van mensen zonder werk verbeteren. Door de duur van de kortdurende WW te verlengen naar zes maanden, keren zij zich tegen de trend van versobering en bieden zij meer bestaanszekerheid aan werklozen.
“We verlengen de kortdurende WW naar zes maanden.”
De VVD wil de WW (werkloosheidswet) versoberen door deze meer activerend te maken, zodat mensen sneller aan het werk gaan en het minder aantrekkelijk wordt om langdurig een uitkering te ontvangen. Ze pleiten voor meer maatwerk in cao’s en het afschaffen van de verplichte transitievergoeding, met als doel de arbeidsmarkt flexibeler te maken en werken aantrekkelijker dan een uitkering. De kern van hun visie is dat werken altijd moet lonen en dat sociale zekerheid vooral gericht moet zijn op activering.
De VVD wil de WW versoberen door deze meer activerend te maken, zodat mensen sneller weer aan het werk gaan. Daarnaast willen ze meer maatwerk mogelijk maken in cao’s door de verplichte transitievergoeding af te schaffen. Dit moet het voor werkgevers aantrekkelijker maken om mensen in dienst te nemen en de doorstroom op de arbeidsmarkt bevorderen.
“We versoberen de werkloosheidswet door deze meer activerend te maken en geven meer ruimte voor maatwerk in cao’s, door de transitievergoeding niet langer verplicht te stellen.”
Volt is tegen een versobering van de WW; zij willen juist de sociale zekerheid uitbreiden door zelfstandigen dezelfde rechten binnen de WW te geven als werknemers. Volt pleit voor een gelijkwaardig sociaal stelsel voor alle werkenden, waarbij bescherming en premiebetaling voor iedereen geldt. Er zijn geen voorstellen gevonden die wijzen op versobering of beperking van de WW.
Volt wil het sociale stelsel uitbreiden door zelfstandigen dezelfde rechten en bescherming binnen de WW te geven als werknemers, inclusief premiebetaling. Hiermee beoogt Volt de sociale zekerheid te versterken en gelijk te trekken, niet te versoberen. Dit standpunt adresseert het probleem van ongelijke bescherming tussen werknemers en zelfstandigen en is expliciet een uitbreiding van rechten.
“Er komt één sociaal stelsel voor werkenden: zelfstandigen krijgen net als werknemers rechten binnen de WW, WAO en WIA. Dat betekent dat zij dezelfde bescherming krijgen als werknemers die in loondienst zijn, en dat zij hiervoor premies betalen.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma