De PVV wil dat statushouders geen enkele voorrang meer krijgen op sociale huurwoningen en pleit voor het schrappen van de verplichte huisvestingstaak voor deze groep. Daarnaast stelt de partij voor om statushouders die frauderen of hun woning weigeren direct hun verblijfsvergunning te ontnemen en hen uit te zetten na een misdrijf. De kern van hun visie is dat woningen en voorzieningen in de eerste plaats voor Nederlanders moeten zijn, waarbij strenge maatregelen tegen statushouders worden voorgesteld.
De PVV vindt het onacceptabel dat statushouders voorrang krijgen op sociale huurwoningen en wil deze voorrang volledig afschaffen, ook bij urgentie. De partij stelt dat dit leidt tot discriminatie van Nederlanders en wil dat de gemeentelijke taakstelling voor verplichte huisvesting van statushouders wordt geschrapt.
“Nooit meer voorrang op sociale huurwoningen voor statushouders – ook niet met urgentie”
“Gemeentelijke taakstelling voor de verplichte huisvesting van statushouders schrappen”
“Sinds 2010 zijn er al zo’n 190.000 sociale huurwoningen mét voorrang aan statushouders weggegeven – zonder dat zij iets aan dit land hebben bijgedragen. Ondertussen staan de Nederlanders steeds langer op de wachtlijst staan: tien, vijftien, soms wel twintig jaar. Dit is pure discriminatie en onacceptabel.”
De PVV wil dat statushouders die frauderen (zoals illegale onderverhuur), hun woning weigeren of op vakantie gaan naar het land van herkomst, direct hun verblijfsvergunning verliezen. Ook wordt voorgesteld dat statushouders die een misdrijf plegen, na het uitzitten van hun straf en intrekking van hun verblijfsstatus, direct worden uitgezet.
“Statushouders die frauderen (zoals illegale onderverhuur), op vakantie gaan naar het land van herkomst of werk of een woning weigeren, raken direct hun verblijfsvergunning kwijt”
“Frauderende statushouders die een sociale huurwoning illegaal onderverhuren, betalen alles wat zij daarmee verdiend hebben terug en verliezen hun verblijfsvergunning”
“Vreemdelingen (waaronder statushouders) worden na veroordeling voor één misdrijf – na het uitzitten van de straf en intrekking van de verblijfsstatus – direct uitgezet”
De PVV wil dat illegale onderverhuur door statushouders actief wordt opgespoord en streng bestraft, inclusief het terugbetalen van de opbrengsten en intrekking van de verblijfsstatus.
“Daarnaast heeft de PVV geregeld dat illegale onderverhuur door statushouders actief wordt opgespoord. Deze fraudeurs moeten alles wat ze met deze illegale praktijken hebben binnengeharkt terugbetalen; hun verblijfstatus wordt meteen ingetrokken.”
FVD wil dat Nederlanders altijd voorrang krijgen boven statushouders bij de toewijzing van sociale huurwoningen en pleit voor het volledig stoppen van de huisvesting van statushouders in deze sector. Het programma benadrukt dat het aandeel sociale huurwoningen moet worden verkleind en dat verhuurders volledige vrijheid moeten hebben in de keuze van hun huurders, waarmee expliciet wordt ingezet op het beperken van de toegang van statushouders tot sociale huisvesting.
FVD stelt dat het huidige beleid waarbij statushouders voorrang krijgen op sociale huurwoningen onrechtvaardig is voor Nederlanders die op een wachtlijst staan. Door deze voorrang af te schaffen en Nederlanders altijd prioriteit te geven, wil FVD het woningtekort voor de eigen bevolking aanpakken en de druk op de sociale huursector verminderen.
“Sociale huurwoningen worden beperkt, met voorrang voor Nederlanders boven statushouders.”
“We stoppen de huisvesting van statushouders in sociale woningen en geven voorrang op wachtlijsten aan Nederlanders.”
“Statushouders krijgen geen voorrang meer in de sociale sector – Nederlanders gaan voor.”
“We stoppen met het huisvesten van statushouders in de sociale sector en geven Nederlanders altijd voorrang.”
FVD wil verhuurders de volledige vrijheid geven om zelf te bepalen aan wie zij verhuren, zonder verplichte toewijzing aan statushouders. Dit moet het aanbod in de huurmarkt vergroten en de invloed van overheidsdwang op de woningtoewijzing minimaliseren.
De VVD wil de voorrang voor statushouders bij sociale huurwoningen afschaffen en stelt strengere eisen aan hun integratie, zoals het onderschrijven van Nederlandse waarden. Statushouders krijgen alleen toegang tot sobere, tijdelijke flexwoningen en moeten actief bijdragen aan de samenleving, waarbij ook vrouwen uit statushoudergezinnen gestimuleerd worden om te werken.
De VVD vindt het onrechtvaardig dat statushouders voorrang krijgen op sociale huurwoningen en wil de wettelijke taakstelling voor gemeenten om statushouders te huisvesten afschaffen. Statushouders krijgen in plaats daarvan sobere, tijdelijke flexwoningen aangeboden, zodat reguliere woningzoekenden niet worden benadeeld.
“Het is oneerlijk dat statushouders soms worden voorgetrokken bij de toewijzing van sociale huurwoningen. Daarom schaffen wij de wettelijke taakstelling van gemeenten om statushouders te moeten huisvesten af, en stellen wij een verbod op voorrang voor statushouders in. Voor statushouders worden sobere flexwoningen gebouwd om azc’s te ontlasten.”
“We verbieden de voorrang voor statushouders. Voor statushouders kan met flexwoningen tijdelijke woonruimte worden aangeboden om een eerste stap uit het azc te zetten.”
“Diverse voorrangsposities in de sociale sector zijn onrechtvaardig tegenover alle andere woningzoekenden. We verbieden de voorrang voor statushouders. Voor statushouders kan met flexwoningen tijdelijke woonruimte worden”
De VVD stelt dat statushouders pas in aanmerking komen voor andere vormen van huisvesting als zij aantoonbaar de Nederlandse waarden onderschrijven, zowel in woord als daad. Dit wordt vooraf actief en intensief getoetst.
“Statushouders die op azc’s verblijven komen pas in aanmerking voor andere vormen van huisvesting op het moment dat zij zowel in woord als in daad achter de Nederlandse waarden staan. Hierop wordt vooraf actief en intensief getoetst.”
De VVD wil dat statushouders actief bijdragen aan de samenleving door werk te accepteren. Specifiek wordt benadrukt dat ook vrouwen uit statushoudergezinnen zelfstandig ondersteund moeten worden richting werk, zonder tussenkomst van hun man of familie.
“Werkgevers die statushouders aannemen krijgen ondersteuning.”
“Vaak wordt alleen de man van een statushoudergezin door de gemeente uitgenodigd om te solliciteren. Het moet landelijk de norm worden dat gemeenten vrouwen ook aan het werk helpen, als het gezin gebruik maakt van een uitkering.”
BIJ1 pleit voor een ruimhartig en inclusief beleid voor statushouders, waarbij zij gelijke toegang krijgen tot huisvesting en sociale voorzieningen. Het programma bevat voorstellen om kwetsbare groepen, waaronder statushouders, beter te beschermen en benadrukt het recht op betaalbaar wonen zonder uitsluiting op basis van verblijfsstatus. BIJ1 wil zo structurele ongelijkheid en uitsluiting van statushouders tegengaan.
BIJ1 vindt dat iedereen, ongeacht verblijfsstatus, recht heeft op betaalbare en passende huisvesting. Het beleid is gericht op het wegnemen van belemmeringen voor statushouders en andere kwetsbare groepen, zodat zij niet worden uitgesloten van de woningmarkt of sociale huur. Dit draagt bij aan een inclusieve samenleving waarin statushouders volwaardig kunnen deelnemen.
“De inkomensgrens voor sociale huur schaffen we af. Iedereen in Nederland heeft recht om betaalbaar te wonen.”
“We maken wetten en regels om kwetsbare huurders beter te beschermen.”
“De mogelijkheden voor een urgentieverklaring maken we breder, zodat we slachtoffers van onveilige woonsituaties sneller kunnen helpen. Voor de meest kwetsbare mensen komt er een extra klasse binnen de sociale huursector, met huren die niet hoger zijn dan € 350 per maand.”
BIJ1 wil wetgeving en regels die mensen zonder verblijfsvergunning uitsluiten van voorzieningen, zoals de Koppelingswet, afschaffen. Dit zorgt ervoor dat statushouders en andere migranten toegang krijgen tot basisvoorzieningen en niet langer structureel worden buitengesloten.
“De Koppelingswet, die mensen zonder verblijfsvergunning uitsluit van voorzieningen, wordt afgeschaft.”
BIJ1 is tegen het opsluiten of uitzetten van mensen zonder verblijfsstatus, waaronder statushouders die (nog) geen definitieve verblijfsvergunning hebben. Het programma pleit voor het sluiten van detentiecentra en het stopzetten van deportaties, zodat statushouders en andere migranten niet in onmenselijke situaties terechtkomen.
“Niemand komt in vreemdelingenbewaring. Alle detentiecentra voor uitgeprocedeerde gevluchte mensen en ongedocumenteerde mensen worden gesloten, net zoals detentie-achtige faciliteiten, zoals de handhaving en toezichtslocatie (htl), vrijheidsbeperkende locaties (vbl) en de procesbeschikbaarheidslocaties (pbl). Nederland stopt met deportaties en de Dienst Terugkeer en Vertrek wordt opgeheven.”
Het CDA vindt dat gemeenten solidair moeten zijn in het huisvesten van statushouders en wil de Spreidingswet uitvoeren om een eerlijke verdeling van asielopvang en huisvesting te waarborgen. Ze pleiten voor kleinschalige opvang met inzet van lokale vrijwilligers en verwachten dat alle gemeenten bijdragen aan de opvang en huisvesting van statushouders.
Het CDA ziet de huisvesting van statushouders als een gezamenlijke verantwoordelijkheid van alle gemeenten en wil dat de Spreidingswet wordt uitgevoerd om chaos in de asielopvang te voorkomen. Ze benadrukken het belang van solidariteit tussen gemeenten en kleinschalige opvang met lokale betrokkenheid.
“Gemeenten tonen solidariteit met Ter Apel en dragen allemaal naar vermogen bij aan asielopvang en de huisvesting van statushouders. Daarom zetten we de Spreidingswet door.”
“We voeren de spreidingswet uit, zodat de chaos in de asielopvang stopt en er een einde”
“de inzet van vrijwilligers uit de omgeving die helpen met werk en taal en willen waar mogelijk kleinschalige opvang.”
JA21 is kritisch over de voorrang die statushouders krijgen bij de toewijzing van sociale huurwoningen en ziet dit als een belangrijke oorzaak van de woningnood voor eigen inwoners. De partij pleit voor een fundamentele herziening van het asielbeleid en wil de instroom van statushouders beperken om de druk op de woningmarkt te verlichten.
JA21 stelt dat het huidige beleid, waarbij statushouders met voorrang worden gehuisvest, leidt tot langere wachttijden voor Nederlandse woningzoekenden en de woningnood verergert. De partij ziet dit als een sociaal probleem dat de cohesie in de samenleving aantast en wil deze voorrangsregeling beëindigen.
“Asielzoekers in de regel vervolgens statushouder, waarna zij op grond van verplichte taakstellingen voor gemeenten met voorrang worden gehuisvest, wat de woningnood verder doet oplopen en ervoor zorgt dat eigen inwoners langer op de wachtlijst voor een sociale huurwoning staan.”
“Intussen krijgen nieuwkomers in ons land voorrang op de schaarse woningen die wel beschikbaar zijn. De woningnood is daarmee veel meer dan een praktisch probleem van te weinig woningen; het is een sociaal drama en tast de sociale cohesie aan.”
JA21 koppelt de instroom van statushouders direct aan het asielbeleid en pleit voor een fundamentele herziening om de druk op de woningmarkt en sociale voorzieningen te verminderen. De partij ziet het hoge aantal statushouders als gevolg van een te ruimhartig asielbeleid.
“In aanloop naar een fundamentele herziening van ons asiel-”
NSC wil de voorrang van statushouders bij de toewijzing van sociale huurwoningen afschaffen en stelt strengere eisen aan hun arbeidsparticipatie en inburgering. Statushouders moeten direct aan het werk en krijgen alleen tijdelijke, sobere woonruimte na het verlaten van asielzoekerscentra. De partij benadrukt dat het asielbeleid gericht moet zijn op bescherming voor wie het echt nodig heeft, en niet op het bevoordelen van statushouders boven andere woningzoekenden.
NSC vindt het onrechtvaardig dat statushouders voorrang krijgen op sociale huurwoningen terwijl de wachttijden voor andere woningzoekenden oplopen. Ze willen deze voorrang verbieden, zodat statushouders alleen op andere gronden in aanmerking kunnen komen voor een sociale huurwoning. Dit standpunt adresseert het gevoel van ongelijkheid bij woningtoewijzing.
“Het is onrechtvaardig als statushouders voorrang krijgen op sociale huurwoningen terwijl de wachttijden voor andere woningzoekenden oplopen. Daarom stellen we een verbod op voorrang van statushouders in bij toewijzing van een sociale huurwoning. Statushouders kunnen wel op andere gronden voor een sociale huurwoning in aanmerking komen.”
NSC wil dat statushouders na inschrijving bij de gemeente direct aan het werk gaan en niet terugvallen op een uitkering. De partij wil verplichtingen tot werk en scholing flink aanscherpen en inburgering vooral op de werkplek laten plaatsvinden, om zo de integratie en bijdrage aan de economie te bevorderen.
“Statushouders moeten na inschrijving bij een gemeente direct aan het werk gaan en niet terugvallen in een uitkering. We willen de verplichtingen tot werk en scholing flink aanscherpen en samen met werkgevers het aantal startbanen voor statushouders fors uitbreiden. De belemmeringen om te gaan werken en zo bij te dragen aan onze economie moeten worden weggenomen. Inburgering op de werkplek moet het uitgangspunt zijn.”
NSC wil dat statushouders na hun verblijf in asielzoekerscentra alleen tijdelijke, sobere woonruimte krijgen, zodat ze kunnen uitstromen uit de opvang zonder voorrang op reguliere woningen. Dit moet de doorstroom bevorderen en de druk op de sociale woningmarkt verminderen.
“Voor statushouders moet ook tijdelijke, sobere, woonruimte beschikbaar komen, zodat zij kunnen uitstromen uit de asielzoekerscentra.”
De Partij voor de Dieren vindt dat statushouders en andere mensen zonder verblijfsvergunning recht hebben op goede opvang, begeleiding en zorg. Ze pleiten voor het beëindigen van schrijnende situaties van staatloosheid door het recht op een verblijfsvergunning voor erkende staatlozen te waarborgen en maken het makkelijker voor vluchtelingen om hun dieren mee te nemen.
De PvdD benadrukt het belang van humane opvang en begeleiding voor mensen zonder verblijfsvergunning, waaronder statushouders en erkende staatlozen. Ze willen dat gemeenten voldoende ondersteund worden om dag- en nachtopvang, juridische en maatschappelijke begeleiding te bieden, en dat de zorg voor deze groep goed geregeld is. Ook willen ze het recht op een verblijfsvergunning voor erkende staatlozen wettelijk vastleggen.
“De opvang en begeleiding van mensen zonder documenten moet goed geregeld worden. Mensen zonder verblijfsvergunning krijgen toegang tot dag- en nachtopvang en worden juridisch en maatschappelijk begeleid. Gemeenten krijgen daarvoor hulp van het Rijk. Om de schrijnende situaties van staatloosheid te beëindigen, is het recht op een verblijfsvergunning voor erkende staatlozen van groot belang.”
“De (gezondheids)zorg voor mensen zonder documenten is geregeld, de bezuiniging op die regeling draaien we terug.”
De PvdD vindt het belangrijk dat vluchtelingen, waaronder statushouders, hun dieren niet hoeven achter te laten. Ze willen het makkelijker maken voor deze groep om hun huisdieren mee te nemen naar Nederland.
“Het wordt daarom makkelijker voor vluchtelingen om hun dieren mee te nemen.”
BBB wil dat statushouders geen voorrang meer krijgen bij de toewijzing van sociale huurwoningen en pleit ervoor dat zij net als andere woningzoekenden achteraan in de rij aansluiten. Daarnaast noemt BBB tijdelijke doorstroomwoningen voor statushouders als onderdeel van de aanpak van de woningcrisis. De partij benadrukt een gelijke behandeling van statushouders en andere woningzoekenden en wil de maatschappelijke bijdrage van nieuwkomers stimuleren.
BBB vindt dat statushouders niet langer voorrang moeten krijgen bij het toewijzen van sociale huurwoningen. Hiermee wil de partij de ervaren ongelijkheid en frustratie bij andere woningzoekenden tegengaan en iedereen gelijke kansen bieden op de woningmarkt.
“rang voor statushouders bij het toekennen van sociale huurwoningen. Iedereen sluit achteraan in de rij van woningzoekers, ook statushouders.”
BBB noemt statushouders expliciet als doelgroep voor tijdelijke doorstroomwoningen, samen met starters en gescheiden mensen. Dit wordt gepresenteerd als een praktische maatregel om de woningcrisis te verlichten en verschillende groepen sneller aan woonruimte te helpen.
“Denk aan tijdelijke doorstroomwoningen voor starters, gescheiden mensen en statushouders.”
De ChristenUnie vindt dat statushouders recht hebben op huisvesting en dat gemeenten verplicht moeten blijven om hen te huisvesten. Ze willen de spreidingswet behouden en benadrukken het belang van snelle duidelijkheid in de asielprocedure, zodat statushouders snel kunnen integreren en starten met hun leven in Nederland.
De ChristenUnie wil dat alle gemeenten statushouders blijven huisvesten en dat de spreidingswet van kracht blijft. Dit moet bijdragen aan een eerlijke verdeling en snelle integratie van statushouders in de samenleving.
“De spreidingswet blijft van kracht om te kunnen voorzien in voldoende kleinschalige opvanglocaties, passend bij de omvang van de gemeente of buurt. Ook blijven alle gemeenten verplicht om statushouders te huisvesten.”
De partij vindt het belangrijk dat asielzoekers snel weten of ze mogen blijven, zodat statushouders direct kunnen beginnen met hun leven in Nederland. Dit voorkomt langdurige onzekerheid en bevordert integratie.
“Asielzoekers krijgen snel duidelijkheid of zij mogen blijven, zodat mensen kunnen starten met hun leven in Nederland, of terugkeren.”
GroenLinks-PvdA wil de aanscherpingen van de voorrangsregeling voor statushouders bij sociale huurwoningen terugdraaien. Zij vinden dat het woningtekort niet mag leiden tot het uitsluiten van kwetsbare groepen zoals statushouders, maar juist moet worden opgelost door meer betaalbare woningen te bouwen. De partij benadrukt solidariteit en het tegengaan van het uitspelen van groepen tegen elkaar.
GroenLinks-PvdA is tegen het beperken van de voorrang van statushouders op sociale huurwoningen. Zij zien het als onrechtvaardig dat het woningtekort wordt gebruikt om groepen tegen elkaar op te zetten en willen dat statushouders weer dezelfde voorrangspositie krijgen als voorheen. Het terugdraaien van de aanscherpingen moet bijdragen aan gelijke kansen op huisvesting voor kwetsbare groepen.
“We draaien de aanscherpingen van de voorrangsregeling voor statushouders daarom terug.”
“Het tekort aan betaalbare woningen wordt gebruikt om groepen tegen elkaar op te zetten. Terwijl iedereen in hetzelfde schuitje zit. Meer betaalbaar is de oplossing, niet de uitsluiting van kwetsbare groepen.”
Volt vindt dat statushouders sneller en eerlijker toegang moeten krijgen tot huisvesting en sociale voorzieningen, zodat zij daadwerkelijk kunnen beginnen met het opbouwen van een nieuw leven in Nederland. De partij wil de regels voor het verkrijgen van een briefadres versoepelen en pleit voor een landelijke, eerlijke verdeling van statushouders over gemeenten, inclusief het toekennen van urgentieverklaringen voor huisvesting.
Volt wil dat statushouders niet onnodig lang in asielzoekerscentra blijven en sneller een eigen woning krijgen. Dit moet bijdragen aan hun integratie en het ontlasten van opvanglocaties. Gemeenten en wijken moeten eerlijk bijdragen aan de huisvesting van statushouders, en zij moeten een urgentieverklaring kunnen krijgen.
“Volt vindt dat alle gemeenten, en de verschillende wijken hierin, eerlijk moeten bijdragen aan de huisvesting van bijzondere aandachtsgroepen en urgent woningzoekenden. Ook statushouders zonder woning moeten een urgentieverklaring krijgen, zodat zij na lang wachten eindelijk daadwerkelijk een start kunnen maken met het opbouwen van een nieuw leven in Nederland. Op deze wijze worden de asielzoekerscentra tevens ontlast.”
Volt erkent dat een briefadres essentieel is voor het ontvangen van sociale voorzieningen en het opbouwen van een volwaardig leven. Daarom wil de partij de regels voor het verkrijgen van een briefadres versoepelen en speciale loketten oprichten voor onder andere statushouders.
“Volt versoepelt daarom de regels voor het verkrijgen van een briefadres en richt loketten op waar een briefadres wordt aangeboden aan groepen woningzoekenden, zoals statushouders en mensen die dakloos zijn. Op die manier kunnen deze mensen bijvoorbeeld eerder aan een opleiding beginnen of een baan krijgen.”
BVNL wil dat statushouders geen voorrang meer krijgen bij de toewijzing van sociale huurwoningen. Hun visie is dat sociale huurwoningen in de eerste plaats beschikbaar moeten zijn voor Nederlandse woningzoekenden, en dat het huidige beleid de woningmarkt oneerlijk belast.
BVNL vindt dat statushouders niet langer met voorrang een sociale huurwoning mogen krijgen. Zij stellen dat deze voorrang oneerlijk is tegenover andere woningzoekenden en bijdraagt aan de woningnood. Door deze maatregel willen ze de druk op de sociale woningmarkt verminderen en gelijke kansen creëren voor alle Nederlandse woningzoekenden.
“Geen voorrang meer voor een sociale woning voor statushouders.”
D66 beschouwt statushouders als volwaardige deelnemers aan de samenleving en benadrukt dat wonen een basisrecht is voor iedereen, inclusief statushouders. Hun belangrijkste concrete voorstel is dat statushouders expliciet worden meegenomen in het beleid voor toegankelijke en betaalbare huisvesting.
D66 vindt dat iedereen, ongeacht achtergrond of status, recht heeft op een betaalbare woning. Statushouders worden expliciet genoemd als doelgroep die moet kunnen rekenen op toegang tot de woningmarkt, naast starters, studenten en senioren. Dit standpunt adresseert het probleem van uitsluiting en benadrukt inclusie op de woningmarkt.
“Wonen is een basisrecht, of je nu starter of senior, student of statushouder bent.”
DENK vindt dat statushouders zo snel mogelijk het recht moeten krijgen om te werken, zodat zij hun eigen inkomen kunnen verdienen en sneller kunnen integreren. Het programma noemt verder geen specifieke, concrete beleidsmaatregelen voor statushouders, maar benadrukt vooral het belang van snelle arbeidsdeelname.
DENK wil dat statushouders direct kunnen deelnemen aan de arbeidsmarkt om hun zelfstandigheid te bevorderen en integratie te versnellen. Dit standpunt adresseert het probleem dat statushouders vaak lang moeten wachten voordat zij mogen werken, wat hun kansen op een zelfstandig bestaan en succesvolle integratie belemmert.
“Vluchtelingen en statushouders horen zo snel mogelijk het recht te krijgen om te werken zodat ze hun eigen inkomen kunnen verdienen.”
De SGP wil de druk op sociale huurwoningen verminderen door statushouders (houders van een verblijfsvergunning) waar mogelijk te huisvesten in niet-zelfstandige woonruimten, passend bij hun situatie. Hiermee beoogt de partij de beschikbaarheid van sociale huurwoningen voor andere woningzoekenden te beschermen en de koppeling tussen werk en huisvesting te versterken. De SGP kiest voor een pragmatische benadering waarbij statushouders niet automatisch voorrang krijgen op reguliere sociale huurwoningen.
De SGP ziet de beschikbaarheid van sociale huurwoningen onder druk staan door de huisvesting van statushouders. Om dit te voorkomen, stelt de partij voor om statushouders, indien passend, te huisvesten in niet-zelfstandige woonruimten. Dit moet de druk op de sociale huursector verlichten en tegelijkertijd zorgen voor een verantwoorde koppeling tussen werk en huisvesting.
“Om te voorkomen dat de beschikbaarheid van sociale huurwoningen verder onder druk komt te staan, moet het mogelijk zijn om houders van een verblijfsvergunning – voor zover passend bij hun situatie – te huisvesten in niet-zelfstandige woonruimten.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma