Het CDA wil vaste contracten aantrekkelijker maken voor werkgevers en meer zekerheid bieden aan werknemers, terwijl ze ook flexwerkers meer bescherming geven. Op het gebied van ziekmeldingen pleit het CDA voor vereenvoudiging van het ziekte- en arbeidsongeschiktheidsstelsel, verlichting van werkgeversverantwoordelijkheden in het tweede ziektejaar en snellere re-integratie. De partij zet in op het arbeidsmarktpakket met sociale partners, gericht op meer zekerheid voor flexwerkers en duidelijke afspraken rond ziekteverzuim.
Het CDA wil vaste contracten stimuleren door het aantrekkelijker te maken voor werkgevers om mensen in vaste dienst te nemen, en tegelijkertijd flexwerkers meer zekerheid te bieden. Dit moet de tweedeling op de arbeidsmarkt tegengaan en zorgen voor meer bestaanszekerheid.
“We willen werknemers meer zekerheid bieden en werkgeverschap aantrekkelijker maken. Daarom moet het arbeidsmarktpakket dat met sociale partners is afgesproken met urgentie worden doorgezet. Het gaat dan onder meer om meer zekerheid voor flexwerkers, een nieuwe crisisregeling voor personeelsbehoud en wetgeving voor het tweede ziektejaar.”
“De meeste mensen willen graag in dienst zijn bij een werkgever en zekerheid hebben over werk en inkomen. De meeste werkgevers willen werknemers aan zich binden, maar zijn soms huiverig om dat te doen. Het CDA wil zowel flexibele contracten meer zekerheid bieden als het werkgeverschap aantrekkelijker maken door meer (interne) flexibiliteit.”
Het CDA erkent dat het huidige stelsel van loondoorbetaling bij ziekte en arbeidsongeschiktheid knelt, vooral voor werkgevers. Ze willen het stelsel vereenvoudigen, de verantwoordelijkheden van werkgevers in het tweede ziektejaar verlichten, en inzetten op snellere re-integratie en preventie.
“We verlichten de verantwoordelijkheden voor werkgevers door in het tweede ziektejaar zekerheid te bieden dat de werknemer kan worden begeleid naar werk buiten de organisatie met een verzuim-ontzorg-verzekering, zoals afgesproken in het arbeidsmarktpakket.”
“We willen een hogere frequentie van interactie, al tijdens de eerste twee jaar van ziekte, om herstel en re-activatie te bevorderen, met verantwoordelijkheid van werkgever en werknemer en duidelijker afspraken.”
“Het stelsel van loondoorbetaling bij ziekte (Poortwachter) en arbeidsongeschiktheid (WIA) is aan herziening toe. Het ziekteverzuim en de instroom in de WIA nemen fors toe, juist ook bij jongvolwassenen, en de uitstroom is laag. Voor werkgevers knelt de twee jaar loondoorbetaling.”
Het CDA wil het arbeidsongeschiktheidsstelsel herzien met nadruk op passend werk, snellere interventie, preventie en duurzame re-integratie. Ze streven naar één uitkering voor alle arbeidsongeschikten en willen het systeem eenvoudiger en eerlijker maken.
“We herzien het stelsel voor de arbeidsongeschiktheidsverzekering met de nadruk op passend werk, snellere interventie, preventie en duurzame re-activatie, op basis van het advies van de Octas, in relatie tot de Ziektewet. Het moet ook eenvoudiger, duidelijker en eerlijker.”
“Voor een toekomstbestendig arbeidsongeschiktheidsstelsel maken we één uitkering voor duurzame en niet-duurzame arbeidsongeschikten; we tasten de rechten van bestaande uitkeringen niet aan.”
GroenLinks-PvdA wil vaste contracten weer de norm maken en flexibele, onzekere contracten sterk terugdringen, met bijzondere aandacht voor het beëindigen van nuluren- en oproepcontracten. Bij ziekte pleiten ze voor een collectieve verzekering van het tweede ziektejaar voor werkgevers en een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zzp’ers. Hun visie draait om meer zekerheid, betere bescherming en minder onzekerheid voor werkenden.
GroenLinks-PvdA wil dat vaste contracten de standaard worden en flexibele constructies alleen nog in uitzonderlijke situaties worden toegestaan. Ze willen een einde maken aan nuluren- en oproepcontracten en het gebruik van flexibele contracten voor structureel werk tegengaan.
“We maken een einde aan nuluren- en oproepcontracten. Er blijven drie contractvormen over.”
“We maken daarnaast een einde aan de praktijk waarbij werkgevers en uitzendbureaus werknemers voor vast werk onzekere contracten bieden.”
“Bij goed functioneren snel een vast contract moet de norm zijn in het onderwijs. Het aantal flexibele arbeidscontracten moet overal naar beneden.”
“Flexwerk blijft alleen mogelijk bij tijdelijke vervanging vanwege ziekte of piekbelasting en voor unieke situaties.”
Om de lasten voor kleine werkgevers te verlichten, wil GroenLinks-PvdA het tweede ziektejaar collectief en publiek verzekeren, waarbij grote werkgevers solidair zijn met het mkb.
“We verzekeren het tweede ziektejaar collectief en publiek voor alle werkgevers. Hierbij zijn grote werkgevers solidair met mkb-werkgevers.”
GroenLinks-PvdA wil dat alle zzp’ers verplicht verzekerd worden tegen arbeidsongeschiktheid, zodat ook zij bij ziekte financiële zekerheid hebben.
“Daarom komt er een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor alle zzp’ers, met een eerlijke bijdrage van de opdrachtgever en een inkomensafhankelijke premie.”
In sectoren als zorg en onderwijs mag flexibele inzet alleen nog bij tijdelijke vervanging wegens ziekte of piekbelasting, om vaste teams en continuïteit te waarborgen.
“We helpen scholen om samen te werken en gezamenlijke invalpools op te richten, met leraren die inspringen bij ziekte of uitval, zodat we de dure inhuur via commerciële uitzendbureaus of zzp’ers kunnen voorkomen.”
De ChristenUnie wil het aantrekkelijker maken voor werkgevers om vaste contracten aan te bieden en de doorgeschoten flexibilisering van de arbeidsmarkt tegengaan. Ze pleiten voor meer zekerheid voor werknemers, onder andere door het stimuleren van vaste dienstverbanden en het aanpakken van flexibele en tijdelijke contracten. Daarnaast willen ze het stelsel rondom arbeidsongeschiktheid vereenvoudigen en eerlijker maken voor mensen die ziek uitvallen.
De ChristenUnie vindt dat de groei van flexibele contracten en zzp’ers geen vanzelfsprekendheid is, maar het gevolg van beleid. Ze willen werkgevers stimuleren om vaste contracten aan te bieden door premies te verlagen en flexwerk te beperken via wetgeving. Het doel is meer zekerheid voor werknemers en het tegengaan van een cultuur van tijdelijke contracten.
“We willen af van de situatie dat tijdelijke werknemers voor een werkgever goedkoper zijn dan werknemers die voor onbepaalde tijd in dienst zijn. We streven duurzame arbeidsverhoudingen na tussen werkgevers en werknemers.”
“De negatieve uitwassen van onze flexibele arbeidsmarkt pakken we aan. Zoals de doorgeslagen flexibilisering in de vorm van een cultuur van uitbesteden en tijdelijke contracten.”
“Aan de andere kant moet het voor werkgevers (financieel) aantrekkelijker worden om mensen in vaste dienst te nemen. Daarom verlagen we de aof- en awf-premies.”
“Het is de hoogste tijd om werk te maken van deze plannen en werknemers meer zekerheid te geven. Bijvoorbeeld via de wetsvoorstellen ‘Meer zekerheid flexwerkers’ en ‘Verduidelijking beoordeling arbeidsrelaties en rechtsvermoeden’, die spoedig door de Tweede Kamer behandeld moeten worden.”
De ChristenUnie vindt het huidige stelsel voor arbeidsongeschiktheid te ingewikkeld en soms onrechtvaardig. Ze willen de regelingen uniformeren, maatwerk bieden voor ernstig zieken, en oplossingen zoeken voor mensen die nu buiten de boot vallen bij ziekte.
“Het stelsel voor verzekering van arbeidsongeschiktheid is nodeloos ingewikkeld en soms regelrecht onrechtvaardig. We uniformeren de verschillende regelingen in de WIA en introduceren een maatwerkregeling voor mensen die terminaal ziek zijn.”
“Ook zoeken we een oplossing voor mensen die minder dan 35% arbeidsongeschikt zijn. Zij krijgen nu geen WIA-uitkering en eindigen vaak ziek in de bijstand. Dit vraagt om een oplossing in de WIA of een verlicht bijstandsregime.”
NSC wil vaste contracten weer de norm maken en flexwerk beperken tot uitzonderingen zoals piekdrukte en ziekte, om zo meer zekerheid te bieden aan werknemers en het ziekteverzuim te verminderen. Ze volgen hiervoor de aanbevelingen van de commissie-Borstlap en willen werkgevers stimuleren om goed werkgeverschap te tonen, onder andere door betere arbeidsvoorwaarden en het terugdringen van flexarbeid, vooral in de zorg. Tegelijkertijd pleit NSC voor meer preventie en betere re-integratie bij ziekte om de instroom in de WIA te beperken.
NSC vindt dat vaste contracten zekerheid bieden en wil flexibele arbeid alleen toestaan voor piek en ziekte, met als doel meer zekerheid en minder uitval door onzekerheid. Dit moet vooral in sectoren als de zorg, waar veel flexwerk voorkomt, leiden tot meer vaste banen en betere arbeidsvoorwaarden.
“Een vast contract moet de norm zijn. Een vast contract biedt zekerheid op werk en inkomen en een betere toegang tot sociale regelingen. We zorgen ervoor dat minimaal 7 op de 10 werkenden straks een vast contract heeft.”
“Arbeidscontracten moeten weer de norm worden. Flexwerkers worden ook in de zorg louter voor ‘piek en ziek’ ingezet.”
“De uitstroom van zorgmedewerkers naar flexarbeid wordt ontmoedigd door het opvolgen van de aanbevelingen van de commissie-Borstlap. Arbeidscontracten moeten weer de norm worden. Flexwerkers worden ook in de zorg louter voor ‘piek en ziek’ ingezet.”
“Dit betekent dat normale dienstverbanden de norm worden. Uitzendarbeid is uitsluitend om ‘piekte en ziekte’ op te vangen...”
NSC wil het ziekteverzuim terugdringen en de instroom in de WIA beperken door werkgevers te stimuleren tot goed werkgeverschap, preventie en betere begeleiding bij ziekte. Ze willen de Wet verbetering poortwachter hervormen en investeren in scholing en arbeidsvoorwaarden om personeel te behouden.
“Zorg- en welzijnsaanbieders en de regio’s worden ondersteund bij goed werkgeverschap en werkplezier om personeel te behouden. Bijvoorbeeld door meer te investeren in bij- en nascholing van medewerkers in lage functiegroepen, ziekteverzuim te verminderen, instroom te verbeteren en meer uren te bieden, met name voor de schaarse beroepen zoals verpleegkundigen en verzorgenden.”
“Het is daarom belangrijk dat werknemers in de eerste periode van hun ziekte al beter re-integreren. Werkgevers hebben hierin een belangrijke rol. We hervormen de Wet verbetering poortwachter om dat te bereiken. Daarnaast moet preventie een centrale rol krijgen binnen de sociale zekerheid...”
BVNL wil het arbeidsrecht sterk versoepelen door het onbeperkt toestaan van tijdelijke contracten en het afschaffen van de verplichte transitievergoeding, waarmee vaste contracten minder aantrekkelijk worden gemaakt. Op het gebied van ziekmeldingen wil BVNL de loondoorbetalingsplicht bij ziekte voor werkgevers drastisch verkorten van 2 jaar naar maximaal 6 maanden en de Wet Poortwachter afschaffen. Hun visie is gericht op maximale contractvrijheid voor werkgevers en het beperken van werkgeversrisico’s bij ziekte, om zo werkgelegenheid te stimuleren en lasten voor ondernemers te verlagen.
BVNL wil werkgevers volledige vrijheid geven in het aanbieden van tijdelijke contracten en het ontslagrecht versoepelen, zodat vaste contracten niet langer de norm zijn. Dit moet het aannemen van personeel aantrekkelijker maken voor werkgevers en de arbeidsmarkt flexibeler maken.
BVNL wil de periode waarin werkgevers loon moeten doorbetalen bij ziekte fors inkorten van 2 jaar naar maximaal 6 maanden. Ook willen ze de Wet Poortwachter afschaffen. Hiermee willen ze het risico en de lasten voor werkgevers bij ziekte beperken, zodat het aannemen van personeel minder risicovol wordt.
BBB wil het voor werkgevers aantrekkelijker maken om vaste contracten aan te bieden door het financiële risico bij ziekte te beperken, vooral voor kleinere werkgevers. Ze stellen concreet voor om de verplichte loondoorbetaling bij ziekte terug te brengen van twee naar één jaar, met een publieke voorziening voor het tweede jaar. Dit moet leiden tot meer vaste banen en minder terughoudendheid bij het aannemen van vast personeel.
BBB vindt dat de huidige verplichting voor werkgevers om twee jaar loon door te betalen bij ziekte een te groot risico vormt, vooral voor het mkb, en een drempel is voor het aanbieden van vaste contracten. Door deze verplichting te beperken tot één jaar en het tweede jaar publiek te regelen, willen ze vaste contracten stimuleren en de arbeidsmarkt dynamischer maken.
“BBB wil de verplichting voor kleinere werkgevers om bij ziekte twee jaar lang loon door te betalen terugbrengen naar één jaar. Nederland is het enige land in Europa waar werkgevers twee jaar verantwoordelijk zijn voor zieke werknemers. Dit leidt tot terughoudendheid bij het aannemen van vast personeel, verhoogt de regeldruk en zet vooral het midden en kleinbedrijf onder druk.”
“Door de loondoorbetalingstermijn terug te brengen naar één jaar voor kleinere werkgevers, maken we het arbeidsmarktbeleid eerlijker en stimuleren we vaste contracten. In het tweede ziektejaar komt er een publieke voorziening voor inkomensbescherming, met ruimte voor reintegratie.”
“Deze hervorming draagt bij aan een dynamischer arbeidsmarkt, minder ziekteverzuimstress en meer vaste banen.”
BBB wil de arbeidsmarkt hervormen zodat vaste contracten minder risicovol zijn voor werkgevers en flexibele contracten minder onzeker voor werknemers. Dit moet het aannemen van vast personeel aantrekkelijker maken, vooral voor kleinere bedrijven.
“Hierbij hanteren we als uitgangspunt dat vaste arbeidscontracten minder vast worden en flexibele arbeidscontracten minder flexibel worden. Op dit moment is het voor veel kleinere bedrijven moeilijk en risicovol om mensen in vaste dienst te nemen. Dit willen we veranderen, wat volgens ons in de huidige arbeidsmarkt ook goed mogelijk is.”
De Partij voor de Dieren wil vaste contracten stimuleren en de positie van werknemers bij ziekte versterken. Ze beperken flexibele contractvormen en willen dat uitzendkrachten bij ziekte niet zomaar ontslagen kunnen worden. Het doel is meer zekerheid en gelijke behandeling voor alle werkenden.
De PvdD wil het aantal contractvormen beperken tot vaste en tijdelijke contracten voor regulier werk, en uitzendcontracten alleen voor piekperiodes. Dit moet de onzekerheid van flexwerkers verminderen en vaste contracten stimuleren.
De partij wil het uitzendbeding, waardoor uitzendkrachten bij ziekte direct hun contract verliezen, verbieden. Dit beschermt uitzendkrachten tegen ontslag bij ziekmelding en zorgt voor gelijke arbeidsvoorwaarden.
De SP wil vaste contracten weer tot de norm maken en flexwerk beperken tot uitzonderingen als piek en ziekte. Voor ziekmeldingen stelt de partij voor dat kleine werkgevers minder lang loon hoeven door te betalen bij ziekte, waarbij het tweede ziektejaar collectief via het UWV wordt geregeld, zonder dat werknemers rechten verliezen. De kern van hun visie is zekerheid voor werknemers en het tegengaan van onzeker werk.
De SP vindt dat vaste contracten de standaard moeten zijn en dat flexibele arbeidsconstructies alleen mogen worden ingezet bij tijdelijke pieken of ziekte. Hiermee wil de partij de opbouw van kennis en vakmanschap bevorderen en onzeker werk tegengaan.
“Vast werk is de norm. Flexwerk is alleen voor piek en ziek. Vaste krachten zorgen voor behoud en opbouw van kennis en vakmanschap. Dit zorgt voor meer innovatie en arbeidsproductiviteitsgroei. Schijnzelfstandigen komen in loondienst. We stoppen bovendien met de uitbuiting van werknemers door een einde te maken aan alle constructies die leiden tot onzeker werk.”
“Een vast contract na zes maanden moet de norm zijn.”
De SP erkent dat langdurige ziekte een zware last is voor kleine werkgevers. Daarom wil de partij dat kleine bedrijven minder lang loon hoeven door te betalen bij ziekte; het tweede ziektejaar wordt collectief gefinancierd via het UWV, zonder dat werknemers rechten verliezen.
“Daarom zorgen we ervoor dat kleine bedrijven minder lang het loon door hoeven te betalen bij ziekte, zonder dat de werknemer zijn rechten verliest. Het tweede ziektejaar bij kleine werkgevers betalen we gezamenlijk uit premiegeld via het UWV.”
“Hulp bij doorbetaling van zieke werknemers. Langdurige ziekte is voor werknemers een persoonlijk drama en zij verdienen alle steun en medeleven. Tegelijkertijd is het voor kleine ondernemers lastig om lange tijd zonder deze vakkracht te zitten en de financiële lasten hiervan te dragen. Daarom zorgen we ervoor dat kleine bedrijven minder lang het loon door hoeven te betalen bij ziekte, zonder dat de werknemer zijn rechten verliest. Het tweede ziektejaar bij kleine werkgevers betalen we gezamenlijk uit premiegeld via het UWV.”
Volt wil vaste arbeidscontracten als norm behouden en misstanden met flexibele contracten tegengaan, vooral in sectoren waar uitbuiting voorkomt. Ze pleiten voor directe contracten bij werkgevers, betere bescherming van werkenden, en aandacht voor sociale zekerheid, maar doen geen concrete voorstellen rond ziekmeldingen.
Volt vindt dat vaste arbeidscontracten de standaard moeten blijven en wil schijnconstructies en uitbuiting via flexibele contracten tegengaan, met name in sectoren waar structureel misstanden zijn. Ze willen dat contracten direct bij de werkgever worden afgesloten en niet via intermediairs, zodat werkgevers verantwoordelijk blijven voor arbeidsomstandigheden.
“We zorgen ervoor dat vaste arbeidscontracten de norm blijven en we zorgen ervoor dat zzp’erschap goed mogelijk blijft.”
“We pleiten ervoor dat vaste en tijdelijke arbeidsovereenkomsten, in sectoren waar structureel misstanden voorkomen, alleen nog maar direct bij een werkgever mogen worden afgesloten.”
Volt benoemt het belang van sociale zekerheid voor alle werkenden, inclusief zzp’ers, maar doet geen concrete voorstellen over ziekmeldingen of loondoorbetaling bij ziekte. Ze willen wel dat zzp’ers toegang krijgen tot sociale voorzieningen om schijnzelfstandigheid en onzekerheid te voorkomen.
“Elke zzp’er kan gebruikmaken van de sociale voorzieningen en betaalt hiervoor, net als werknemers in loondienst, belastingen. Door dit verplicht te stellen kunnen schijnconstructies vermeden worden.”
Volt wil dat werken in loondienst de norm wordt bij zorginstellingen, ook voor medisch specialisten, om zo meer zekerheid en betere arbeidsvoorwaarden te bieden.
“Bij zorginstellingen wordt werken in loondienst de norm, ook voor medisch specialisten.”
BIJ1 wil vaste contracten de norm maken en de bescherming van werknemers bij ziekte en ontslag aanzienlijk versterken. Ze pleiten voor het verplicht aanbieden van vaste contracten na 9 maanden tijdelijk werk, betere bescherming tegen ontslag, en volledige doorbetaling van inkomen bij verlof. Hun visie is gericht op zekerheid, gelijkheid en het tegengaan van uitbuiting en schijnzelfstandigheid.
BIJ1 wil de onzekerheid van tijdelijke contracten terugdringen door werkgevers te verplichten vaste contracten aan te bieden na een korte periode van tijdelijk werk. Dit moet de positie van werknemers structureel versterken en flexwerk terugdringen.
“Werknemers die langer dan 9 maanden met een tijdelijk contract werken, krijgen een vast contract.”
De partij wil werknemers beter beschermen tegen ontslag en het misbruik van schijnzelfstandigheid tegengaan. Dit draagt bij aan meer baanzekerheid en voorkomt dat werkgevers hun verantwoordelijkheid ontlopen.
“We verbeteren de bescherming tegen ontslag en gaan schijnzelfstandigheid↗ tegen.”
BIJ1 wil dat werknemers bij verschillende vormen van verlof, zoals partnerverlof en menstruatieverlof, hun volledige inkomen behouden. Dit voorkomt inkomensonzekerheid bij ziekte of verlof en bevordert gelijkheid op de werkvloer.
“Voor alle ouders op verlof betalen we 100% inkomen door. Ook stellen we het recht op menstruatieverlof in.”
DENK wil het voor werkgevers financieel aantrekkelijker maken om vaste contracten aan te bieden en pleit voor het behoud van zekerheden voor werknemers, zoals ontslagbescherming en de duur van de WW. Voor kleinere ondernemers wil DENK een betaalbaar vangnet voor loondoorbetaling bij ziekte, zodat werknemers beschermd blijven zonder dat ondernemers onevenredig worden belast.
DENK vindt dat meer mensen zekerheid moeten krijgen op de arbeidsmarkt. Daarom willen ze werkgevers stimuleren om vaste contracten aan te bieden door dit financieel aantrekkelijker te maken. Dit moet de onzekerheid van flexwerk verminderen en bijdragen aan inkomenszekerheid voor werknemers.
“Wij willen dat er meer zekerheid is voor mensen op de arbeidsmarkt. Daarom willen wij het financieel aantrekkelijker maken voor werkgevers om een vast contract aan te bieden aan hun werknemers.”
DENK is tegen het verminderen van ontslagbescherming en wil de duur van de WW behouden. Hiermee willen ze de positie van werknemers met een vast contract beschermen en onzekerheid bij ziekte of ontslag tegengaan.
“Wij willen dat zekerheden op de arbeidsmarkt voor werknemers behouden blijven. Dat betekent dat wij ons uitspreken tegen een vermindering van de ontslagbescherming en dat wij behoud willen van de WW duur.”
Om het risico van loondoorbetaling bij ziekte voor kleine ondernemers te verlagen, stelt DENK een betaalbaar vangnet voor. Dit moet ondernemers tegemoetkomen zonder de rechten van werknemers te beperken, zodat vaste contracten aantrekkelijker worden en werknemers bij ziekte beschermd blijven.
“We zorgen voor een betaalbaar vangnet voor de loondoorbetaling bij ziekte voor kleinere ondernemers. Hiermee komen we ondernemers tegemoet, zonder de rechten van werknemers in te perken.”
De SGP wil vaste contracten aantrekkelijker maken door werkgeverslasten te verlichten en de verplichting tot loondoorbetaling bij ziekte te verkorten van twee naar anderhalf jaar. Hiermee beoogt de partij meer zekerheid voor werknemers en minder risico voor werkgevers, zodat vaste contracten vaker worden aangeboden. Tegelijkertijd wil de SGP ruimte houden voor flexibele arbeidsvormen waar dat gewenst is.
De SGP vindt dat vaste contracten de norm moeten zijn, maar erkent dat werkgevers nu te veel risico’s lopen bij ziekte van werknemers. Door vaste contracten aantrekkelijker te maken en werkgeverslasten te verlichten, wil de partij stimuleren dat meer mensen een vast contract krijgen. Ook wordt ruimte geboden voor tussenvormen, zodat er flexibiliteit blijft waar dat nodig is.
“Het vaste contract wordt aantrekkelijker gemaakt, onder andere door werkgeverslasten te verlichten en meer ruimte te bieden voor tussenvormen.”
De SGP wil het risico voor werkgevers bij ziekte van werknemers verminderen door de verplichte loondoorbetaling te verkorten van twee naar anderhalf jaar. Dit moet het aannemen van personeel met een vast contract minder risicovol maken voor werkgevers.
“De verplichte loondoorbetaling bij ziekte wordt in een eerste stap verkort van twee naar anderhalf jaar.”
De SGP wil de positie van flexwerkers verbeteren om onzekerheid tegen te gaan, maar houdt oog voor flexwerkers die juist behoefte hebben aan keuzevrijheid in hun werkuren en werktijden.
“De positie van de flexwerker wordt verbeterd om onzekerheid in werk en inkomen tegen te gaan, met oog voor die flexwerkers die juist behoefte hebben aan keuzevrijheid ten aanzien van hoeveel en wanneer zij werken.”
FVD wil het voor werkgevers aantrekkelijker maken om vaste contracten aan te bieden door het ontslagrecht te versoepelen en de loondoorbetalingsplicht bij ziekte te verkorten. Ze zien de huidige regels als een belemmering voor het aannemen van personeel en willen zo de drempel voor vaste banen verlagen. Hun kernvoorstel is het verkorten van de doorbetalingsverplichting bij ziekte naar één jaar.
FVD vindt dat het huidige ontslagrecht en de langdurige loondoorbetalingsplicht bij ziekte werkgevers afschrikken om vaste contracten te geven. Door deze regels te versoepelen en de doorbetalingsverplichting te verkorten, willen ze het risico voor werkgevers verminderen en vaste banen stimuleren.
“We versoepelen het ontslagrecht voor het MKB en verkorten de doorbetalingsverplichting bij ziekte naar één jaar, zodat ondernemers weer mensen durven aan te nemen.”
“Door invoering van ambachtstitels geven we beroepsonderwijs extra aanzien. Nederlands wordt weer de voertaal in het voortgezet en wetenschappelijk onderwijs. We compenseren de ‘pechgeneratie’ (2015-2023) royaal voor de personeel weer een vaste baan durven aan te bieden.”
JA21 vindt dat het huidige ziekte- en arbeidsongeschiktheidsstelsel werkgevers afschrikt om vaste contracten te geven. De partij wil daarom kortere loondoorbetaling bij ziekte, snellere re-integratie en een hervorming van het systeem om vaste contracten aantrekkelijker te maken voor werkgevers. Ontslagrecht moet versoepeld worden om de drempel voor het aannemen van personeel te verlagen.
JA21 stelt dat de huidige regels rond loondoorbetaling bij ziekte en re-integratie te zwaar drukken op werkgevers, waardoor zij terughoudend zijn met het aanbieden van vaste contracten. Door deze regels te versoepelen, wil JA21 het voor werkgevers aantrekkelijker maken om mensen in vaste dienst te nemen.
“JA21 wil kortere loondoorbetaling bij ziekte, snellere reïntegratie, en hervorming van het systeem dat nu werkgevers afschrikt om vaste contracten te geven.”
De partij ziet het strenge ontslagrecht als een belemmering voor het aannemen van personeel op vaste basis. Door het ontslagrecht te versoepelen, verwacht JA21 dat werkgevers sneller vaste contracten zullen aanbieden.
“Ontslagrecht versoepelen zodat de drempel voor werkgevers om personeel aan te nemen verlaagd wordt.”
De VVD wil het voor werkgevers aantrekkelijker maken om vaste contracten aan te bieden door het risico en de lasten bij ziekte te verlagen, met name voor kleine werkgevers. Ze stellen voor om het tweede jaar loondoorbetaling bij ziekte voor kleine werkgevers af te schaffen en te vervangen door een collectieve verzekering, en willen daarnaast schijnzelfstandigheid tegengaan door meer mensen in loondienst te brengen.
De VVD vindt dat het huidige systeem, waarbij kleine werkgevers twee jaar loon moeten doorbetalen bij ziekte van een werknemer, een te grote drempel vormt om vaste contracten aan te bieden. Door het tweede jaar loondoorbetaling te vervangen door een collectieve verzekering, willen ze het risico voor kleine werkgevers beperken en zo vaste contracten stimuleren.
“We verlagen de drempel om personeel in dienst te nemen door het risico bij ziekte voor werkgevers te beperken. Vooral voor kleine ondernemers is het zwaar dat zij twee jaar loon moeten doorbetalen bij ziekte van een werknemer. We verkorten de termijn waarvoor kleine werkgevers aansprakelijk zijn en vervangen het tweede jaar voor een collectieve verzekering.”
De VVD wil de werkdruk in de zorg verlagen en de positie van werknemers versterken door schijnzelfstandigheid aan te pakken. Ze willen dat mensen die feitelijk in loondienst werken, ook daadwerkelijk een vast dienstverband krijgen, met uitzondering van situaties waarin zzp-schap noodzakelijk is ("ziek, piek en uniek").
“We verlichten de druk op de schouders van zorgverleners in loondienst door ervoor te zorgen dat schijnzelfstandigen in loondienst komen. Bij ‘ziek, piek en uniek’ blijft er ruimte voor zzp’ers.”
50PLUS richt zich op het vergroten van de arbeidsparticipatie en het tegengaan van vroegtijdige uitval van 50-plussers door ziekte of ontslag, maar doet geen concrete voorstellen over vaste contracten. Het programma benoemt vooral maatregelen om oudere werknemers gezond en inzetbaar te houden, met aandacht voor scholing en het voorkomen van uitval, maar blijft vaag over contractvormen en ziekmeldingen. Er zijn geen expliciete standpunten over het stimuleren van vaste contracten of specifieke beleidsmaatregelen rond ziekmeldingen.
50PLUS wil dat 50-plussers langer en gezonder kunnen doorwerken en niet vroegtijdig uitvallen door ziekte of ontslag. Het programma noemt het verhogen van arbeidsparticipatie van ouderen als doel, maar blijft vaag over de precieze invulling en noemt geen concrete maatregelen rond vaste contracten of het beleid bij ziekmeldingen.
“Maatregelen om te zorgen dat 50-plussers niet vroegtijdig uitvallen door ziekte of ontslag, om de arbeidsparticipatie van ouderen te verhogen.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma