50PLUS pleit voor een streng migratiebeleid waarbij tijdelijke verblijfsvergunningen voor arbeids- en studiemigranten worden beperkt en gereguleerd. Ze willen de toelatingsprocedures stroomlijnen, de instroom beperken tot een maximum en uitzonderingen alleen toestaan voor sectoren met nijpend personeelstekort, zoals de zorg. Het doel is om het systeem beheersbaar te houden en misbruik te voorkomen, met duidelijke rechten en plichten voor tijdelijke migranten.
50PLUS wil het aantal tijdelijke verblijfsvergunningen voor arbeids- en studiemigranten beperken door strengere toelatingseisen, het stellen van maxima en het leggen van meer verantwoordelijkheid bij werkgevers en onderwijsinstellingen. Dit moet overbelasting van systemen voorkomen en de instroom beheersbaar houden.
“Dat zal leiden tot een gezonde beperking van het aantal arbeids- en studiemigranten.”
“Het beperken van de instroom tot een afgesproken maximum.”
“Werkgevers worden, waar mogelijk, aangeslagen voor de werkelijke kosten van arbeidsmigranten.”
“Onderwijsinstellingen zijn medeverantwoordelijk dat buitenlandse studenten gehuisvest worden in de omgeving.”
Om sneller duidelijkheid te bieden aan aanvragers van tijdelijke verblijfsvergunningen, wil 50PLUS de procedures stroomlijnen en het aantal beroepsmogelijkheden wettelijk beperken. Dit moet zorgen voor snellere besluitvorming en minder langdurige onzekerheid.
Hoewel het beleid streng is, erkent 50PLUS dat er voor de zorgsector een uitzondering nodig is op het gebied van tijdelijke arbeidsmigratie, vanwege het grote personeelstekort.
“Gerichte arbeidsmigratie voor de zorg. Het personeelstekort in de zorg groeit naar 240.000 mensen in 2030. Zonder actie krijgen ouderen straks geen zorg meer. 50PLUS erkent dat dit vraagt om een uitzondering op ons strenge migratiebeleid.”
Tijdelijke arbeids- en studiemigranten bouwen tijdens hun verblijf AOW-rechten op, maar 50PLUS wil dat deze rechten bij vertrek uit Nederland worden afgekocht om administratieve lasten en onvindbare rechthebbenden te voorkomen.
“Arbeidsmigranten en studenten die tijdelijk in Nederland wonen, bouwen tijdens hun verblijf hier AOW-rechten op. 50PLUS wil dat deze AOW-rechten worden afgekocht bij vertrek uit Nederland.”
BIJ1 wil het Nederlandse verblijfsvergunningenbeleid radicaal versoepelen: iedereen zonder geldige verblijfsvergunning moet structureel en wettelijk de mogelijkheid krijgen om verblijfspapieren te verkrijgen, ongeacht leeftijd of verblijfsduur. Tijdelijke verblijfsvergunningen worden versneld toegekend, met een maximale beslistermijn van 8 weken (uiterlijk 6 maanden), en specifieke groepen zoals minderjarige vluchtelingen en slachtoffers van mensenhandel krijgen direct of permanent verblijfsrecht. De partij verwerpt uitsluiting, detentie en het tweestatusstelsel, en streeft naar universeel verblijfsrecht als langetermijndoel.
BIJ1 wil dat iedereen zonder geldige verblijfsvergunning – inclusief staatlozen – een structurele, wettelijke mogelijkheid krijgt om verblijfspapieren te verkrijgen. Dit is een fundamentele breuk met het huidige restrictieve beleid en beoogt het probleem van langdurige onzekerheid en illegaliteit op te lossen.
“Iedereen zonder geldige verblijfsvergunning in Nederland krijgt een structurele, wettelijke mogelijkheid om verblijfspapieren te verkrijgen, ongeacht leeftijd of verblijfsduur. Dit geldt ook voor staatlozen.”
BIJ1 wil dat de IND binnen 8 weken (maximaal 6 maanden) beslist over het toekennen van een verblijfsvergunning, zodat mensen niet onnodig lang in onzekerheid verkeren. Dit versnelt en humaniseert de procedure voor tijdelijke verblijfsvergunningen.
“De IND neemt een besluit tot toekenning van een verblijfsvergunning binnen een termijn van 8 weken, met een uiterlijke uitloop tot 6 maanden als nader onderzoek nodig is.”
Voor bepaalde kwetsbare groepen wil BIJ1 directe of permanente verblijfsvergunningen: minderjarige vluchtelingen die langer dan 3 jaar in Nederland wonen, en slachtoffers van mensenhandel en uitbuiting.
BIJ1 verwerpt het tweestatusstelsel en maatregelen die mensen zonder verblijfsvergunning uitsluiten van voorzieningen, omdat deze leiden tot criminalisering en onzekerheid.
“De asielnoodmatregelenwet en het tweestatusstelsel worden niet uitgevoerd. De voorstellen leiden tot verslechtering van de situatie van mensen op de vlucht in Nederland en leiden zelfs tot het criminaliseren van illegaliteit.”
“De Koppelingswet, die mensen zonder verblijfsvergunning uitsluit van voorzieningen, wordt afgeschaft.”
De ChristenUnie wil dat asielzoekers snel duidelijkheid krijgen over hun verblijfsstatus, zodat zij ofwel kunnen beginnen met hun leven in Nederland of terugkeren. Tijdelijke verblijfsvergunningen worden niet expliciet als apart beleid genoemd, maar het programma benadrukt snelle procedures, het voorkomen van worteling bij afgewezen asielzoekers, en het bieden van perspectief als terugkeer niet mogelijk is. Het recht op verblijf wordt vooral gekoppeld aan gewortelde kinderen en schrijnende gevallen.
De ChristenUnie pleit voor een efficiëntere asielprocedure waarbij asielzoekers snel weten of ze mogen blijven, om langdurige onzekerheid en worteling van afgewezenen te voorkomen. Tijdelijke verblijfsstatus wordt impliciet genoemd als tussenstap, maar het accent ligt op snelle besluitvorming en terugkeer als verblijf niet mogelijk is.
“Asielzoekers krijgen snel duidelijkheid of zij mogen blijven, zodat mensen kunnen starten met hun leven in Nederland, of terugkeren. Dit voorkomt ook dat (potentieel) afgewezenen zich hier wortelen en het daarna onmenselijk is om hen, of hun kinderen, uit te zetten.”
“Maar wie geen blijvende plek heeft in de Nederlandse samenleving en ook terug kan, moet terugkeren.”
De partij maakt een uitzondering voor kinderen die in Nederland zijn geworteld en voor schrijnende gezinshereniging, waarbij zij recht op verblijf krijgen, ook als de oorspronkelijke verblijfsstatus tijdelijk was.
Als terugkeer niet mogelijk is, wordt gezocht naar een duurzaam perspectief, waaronder legalisering van verblijf, waarmee tijdelijke verblijfsstatus kan overgaan in een meer permanente oplossing.
“Waar dat niet mogelijk is werken we aan een duurzaam perspectief: doormigratie of legalisering van verblijf.”
De Partij voor de Dieren pleit voor een humaan en rechtvaardig verblijfsbeleid, waarbij uitzichtloosheid en langdurige onzekerheid voor asielzoekers en migranten wordt voorkomen. Ze willen snelle, zorgvuldige procedures voor het verkrijgen van een (tijdelijke) verblijfsvergunning en benadrukken het belang van rechten en integratie voor mensen die een vergunning ontvangen. Specifieke aandacht is er voor gewortelde kinderen, erkende staatlozen en het waarborgen van kinderrechten.
De PvdD wil dat mensen die een verblijfsvergunning aanvragen snel duidelijkheid krijgen, om uitzichtloosheid en onzekerheid te voorkomen. Dit moet bijdragen aan een menswaardige opvang en integratie, en het waarborgen van rechten voor migranten.
“Mensen die in Nederland een verblijfsvergunning aanvragen, krijgen snel een zorgvuldig besluit over hun verblijfsrecht. De wachttijd bij de IND wordt aanzienlijk verkort.”
“We maken een einde aan uitzichtloosheid in vluchtelingenopvangen. Mensen die verblijven in een vluchtelingenopvang kunnen zich voortaan ontplooien en hebben recht op goede begeleiding, taalcursussen, zorg en onderwijs.”
De partij vindt dat gewortelde kinderen en erkende staatlozen niet langer in onzekerheid mogen verkeren en recht hebben op een verblijfsvergunning. Dit voorkomt schrijnende situaties en waarborgt kinderrechten.
“Kinderrechten, zoals vastgelegd in het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind (IVRK), worden in de Vreemdelingenwet vastgelegd. Gewortelde kinderen worden niet uitgezet en krijgen een verblijfsvergunning.”
“Om de schrijnende situaties van staatloosheid te beëindigen, is het recht op een verblijfsvergunning voor erkende staatlozen van groot belang.”
De PvdD wil dat toegang tot voedselbanken en daklozenopvang niet afhankelijk is van nationaliteit of verblijfsstatus, waarmee ze pleiten voor basisrechten voor iedereen, ongeacht het type of de duur van de verblijfsvergunning.
“Toegang tot voedselbanken en daklozenopvang wordt losgekoppeld van nationaliteit en verblijfsstatus.”
D66 wil dat mensen met een tijdelijke verblijfsvergunning (statushouders) vanaf dag één kunnen meedoen aan de samenleving en pleit voor snellere, zorgvuldige procedures zodat zij snel duidelijkheid krijgen over hun toekomst. De partij zet in op een humaan asielbeleid, waarbij integratie en participatie centraal staan, en wil voorkomen dat mensen met een tijdelijke status langdurig in onzekerheid verkeren of buitengesloten worden.
D66 vindt het onmenselijk dat mensen met een tijdelijke verblijfsvergunning of in afwachting daarvan jarenlang in onzekerheid verkeren. De partij wil procedures versnellen en vereenvoudigen, zodat mensen sneller duidelijkheid krijgen en kunnen beginnen met integreren en participeren in de samenleving.
“We zorgen voor snellere en zorgvuldige procedures. Door procedures te vereenvoudigen, krijgen mensen sneller duidelijkheid over hun toekomst.”
“Nieuwkomers die in Nederland verblijven, moeten vanaf het begin kunnen meedoen. Dat geldt zeker voor kansrijke asielzoekers en voor mensen die een status hebben gekregen. Maar momenteel moeten veel nieuwkomers jarenlang wachten om te kunnen deelnemen aan onze samenleving. Het is onmenselijk om mensen te laten wegkwijnen in een azc.”
D66 wil dat mensen met een tijdelijke verblijfsvergunning direct kunnen deelnemen aan de samenleving, bijvoorbeeld via werk of onderwijs, om langdurige uitsluiting en afhankelijkheid te voorkomen.
“We stellen mensen in staat om vanaf dag één mee te doen aan onze samenleving.”
D66 wil dat mensen zonder verblijfsstatus snel duidelijkheid krijgen over hun situatie, met ofwel perspectief op verblijf (tijdelijk of permanent) of snelle terugkeer, om uitzichtloosheid en langdurige onzekerheid te voorkomen.
“We zorgen ook voor realistisch perspectief voor mensen zonder verblijfstatus. Mensen worden geholpen met een toekomst in Nederland of terugkeer naar het land van herkomst.”
GroenLinks-PvdA wil het systeem van tijdelijke verblijfsvergunningen voor arbeidsmigranten en asielzoekers transparanter, eerlijker en menselijker maken. Ze pleiten voor het schrappen van de tewerkstellingsvergunning voor asielzoekers, het direct laten aanvragen van verblijfsvergunningen door werkgevers (niet uitzendbureaus), en het bieden van toekomstperspectief aan groepen met een tijdelijke status zoals Oekraïense vluchtelingen. De partij wil misstanden en onzekerheid rondom tijdelijke verblijfsstatus tegengaan en integratie bevorderen.
GroenLinks-PvdA wil dat asielzoekers sneller aan het werk kunnen door de noodzaak voor een aparte tewerkstellingsvergunning af te schaffen, zoals nu al geldt voor Oekraïense vluchtelingen. Dit moet integratie bevorderen en arbeidsmarktkrapte verlichten.
“We schrappen de noodzaak voor een tewerkstellingsvergunning, net als bij Oekraïense vluchtelingen, en brengen werkgevers met asielzoekers en vluchtelingen in contact.”
“Asielzoekers die meer dan zes maanden in de procedure zitten, moeten aan het werk kunnen. Als het perspectief op inwilliging eerder duidelijk is, mogen mensen binnen een maand volledig aan het werk.”
Om misbruik en onzekerheid te verminderen, wil GroenLinks-PvdA dat de daadwerkelijke werkgever voortaan de tijdelijke verblijfsvergunning voor arbeidsmigranten aanvraagt, niet het uitzendbureau.
“Bij derdelanders die niet via detachering hierheen komen, wordt de verblijfsvergunning voortaan door de daadwerkelijke werkgever aangevraagd en niet door het uitzendbureau.”
De partij erkent dat langdurige tijdelijke verblijfsstatus onzekerheid veroorzaakt en wil voor Oekraïense vluchtelingen werken aan een permanente oplossing.
“We verlengen hun speciale status en werken tegelijkertijd, ruim drie jaar na het begin van de grootschalige Russische invasie, aan een permanentere oplossing met toekomstperspectief in Nederland.”
BBB wil de tijdelijke asielvergunning verkorten van vijf naar drie jaar en afschaffen dat deze kan worden omgezet in een permanente verblijfsvergunning. Hiermee wil de partij het asielbeleid strenger en tijdelijker maken, zodat langdurig verblijf en gezinshereniging worden beperkt en terugkeer naar het land van herkomst wordt gestimuleerd.
BBB stelt voor om de geldigheidsduur van de tijdelijke asielvergunning te verkorten en de mogelijkheid tot permanente verblijfstitel af te schaffen. Dit moet voorkomen dat tijdelijke bescherming automatisch leidt tot langdurig of permanent verblijf, en is bedoeld om de instroom te beperken en terugkeer te bevorderen.
“De Asielnoodmaatregelenwet invoeren. Deze maakt verkorting van de geldigheidsduur van de tijdelijke asielvergunning van vijf naar drie jaar mogelijk. Deze zorgt voor het afschaffen van de mogelijkheid om een asielvergunning voor onbepaalde tijd te verkrijgen. Waarmee de permanente verblijfsvergunning vervalt.”
BBB wil dat de tijdelijke verblijfsvergunning direct wordt ingetrokken als een asielzoeker of statushouder terugkeert naar het land van herkomst, om misbruik en schijnveiligheid te voorkomen.
“Als een asielzoeker of statushouder terugreist naar het land van herkomst, ongeacht de reden, wordt de procedure direct beëindigd of de verblijfsvergunning direct ingetrokken.”
BBB beperkt de mogelijkheden voor gezinshereniging bij tijdelijke verblijfsvergunningen, zodat alleen het kerngezin in aanmerking komt en voor sommige groepen pas na twee jaar.
“De Wet invoering tweestatusstelsel invoeren. Deze wet maakt onderscheid tussen vluchtelingen en subsidiair beschermden en beperkt nareis voor beide groepen tot het kerngezin. Gezinshereniging wordt dus strenger. De strengere nareisvoorwaarden voor subsidiair beschermden behelzen dat nareis pas mogelijk is twee jaar na toekenning van de asielstatus.”
Het CDA wil tijdelijke verblijfsvergunningen als norm voor asielzoekers, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen mensen die permanente bescherming nodig hebben en mensen die slechts tijdelijk bescherming zoeken. Gezinshereniging voor houders van een tijdelijke vergunning wordt beperkt en gekoppeld aan voorwaarden zoals wachttijd, inkomen en huisvesting. Het CDA kiest hiermee voor een restrictiever en meer voorwaardelijk toelatingsbeleid, gericht op beheersbaarheid en terugkeer.
Het CDA stelt voor om tijdelijke asielvergunningen als standaard in te voeren, waarbij gezinshereniging voor houders van een tijdelijke vergunning wordt beperkt tot het kerngezin en pas mogelijk is na een wachttijd en onder voorwaarden. Dit moet de instroom beperken en terugkeer bevorderen als bescherming niet langer nodig is.
“We zijn voorstander van de maatregelen uit de Asielnoodmaatregelenwet waarin we kiezen voor tijdelijke asielvergunningen, gezinshereniging terugbrengen tot het kerngezin, de voornemenprocedure bij de IND afschaffen, uitbreiding van de ongewenstverklaring en de maatregelen die het stapelen van asielverzoeken onmogelijk maakt.”
“Invoering van het tweestatusstelsel waarin we het internationaal vastgelegde onderscheid maken tussen permanente vluchtelingen en mensen die tijdelijke bescherming zoeken.”
“Daarbij kiezen we in lijn met het EU-recht en vergelijkbaar met Duitsland en België om mensen met tijdelijke bescherming pas gezinsleden te laten overkomen na een wachttijd en wanneer ze inkomsten en woonruimte hebben.”
FVD wil tijdelijke verblijfsvergunningen uitsluitend verstrekken aan economisch waardevolle, cultureel compatibele migranten via een streng gereguleerd GreenCard-model, zonder uitzicht op naturalisatie. Permanente verblijfsvergunningen worden afgeschaft; migranten moeten periodiek hun nut en noodzaak bewijzen om te mogen blijven. Het doel is om migratie strikt te beperken tot tijdelijke, gecontroleerde arbeidsmigratie die aantoonbaar bijdraagt aan Nederland.
FVD stelt voor om een GreenCard-systeem in te voeren waarbij alleen migranten die economisch waardevol en cultureel compatibel zijn, tijdelijk in Nederland mogen werken. Dit systeem biedt geen uitzicht op naturalisatie en is bedoeld om uitsluitend tijdelijke arbeidsmigratie mogelijk te maken, gericht op het belang van Nederland.
“We introduceren een streng gereguleerd Green-Card-model voor tijdelijke werkvergunningen, zodat alleen economisch waardevolle migranten - die cultureel compatibel zijn - tijdelijk kunnen bijdragen zonder uitzicht op naturalisatie.”
“Met een naturalisatiestop van tien jaar en een GreenCard-systeem voor tijdelijke, waardevolle arbeidsmigranten.”
FVD wil de permanente verblijfsvergunning afschaffen. Migranten met een tijdelijke verblijfsvergunning moeten elke vijf jaar aantonen dat hun verblijf nog steeds noodzakelijk en nuttig is voor de Nederlandse samenleving. Dit voorkomt dat tijdelijke verblijfsvergunningen automatisch tot langdurig verblijf of naturalisatie leiden.
“We schaffen de permanente verblijfsvergunning af. Mensen die een tijdelijke verblijfsvergunning verkrijgen moeten iedere vijf jaar hun nut en noodzaak voor de Nederlandse samenleving bewijzen (vergelijkbaar met het Amerikaanse GreenCard systeem), zodat we hier alleen migranten krijgen die iets komen brengen en niet alleen iets komen halen.”
De PVV wil tijdelijke verblijfsvergunningen voor vluchtelingen en statushouders zoveel mogelijk intrekken en beperken, met name voor Syriërs. Het programma pleit voor directe intrekking van verblijfsvergunningen bij fraude of crimineel gedrag en stelt voor om de tijdelijke verblijfsvergunningen van Syrische vluchtelingen collectief in te trekken omdat delen van Syrië volgens de PVV weer veilig zijn. De kern van hun visie is dat tijdelijke bescherming strikt tijdelijk moet zijn en dat misbruik of ongewenst gedrag leidt tot directe beëindiging van verblijf.
De PVV wil de tijdelijke verblijfsvergunningen van Syrische vluchtelingen in Nederland intrekken, omdat zij van mening zijn dat delen van Syrië weer veilig zijn en Syriërs terug moeten keren om hun eigen land op te bouwen. Dit voorstel is specifiek gericht op de groep van circa 70.000 Syriërs met een tijdelijke verblijfsstatus.
“De tijdelijke verblijfsvergunningen van de 70.000 Syriërs in Nederland worden ingetrokken. Delen van Syrië zijn weer veilig; handelssancties zijn opgeheven. Syriërs moeten terug om hun eigen land weer op te bouwen. Indien dit onverhoopt niet lukt sturen we ze terug naar andere Arabische landen, waarmee we afspraken maken. We beginnen met het uitzetten van criminele Syriërs.”
De PVV stelt dat statushouders en anderen met een tijdelijke verblijfsvergunning deze direct verliezen bij fraude, crimineel gedrag, of als zij bijvoorbeeld op vakantie gaan naar het land van herkomst. Dit beleid is bedoeld om misbruik van het verblijfsrecht te voorkomen en snelle uitzetting mogelijk te maken.
“Statushouders die frauderen (zoals illegale onderverhuur), op vakantie gaan naar het land van herkomst of werk of een woning weigeren, raken direct hun verblijfsvergunning kwijt”
“Frauderende statushouders die een sociale huurwoning illegaal onderverhuren, betalen alles wat zij daarmee verdiend hebben terug en verliezen hun verblijfsvergunning”
De SP vindt dat mensen die recht hebben op bescherming snel duidelijkheid moeten krijgen over hun verblijfsstatus, met een maximale asielprocedure van zes maanden. Kinderen die onder de Kinderpardonregeling vallen en in Nederland geworteld zijn, moeten alsnog een verblijfsvergunning krijgen. De partij legt nadruk op een humaan, rechtvaardig en efficiënt beleid rondom tijdelijke verblijfsvergunningen, met bijzondere aandacht voor kwetsbare groepen.
De SP wil dat asielzoekers binnen zes maanden weten of ze mogen blijven of moeten vertrekken, om onzekerheid en lange opvang te voorkomen. Dit versnelt de duidelijkheid over tijdelijke verblijfsvergunningen en maakt het systeem humaner en efficiënter.
“Asielprocedures moeten maximaal zes maanden duren. De wettelijke beslistermijn voor een asielprocedure moet in maximaal zes maanden zijn afgerond. Dan weten mensen binnen zes maanden of ze mogen blijven of terug moeten.”
“Dat is humaner en zorgt voor lagere kosten, minder lange opvang en minder onzekerheid.”
De SP vindt dat kinderen die onder de Kinderpardonregeling vallen en al in Nederland geworteld zijn, alsnog een verblijfsvergunning moeten krijgen. Dit standpunt adresseert de onzekerheid van deze specifieke groep en pleit voor een rechtvaardige oplossing.
“De afspraken uit de Kinderpardonregeling moeten worden nagekomen. De in ons land gewortelde kinderen die nog steeds niet weten waar ze aan toe zijn, moeten alsnog een verblijfsvergunning krijgen.”
De VVD wil het systeem van tijdelijke verblijfsvergunningen voor asielzoekers aanzienlijk versoberen en beperken. Ze stellen voor om de duur van de tijdelijke verblijfsvergunning te verkorten, de vergunning voor onbepaalde tijd af te schaffen, en een tweestatusstelsel met meer beperkingen in te voeren. Dit alles is gericht op het terugdringen van de instroom en het ontmoedigen van langdurig verblijf zonder duidelijke bijdrage aan Nederland.
De VVD wil de asielvergunning voor onbepaalde tijd afschaffen en de duur van de tijdelijke verblijfsvergunning inkorten naar drie jaar. Hiermee willen ze voorkomen dat asielzoekers snel een permanent verblijf krijgen en de druk op voorzieningen verminderen. Het voorstel is onderdeel van een bredere hervorming van het asielstelsel, gericht op strengere en effectievere migratieregels.
“schaffen wij de asielvergunning voor onbepaalde tijd af, korten we de duur van de verblijfsvergunning voor bepaalde tijd in naar drie jaar, voeren we een tweestatusstelsel in met alle mogelijke bijbehorende beperkingen”
Naast het verkorten van de verblijfsduur wil de VVD een tweestatusstelsel invoeren, waarbij verschillende groepen asielzoekers verschillende rechten en beperkingen krijgen. Dit moet het voor de overheid makkelijker maken om onderscheid te maken tussen groepen en om misbruik van het systeem tegen te gaan.
“voeren we een tweestatusstelsel in met alle mogelijke bijbehorende beperkingen”
De VVD wil tijdelijke bescherming als uitgangspunt nemen in het asielbeleid, in plaats van automatisch uitzicht op permanent verblijf. Dit sluit aan bij hun streven om opvang vooral in de regio te organiseren en langdurige verblijfsrechten te beperken.
“Het VN-Vluchtelingenverdrag wordt gemoderniseerd, onder andere door opvang in de regio, tijdelijke bescherming, onderscheid tussen economische en politieke vluchtelingen, de mogelijkheid van terugkeer en democratische controle als uitgangspunten te nemen.”
DENK wil af van beperkende en tijdelijke asielwetten en pleit voor een humaan asielbeleid waarbij de duur van verblijfsvergunningen niet wordt ingeperkt. Ze zijn tegen het invoeren van een tweestatusstelsel en willen dat vluchtelingen en statushouders snel duidelijkheid en rechten krijgen, waaronder het recht om te werken.
DENK verzet zich expliciet tegen het beperken van de duur van verblijfsvergunningen en het invoeren van tijdelijke of tweedelige statussen voor vluchtelingen. Ze vinden dat vluchtelingen recht hebben op een stabiele en duidelijke verblijfsstatus, zodat hun rechtspositie niet wordt uitgehold.
“Dit betekent dat de rechtspositie van vluchtelingen niet wordt beperkt, de duur van verblijfsvergunningen niet wordt ingeperkt, gezinshereniging niet moeilijker wordt gemaakt en er geen tweestatusstelsel komt.”
DENK wil dat in schrijnende gevallen de IND-hoofddirecteur meer ruimte krijgt om een verblijfsstatus toe te kennen, waarmee ze pleiten voor meer maatwerk en menselijkheid in het verlenen van verblijfsvergunningen.
“Voor schrijnende gevallen verruimen we de mogelijkheden voor de IND hoofddirecteur om een verblijfsstatus toe te kennen.”
JA21 wil het beleid rond tijdelijke verblijfsvergunningen voor asielzoekers en statushouders aanzienlijk aanscherpen. Ze pleiten voor het intrekken van tijdelijke verblijfsvergunningen bij misbruik, zoals vakantie naar het land van herkomst, en willen het verkrijgen van een permanente verblijfsstatus moeilijker maken. De nadruk ligt op terugkeer bij afwijzing en het beperken van rechten en verblijfsmogelijkheden.
JA21 vindt dat statushouders die met een tijdelijke verblijfsvergunning terugkeren naar hun ‘ontvluchte’ land hun verblijfsrecht moeten verliezen. Dit moet misbruik van het asielstelsel tegengaan en de geloofwaardigheid van de verblijfsgrond waarborgen.
“Intrekken van tijdelijke verblijfsvergunningen van statushouders die op vakantie gaan naar hun ‘ontvluchte’ land van herkomst.”
JA21 wil het verkrijgen van een permanente verblijfsstatus voor asielzoekers afschaffen en de criteria voor langdurig verblijf aanscherpen. Dit moet voorkomen dat tijdelijke bescherming automatisch leidt tot een permanent verblijf.
“Verblijfsvergunningen asiel voor onbepaalde tijd afschaffen, criteria voor verkrijgen van de status EU-langdurig ingezetene maximaal aanscherpen.”
NSC wil tijdelijke verblijfsvergunningen vooral inzetten voor mensen die bescherming zoeken vanwege grootschalig geweld, met nadruk op terugkeer zodra dat mogelijk is. Ze stellen een tweestatusstelsel voor, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen persoonlijk vervolgden (met een meer permanente status) en mensen die tijdelijk bescherming nodig hebben. Het beleid is gericht op het beperken van langdurig verblijf en het voorkomen van misbruik van het asielsysteem.
NSC wil het tweestatusstelsel opnieuw invoeren, waarbij mensen die bescherming zoeken vanwege grootschalig geweld slechts tijdelijk in Nederland mogen blijven. Dit moet voorkomen dat tijdelijke bescherming automatisch leidt tot permanent verblijf, en legt de nadruk op terugkeer zodra de situatie in het land van herkomst het toelaat.
“We willen het tweestatusstelsel opnieuw invoeren: onderscheid maken tussen persoonlijk vervolgden en mensen die tijdelijk bescherming zoeken vanwege grootschalig geweld. De eerste groep van vervolgden mag altijd een asielberoep indienen. Voor de tweede en verreweg grootste groep, die meestal vanuit een veilig land hierheen komt, willen we een opvang op basis van een ‘eerlijk aandeel’. Deze opvang is tijdelijk; de nadruk ligt op terugkeer naar het land van herkomst zodra dat weer kan.”
NSC wil het beleid aanscherpen door tijdelijke verblijfsvergunningen in te trekken bij misbruik van het systeem of bij (huiselijk) geweld. Dit moet het systeem minder aantrekkelijk maken voor mensen die niet daadwerkelijk bescherming nodig hebben.
“Ook (huiselijk) geweld moet een grond worden voor intrekking van de verblijfsvergunning.”
De SGP wil het asielbeleid strenger maken door de tijdelijke verblijfsvergunning te verkorten naar drie jaar, zodat vaker wordt getoetst of iemand nog recht heeft op verblijf. Ze pleiten voor een terugkeergericht beleid waarbij het tijdelijke karakter van asiel centraal staat en misbruik van procedures wordt tegengegaan.
De SGP stelt voor om de geldigheidsduur van de tijdelijke verblijfsvergunning te verkorten van vijf naar drie jaar. Hiermee willen ze frequenter beoordelen of iemand nog recht heeft op verblijf, om zo het tijdelijke karakter van asiel te benadrukken en terugkeer te bevorderen als bescherming niet langer nodig is.
“De geldigheid van de tijdelijke verblijfsvergunning wordt verkort naar drie jaar zodat frequenter wordt beoordeeld of iemand nog verblijfsrecht heeft of niet.”
De SGP benadrukt dat asiel in principe van tijdelijke aard moet zijn. Dit uitgangspunt moet voorkomen dat Nederland aantrekkelijker wordt voor asielzoekers dan andere landen en dat procedures worden gerekt om verblijf te verlengen.
“De SGP wil daarom terug naar het uitgangspunt dat asiel van tijdelijke aard is.”
BVNL wil dat immigranten slechts een tijdelijke verblijfsvergunning van één jaar krijgen, zonder automatische omzetting naar een permanente status. Dit beleid is bedoeld om economische migratie te ontmoedigen en de instroom van asielzoekers en migranten sterk te beperken, met als doel de kosten en druk op de samenleving te verminderen.
BVNL stelt voor dat immigranten slechts een tijdelijke verblijfsvergunning van één jaar krijgen, waarna deze niet automatisch wordt omgezet in een permanente verblijfsstatus. Dit moet economische migratie ontmoedigen en de drempel voor permanente vestiging verhogen. Het beleid is onderdeel van een bredere strategie om immigratie te beperken en de kosten voor de samenleving te verlagen.
“Eventuele immigranten krijgen een tijdelijke verblijfsvergunning van 1 jaar, daarna niet automatisch een permanente.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma