De SGP wil een totaalverbod op betaalde seks en maakt zich sterk voor het strafbaar stellen van zowel prostitutiebezoek als het uitbaten van prostituees. De partij ziet sekswerk als een vorm van uitbuiting en pleit voor strengere wetgeving, sluiting van prostitutiebedrijven, en het stimuleren van uitstapprogramma’s. Destigmatisering van sekswerk wordt afgewezen; de focus ligt op bescherming van kwetsbare mensen en het beëindigen van de seksindustrie.
De SGP streeft naar een volledig verbod op sekswerk, omdat zij het zien als seksuele uitbuiting en exploitatie van kwetsbare mensen. Zowel het bezoeken van prostituees als het uitbaten ervan moet strafbaar worden. Gemeenten moeten, zolang het landelijke verbod er niet is, een nul-beleid kunnen voeren en websites die prostitutie aanbieden moeten offline.
“Er komt een totaalverbod op betaalde seks om seksuele uitbuiting en exploitatie van kwetsbare mensen voor seksuele doeleinden effectief tegen te gaan.”
“Zowel prostitutiebezoek als het uitbaten van prostituees wordt strafbaar.”
“Gemeenten moeten, zolang het bordeelverbod er niet is, een nul-beleid kunnen voeren ten aanzien van alle vormen van prostitutiebedrijven.”
“Websites die prostitutie aanbieden, gaan op zwart.”
De SGP vindt dat beleid zich moet richten op het bieden van structurele uitstapprogramma’s voor sekswerkers, niet op het normaliseren of destigmatiseren van prostitutie. Subsidies voor organisaties die destigmatisering nastreven worden afgeschaft, omdat de partij vindt dat dit de situatie van kwetsbare vrouwen bagatelliseert.
“Het prostitutiebeleid dient zich te focussen op goede, structurele uitstapprogramma’s die actief en structureel worden aangeboden in gemeenten waar prostitutie plaatsvindt.”
“Destigmatisering van prostitutie is geen oplossing, maar bagatelliseert de situatie van kwetsbare vrouwen slechts. Subsidie voor destigmatiseringsorganisaties wordt afgeschaft.”
De SGP wil nieuwe, aangescherpte wetgeving rond prostitutie en mensenhandel, en een harde aanpak van de seksindustrie, inclusief het offline halen van websites en het bestrijden van online seksueel misbruik. Uitbuiting moet hard worden aangepakt en hulp aan uitstappers krijgt prioriteit.
BIJ1 beschouwt sekswerk als regulier werk en pleit voor volledige decriminalisering, gelijke arbeidsrechten en het opheffen van beperkende regels voor sekswerkers. De partij wil sekswerkers dezelfde toegang tot zorg, dienstverlening en inspraak geven als andere werkenden, en maakt expliciet onderscheid tussen sekswerk en mensenhandel. Kern van hun visie is dat sekswerkers recht hebben op zelfbeschikking, veiligheid en respect, zonder stigmatisering of criminalisering.
BIJ1 wil sekswerk volledig uit het strafrecht halen en sekswerkers dezelfde arbeidsrechten geven als andere zelfstandigen en werknemers. Dit moet hun positie structureel verbeteren, hun toegang tot zorg en dienstverlening waarborgen, en hun bescherming tegen uitbuiting vergroten. De partij verwerpt verplichte registratie en het delen van onnodige persoonlijke informatie.
“Sekswerk decriminaliseren we volledig. De rechten van sekswerkers trekken we gelijk met de arbeidsrechten van andere zelfstandige ondernemers en werknemers. Zo zorgen we dat hun positie structureel beter wordt. Sekswerkers kunnen aanspraak maken op goede zorg en ondersteuning en ze worden beschermd tegen uitbuiting en onveiligheid. Sekswerkers worden nooit verplicht onnodige persoonlijke informatie te delen of zich te laten registreren. De Wet Regulering Sekswerk (WRS) gaat van tafel.”
“Sekswerkers krijgen toegang tot (zakelijke) dienstverlening. Zij kunnen een bankrekening openen en een hypotheek krijgen. Sekswerkers worden met respect behandeld. We praten met sekswerkers, niet over hen. Sekswerkers krijgen inspraak in, en bepalen mee over de wetten en regels van sekswerk.”
BIJ1 wil de vergunningseis voor zelfstandige sekswerkers opheffen, thuiswerken mogelijk maken en veilige werkplekken stimuleren. Gemeenten worden aangemoedigd om niet te criminaliseren en voldoende veilige werkplekken te bieden, terwijl het vergunningstelsel voor exploitanten wordt versimpeld.
“De vergunningseis voor zelfstandige sekswerkers heffen we op. Sekswerkers krijgen de mogelijkheid om thuis een eenmanszaak te starten. Daarbij maken we het mogelijk dat zij diensten bij derden kunnen inkopen zonder dat we die partij criminaliseren. We moedigen gemeenten aan om lokaal voldoende veilige werkplekken voor sekswerkers aan te bieden. Zo voorkomen we dat gemeenten een eigen beleid van criminalisering voeren. We versimpelen daarbij het vergunningstelsel voor exploitanten.”
“Als sekswerkers het willen, maken we het makkelijk om werkplekken te creëren met gedeelde voorzieningen en in nabijheid van collega’s.”
BIJ1 maakt expliciet onderscheid tussen sekswerk als werk en mensenhandel als uitbuiting. Sekswerk valt onder Sociale Zaken, mensenhandel onder Justitie. De leeftijdsgrens voor sekswerk blijft 18 jaar.
“We maken in de wet onderscheid tussen sekswerk en mensenhandel. Sekswerk is werk en mensenhandel is uitbuiting. Sekswerk komt onder het ministerie van Sociale Zaken en Mensenhandel bij het ministerie van Justitie en Veiligheid. De leeftijdsgrens voor sekswerk blijft op 18 jaar en gaat niet naar 21 jaar.”
BIJ1 benadrukt het recht op zelfbeschikking voor sekswerkers en verzet zich tegen stigmatisering. Sekswerkers moeten zelf kunnen bepalen over hun leven en lichaam, en hun stem moet centraal staan in beleid.
“BIJ1 gelooft dat zelf mogen bepalen wat er met jouw leven en jouw lichaam gebeurt, een belangrijk recht is dat altijd beschermd moet worden.”
De ChristenUnie wil een samenleving zonder seksindustrie en streeft naar een landelijk verbod op prostitutie, waarbij niet de sekswerker maar de klant strafbaar wordt gesteld. Ze pleiten voor stevige hulp en uitstapprogramma’s voor sekswerkers en willen de seksindustrie, inclusief porno, uitbannen vanwege de overtuiging dat seksualiteit niet te koop hoort te zijn en vanwege de kwetsbare positie van sekswerkers.
De ChristenUnie wil prostitutie in Nederland volledig verbieden en kiest ervoor om de klant, niet de sekswerker, strafbaar te stellen. Dit is gebaseerd op het idee dat seksualiteit geen koopwaar mag zijn en om uitbuiting en mensenhandel te bestrijden. Ze verwijzen naar het Scandinavisch model en willen voorafgaand aan het verbod al strengere regels invoeren.
“De beste manier om een verbod vorm te geven is niet de prostituee maar de klant strafbaar stellen, zoals ook in Zweden, Noorwegen en Frankrijk het geval is.”
“In een samenleving waarin mensen tot bloei mogen komen, is er geen plaats voor een seksindustrie waarin mensen en hun lichamen koopwaar zijn.”
“Landelijk verbod op prostitutie”
De partij erkent de kwetsbare positie van sekswerkers en wil dat zij altijd toegang hebben tot hulp en ondersteuning om uit de prostitutie te stappen. Organisaties die deze hulp bieden, krijgen extra steun.
“Vrouwen en mannen die werken in de prostitutie moeten altijd de mogelijkheid hebben voor hulp en uitstap. Organisaties die deze hulp en ondersteuning bieden, worden ruimschoots ondersteund.”
Voorafgaand aan een totaalverbod wil de ChristenUnie al strengere eisen stellen aan prostitutie, zoals vergunningen, een hogere minimumleeftijd en het beperken van thuisprostitutie en escortdiensten.
“Voorafgaand aan dit prostitutieverbod is al een heel aantal maatregelen mogelijk, zoals een vergunningsplicht en taal-eis voor prostituees, het hanteren van een ingezetenencriterium, het verhogen van de minimumleeftijd van klant en prostituee naar 24 jaar, het instellen van een pooierverbod, en het aan banden leggen van thuisprostitutie en escortdiensten.”
Het CDA wil sekswerk strenger reguleren door de minimumleeftijd voor sekswerkers te verhogen naar 21 jaar en zet sterk in op het voorkomen en bestrijden van uitbuiting. De partij benadrukt het belang van toegankelijke uitstapprogramma’s en hulpverlening voor sekswerkers die willen stoppen, met extra aandacht voor preventie en bescherming van slachtoffers van seksuele uitbuiting. De kern van hun visie is het beschermen van kwetsbare personen en het tegengaan van misstanden binnen de sekswerkbranche.
Het CDA wil de minimumleeftijd voor sekswerkers verhogen naar 21 jaar om jonge mensen beter te beschermen tegen uitbuiting en misbruik. De partij ziet jongeren onder deze leeftijd als extra kwetsbaar en wil zo voorkomen dat zij te vroeg in de seksindustrie terechtkomen.
“We verhogen de leeftijdsgrens van sekswerkers naar 21 jaar.”
Het CDA vindt het belangrijk dat sekswerkers die willen stoppen, eenvoudig toegang hebben tot hulp en begeleiding, ook als zij de Nederlandse taal niet goed beheersen. Hiermee wil de partij de drempel verlagen voor sekswerkers om uit te stappen en hun kansen op een nieuw bestaan vergroten.
“Uitstapprogramma’s en hulpverlening voor sekswerkers die de branche willen verlaten, moeten makkelijk vindbaar zijn, ook als je de taal niet machtig bent.”
Het CDA beschouwt uitbuiting en seksuele uitbuiting als een ernstig probleem en wil extra inzetten op preventie, bescherming en het verhogen van de aangiftebereidheid van slachtoffers. Minderjarige slachtoffers van seksuele uitbuiting mogen volgens het CDA niet uit beeld verdwijnen.
“Het is onacceptabel dat minderjarige slachtoffers van seksuele uitbuiting vaak uit beeld verdwijnen. We zetten extra in op preventie van uitbuiting.”
Volt erkent sekswerk als een gelijkwaardig en legitiem beroep binnen de dienstverlenende sector en verzet zich tegen de Wet Regulering Sekswerk. De partij wil sekswerkers betrekken als experts bij beleid, streeft naar destigmatisering en pleit voor gelijke rechtspositie en toegang tot essentiële diensten voor sekswerkers.
Volt ziet sekswerk als een volwaardig beroep en wil sekswerkers dezelfde rechten en toegang tot diensten geven als andere zelfstandigen. Hiermee wil de partij het stigma verminderen en de positie van sekswerkers versterken, onder andere door toegang tot bankrekeningen, verzekeringen en hypotheken te waarborgen.
“Volt ziet sekswerk als een gelijkwaardig onderdeel van de dienstverlenende sector. We verbeteren de positie van sekswerkers door hen dezelfde rechtspositie toe te kennen als andere zelfstandige ondernemers in deze sector. Sekswerkers krijgen daadwerkelijk toegang tot essentiële diensten voor hun bedrijfsvoering, zoals een zakelijke bankrekening, verzekering of hypotheek.”
Volt is expliciet tegen de Wet Regulering Sekswerk en wil in plaats daarvan beleid dat sekswerkers beschermt tegen stigma. De partij vindt dat sekswerkers als experts betrokken moeten worden bij het formuleren van beleid en het vaststellen van doelen.
“We zijn tegen de Wet Regulering Sekswerk. In plaats daarvan moeten maatregelen worden getroffen om sekswerkers tegen de gevolgen van stigma te beschermen en sekswerk te destigmatiseren.”
“We voeren een inclusief beleid, waarin sekswerkers als experts worden betrokken bij het formuleren van beleid en ze als primaire belanghebbenden een prominente rol spelen in het vaststellen van de doelen.”
NSC kiest voor een restrictief beleid rond sekswerk, met nadruk op het tegengaan van misstanden en het verhogen van de minimumleeftijd voor prostitutie naar 21 jaar. Ze willen een pooierverbod invoeren en leggen een zware verantwoordelijkheid bij exploitanten en klanten om misstanden te signaleren en te voorkomen. De partij ziet sekswerk vooral als een sector waar uitbuiting en dwang bestreden moeten worden.
NSC wil de minimumleeftijd voor prostitutie verhogen van 18 naar 21 jaar. Hiermee beoogt de partij jonge mensen beter te beschermen tegen uitbuiting en misbruik binnen de sekswerksector.
“De minimumleeftijd voor prostitutie wordt verhoogd naar 21 jaar.”
De partij wil een pooierverbod invoeren en de bestrijding van mensenhandel en dwang intensiveren. Exploitanten en klanten van bordelen krijgen een expliciete verantwoordelijkheid om misstanden te signaleren en te voorkomen. NSC ziet sekswerk primair als een sector waar risico’s op uitbuiting en criminaliteit groot zijn.
“We intensiveren de bestrijding van mensensmokkel en dwang en voeren een pooierverbod in. Exploitanten en klanten van bordelen hebben een zware verantwoordelijkheid om misstanden te signaleren en voorkomen.”
GroenLinks-PvdA kiest voor volledige decriminalisering van sekswerk en wil de rechtspositie en veiligheid van sekswerkers versterken. Sekswerkers moeten dezelfde rechten en vrijheden krijgen als andere werknemers en zelfstandigen in de dienstverlenende sector. Hiermee wil de partij sekswerk uit het strafrecht halen en de arbeidsrechtelijke positie van sekswerkers gelijkstellen aan die van andere werkenden.
GroenLinks-PvdA wil sekswerk volledig uit het strafrecht halen en sekswerkers dezelfde rechten geven als andere werkenden. Dit standpunt is bedoeld om de rechtspositie en veiligheid van sekswerkers te verbeteren, uitbuiting tegen te gaan en discriminatie van sekswerkers te bestrijden. De partij ziet sekswerk als arbeid en wil sekswerkers dezelfde bescherming en vrijheden bieden als andere werknemers en zelfstandigen.
“We willen een volledige decriminalisering van sekswerk en versterken de rechtspositie en veiligheid van sekswerkers. Sekswerkers krijgen dezelfde rechten en vrijheden als andere werknemers en zelfstandigen in de dienstverlenende sector.”
De Partij voor de Dieren erkent sekswerk expliciet als volwaardig werk en pleit voor gelijke rechten en bescherming tegen discriminatie voor sekswerkers. Hun belangrijkste voorstel is het juridisch en maatschappelijk gelijkstellen van sekswerk aan ander werk, met nadruk op arbeidsrechten en bescherming. De partij ziet sekswerkers als werknemers die recht hebben op dezelfde bescherming en waardigheid als anderen.
De PvdD wil sekswerk juridisch en maatschappelijk erkennen als regulier werk, zodat sekswerkers dezelfde rechten, bescherming en waardigheid krijgen als andere werkenden. Hiermee wil de partij discriminatie tegengaan en de positie van sekswerkers versterken, door hen toegang te geven tot arbeidsrechten en bescherming tegen uitbuiting.
“Sekswerk wordt erkend als volwaardig werk. Sekswerkers krijgen gelijke rechten en bescherming tegen discriminatie.”
De SP wil sekswerkers beschermen en misstanden zoals uitbuiting en mensenhandel krachtig bestrijden, zonder sekswerk zelf te criminaliseren. Het uitgangspunt is dat sekswerkers hun werk veilig en zonder dwang moeten kunnen doen, waarbij de nadruk ligt op het tegengaan van mensenhandel en seksuele uitbuiting, zonder de positie van sekswerkers zelf te verslechteren.
De SP erkent sekswerk als bestaand werk en richt zich op het beschermen van sekswerkers tegen uitbuiting en mensenhandel. Het beleid is gericht op het bestrijden van misstanden, maar zonder sekswerkers de illegaliteit in te drukken of hun positie te verzwakken. De partij wil dat sekswerkers hun werk veilig en zonder dwang kunnen uitvoeren.
“Sekswerkers beschermen, uitbuiting en mensenhandel bestrijden. Sekswerkers moeten hun werk veilig en zonder dwang kunnen doen. We bestrijden misstanden als mensenhandel en seksuele uitbuiting, zonder de mensen om wie het gaat de illegaliteit in te drukken.”
De VVD wil sekswerk zorgvuldig reguleren, met nadruk op persoonlijke keuzevrijheid en het voorkomen van dwang of uitbuiting. Het programma pleit voor een veilige en toegankelijke meldstructuur om misstanden snel te signaleren en aan te pakken. De kern van hun visie is dat sekswerk een vrije, weloverwogen keuze moet zijn, ondersteund door effectieve bescherming tegen misstanden.
De VVD vindt dat sekswerk goed gereguleerd moet worden om de persoonlijke keuzevrijheid van sekswerkers te waarborgen en misstanden zoals dwang en uitbuiting te voorkomen. Ze willen een veilige en toegankelijke meldstructuur stimuleren, zodat signalen van misstanden snel en effectief kunnen worden opgepakt.
“We willen dat sekswerk goed wordt gereguleerd, met respect voor persoonlijke keuzevrijheid van mensen. Sekswerk moet een vrije en weloverwogen keuze zijn, zonder dwang of uitbuiting. We stimuleren een veilige en toegankelijke meldstructuur, zodat signalen van misstanden snel en effectief kunnen worden opgepakt.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma