De SGP wil een totaalverbod op betaald sekswerk en ziet prostitutie als een vorm van uitbuiting en exploitatie van kwetsbare mensen. De partij pleit voor strafbaarstelling van zowel het bezoeken van prostituees als het uitbaten ervan, het sluiten van prostitutiebedrijven, en het afschaffen van subsidies voor destigmatisering. De focus ligt op bescherming, uitstapprogramma’s en het tegengaan van normalisering van sekswerk.
De SGP wil alle vormen van betaald sekswerk verbieden om seksuele uitbuiting en exploitatie van kwetsbare mensen te voorkomen. Zowel klanten als exploitanten worden strafbaar, en gemeenten krijgen de mogelijkheid om prostitutiebedrijven te sluiten zolang er geen landelijk bordeelverbod is.
“Er komt een totaalverbod op betaalde seks om seksuele uitbuiting en exploitatie van kwetsbare mensen voor seksuele doeleinden effectief tegen te gaan.”
“Gemeenten moeten, zolang het bordeelverbod er niet is, een nul-beleid kunnen voeren ten aanzien van alle vormen van prostitutiebedrijven.”
“Zowel prostitutiebezoek als het uitbaten van prostituees wordt strafbaar.”
“Websites die prostitutie aanbieden, gaan op zwart.”
De SGP vindt dat het prostitutiebeleid zich moet richten op het actief aanbieden van uitstapprogramma’s voor sekswerkers. Destigmatisering wordt afgewezen, omdat dit volgens de partij de situatie van kwetsbare vrouwen bagatelliseert; subsidies voor dergelijke organisaties worden afgeschaft.
“Het prostitutiebeleid dient zich te focussen op goede, structurele uitstapprogramma’s die actief en structureel worden aangeboden in gemeenten waar prostitutie plaatsvindt.”
“Destigmatisering van prostitutie is geen oplossing, maar bagatelliseert de situatie van kwetsbare vrouwen slechts. Subsidie voor destigmatiseringsorganisaties wordt afgeschaft.”
De SGP wil strengere wetgeving rond prostitutie en mensenhandel, met een harde aanpak van misstanden zowel online als offline. Nieuwe regels moeten snel worden ingevoerd om uitbuiting te bestrijden.
BIJ1 beschouwt sekswerk als regulier werk en pleit voor volledige decriminalisering, gelijke arbeidsrechten en het opheffen van beperkende regelgeving. Ze willen sekswerkers dezelfde rechten en toegang tot voorzieningen als andere zelfstandigen, en maken expliciet onderscheid tussen sekswerk en mensenhandel. Sekswerkers krijgen inspraak in beleid, mogen zonder vergunning als zelfstandige werken en worden beschermd tegen uitbuiting en discriminatie.
BIJ1 wil sekswerk volledig uit het strafrecht halen en sekswerkers dezelfde arbeidsrechten geven als andere zelfstandigen en werknemers. Dit moet hun positie structureel verbeteren, toegang tot zorg en dienstverlening garanderen, en bescherming bieden tegen uitbuiting en onveiligheid. Registratieplicht en de Wet Regulering Sekswerk worden afgeschaft, en sekswerkers krijgen inspraak in beleid.
“Sekswerk decriminaliseren we volledig. De rechten van sekswerkers trekken we gelijk met de arbeidsrechten van andere zelfstandige ondernemers en werknemers. Zo zorgen we dat hun positie structureel beter wordt.”
“Sekswerkers kunnen aanspraak maken op goede zorg en ondersteuning en ze worden beschermd tegen uitbuiting en onveiligheid. Sekswerkers worden nooit verplicht onnodige persoonlijke informatie te delen of zich te laten registreren. De Wet Regulering Sekswerk (WRS) gaat van tafel.”
“Sekswerkers krijgen toegang tot (zakelijke) dienstverlening. Zij kunnen een bankrekening openen en een hypotheek krijgen. Sekswerkers worden met respect behandeld. We praten met sekswerkers, niet over hen. Sekswerkers krijgen inspraak in, en bepalen mee over de wetten en regels van sekswerk.”
BIJ1 wil dat zelfstandige sekswerkers zonder vergunning kunnen werken, ook vanuit huis, en dat zij diensten bij derden kunnen inkopen zonder dat deze partijen gecriminaliseerd worden. Gemeenten worden aangemoedigd om veilige werkplekken te faciliteren, en het vergunningstelsel voor exploitanten wordt versimpeld.
“De vergunningseis voor zelfstandige sekswerkers heffen we op. Sekswerkers krijgen de mogelijkheid om thuis een eenmanszaak te starten. Daarbij maken we het mogelijk dat zij diensten bij derden kunnen inkopen zonder dat we die partij criminaliseren.”
“We moedigen gemeenten aan om lokaal voldoende veilige werkplekken voor sekswerkers aan te bieden. Zo voorkomen we dat gemeenten een eigen beleid van criminalisering voeren. We versimpelen daarbij het vergunningstelsel voor exploitanten.”
BIJ1 maakt in de wet expliciet onderscheid tussen sekswerk als werk en mensenhandel als uitbuiting. Sekswerk valt onder Sociale Zaken, mensenhandel onder Justitie. De leeftijdsgrens voor sekswerk blijft 18 jaar.
“We maken in de wet onderscheid tussen sekswerk en mensenhandel. Sekswerk is werk en mensenhandel is uitbuiting. Sekswerk komt onder het ministerie van Sociale Zaken en Mensenhandel bij het ministerie van Justitie en Veiligheid. De leeftijdsgrens voor sekswerk blijft op 18 jaar en gaat niet naar 21 jaar.”
De ChristenUnie wil een samenleving zonder prostitutie, porno en uitbuiting, en streeft naar een landelijk verbod op prostitutie waarbij niet de sekswerker maar de klant strafbaar wordt gesteld. Ze pleiten voor uitgebreide hulp- en uitstapprogramma’s voor sekswerkers en willen de seksindustrie stevig aan banden leggen, met aanvullende maatregelen zoals een vergunningsplicht, hogere minimumleeftijd en strengere regulering van thuisprostitutie en escortdiensten. Hun visie is dat seksualiteit geen koopwaar mag zijn en dat de overheid actief moet ingrijpen om kwetsbare mensen te beschermen tegen uitbuiting.
De ChristenUnie wil prostitutie in Nederland volledig verbieden, waarbij niet de sekswerker maar de klant strafbaar wordt gesteld, naar Scandinavisch model. Ze zien sekswerk als een vorm van uitbuiting en vinden dat seksualiteit niet verhandeld mag worden. Het doel is om kwetsbare mensen te beschermen en de seksindustrie uit te bannen.
“Landelijk verbod op prostitutie. De beste manier om een verbod vorm te geven is niet de prostituee maar de klant strafbaar stellen, zoals ook in Zweden, Noorwegen en Frankrijk het geval is.”
“In een samenleving waarin mensen tot bloei mogen komen, is er geen plaats voor een seksindustrie waarin mensen en hun lichamen koopwaar zijn.”
De partij erkent de kwetsbare positie van sekswerkers en wil dat zij altijd toegang hebben tot hulp en ondersteuning om uit te stappen. Organisaties die deze hulp bieden, worden ruim ondersteund.
“Vrouwen en mannen die werken in de prostitutie moeten altijd de mogelijkheid hebben voor hulp en uitstap. Organisaties die deze hulp en ondersteuning bieden, worden ruimschoots ondersteund.”
Voorafgaand aan een totaalverbod wil de ChristenUnie strengere regulering van de seksindustrie, zoals een vergunningsplicht, taaleisen, een ingezetenencriterium, verhoging van de minimumleeftijd naar 24 jaar, een pooierverbod en het aan banden leggen van thuisprostitutie en escortdiensten.
“Voorafgaand aan dit prostitutieverbod is al een heel aantal maatregelen mogelijk, zoals een vergunningsplicht en taal-eis voor prostituees, het hanteren van een ingezetenencriterium, het verhogen van de minimumleeftijd van klant en prostituee naar 24 jaar, het instellen van een pooierverbod, en het aan banden leggen van thuisprostitutie en escortdiensten.”
De ChristenUnie wil mensenhandel en uitbuiting in de seksindustrie krachtig bestrijden door betere samenwerking tussen politie en hulporganisaties, meer gespecialiseerde opsporing en strengere wetgeving.
“Mensenhandel en andere vormen van uitbuiting worden aangepakt door de samenwerking tussen politie en hulporganisaties te verbeteren.”
“Het aantal veroordelingen van mensenhandelaren en hun klanten ligt te laag. Nu worden vooral de ‘kleinere criminelen’ gepakt, terwijl de grote daders de dans ontspringen.”
Het CDA wil de uitbuiting van sekswerkers hard aanpakken en de bescherming van sekswerkers versterken. Ze verhogen de minimumleeftijd voor sekswerkers naar 21 jaar en investeren in betere uitstapprogramma’s en hulpverlening voor wie uit de branche wil stappen. Preventie van uitbuiting en het verhogen van de aangiftebereidheid van slachtoffers staan centraal in hun visie.
Het CDA vindt dat jongeren extra beschermd moeten worden tegen de risico’s van sekswerk en wil daarom de minimumleeftijd verhogen. Hiermee willen ze kwetsbare jongeren beter beschermen tegen uitbuiting en misbruik.
“We verhogen de leeftijdsgrens van sekswerkers naar 21 jaar.”
Het CDA erkent dat sommige sekswerkers willen stoppen en vindt dat hulp en uitstapprogramma’s laagdrempelig en toegankelijk moeten zijn, ook voor mensen die de taal niet spreken. Dit moet bijdragen aan het verminderen van uitbuiting en het bieden van perspectief buiten de branche.
“Uitstapprogramma’s en hulpverlening voor sekswerkers die de branche willen verlaten, moeten makkelijk vindbaar zijn, ook als je de taal niet machtig bent.”
Het CDA wil uitbuiting in de sekswerkbranche krachtig bestrijden, met extra aandacht voor minderjarige slachtoffers en het verhogen van de aangiftebereidheid. Ze willen slachtoffers beter beschermen en de drempel voor hulp en aangifte verlagen.
Volt erkent sekswerk als een volwaardig en gelijkwaardig onderdeel van de dienstverlenende sector en verwerpt de Wet Regulering Sekswerk. De partij wil sekswerkers betrekken als experts bij beleid, sekswerk destigmatiseren en hun rechtspositie gelijkstellen aan andere zelfstandigen, inclusief toegang tot essentiële diensten. Volt zet in op bescherming tegen stigma en het verbeteren van de sociaaleconomische positie van sekswerkers.
Volt beschouwt sekswerk als een gelijkwaardig beroep binnen de dienstverlenende sector en wil sekswerkers dezelfde rechtspositie geven als andere zelfstandigen. Dit betekent onder meer toegang tot zakelijke bankrekeningen, verzekeringen en hypotheken. Het doel is om discriminatie en uitsluiting van sekswerkers op sociaaleconomisch vlak tegen te gaan.
“Volt ziet sekswerk als een gelijkwaardig onderdeel van de dienstverlenende sector. We verbeteren de positie van sekswerkers door hen dezelfde rechtspositie toe te kennen als andere zelfstandige ondernemers in deze sector. Sekswerkers krijgen daadwerkelijk toegang tot essentiële diensten voor hun bedrijfsvoering, zoals een zakelijke bankrekening, verzekering of hypotheek.”
Volt wil sekswerkers actief betrekken bij het maken van beleid en zet zich in tegen stigmatisering. De partij verwerpt de Wet Regulering Sekswerk en kiest voor maatregelen die sekswerkers beschermen tegen de negatieve gevolgen van stigma.
“We voeren een inclusief beleid, waarin sekswerkers als experts worden betrokken bij het formuleren van beleid en ze als primaire belanghebbenden een prominente rol spelen in het vaststellen van de doelen.”
“We zijn tegen de Wet Regulering Sekswerk. In plaats daarvan moeten maatregelen worden getroffen om sekswerkers tegen de gevolgen van stigma te beschermen en sekswerk te destigmatiseren.”
GroenLinks-PvdA pleit voor volledige decriminalisering van sekswerk en wil de rechtspositie en veiligheid van sekswerkers versterken. Sekswerkers moeten dezelfde rechten en vrijheden krijgen als andere werknemers en zelfstandigen in de dienstverlenende sector. Hiermee wil de partij sekswerk uit de strafrechtelijke sfeer halen en zorgen voor gelijke behandeling en bescherming.
GroenLinks-PvdA wil sekswerk volledig uit het strafrecht halen en sekswerkers dezelfde rechten geven als andere werkenden. Dit moet de veiligheid en rechtspositie van sekswerkers verbeteren en discriminatie tegengaan. De partij ziet sekswerk als regulier werk en wil sekswerkers dezelfde bescherming en vrijheden bieden als andere werknemers en zelfstandigen.
“We willen een volledige decriminalisering van sekswerk en versterken de rechtspositie en veiligheid van sekswerkers. Sekswerkers krijgen dezelfde rechten en vrijheden als andere werknemers en zelfstandigen in de dienstverlenende sector.”
NSC wil mensenhandel en dwang in de seksindustrie hard aanpakken en stelt een pooierverbod voor. De partij legt een zware verantwoordelijkheid bij exploitanten en klanten van bordelen om misstanden te signaleren en te voorkomen.
NSC richt zich op het bestrijden van mensenhandel en dwang binnen de seksindustrie door het invoeren van een pooierverbod. Hiermee wil de partij uitbuiting tegengaan en de verantwoordelijkheid bij exploitanten en klanten leggen om misstanden actief te signaleren en te voorkomen.
“We bestrijden mensenhandel en dwang en voeren een pooierverbod in. Exploitanten en klanten van bordelen hebben een zware verantwoordelijkheid om misstanden te signaleren en voorkomen.”
De Partij voor de Dieren erkent sekswerk expliciet als volwaardig werk en pleit voor gelijke rechten en bescherming tegen discriminatie voor sekswerkers. Hun belangrijkste voorstel is het wettelijk erkennen van sekswerk, zodat sekswerkers dezelfde arbeidsrechten en bescherming krijgen als andere werkenden. De kern van hun visie is dat sekswerkers niet langer gestigmatiseerd of achtergesteld mogen worden, maar recht hebben op gelijke behandeling en veiligheid.
De PvdD wil sekswerk wettelijk erkennen als regulier werk, zodat sekswerkers dezelfde rechten, bescherming en arbeidsvoorwaarden krijgen als andere werknemers. Hiermee wil de partij discriminatie tegengaan en de positie van sekswerkers verbeteren.
“Sekswerk wordt erkend als volwaardig werk. Sekswerkers krijgen gelijke rechten en bescherming tegen discriminatie.”
De SP erkent sekswerk als werk en wil sekswerkers beschermen door hun rechten te waarborgen en uitbuiting en mensenhandel krachtig te bestrijden. De partij pleit voor veilige en legale werkomstandigheden voor sekswerkers, zonder hen de illegaliteit in te drijven, en zet zich in tegen dwang en misstanden in de sector.
De SP vindt dat sekswerkers hun werk veilig en zonder dwang moeten kunnen doen. Tegelijkertijd wil de partij misstanden zoals mensenhandel en seksuele uitbuiting aanpakken, maar zonder dat sekswerkers hierdoor in de illegaliteit belanden. Het doel is om de rechten en veiligheid van sekswerkers te waarborgen en hen niet verder te marginaliseren.
“Sekswerkers beschermen, uitbuiting en mensenhandel bestrijden. Sekswerkers moeten hun werk veilig en zonder dwang kunnen doen. We bestrijden misstanden als mensenhandel en seksuele uitbuiting, zonder de mensen om wie het gaat de illegaliteit in te drukken.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma