BIJ1 beschouwt sekswerk als regulier werk en pleit voor volledige decriminalisering, gelijke arbeidsrechten en het opheffen van beperkende regelgeving voor sekswerkers. De partij wil sekswerkers dezelfde toegang geven tot zorg, zakelijke dienstverlening en inspraak in beleid, en maakt expliciet onderscheid tussen sekswerk en mensenhandel. BIJ1 verzet zich tegen verplichte registratie, verhoogde leeftijdsgrenzen en criminalisering door gemeenten.
BIJ1 wil sekswerk volledig uit het strafrecht halen en sekswerkers dezelfde arbeidsrechten geven als andere zelfstandigen en werknemers. Dit moet hun positie structureel verbeteren, hun toegang tot zorg en diensten waarborgen, en hun bescherming tegen uitbuiting en onveiligheid vergroten. De partij verwerpt verplichte registratie en wil sekswerkers inspraak geven in beleid.
“Sekswerk decriminaliseren we volledig. De rechten van sekswerkers trekken we gelijk met de arbeidsrechten van andere zelfstandige ondernemers en werknemers. Zo zorgen we dat hun positie structureel beter wordt.”
“Sekswerkers kunnen aanspraak maken op goede zorg en ondersteuning en ze worden beschermd tegen uitbuiting en onveiligheid. Sekswerkers worden nooit verplicht onnodige persoonlijke informatie te delen of zich te laten registreren.”
“De Wet Regulering Sekswerk (WRS) gaat van tafel. Sekswerkers krijgen toegang tot (zakelijke) dienstverlening. Zij kunnen een bankrekening openen en een hypotheek krijgen.”
“We praten met sekswerkers, niet over hen. Sekswerkers krijgen inspraak in, en bepalen mee over de wetten en regels van sekswerk.”
BIJ1 wil de vergunningseis voor zelfstandige sekswerkers opheffen en het starten van een eenmanszaak vanuit huis mogelijk maken. Gemeenten worden aangemoedigd veilige werkplekken te bieden en het vergunningstelsel voor exploitanten te versimpelen, zodat sekswerkers niet worden gecriminaliseerd en meer zeggenschap krijgen over hun werkomgeving.
“De vergunningseis voor zelfstandige sekswerkers heffen we op. Sekswerkers krijgen de mogelijkheid om thuis een eenmanszaak te starten.”
“We moedigen gemeenten aan om lokaal voldoende veilige werkplekken voor sekswerkers aan te bieden. Zo voorkomen we dat gemeenten een eigen beleid van criminalisering voeren.”
“We versimpelen daarbij het vergunningstelsel voor exploitanten. Als sekswerkers het willen, maken we het makkelijk om werkplekken te creëren met gedeelde voorzieningen en in nabijheid van collega’s.”
BIJ1 maakt in de wet expliciet onderscheid tussen sekswerk (als werk) en mensenhandel (als uitbuiting), met verschillende ministeries verantwoordelijk voor elk domein. De partij verzet zich tegen het verhogen van de leeftijdsgrens voor sekswerk.
“We maken in de wet onderscheid tussen sekswerk en mensenhandel. Sekswerk is werk en mensenhandel is uitbuiting.”
“Sekswerk komt onder het ministerie van Sociale Zaken en Mensenhandel bij het ministerie van Justitie en Veiligheid. De leeftijdsgrens voor sekswerk blijft op 18 jaar en gaat niet naar 21 jaar.”
De SGP wil een totaalverbod op betaalde seks en maakt zich sterk voor het strafbaar stellen van zowel prostitutiebezoek als het uitbaten van prostituees. Hun beleid richt zich op het beschermen van kwetsbare mensen tegen uitbuiting, het beëindigen van de prostitutiebranche, en het stimuleren van uitstapprogramma’s voor sekswerkers. Destigmatisering van prostitutie wordt afgewezen en subsidies voor dergelijke initiatieven worden stopgezet.
De SGP pleit voor een totaalverbod op betaalde seks om seksuele uitbuiting en exploitatie van kwetsbare mensen te voorkomen. Zowel klanten als exploitanten van prostitutie moeten strafbaar worden, en gemeenten krijgen de mogelijkheid om een nul-beleid te voeren zolang het bordeelverbod nog niet is ingevoerd. De partij ziet prostitutie als een probleem dat niet genormaliseerd of gestigmatiseerd moet worden, maar actief bestreden.
“Er komt een totaalverbod op betaalde seks om seksuele uitbuiting en exploitatie van kwetsbare mensen voor seksuele doeleinden effectief tegen te gaan.”
“Zowel prostitutiebezoek als het uitbaten van prostituees wordt strafbaar.”
“Gemeenten moeten, zolang het bordeelverbod er niet is, een nul-beleid kunnen voeren ten aanzien van alle vormen van prostitutiebedrijven.”
“Destigmatisering van prostitutie is geen oplossing, maar bagatelliseert de situatie van kwetsbare vrouwen slechts. Subsidie voor destigmatiseringsorganisaties wordt afgeschaft.”
De SGP wil dat het prostitutiebeleid zich richt op het bieden van goede, structurele uitstapprogramma’s voor sekswerkers. Gemeenten waar prostitutie plaatsvindt, moeten actief en structureel deze programma’s aanbieden om sekswerkers te ondersteunen bij het verlaten van de branche.
“Het prostitutiebeleid dient zich te focussen op goede, structurele uitstapprogramma’s die actief en structureel worden aangeboden in gemeenten waar prostitutie plaatsvindt.”
De partij wil dat websites die prostitutie aanbieden offline worden gehaald en dat gemeenten meer middelen krijgen om misstanden rond prostitutie en mensenhandel, zowel online als offline, aan te pakken.
De ChristenUnie wil een samenleving zonder prostitutie en seksindustrie, omdat zij seksualiteit niet als koopwaar zien en sekswerkers vaak als kwetsbaar beschouwen. Hun belangrijkste voorstel is een landelijk verbod op prostitutie, waarbij niet de sekswerker maar de klant strafbaar wordt gesteld, gecombineerd met uitgebreide hulp en uitstapprogramma’s voor sekswerkers. De partij richt zich op het bestrijden van uitbuiting en mensenhandel, met extra aandacht voor het ondersteunen van slachtoffers.
De ChristenUnie streeft naar een samenleving zonder prostitutie en wil daarom een landelijk verbod op prostitutie invoeren. Hierbij wordt niet de sekswerker, maar de klant strafbaar gesteld, naar Scandinavisch model. Dit beleid is bedoeld om uitbuiting en de kwetsbare positie van sekswerkers tegen te gaan.
“De beste manier om een verbod vorm te geven is niet de prostituee maar de klant strafbaar stellen, zoals ook in Zweden, Noorwegen en Frankrijk het geval is.”
“In een samenleving waarin mensen tot bloei mogen komen, is er geen plaats voor een seksindustrie waarin mensen en hun lichamen koopwaar zijn.”
“Landelijk verbod op prostitutie”
De partij erkent de kwetsbare positie van sekswerkers en wil hen ondersteunen met ruime hulp- en uitstapprogramma’s. Organisaties die deze hulp bieden, krijgen extra steun zodat sekswerkers altijd de mogelijkheid hebben om te stoppen.
“Vrouwen en mannen die werken in de prostitutie moeten altijd de mogelijkheid hebben voor hulp en uitstap. Organisaties die deze hulp en ondersteuning bieden, worden ruimschoots ondersteund.”
Voorafgaand aan een volledig verbod pleit de ChristenUnie voor strengere regulering van de seksindustrie, zoals een vergunningsplicht, taaleisen, een ingezetenencriterium, verhoging van de minimumleeftijd en een pooierverbod.
“Voorafgaand aan dit prostitutieverbod is al een heel aantal maatregelen mogelijk, zoals een vergunningsplicht en taal-eis voor prostituees, het hanteren van een ingezetenencriterium, het verhogen van de minimumleeftijd van klant en prostituee naar 24 jaar, het instellen van een pooierverbod, en het aan banden leggen van thuisprostitutie en escortdiensten.”
Het CDA wil de positie van sekswerkers beschermen door de minimumleeftijd voor sekswerk te verhogen naar 21 jaar en zet in op betere hulpverlening en uitstapprogramma’s. De partij legt nadruk op het voorkomen van uitbuiting en het bieden van laagdrempelige hulp aan sekswerkers die willen stoppen, met extra aandacht voor slachtoffers van mensenhandel.
Het CDA wil de minimumleeftijd voor sekswerkers verhogen naar 21 jaar om jonge mensen beter te beschermen tegen uitbuiting en risico’s in de seksindustrie. Hiermee beoogt de partij kwetsbare jongeren te weren uit de branche en uitbuiting te voorkomen.
“We verhogen de leeftijdsgrens van sekswerkers naar 21 jaar.”
Het CDA vindt het belangrijk dat sekswerkers die willen stoppen, eenvoudig toegang hebben tot hulpverlening en uitstapprogramma’s, ook als zij de Nederlandse taal niet spreken. Dit moet voorkomen dat sekswerkers in een kwetsbare positie blijven en uitbuiting voortduurt.
“Uitstapprogramma’s en hulpverlening voor sekswerkers die de branche willen verlaten, moeten makkelijk vindbaar zijn, ook als je de taal niet machtig bent.”
De partij benadrukt het belang van preventie van uitbuiting, met speciale aandacht voor minderjarige slachtoffers van seksuele uitbuiting die vaak uit beeld verdwijnen. Het CDA wil extra maatregelen om deze groep te beschermen en uitbuiting te voorkomen.
“Het is onacceptabel dat minderjarige slachtoffers van seksuele uitbuiting vaak uit beeld verdwijnen. We zetten extra in op preventie van uitbuiting.”
Volt erkent sekswerk als een gelijkwaardig beroep binnen de dienstverlenende sector en pleit voor het verbeteren van de rechtspositie van sekswerkers. De partij is tegen de Wet Regulering Sekswerk en wil sekswerkers actief betrekken bij beleid, hen beschermen tegen stigma, en zorgen dat zij toegang krijgen tot essentiële diensten zoals bankrekeningen en verzekeringen.
Volt ziet sekswerk als een volwaardig beroep en wil sekswerkers dezelfde rechtspositie geven als andere zelfstandigen, inclusief toegang tot essentiële diensten. Hiermee wil Volt discriminatie en uitsluiting tegengaan en de positie van sekswerkers versterken.
“Volt ziet sekswerk als een gelijkwaardig onderdeel van de dienstverlenende sector. We verbeteren de positie van sekswerkers door hen dezelfde rechtspositie toe te kennen als andere zelfstandige ondernemers in deze sector. Sekswerkers krijgen daadwerkelijk toegang tot essentiële diensten voor hun bedrijfsvoering, zoals een zakelijke bankrekening, verzekering of hypotheek.”
Volt wil sekswerkers als experts betrekken bij het maken van beleid en is tegen de Wet Regulering Sekswerk. De partij richt zich op het beschermen van sekswerkers tegen stigma en het actief destigmatiseren van sekswerk.
“We voeren een inclusief beleid, waarin sekswerkers als experts worden betrokken bij het formuleren van beleid en ze als primaire belanghebbenden een prominente rol spelen in het vaststellen van de doelen.”
“We zijn tegen de Wet Regulering Sekswerk. In plaats daarvan moeten maatregelen worden getroffen om sekswerkers tegen de gevolgen van stigma te beschermen en sekswerk te destigmatiseren.”
GroenLinks-PvdA wil sekswerk volledig decriminaliseren en de rechtspositie en veiligheid van sekswerkers versterken. Sekswerkers moeten dezelfde rechten en vrijheden krijgen als andere werknemers en zelfstandigen in de dienstverlenende sector. De partij ziet dit als een kwestie van gelijke behandeling en bescherming tegen uitbuiting en discriminatie.
GroenLinks-PvdA pleit voor volledige decriminalisering van sekswerk om sekswerkers dezelfde rechten en vrijheden te geven als andere werkenden. Hiermee wil de partij de rechtspositie en veiligheid van sekswerkers verbeteren en hen beschermen tegen uitbuiting en discriminatie. Dit standpunt adresseert het probleem dat sekswerkers nu vaak minder bescherming en rechten hebben dan andere werkenden.
“We willen een volledige decriminalisering van sekswerk en versterken de rechtspositie en veiligheid van sekswerkers. Sekswerkers krijgen dezelfde rechten en vrijheden als andere werknemers en zelfstandigen in de dienstverlenende sector.”
NSC richt zich in haar verkiezingsprogramma op het bestrijden van misstanden rondom sekswerk, met nadruk op het tegengaan van mensenhandel en dwang. De partij stelt voor een pooierverbod in te voeren en legt een zware verantwoordelijkheid bij exploitanten en klanten om misstanden te signaleren en te voorkomen. De kern van hun visie is het beschermen van sekswerkers tegen uitbuiting en criminaliteit, met een focus op strengere regelgeving en handhaving.
NSC wil sekswerkers beschermen door streng op te treden tegen mensenhandel en dwang, en stelt een pooierverbod voor. Exploitanten en klanten van bordelen krijgen een expliciete verantwoordelijkheid om misstanden te signaleren en te voorkomen. Hiermee adresseert NSC het probleem van uitbuiting en criminele praktijken in de seksindustrie.
“mensensmokkel en dwang en voeren een pooierverbod in. Exploitanten en klanten van bordelen hebben een zware verantwoordelijkheid om misstanden te signaleren en voorkomen.”
De Partij voor de Dieren erkent sekswerk als volwaardig werk en pleit voor gelijke rechten en bescherming tegen discriminatie voor sekswerkers. Hun belangrijkste voorstel is het wettelijk waarborgen van deze gelijke behandeling, zodat sekswerkers dezelfde arbeidsrechten en bescherming genieten als andere werkenden. Hiermee wil de partij sekswerkers uit de marginalisatie halen en hun positie versterken.
De PvdD vindt dat sekswerkers recht hebben op gelijke behandeling en bescherming tegen discriminatie, net als andere werknemers. Door sekswerk als volwaardig werk te erkennen, wil de partij de sociale en juridische positie van sekswerkers verbeteren en hun rechten waarborgen.
“Sekswerk wordt erkend als volwaardig werk. Sekswerkers krijgen gelijke rechten en bescherming tegen discriminatie.”
De SP wil sekswerkers beschermen tegen uitbuiting en mensenhandel, en vindt dat sekswerkers hun werk veilig en zonder dwang moeten kunnen doen. De partij zet in op het bestrijden van misstanden zoals mensenhandel en seksuele uitbuiting, zonder sekswerkers zelf de illegaliteit in te drukken. De nadruk ligt op bescherming van rechten en veiligheid, niet op criminalisering van sekswerkers.
De SP erkent dat sekswerkers vaak kwetsbaar zijn voor uitbuiting en mensenhandel en wil daarom hun rechten beschermen. Het beleid richt zich op het bestrijden van misstanden zonder sekswerkers zelf te criminaliseren of in de illegaliteit te dringen. De partij ziet bescherming en veiligheid als kernwaarden, met een expliciete focus op het tegengaan van dwang en uitbuiting.
“Sekswerkers beschermen, uitbuiting en mensenhandel bestrijden. Sekswerkers moeten hun werk veilig en zonder dwang kunnen doen. We bestrijden misstanden als mensenhandel en seksuele uitbuiting, zonder de mensen om wie het gaat de illegaliteit in te drukken.”
De VVD wil sekswerk zorgvuldig reguleren, met nadruk op keuzevrijheid en het voorkomen van dwang en uitbuiting. Het beleid richt zich op het waarborgen van veiligheid voor sekswerkers en het snel signaleren en aanpakken van misstanden. De partij pleit voor een toegankelijke meldstructuur en respect voor de persoonlijke keuze van sekswerkers.
De VVD vindt dat sekswerk een vrije en weloverwogen keuze moet zijn, zonder dwang of uitbuiting. Het beleid is gericht op het beschermen van sekswerkers door goede regulering en het stimuleren van een veilige en toegankelijke meldstructuur voor het snel oppakken van signalen van misstanden.
“We willen dat sekswerk goed wordt gereguleerd, met respect voor persoonlijke keuzevrijheid van mensen. Sekswerk moet een vrije en weloverwogen keuze zijn, zonder dwang of uitbuiting. We stimuleren een veilige en toegankelijke meldstructuur, zodat signalen van misstanden snel en effectief kunnen worden opgepakt.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma