JA21 is fel tegen de verplichte spreiding van asielzoekers over Nederlandse gemeenten en wil de Spreidingswet zo snel mogelijk intrekken. De partij ziet deze wet als een aantasting van de lokale democratie en pleit voor het beëindigen van asielopvang in Nederland, met als doel een asielstop en opvang in de eigen regio of buiten de EU.
JA21 verzet zich krachtig tegen de Spreidingswet, die gemeenten verplicht asielzoekers op te nemen, en wil deze wet uiterlijk vóór 1 februari 2026 intrekken. De partij vindt dat de wet het probleem van hoge asielinstroom niet oplost, de lokale democratie ondermijnt en gemeenten dwingt tot opvang tegen de wil van inwoners.
“De Spreidingswet zo snel mogelijk, maar uiterlijk vóór 1 februari 2026 intrekken om zo een nieuwe verplichte ronde te voorkomen, conform de moties-Eerdmans.”
“Geen sancties tegen gemeenten die in de tussentijd niet voldoen aan de opgave uit de Spreidingswet.”
“In plaats van serieus werk te maken van instroombeperking koos het kabinet-Rutte IV ervoor om gemeenten wettelijk te verplichten tot asielopvang middels de Spreidingswet. De slechtst denkbare stap. Deze wet pakt niet de kern van het probleem aan, maar neemt juist ieder urgentiegevoel weg om de instroom in te perken. Bovendien wordt de lokale democratie ermee buitenspel gezet.”
“De gemeenteraad wil geen AZC? Met een Haagse pennenstreek komt het er alsnog.”
“Ondanks de belofte van het kabinet-Schoof om de Spreidingswet in te trekken, is hiermee nog geen begin gemaakt, waardoor nu overal in het land verplichte AZC’s verrijzen. Vaak tegen de wil van de lokale bevolking in.”
JA21 is ook tegen Europese herverdelingsmechanismen die neerkomen op een EU-brede spreidingswet. De partij ziet deze als een ongewenste uitbreiding van de verplichte spreiding van asielzoekers en pleit voor alternatieven zoals opvang in de regio.
“Tegelijkertijd introduceert het pact een herverdelingsmechanisme van asielzoekers binnen Europa waarmee het pact in feite neerkomt op een EU-spreidingswet.”
JA21 wil op termijn een fundamentele stelselwijziging waarbij asielopvang in Nederland tot het verleden behoort. De partij streeft naar opvang van vluchtelingen in de eigen regio of buiten de EU, en ziet het beëindigen van spreiding als onderdeel van een bredere asielstop.
“Asielopvang in Nederland moet daarom tot het verleden gaan behoren. JA21 zet in op een fundamentele stelselwijziging. Wij streven naar maatregelen op zo kort mogelijke termijn om de instroom maximaal in te perken en toe te werken naar een asielstop in Nederland.”
GroenLinks-PvdA is voor een eerlijke spreiding van asielzoekers over Nederland, met nadruk op kleinschalige opvang en het ontlasten van overbelaste locaties zoals Ter Apel en Budel. De partij wil de Spreidingswet uitvoeren, gemeenten structureel betrekken en investeren in langdurige opvangcapaciteit, met oog voor draagvlak en integratie in de samenleving.
GroenLinks-PvdA wil de Spreidingswet uitvoeren om asielzoekers eerlijk over het land te verdelen en zo overbelasting van bepaalde locaties te voorkomen. Ze kiezen voor kleinschalige opvang en structurele afspraken met gemeenten, zodat opvang beter georganiseerd en het draagvlak vergroot wordt.
“We voeren de Spreidingswet uit en kiezen zo veel mogelijk voor kleinschalige opvang. We maken financieringsafspraken voor de lange termijn en vragen gemeenten een ijzeren voorraad aan opvangplekken aan te houden.”
“Dat betekent allereerst ontstopping van de asielketen, het goed uitvoeren van de Spreidingswet...”
De partij wil specifiek overbelaste aanmeldcentra zoals Ter Apel en Budel ontlasten door asielzoekers over het hele land te spreiden. Dit moet leiden tot minder overlast en betere omstandigheden voor zowel asielzoekers als omwonenden.
“We spreiden deze groep asielzoekers over het land om Ter Apel en Budel te ontlasten en openen procesbeschikbaarheidslocaties om hen van straat te halen.”
GroenLinks-PvdA wil gemeenten structureel verantwoordelijk maken voor opvang, met een vaste voorraad opvangplekken en extra ondersteuning waar nodig. Dit moet zorgen voor continuïteit en duidelijkheid in de opvangcapaciteit.
“We maken financieringsafspraken voor de lange termijn en vragen gemeenten een ijzeren voorraad aan opvangplekken aan te houden.”
Door te kiezen voor kleinschalige opvang en het plaatsen van asielzoekers in de gemeente waar ze mogelijk gaan wonen, wil de partij integratie bevorderen en overlast verminderen.
“We verminderen overlast door kleinschaligere opvang, toegang tot werk en het openen van meer aanmeldcentra.”
“We plaatsen asielzoekers daarom alvast in een azc in de gemeente waar ze, na inwilliging van hun asielverzoek, als statushouders zullen wonen.”
De SGP vindt dat de opvang van asielzoekers eerlijk en evenredig over Nederland moet worden verdeeld, met nadruk op draagkracht en integratiemogelijkheden van lokale gemeenschappen. Gemeenten krijgen ruimte en keuzevrijheid bij de invulling van hun aandeel, zonder landelijke dwang, en kleinschalige opvang wordt gestimuleerd waar draagvlak is. De partij wil de asielinstroom beperken om te voorkomen dat gemeenten structureel worden belast.
De SGP wil dat de opvang van asielzoekers op een eerlijke en evenredige manier over Nederland wordt verdeeld, waarbij lokale draagkracht en integratiemogelijkheden zwaar meewegen. Gemeenten moeten ruimte en keuzevrijheid krijgen, en landelijke dwang wordt afgewezen. Dit standpunt adresseert het probleem van overbelasting van bepaalde gemeenten en het gebrek aan lokaal draagvlak.
“De opvangopgave dient op een eerlijke en evenredige manier te worden verdeeld over het land waarbij de lokale samenleving vanouds zijn verantwoordelijkheid neemt.”
“Er worden decentrale afspraken gemaakt tussen lokale overheden over de evenredige verdeling van de asielopgave. Gemeenten krijgen ruimte en keuzevrijheid bij de invulling van hun aandeel in de asielopvangopgave. De Rijksoverheid kan gemeenten niet dwingend opleggen een azc te plaatsen.”
“Voor dorpen en gemeenschappen die dat willen, wordt het makkelijker om kleinschalige opvanglocaties te realiseren.”
De SGP stelt dat het beperken van de asielinstroom noodzakelijk is om te voorkomen dat gemeenten structureel worden opgezadeld met de gevolgen van falend asielbeleid en een onbeheersbaar opvangvraagstuk. Dit standpunt is direct gekoppeld aan de spreidingsdiscussie, omdat een lagere instroom de druk op spreiding en opvang vermindert.
“Voorop staat dat de asielinstroom moet worden beperkt zodat gemeenten niet structureel worden opgezadeld met de gevolgen van falend asielbeleid en een onbeheersbaar opvangvraagstuk.”
De SGP vindt dat bij de spreiding van asielzoekers nadrukkelijk rekening moet worden gehouden met de draagkracht van de lokale samenleving en de reële mogelijkheden voor integratie. Dit moet voorkomen dat opvang wordt gerealiseerd op plekken waar onvoldoende draagvlak of integratiemogelijkheden zijn.
“Bij de opvang van asielzoekers in Nederland worden de draagkracht en de reële mogelijkheden voor integratie in de lokale samenleving nadrukkelijk meegewogen.”
De SP wil dat de opvang van asielzoekers eerlijker wordt gespreid over alle gemeenten, met name door rijkere gemeenten meer te laten bijdragen. Ze pleiten voor kleinschalige opvanglocaties en het afbouwen van grote centra zoals Ter Apel, om overbelasting van bepaalde wijken en gemeenten te voorkomen en het draagvlak te vergroten.
De SP vindt het onrechtvaardig dat vooral arme gemeenten en buurten asielzoekers opvangen, terwijl rijke gemeenten nauwelijks bijdragen. Ze willen dat alle gemeenten, en met name de rijkste, hun eerlijke deel nemen in de opvang, om spanningen te verminderen en de lasten eerlijk te verdelen.
“De opvang van vluchtelingen moet eerlijk verdeeld worden over gemeenten. Dat lijkt logisch, maar vluchtelingen worden nu vaak opgevangen en gehuisvest in arme buurten en gemeenten. Dan moet je niet gek opkijken wanneer er spanningen ontstaan, want daar zijn vaak al veel problemen en wonen vaak al veel meer migranten. Ondertussen vangen de rijkste gemeenten van Nederland bijna geen mensen op. We maken een eind aan deze oneerlijke praktijken door de rijkste gemeenten en wijken hun eerlijke deel te laten bijdragen.”
De SP wil nieuwe opvanglocaties beperken tot maximaal 50-100 bewoners en pleit voor het afbouwen van grote centra zoals Ter Apel. Dit moet de impact op lokale gemeenschappen beperken en het draagvlak voor opvang vergroten.
“Nieuwe opvanglocaties worden niet groter dan vijftig tot honderd bewoners. Dit is beter voor de bewoners van de opvang en minder ingrijpend voor de gemeenschap. Bij behoefte aan nieuwe opvanglocaties starten we bij de rijkste gemeenten.”
“Het aanmeldcentrum in Ter Apel wordt zorgvuldig afgebouwd tot een schaal die beter past bij de omgeving. De problemen zijn te lang op de gemeenschap van Ter Apel afgeschoven. Nu is het aan andere plekken in het land om als aanmeldcentrum te functioneren. Te denken valt aan twee kleinere aanmeldcentra. Ter Apel blijft, in overleg met de gemeenschap, een (kleinere) opvanglocatie.”
De SP wil voorkomen dat vluchtelingen onevenredig vaak in probleemwijken terechtkomen. Ze pleiten voor huisvesting van nieuwkomers in rijkere gemeenten en buurten, om segregatie en sociale spanningen te verminderen.
“In rijkere gemeenten en buurten wordt ook voldoende ruimte gemaakt voor de huisvesting van nieuwkomers. Zo voorkomen we dat vluchtelingen onevenredig vaak terechtkomen in buurten waar veel problemen zijn.”
Volt is voor een eerlijke en evenredige spreiding van asielzoekers over Nederland, waarbij de lasten en verantwoordelijkheden niet op enkele gemeenten drukken. Ze steunen de eerdere spreidingswet en willen structurele, kleinschalige en kwalitatief goede opvang, zodat asielzoekers menswaardig worden opgevangen en sneller kunnen integreren.
Volt vindt dat alle gemeenten moeten bijdragen aan de opvang van asielzoekers, om overbelasting van bepaalde locaties te voorkomen en de opvang menswaardiger te maken. Ze steunen de spreidingswet als middel om dit te bereiken en benadrukken het belang van structurele opvangplekken met verplichte kwaliteitseisen.
“Volt pleit voor een eerlijke verdeling en een evenredige spreiding van vluchtelingen in Nederland, conform de eerdere spreidingswet. Deze wet is eerlijk en uitvoerbaar en waarborgt de rechten van iedereen die op de vlucht is en asiel zoekt.”
“Volt pleit daarom voor voldoende opvangplekken op structurele basis, waarbij we verplichte kwaliteitseisen stellen aan de opvang en ervoor zorgen dat Nederland voldoet aan de minimumeisen vastgelegd in de Opvangrichtlijn van de EU.”
Volt wil dat opvanglocaties kleinschalig zijn en integratie bevorderen door dagbesteding en contact met buurtbewoners. Dit vergroot het draagvlak in gemeenten en verlaagt de kosten ten opzichte van crisisnoodopvang.
“Volt staat voor een menswaardige en effectieve opvang. Daarom zetten we in op kleinschalige opvang met dagbestedingsactiviteiten en cursussen op de opvanglocatie waar ook buurtbewoners aan mee kunnen doen. Dit vergroot de betrokkenheid van inwoners en draagt op die manier bij aan het draagvlak in gemeenten en het integratieproces.”
Volt wil dat gemeenten ook bijdragen aan de huisvesting van statushouders, zodat asielzoekerscentra worden ontlast en statushouders sneller kunnen doorstromen naar een eigen woning.
“Volt vindt dat alle gemeenten, en de verschillende wijken hierin, eerlijk moeten bijdragen aan de huisvesting van bijzondere aandachtsgroepen en urgent woningzoekenden. Ook statushouders zonder woning moeten een urgentieverklaring krijgen, zodat zij na lang wachten eindelijk daadwerkelijk een start kunnen maken met het opbouwen van een nieuw leven in Nederland. Op deze wijze worden de asielzoekerscentra tevens ontlast.”
50PLUS is tegen de verplichte spreiding van asielzoekers en wil de spreidingswet intrekken. De partij pleit voor een streng migratiebeleid met een maximum aan asielinstroom en opvang in de regio, waarbij gemeenten niet verplicht worden asielzoekers te huisvesten.
50PLUS wil af van de landelijke verplichting om asielzoekers over gemeenten te spreiden. Zij zien de spreidingswet als een ongewenste inperking van lokale autonomie en willen deze daarom intrekken.
“Intrekken van de spreidingswet.”
De partij wil de instroom van asielzoekers beperken tot een afgesproken maximum en opvang zoveel mogelijk in de regio organiseren. Dit beleid is bedoeld om overbelasting van systemen en dwang tot spreiding te voorkomen.
BVNL is fel tegen de spreiding van asielzoekers over Nederlandse gemeenten en verzet zich expliciet tegen de Spreidingswet die gemeenten daartoe verplicht. Hun kernvoorstel is een volledige asielstop, het sluiten van aanmeldcentra en het beëindigen van de bouw van nieuwe asielzoekerscentra (AZC’s), waarmee zij iedere vorm van verplichte of vrijwillige spreiding van asielzoekers willen voorkomen.
BVNL verzet zich expliciet tegen de Spreidingswet, omdat zij vinden dat gemeenten niet gedwongen mogen worden asielzoekers op te vangen. Dit standpunt is onderdeel van hun bredere streven naar een asielstop en het sluiten van opvanglocaties.
“We zijn tegen de Spreidingswet die gemeenten dwingt asielzoekers op te vangen.”
BVNL wil per direct een asielstop invoeren, de aanmeldcentra sluiten en geen nieuwe AZC’s meer realiseren. Hiermee willen zij niet alleen de instroom stoppen, maar ook voorkomen dat asielzoekers over het land verspreid worden.
Het CDA is voorstander van het verplicht spreiden van asielzoekers over gemeenten via de uitvoering van de Spreidingswet, om zo de druk op plekken als Ter Apel te verlichten en de asielopvang ordelijker te maken. Gemeenten moeten solidair zijn en naar vermogen bijdragen aan opvang, waarbij kleinschaligheid en betrokkenheid van de lokale gemeenschap worden benadrukt. De partij ziet de spreiding als noodzakelijk om chaos, hoge kosten en overbelasting van individuele locaties te voorkomen.
Het CDA wil dat alle gemeenten verplicht bijdragen aan de opvang van asielzoekers door de Spreidingswet uit te voeren. Dit moet de overbelasting van centrale opvanglocaties zoals Ter Apel tegengaan en zorgen voor een eerlijkere verdeling van de opvanglasten. De partij koppelt dit aan het streven naar kleinschalige opvang en lokale betrokkenheid.
“We voeren de spreidingswet uit, zodat de chaos in de asielopvang stopt en er een einde komt aan de extreem hoge kosten aan hotels voor asielopvang.”
“Gemeenten tonen solidariteit met Ter Apel en dragen allemaal naar vermogen bij aan asielopvang en de huisvesting van statushouders. Daarom zetten we de Spreidingswet door.”
Naast de wettelijke spreiding benadrukt het CDA het belang van opvang in kleinere locaties met inzet van lokale vrijwilligers. Dit moet de integratie bevorderen en de draagkracht van de samenleving vergroten.
“We stimuleren de inzet van vrijwilligers uit de omgeving die helpen met werk en taal en willen waar mogelijk kleinschalige opvang.”
D66 is voor een eerlijke spreiding van asielzoekers over Nederland en wil de Spreidingswet behouden. Ze pleiten voor opvang met een menselijke maat, gelijkmatig verdeeld over het land, en willen buurtbewoners betrekken bij de opzet van opvanglocaties.
D66 vindt dat opvang van asielzoekers eerlijk over het land verdeeld moet worden om druk op voorzieningen te verminderen en draagvlak te behouden. De partij ondersteunt de Spreidingswet en investeert in opvang met een menselijke maat, waarbij ook inspraak van buurtbewoners wordt gegarandeerd.
Naast nationale spreiding, pleit D66 voor een eerlijke verdeling van asielzoekers tussen Europese lidstaten via het Europese migratiepact. Dit moet leiden tot meer regie en samenwerking op Europees niveau.
“Het pact biedt regie op migratie en versterkt samenwerking tussen lidstaten. Daarbij pleiten we voor een eerlijke verdeling tussen de verschillende lidstaten.”
FVD is fel tegen de spreiding van asielzoekers over Nederlandse gemeenten en wil de Spreidingswet intrekken. Hun belangrijkste voorstel is het sluiten van opvanglocaties en het beëindigen van gedwongen spreiding, zodat gemeenten niet langer verplicht worden asielzoekers op te nemen. De kern van hun visie is dat Nederland zelf bepaalt wie wordt toegelaten en dat opvang in Nederland moet stoppen.
FVD verzet zich expliciet tegen de wettelijke spreiding van asielzoekers en wil dat gemeenten niet langer verplicht worden asielzoekers op te nemen. Zij zien de spreiding als een aantasting van lokale autonomie en als onderdeel van een ongewenst immigratiebeleid. Door opvanglocaties te sluiten en de Spreidingswet in te trekken, willen zij de landelijke opvang van asielzoekers beëindigen.
“We sluiten opvanglocaties in Nederland en trekken de Spreidingswet in, zodat gemeenten niet gedwongen worden migranten op te nemen.”
Naast het intrekken van de spreidingswet, wil FVD in het geheel stoppen met asielopvang in Nederland. Dit betekent dat er geen nieuwe asielzoekers meer worden opgenomen en dat bestaande opvang wordt afgebouwd, waarmee ook de spreiding over gemeenten overbodig wordt.
“We stoppen volledig met asielopvang in Nederland, investeren in opvang in de regio en stellen illegaal verblijf in Nederland strafbaar.”
“We stoppen met het opnemen van nieuwe asielzoekers, breken lopende procedures af en ontmantelen het COA, zodat opvang in de regio de norm wordt.”
De PVV is fel tegen de spreiding van asielzoekers over Nederlandse gemeenten en wil de Spreidingswet per direct intrekken. Zij pleiten voor het sluiten van asielzoekerscentra (azc’s) die sinds de invoering van de wet zijn geopend, en willen geen enkele nieuwe azc meer toestaan. De partij ziet de spreiding van asielzoekers als een ongewenste belasting voor dorpen en steden en wil deze ontwikkeling volledig terugdraaien.
De PVV wil de Spreidingswet direct intrekken en alle gemeentelijke besluiten tot opening, verlenging of uitbreiding van azc’s sinds de invoering van de wet terugdraaien. Dit standpunt komt voort uit de overtuiging dat de spreiding van asielzoekers leidt tot overlast, criminaliteit en een onleefbare situatie voor Nederlanders in dorpen en steden. De partij ziet de spreiding als een opgelegde maatregel waar veel Nederlanders niet op zitten te wachten.
“Onmiddellijke intrekking Spreidingswet. Geen enkel azc er mee bij. We gaan azc’s sluiten: alle gemeentelijke besluiten tot de opening, verlenging of uitbreiding van azc’s sinds de inwerkingtreding van de Spreidingswet worden per wet teruggedraaid”
“Met de PVV komt er geen enkel azc meer bij! De Spreidingswet wordt meteen ingetrokken. Azc’s die sinds de inwerkingtreding van de Spreidingswet zijn geopend, worden gesloten. Alle gemeentelijke besluiten – ook tot verlenging of uitbreiding van bestaande azc’s – worden per wet teruggedraaid.”
“Nederland wordt volgepropt met azc’s. Er zijn meer dan 300 COA-opvanglocaties; iedere elf dagen komt er een azc bij. Veel Nederlanders zitten hier helemaal niet op te wachten. Op verschillende plekken in Nederland zijn er sinds de inwerkingtreding van de Spreidingswet protesten geweest, maar tóch worden azc’s vaak doorgedrukt door het lokale bestuur.”
De Partij voor de Dieren pleit voor een evenredige en rechtvaardige spreiding van asielzoekers en statushouders over alle gemeenten, waarbij ook rijkere gemeenten hun aandeel leveren. Ze willen kleinschalige, gemengde woonvormen en voldoende begeleiding om integratie en acceptatie te bevorderen, en vinden dat gemeenten hiervoor financieel in staat moeten worden gesteld.
De PvdD vindt dat de huisvesting van statushouders en vluchtelingen zorgvuldig moet plaatsvinden, met een eerlijke verdeling over alle gemeenten, inclusief rijkere gemeenten. Dit moet waar mogelijk zelfs op wijkniveau gebeuren, zodat de lasten en kansen eerlijk worden verdeeld en integratie wordt bevorderd.
“De huisvesting van statushouders en vluchtelingen vindt zorgvuldig plaats: we zorgen voor evenredige en rechtvaardige verdeling over gemeenten, waar het kan op wijkniveau. Dat betekent dat ook rijkere gemeenten hun eerlijke aandeel leveren.”
De partij wil inzetten op kleinschalige mengvormen, zoals wooncomplexen waar studenten en nieuwkomers samenwonen, en projecten waarbij vluchtelingen met een bepaalde beroepsachtergrond worden gekoppeld aan lokale werkgevers. Dit moet met voldoende begeleiding gebeuren om integratie en wederzijds begrip in de wijk te bevorderen.
“Daarnaast zetten we in op kleinschalige mengvormen waarbij bijvoorbeeld studenten en nieuwkomers een wooncomplex delen, en projecten waarbij vluchtelingen met een bepaalde beroepsachtergrond worden gekoppeld aan potentiële lokale werkgevers. Hier zorgen we voor voldoende begeleiding, zodat dit leidt tot betere integratie en wederzijds begrip in de wijk.”
De PvdD benadrukt dat gemeenten (financieel) in staat moeten worden gesteld om het voortouw te nemen bij de spreiding en opvang van asielzoekers en statushouders.
“Gemeenten moeten (financieel) in staat gesteld worden hier zo veel mogelijk het voortouw in te nemen.”
De VVD vindt dat de spreiding van asielzoekers over Nederland noodzakelijk is zolang de instroom niet voldoende is teruggedrongen en er geen alternatieve opvanglocaties zijn. De partij wil dat deze verdeling gebeurt op basis van lokale draagkracht en omstandigheden, zodat niet elke stad of dorp evenveel hoeft op te vangen. Tegelijkertijd streeft de VVD naar een fundamentele stelselwijziging waarbij asielzoekers alleen nog via hervestiging naar Nederland kunnen komen, waardoor de noodzaak tot spreiding op termijn zou verdwijnen.
De VVD erkent dat de huidige asielinstroom te hoog is en dat niet elke gemeente dezelfde hoeveelheid asielzoekers kan opvangen. Daarom pleit de partij voor een eerlijke verdeling van asielzoekers over het land, waarbij rekening wordt gehouden met de draagkracht en omstandigheden van lokale gemeenschappen. Dit wordt gezien als een tijdelijke maatregel totdat de instroom structureel is beperkt.
“Zolang de instroom nog niet voldoende is teruggedrongen en er geen alternatieve opvang- en huisvestingslocaties zijn gecreëerd, is een eerlijke verdeling van asielzoekers over het land nodig. Niet elke stad of elk dorp kan dezelfde hoeveelheid asielzoekers aan. Daarom moet er bij de verdeling van asielzoekers goed worden gekeken naar lokale omstandigheden.”
De VVD wil op termijn het asielstelsel fundamenteel wijzigen, zodat asielzoekers alleen nog via hervestiging naar Nederland kunnen komen. Hierdoor zou de noodzaak voor landelijke spreiding van asielzoekers verdwijnen, omdat reguliere asielaanvragen in Nederland niet meer mogelijk zijn.
“De VVD wil dit systeem fundamenteel veranderen: vluchtelingen kunnen alleen nog via hervestiging naar Nederland komen. Dit betekent dat er niet meer in Nederland asiel kan worden aangevraagd.”
“Het jaarlijks aantal te hervestigen vluchtelingen wordt bepaald door de capaciteit van Nederland om vluchtelingen op een verantwoorde manier op te vangen, en kan daarom ook nul zijn.”
BBB is tegen landelijke dwang bij de spreiding van asielzoekers en wil dat gemeenten zelf mogen beslissen over opvang, passend bij hun draagkracht en draagvlak. De partij wil de Spreidingswet intrekken en opvang alleen toestaan waar voldoende draagvlak is bij de lokale bevolking, om spanningen te voorkomen en integratie te bevorderen.
BBB verzet zich tegen landelijke verplichtingen voor de spreiding van asielzoekers en vindt dat gemeenten zelf moeten bepalen of en hoeveel asielzoekers zij opvangen. Dit moet aansluiten bij de draagkracht en het draagvlak van de lokale gemeenschap, om maatschappelijke spanningen te voorkomen.
“De Spreidingswet wordt ingetrokken. Gemeenten mogen weer zelf beslissen over opvang, passend bij hun draagkracht.”
“Asielopvang mag alleen plaatsvinden op locaties waar voldoende draagvlak is bij de bevolking, zodat de samenleving betrokken en ondersteund blijft. Dit voorkomt spanningen en bevordert een goede integratie van nieuwkomers. Daarom is het belangrijk om lokale meningen mee te nemen in de besluitvorming.”
BIJ1 steunt de landelijke spreiding van asielzoekers en wil dat de Spreidingswet wordt uitgevoerd, zodat asielzoekers eerlijk over gemeenten worden verdeeld en sneller toegang krijgen tot vaste woningen. Totdat zelfstandige huisvesting beschikbaar is, pleit BIJ1 voor tijdelijke, kleinschalige opvanglocaties verspreid over het hele land. Hun visie is gericht op menswaardige opvang, snelle doorstroom en het waarborgen van gelijke rechten voor alle vluchtelingen.
BIJ1 wil dat de Spreidingswet wordt uitgevoerd om de opvang van asielzoekers eerlijk over gemeenten te verdelen en de doorstroom naar vaste woningen te versnellen. Dit moet leiden tot sluiting van noodopvanglocaties en het waarborgen van het recht op wonen voor iedereen. Het adresseren van het probleem van overvolle en langdurige opvang in enkele gemeenten staat hierbij centraal.
“De Spreidingswet wordt uitgevoerd. Noodopvangen worden gesloten. Tot dat zover is, wordt de kwaliteit van opvangen meteen verbeterd, specifiek in opvangen waar kinderen verblijven.”
Totdat voldoende vaste woningen beschikbaar zijn, wil BIJ1 dat asielzoekers tijdelijk worden opgevangen in kleinschalige locaties die verspreid zijn over het hele land. Dit voorkomt concentratie van opvang in bepaalde regio’s en draagt bij aan een menswaardige opvang.
“Totdat zelfstandige huisvesting beschikbaar is, worden mensen tijdelijk ondergebracht in kleinschalige opvanglocaties verspreid over het hele land.”
De ChristenUnie steunt de spreiding van asielzoekers over gemeenten via de spreidingswet, met als doel voldoende en kleinschalige opvang passend bij de lokale situatie. Ze vinden dat alle gemeenten verplicht moeten blijven statushouders te huisvesten en willen menswaardige opvang waar overlast wordt bestreden. De partij benadrukt snelle procedures en integratie, maar ziet de spreidingswet als essentieel om de opvang eerlijk te verdelen en overbelasting van bepaalde locaties te voorkomen.
De ChristenUnie vindt het noodzakelijk dat de spreidingswet gehandhaafd blijft om voldoende en kleinschalige opvanglocaties te realiseren, afgestemd op de omvang van gemeenten of buurten. Dit voorkomt overbelasting van specifieke plekken en zorgt voor een rechtvaardige spreiding van asielzoekers en statushouders over het land. De partij ziet dit als een structurele oplossing voor het tekort aan opvangplekken en als middel om integratie te bevorderen.
“De spreidingswet blijft van kracht om te kunnen voorzien in voldoende kleinschalige opvanglocaties, passend bij de omvang van de gemeente of buurt. Ook blijven alle gemeenten verplicht om statushouders te huisvesten.”
De ChristenUnie wil dat voorrang voor statushouders bij huisvesting alleen vervalt als er een realistisch alternatief is, zodat de asielketen niet vastloopt. Hiermee willen ze voorkomen dat statushouders te lang in opvanglocaties blijven en de doorstroom stokt, wat de druk op opvangplekken vergroot.
“Voorrang van huisvesting van statushouders kan alleen vervallen als een realistisch alternatief wordt geboden, waardoor de asielketen niet laat vastloopt.”
NSC wil de landelijke spreiding van asielzoekers beperken tot een tijdelijke maatregel en streeft naar afschaffing van de Spreidingswet zodra de instroom daalt en de opvangcapaciteit op orde is. Ze leggen de nadruk op opvang in de regio, uitbreiding van de eerste opvangcapaciteit en het voorkomen van crisisopvang, met een focus op menselijke opvang en het beëindigen van ad-hocbeleid.
NSC ziet de huidige landelijke spreiding van asielzoekers als een noodmaatregel en wil deze beëindigen zodra structurele opvang en lagere instroom zijn gerealiseerd. De partij vindt dat gemeenten niet structureel moeten worden verplicht tot opvang via de Spreidingswet, maar dat opvang decentraal en beheersbaar moet zijn.
“We trekken de Spreidingswet in zodra de instroom is gedaald en het COA de basisopvang op orde heeft.”
NSC wil structureel meer opvangcapaciteit creëren om schrijnende situaties en dure crisisopvang te voorkomen. Dit moet leiden tot een stabieler systeem waarin spreiding als crisismaatregel overbodig wordt.
“We breiden de capaciteit van het COA voor de eerste opvang structureel uit zodat er sprake is van een menselijke opvang, in het bijzonder voor (gezinnen met) kinderen. Er moet een einde komen aan het jojobeleid; de asielketen moet ook tijdelijke pieken in de instroom aankunnen waardoor dure crisisopvang niet meer nodig is.”
DENK is voor het behoud van de Spreidingswet en pleit voor een eerlijke, landelijke verdeling van de opvang van asielzoekers, met nadruk op kleinschalige en menswaardige opvang. De partij wil dat opvanglocaties over heel Nederland worden verspreid, rekening houdend met de draagkracht van lokale gemeenschappen, en dat deze opvang samen met de omgeving wordt georganiseerd.
DENK vindt dat de opvang van asielzoekers eerlijk over Nederland moet worden verdeeld en dat de Spreidingswet behouden moet blijven. De partij wil investeren in langdurige, kleinschalige opvangvoorzieningen verspreid over het hele land, met oog voor de draagkracht van de omgeving. Dit moet bijdragen aan menswaardige opvang en het voorkomen van overbelasting van specifieke gemeenten.
“Eerlijke verdeling van de opvang van vluchtelingen in Nederland. DENK wil meer investeren in langdurige, kleinschalige opvang voorzieningen door heel het land. De Spreidingswet moet behouden blijven. We hebben ook oog voor de draagkracht van de omgeving bij opvang. Dit doen wij door opvang zo kleinschalig mogelijk te organiseren en door het samen met de omgeving op te zetten.”