Het CDA wil dat statushouders verplicht en stevig inburgeren, met als uiterste consequentie het verlies van hun status bij onvoldoende inzet. Gemeenten krijgen een centrale rol in begeleiding en huisvesting, en er wordt ingezet op snelle integratie via onderwijs en werk, met bijzondere aandacht voor kinderen van statushouders.
Het CDA vindt dat statushouders verplicht moeten inburgeren en snel moeten integreren in de samenleving. Gemeenten worden verantwoordelijk gehouden voor het resultaat, en bij onvoldoende inzet kan de verblijfsstatus worden ingetrokken. Het doel is dat statushouders zo snel mogelijk meedoen op school en op de arbeidsmarkt.
“Statushouders moeten verplicht inburgeren, anders verliezen ze hun status. Kinderen van statushouders volgen verplichte voor- en vroegschoolse educatie, zodat ze snel meedoen op school.”
“Voor alle statushouders is het inburgeringsonderwijs verplicht, in het uiterste geval op straffe van verlies van hun status.”
“Wij zetten in op zoveel mogelijk passende routes voor statushouders, zodat de kansen voor inburgeraars zo groot mogelijk zijn.”
Het CDA legt de verantwoordelijkheid voor de begeleiding, integratie en huisvesting van statushouders expliciet bij gemeenten. Gemeenten moeten transparant rapporteren over hun prestaties en solidair bijdragen aan de opvang en huisvesting van statushouders.
“Van instanties zoals het COA en gemeenten mag worden verwacht dat zij zich proactief inzetten, aanspreekbaar zijn op resultaten en hun processen zo organiseren dat statushouders de beste kansen krijgen.”
“Gemeenten tonen solidariteit met Ter Apel en dragen allemaal naar vermogen bij aan asielopvang en de huisvesting van statushouders. Daarom zetten we de Spreidingswet door.”
Het CDA wil dat statushouders zo snel mogelijk participeren via onderwijs en werk. Er wordt ingezet op verplichte educatie voor kinderen en snelle toegang tot de arbeidsmarkt voor kansrijke asielzoekers, met extra inzet op het aan het werk helpen van statushouders.
De PVV wil dat statushouders geen enkele voorrang meer krijgen bij sociale huurwoningen en pleit voor het schrappen van de gemeentelijke taakstelling voor hun huisvesting. Daarnaast stelt de partij voor om statushouders die frauderen, een woning weigeren of op vakantie gaan naar het land van herkomst, direct hun verblijfsvergunning te ontnemen en uit te zetten. De kern van hun visie is dat statushouders niet mogen profiteren van voorzieningen waar Nederlanders lang op moeten wachten en dat misbruik streng wordt bestraft.
De PVV vindt het onacceptabel dat statushouders voorrang krijgen op sociale huurwoningen en wil deze voorrang volledig afschaffen. Ook de gemeentelijke verplichting om statushouders te huisvesten moet verdwijnen. Dit standpunt is ingegeven door het idee dat Nederlanders te lang moeten wachten op woningen, terwijl statushouders met voorrang geholpen worden.
“Nooit meer voorrang op sociale huurwoningen voor statushouders – ook niet met urgentie”
“Gemeentelijke taakstelling voor de verplichte huisvesting van statushouders schrappen”
“Sinds 2010 zijn er al zo’n 190.000 sociale huurwoningen mét voorrang aan statushouders weggegeven – zonder dat zij iets aan dit land hebben bijgedragen.”
De PVV wil dat statushouders die frauderen, een woning weigeren, op vakantie gaan naar het land van herkomst of op andere wijze misbruik maken van hun positie, direct hun verblijfsvergunning verliezen. Dit is bedoeld om misbruik van het systeem te voorkomen en als afschrikmiddel.
“Statushouders die frauderen (zoals illegale onderverhuur), op vakantie gaan naar het land van herkomst of werk of een woning weigeren, raken direct hun verblijfsvergunning kwijt”
“Frauderende statushouders die een sociale huurwoning illegaal onderverhuren, betalen alles wat zij daarmee verdiend hebben terug en verliezen hun verblijfsvergunning”
De PVV stelt dat statushouders na veroordeling voor één misdrijf, na het uitzitten van hun straf en intrekking van hun verblijfsstatus, direct moeten worden uitgezet. Dit standpunt is gebaseerd op het idee dat vreemdelingen die zich niet aan de wet houden, geen recht hebben op verblijf in Nederland.
“Vreemdelingen (waaronder statushouders) worden na veroordeling voor één misdrijf – na het uitzitten van de straf en intrekking van de verblijfsstatus – direct uitgezet”
BIJ1 pleit voor een ruimhartig, menswaardig en inclusief beleid voor statushouders, waarbij zij direct toegang krijgen tot werk, studie, huisvesting en democratische rechten. De partij wil structurele doorstroom naar vaste woningen, afschaffing van beperkende wetten, en directe participatie in de samenleving voor statushouders, met bijzondere aandacht voor kwetsbare groepen.
BIJ1 vindt dat statushouders vanaf dag één volwaardig moeten kunnen deelnemen aan de samenleving, met directe toegang tot werk, studie en een vaste woning. Dit moet hun integratie versnellen en hun bestaanszekerheid vergroten.
De partij wil dat statushouders direct actief en passief stemrecht krijgen, zodat zij volwaardig kunnen participeren in de democratie en niet langer vijf jaar hoeven te wachten.
“Vluchtelingen en migranten moeten ook direct gebruik kunnen maken van deze rechten, en niet pas na 5 jaar.”
BIJ1 wil wetten die statushouders en andere migranten uitsluiten van voorzieningen of beperken in hun rechten, zoals de Koppelingswet, volledig afschaffen om gelijke toegang tot basisvoorzieningen te garanderen.
“De Koppelingswet, die mensen zonder verblijfsvergunning uitsluit van voorzieningen, wordt afgeschaft.”
De partij vraagt expliciet aandacht voor kwetsbare groepen onder statushouders, zoals LHBTQIA+ personen, en wil veilige toegang tot zorg en opvang voor hen waarborgen.
“In AZC’s komt meer aandacht voor LHBTQAI+ personen en in het bijzonder trans personen. Zij moeten toegang hebben tot zorg in een veilige omgeving.”
De VVD wil statushouders niet langer voorrang geven op sociale huurwoningen en stelt strengere eisen aan hun integratie en participatie. Statushouders moeten Nederlandse waarden onderschrijven, direct aan het werk gaan en krijgen alleen tijdelijke, sobere huisvesting. De partij benadrukt dat opvang en voorzieningen voor statushouders niet ten koste mogen gaan van Nederlandse woningzoekenden of de samenleving.
De VVD vindt het onrechtvaardig dat statushouders voorrang krijgen op sociale huurwoningen en wil deze wettelijke taakstelling afschaffen. In plaats daarvan krijgen statushouders tijdelijke, sobere flexwoningen aangeboden, zodat reguliere woningzoekenden niet worden benadeeld.
“We verbieden de voorrang voor statushouders. Voor statushouders kan met flexwoningen tijdelijke woonruimte worden aangeboden om een eerste stap uit het azc te zetten.”
“Het is oneerlijk dat statushouders soms worden voorgetrokken bij de toewijzing van sociale huurwoningen. Daarom schaffen wij de wettelijke taakstelling van gemeenten om statushouders te moeten huisvesten af, en stellen wij een verbod op voorrang voor statushouders in. Voor statushouders worden sobere flexwoningen gebouwd om azc’s te ontlasten.”
De VVD stelt dat statushouders pas in aanmerking komen voor andere huisvesting als zij aantoonbaar Nederlandse waarden onderschrijven. Er komt een actieve en intensieve toetsing vooraf, en wie de uitgangspunten van de democratische rechtsstaat niet onderschrijft, krijgt geen huisvesting.
“Statushouders die op azc’s verblijven komen pas in aanmerking voor andere vormen van huisvesting op het moment dat zij zowel in woord als in daad achter de Nederlandse waarden staan. Hierop wordt vooraf actief en intensief getoetst. Mensen die de uitgangspunten van onze democratische rechtsstaat niet onderschrijven, krijgen geen...”
De VVD wil dat statushouders direct bij huisvesting een leerwerkplek of startbaan krijgen aangeboden en accepteren, in plaats van direct een uitkering. Wie passend werk weigert, wordt gekort op de uitkering; werkgevers die statushouders aannemen krijgen ondersteuning.
“De VVD wil dat elke statushouder direct bij het krijgen van huisvesting een leerwerkplek of startbaan krijgt aangeboden en accepteert, in plaats van direct een uitkering.”
“Wie meer dan één keer passend werk weigert, moet gekort worden op de uitkering. Werkgevers die statushouders aannemen krijgen ondersteuning.”
BVNL wil dat statushouders geen voorrang meer krijgen bij de toewijzing van sociale huurwoningen en pleit voor een restrictief beleid rondom sociale voorzieningen voor nieuwkomers. De partij benadrukt dat sociale regelingen en uitkeringen primair voor Nederlanders bedoeld zijn en stelt strenge voorwaarden aan toegang tot deze voorzieningen voor statushouders en andere nieuwkomers.
BVNL vindt dat statushouders niet langer voorrang mogen krijgen bij het verkrijgen van een sociale huurwoning. Dit standpunt komt voort uit het streven naar gelijke behandeling van woningzoekenden en het tegengaan van frustratie onder Nederlandse woningzoekenden.
“Geen voorrang meer voor een sociale woning voor statushouders.”
De partij wil dat nieuwkomers, waaronder statushouders, pas na een langdurig arbeidsverleden recht krijgen op bijstandsuitkeringen en dat sociale voorzieningen alleen toegankelijk zijn bij voldoende beheersing van de Nederlandse taal. Hiermee wil BVNL de instroom in het sociale zekerheidsstelsel beperken en integratie bevorderen.
“Nieuwkomers hebben pas na 10 jaar arbeidsverleden recht op een bijstandsuitkering.”
“Geen Nederlands willen leren spreken betekent geen bijstandsuitkering. Voor sociale voorzieningen wordt een minimaal niveau van beheersing van de Nederlandse taal vereist.”
“Huurtoeslag (huursubsidie) schaffen we af, maar zolang deze regeling bestaat is hij alleen beschikbaar voor Nederlanders, niet voor expats en buitenlandse studenten.”
JA21 wil het aantal statushouders in Nederland fors beperken en hun rechten inperken, met als doel de druk op de woningmarkt en sociale voorzieningen te verminderen. De partij stelt voor om het eenstatusstelsel af te schaffen, terugkeer van Syrische statushouders te stimuleren, en criminele statushouders sneller uit te zetten. Ook wil JA21 de voorrang van statushouders bij sociale huurwoningen beëindigen.
JA21 vindt dat het huidige asielbeleid te ruimhartig is en dat statushouders te veel rechten krijgen, wat leidt tot extra druk op de woningmarkt en sociale voorzieningen. Door het eenstatusstelsel af te schaffen en rechten te beperken, wil JA21 het aantrekkelijker maken voor statushouders om terug te keren en de instroom beperken.
“Vervangen van het eenstatusstelsel door een tweestatusstelsel zodat rechten (onder andere op het gebied van gezinshereniging) van vluchtelingen niet meer automatisch van toepassing zijn op subsidiair beschermden.”
JA21 wil dat Syrische statushouders actief worden gestimuleerd om terug te keren naar veilige delen van Syrië, onder meer door herbeoordeling van hun status en het opzetten van plannen voor verplichte terugkeer.
“Actief werk maken van terugkeer Syrische asielzoekers en statushouders: gericht (financieel) steunen van vrijwillige terugkeer, herbeoordelen en waar mogelijk intrekken van verstrekte asielstatussen, opzetten plan voor verplichte terugkeer naar veilige Syrische regio’s.”
De partij wil dat statushouders die crimineel gedrag vertonen sneller hun verblijfsvergunning verliezen en worden uitgezet, door de criteria in de Vreemdelingenwet aan te scherpen.
“Criminele asielzoekers en statushouders met een verblijfsvergunning uitzetten door aanscherping van de criteria binnen de Vreemdelingenwet 2000.”
JA21 is tegen de verplichte voorrang van statushouders bij de toewijzing van sociale huurwoningen, omdat dit volgens hen de woningnood voor eigen inwoners vergroot.
“Asielzoekers in de regel vervolgens statushouder, waarna zij op grond van verplichte taakstellingen voor gemeenten met voorrang worden gehuisvest, wat de woningnood verder doet oplopen en ervoor zorgt dat eigen inwoners langer op de wachtlijst voor een sociale huurwoning staan.”
FVD wil dat statushouders geen voorrang meer krijgen op sociale huurwoningen en pleit voor het stopzetten van hun huisvesting in deze sector. De partij stelt expliciet dat Nederlanders voorrang moeten krijgen op de wachtlijsten voor sociale woningen, waarmee zij de positie van statushouders op de woningmarkt willen beperken.
FVD vindt dat het huidige beleid, waarbij statushouders voorrang krijgen op sociale huurwoningen, onrechtvaardig is tegenover Nederlanders die wachten op een woning. Door deze voorrang af te schaffen en de huisvesting van statushouders in sociale woningen te stoppen, wil FVD de kansen voor Nederlandse woningzoekenden vergroten en de druk op de sociale huursector verminderen.
“We stoppen de huisvesting van statushouders in sociale woningen en geven voorrang op wachtlijsten aan Nederlanders.”
“Sociale huurwoningen worden beperkt, met voorrang voor Nederlanders boven statushouders.”
“Statushouders krijgen geen voorrang meer in de sociale sector – Nederlanders gaan voor.”
NSC wil dat statushouders geen voorrang meer krijgen op sociale huurwoningen en direct aan het werk gaan na inschrijving bij de gemeente, zonder terug te vallen op een uitkering. De partij pleit voor strengere verplichtingen tot werk en scholing, uitbreiding van startbanen en inburgering op de werkplek als uitgangspunt. Tijdelijke, sobere woonruimte moet beschikbaar zijn om de doorstroom uit asielzoekerscentra te bevorderen.
NSC vindt het onrechtvaardig dat statushouders voorrang krijgen op sociale huurwoningen, gezien de lange wachttijden voor andere woningzoekenden. Ze willen deze voorrang verbieden, maar laten ruimte voor toewijzing op andere gronden.
“Het is onrechtvaardig als statushouders voorrang krijgen op sociale huurwoningen terwijl de wachttijden voor andere woningzoekenden oplopen. Daarom stellen we een verbod op voorrang van statushouders in bij toewijzing van een sociale huurwoning. Statushouders kunnen wel op andere gronden voor een sociale huurwoning in aanmerking komen.”
NSC wil dat statushouders na inschrijving bij de gemeente direct aan het werk gaan, met aangescherpte verplichtingen tot werk en scholing. Werkgevers moeten meer startbanen aanbieden en inburgering op de werkplek wordt het uitgangspunt.
“Statushouders moeten na inschrijving bij een gemeente direct aan het werk gaan en niet terugvallen in een uitkering. We willen de verplichtingen tot werk en scholing flink aanscherpen en samen met werkgevers het aantal startbanen voor statushouders fors uitbreiden. De belemmeringen om te gaan werken en zo bij te dragen aan onze economie moeten worden weggenomen. Inburgering op de werkplek moet het uitgangspunt zijn.”
Om de doorstroom uit asielzoekerscentra te bevorderen, wil NSC tijdelijke en sobere woonruimte voor statushouders beschikbaar maken.
“Voor statushouders moet ook tijdelijke, sobere, woonruimte beschikbaar komen, zodat zij kunnen uitstromen uit de asielzoekerscentra.”
BBB wil dat statushouders geen voorrang meer krijgen bij het toewijzen van sociale huurwoningen en pleit ervoor dat zij gelijk behandeld worden als andere woningzoekenden. Daarnaast vindt BBB dat statushouders, net als andere asielzoekers, na een jaar verplicht moeten bijdragen aan de samenleving via werk, vrijwilligerswerk of opleiding. De partij benadrukt het belang van wederkerigheid en het tegengaan van uitzonderingsposities voor statushouders.
BBB wil dat statushouders niet langer voorrang krijgen op de sociale huurmarkt en net als andere woningzoekenden achteraan in de rij aansluiten. Hiermee wil de partij het gevoel van ongelijkheid en onrechtvaardigheid bij andere woningzoekenden tegengaan.
“rang voor statushouders bij het toekennen van sociale huurwoningen. Iedereen sluit achteraan in de rij van woningzoekers, ook statushouders.”
BBB vindt dat arbeidsgeschikte asielzoekers, waaronder statushouders, na een jaar verplicht moeten bijdragen aan de samenleving via werk, vrijwilligerswerk of opleiding. Dit moet deelname aan de maatschappij minder vrijblijvend maken en wederkerigheid bevorderen.
“Verplicht bijdragen aan de samenleving. Na een jaar verblijf moeten arbeidsgeschikte asielzoekers zich verplicht inzetten via werk, vrijwilligerswerk of een opleiding. Deelnemen aan de maatschappij wordt zodoende geen vrijblijvende optie meer.”
De ChristenUnie vindt dat statushouders snel duidelijkheid moeten krijgen over hun verblijf en ziet huisvesting en integratie als gezamenlijke verantwoordelijkheid van alle gemeenten. Ze benadrukken het belang van succesvolle integratie door taalbeheersing en participatie, en willen dat statushouders onderdeel worden van de samenleving.
De ChristenUnie wil dat alle gemeenten statushouders huisvesten, zodat zij snel kunnen starten met hun leven in Nederland. Dit moet bijdragen aan een eerlijke spreiding en het voorkomen van langdurige opvang.
“Ook blijven alle gemeenten verplicht om statushouders te huisvesten.”
Voor succesvolle integratie van statushouders is het volgens de ChristenUnie essentieel dat zij de Nederlandse taal leren en de participatieverklaring onderschrijven. Dit wordt gezien als voorwaarde om volwaardig deel te worden van de samenleving.
“Statushouders en arbeidsmigranten zijn onderdeel van de samenleving. Voor succesvolle integratie is beheersing van de Nederlandse taal en het onderschrijven van de participatieverklaring essentieel.”
DENK vindt dat statushouders (vluchtelingen met een verblijfsvergunning) zo snel mogelijk moeten kunnen werken en pleit voor een menswaardige, inclusieve benadering van hun positie in Nederland. De partij verzet zich tegen beperkende asielwetten en wil snelle arbeidsintegratie voor statushouders, met nadruk op mensenrechten en gelijke behandeling.
DENK wil dat statushouders direct het recht krijgen om te werken, zodat zij snel financieel zelfstandig kunnen zijn en kunnen integreren in de samenleving. Dit standpunt is gericht op het bevorderen van zelfredzaamheid en het tegengaan van afhankelijkheid van uitkeringen.
“Vluchtelingen en statushouders horen zo snel mogelijk het recht te krijgen om te werken zodat ze hun eigen inkomen kunnen verdienen.”
DENK verzet zich tegen strengere asielwetten die de positie van statushouders zouden verslechteren, zoals het beperken van verblijfsrechten of het invoeren van een tweestatusstelsel. De partij wil dat statushouders dezelfde rechten behouden en gezinshereniging niet wordt bemoeilijkt.
“Dit betekent dat de rechtspositie van vluchtelingen niet wordt beperkt, de duur van verblijfsvergunningen niet wordt ingeperkt, gezinshereniging niet moeilijker wordt gemaakt en er geen tweestatusstelsel komt.”
GroenLinks-PvdA wil de positie van statushouders op de woningmarkt verbeteren door hen niet langer uit te sluiten van voorrang op sociale huurwoningen. De partij draait recente aanscherpingen van de voorrangsregeling voor statushouders terug, omdat zij uitsluiting van kwetsbare groepen afwijst en inzet op meer betaalbare woningen voor iedereen.
GroenLinks-PvdA vindt dat het tekort aan betaalbare woningen niet mag leiden tot het uitsluiten van kwetsbare groepen zoals statushouders. De partij wil de aanscherpingen van de voorrangsregeling terugdraaien, zodat statushouders weer voorrang krijgen op sociale huurwoningen. Hiermee wil de partij polarisatie tegengaan en benadrukken dat meer betaalbare woningen de oplossing is, niet uitsluiting.
“We draaien de aanscherpingen van de voorrangsregeling voor statushouders daarom terug.”
“Het tekort aan betaalbare woningen wordt gebruikt om groepen tegen elkaar op te zetten. Terwijl iedereen in hetzelfde schuitje zit. Meer betaalbaar is de oplossing, niet de uitsluiting van kwetsbare groepen.”
Volt wil de positie van statushouders verbeteren door het versoepelen van de toegang tot een briefadres en het versnellen van hun huisvesting via urgentieverklaringen. Het doel is dat statushouders sneller kunnen deelnemen aan de samenleving, bijvoorbeeld door eerder te kunnen studeren of werken, en dat de druk op asielzoekerscentra wordt verminderd.
Volt erkent dat het ontbreken van een briefadres statushouders belemmert in het opbouwen van een zelfstandig bestaan. Door de regels te versoepelen en loketten op te richten, wil Volt deze groep sneller toegang geven tot sociale voorzieningen, onderwijs en werk.
“Volt versoepelt daarom de regels voor het verkrijgen van een briefadres en richt loketten op waar een briefadres wordt aangeboden aan groepen woningzoekenden, zoals statushouders en mensen die dakloos zijn. Op die manier kunnen deze mensen bijvoorbeeld eerder aan een opleiding beginnen of een baan krijgen.”
Volt vindt dat statushouders die nog geen woning hebben, sneller een urgentieverklaring moeten krijgen. Dit moet hen na lange wachttijden eindelijk een echte start in Nederland geven en tegelijkertijd de druk op asielzoekerscentra verlichten.
“Ook statushouders zonder woning moeten een urgentieverklaring krijgen, zodat zij na lang wachten eindelijk daadwerkelijk een start kunnen maken met het opbouwen van een nieuw leven in Nederland. Op deze wijze worden de asielzoekerscentra tevens ontlast.”
D66 ziet statushouders als volwaardige leden van de samenleving en benadrukt hun recht op een goede, betaalbare woning. Het belangrijkste concrete voorstel is dat wonen een basisrecht is, expliciet ook voor statushouders, en dat zij meegenomen worden in het beleid voor toegankelijke huisvesting. D66 wil zo bijdragen aan een inclusieve samenleving waarin statushouders dezelfde kansen krijgen als anderen.
D66 beschouwt wonen als een fundamenteel recht voor iedereen, inclusief statushouders. Het partijprogramma benoemt expliciet dat statushouders recht hebben op een goede woning en dat het woonbeleid ook op hen gericht moet zijn. Hiermee adresseert D66 het probleem van uitsluiting en woningnood onder statushouders en onderstreept het de noodzaak van gelijke behandeling op de woningmarkt.
“Wonen is een basisrecht, of je nu starter of senior, student of statushouder bent.”
De Partij voor de Dieren pleit voor goede opvang en begeleiding van mensen zonder documenten en erkende staatlozen, maar noemt "statushouders" niet expliciet in het verkiezingsprogramma. Hun beleid richt zich vooral op humane opvang, juridische en maatschappelijke begeleiding, en het beëindigen van schrijnende situaties van staatloosheid.
De PvdD vindt dat mensen zonder verblijfsvergunning recht hebben op opvang en begeleiding, en dat erkende staatlozen een verblijfsvergunning moeten kunnen krijgen. Dit beleid is gericht op het voorkomen van schrijnende situaties en het waarborgen van basisrechten, maar noemt "statushouders" niet expliciet; het raakt echter aan vergelijkbare groepen binnen het migratiebeleid.
“De opvang en begeleiding van mensen zonder documenten moet goed geregeld worden. Mensen zonder verblijfsvergunning krijgen toegang tot dag- en nachtopvang en worden juridisch en maatschappelijk begeleid. Gemeenten krijgen daarvoor hulp van het Rijk. Om de schrijnende situaties van staatloosheid te beëindigen, is het recht op een verblijfsvergunning voor erkende staatlozen van groot belang.”
De SGP wil voorkomen dat de druk op sociale huurwoningen verder toeneemt door statushouders (houders van een verblijfsvergunning) waar mogelijk te huisvesten in niet-zelfstandige woonruimten. Hiermee beoogt de partij een evenwicht te vinden tussen het bieden van onderdak aan statushouders en het beschermen van de positie van andere woningzoekenden.
De SGP vindt dat statushouders niet standaard in reguliere sociale huurwoningen moeten worden geplaatst, om zo de druk op deze woningen te verlichten. In plaats daarvan pleit de partij ervoor om statushouders, waar passend, te huisvesten in niet-zelfstandige woonruimten. Dit moet bijdragen aan een betere balans op de woningmarkt en het voorkomen van verdringing van andere kwetsbare groepen.
“Om te voorkomen dat de beschikbaarheid van sociale huurwoningen verder onder druk komt te staan, moet het mogelijk zijn om houders van een verblijfsvergunning – voor zover passend bij hun situatie – te huisvesten in niet-zelfstandige woonruimten.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma