De Partij voor de Dieren (PvdD) neemt een uitgesproken en harde positie in tegen PFAS: ze willen een totaalverbod op het gebruik, de uitstoot en de import/export van PFAS en schadelijke PFAS-vervangers. De partij pleit voor directe, strenge handhaving tegen bedrijven die PFAS uitstoten, sanering van bestaande vervuiling, en het principe dat de vervuiler betaalt. Hun visie is dat volksgezondheid en natuur altijd boven industriële belangen moeten staan, met een voorzorgsprincipe als leidraad.
PvdD wil zo snel mogelijk een volledig verbod op het gebruik, de toepassing, de uitstoot en de import/export van PFAS en schadelijke PFAS-vervangers. Dit geldt voor alle sectoren, inclusief cosmetica en landbouwgif, en bedrijven als Chemours en Tata Steel worden expliciet genoemd. De partij vindt dat de volksgezondheid en het milieu ernstig worden bedreigd door PFAS, en dat alleen een totaalverbod effectief is.
“Er komt een totaalverbod op de toepassing en het gebruik van PFAS. Bedrijven mogen geen PFAS uitstoten naar de lucht of lozen in het water. Dat betekent ook een verbod op PFAS in bestrijdingsmiddelen.”
“Vooruitlopend op een Europees verbod komt er zo snel mogelijk een landelijk totaalverbod op de toepassing en het gebruik van PFAS en schadelijke PFAS vervangende chemicaliën.”
“Er komt een import- en exportverbod van niet-essentiële PFAS-houdende of schadelijke PFAS vervangende producten (zoals in cosmetica en in landbouwgif)”
De partij eist directe actie en strenge handhaving tegen bedrijven die PFAS uitstoten of lozen, zonder ruimte voor uitstel of uitzonderingen. Ze willen dat bedrijven als Chemours en Tata Steel worden gedwongen tot nul-uitstoot en aansprakelijk worden gesteld voor de schade.
“Bedrijven, zoals Chemours, mogen geen PFAS of schadelijke PFAS vervangende chemicaliën uitstoten in de lucht of lozen in het oppervlaktewater, riool of bodem.”
“We dwingen Chemours tot zo snel mogelijk nul uit de pijp.”
“Er wordt direct opgetreden en streng gehandhaafd tegen de ziekmakende vervuiling door bedrijven zoals Tata Steel en Chemours, om een nog grotere ramp voor de omwonenden, natuur en milieu te voorkomen.”
PvdD wil dat bestaande PFAS-vervuiling actief wordt gesaneerd, met de kosten volledig bij de veroorzakers. Dit geldt ook voor specifieke locaties zoals Helmond en gevoelige plekken als speelplaatsen.
“Er komt een saneringsplan om gevaarlijke stoffen als PFAS en staalslakken zoveel mogelijk uit de leefomgeving te verwijderen, waarbij de vervuilers worden gedwongen te betalen.”
“Ook de vervuiling in Helmond, die indirect door Chemours is veroorzaakt, wordt aangepakt.”
“Gemeenten krijgen duidelijke landelijke kaders en steun om bodemverontreiniging aan te pakken, met speciale aandacht voor lood en PFAS. We volgen het advies van de GGD en het RIVM om blootstelling hiervan aan jonge kinderen te beperken, ook bij loodgehalten onder de oude norm. Speelplaatsen, volkstuinen en andere gevoelige locaties worden in kaart gebracht en waar nodig gesaneerd.”
De partij wil dat drinkwater- en voedingsmiddelenbedrijven moeten voldoen aan de strengste PFAS-normen, gebaseerd op het voorzorgsprincipe en adviezen van EFSA.
“Drinkwaterbedrijven en voedingsmiddelenbedrijven moeten gaan voldoen aan de PFAS adviesnormen van de European Food Safety Authority (EFSA).”
GroenLinks-PvdA wil PFAS krachtig aanpakken vanwege de risico’s voor gezondheid, natuur en voedselveiligheid. De partij pleit voor een verbod op het lozen van PFAS, een verbod op niet-essentiële PFAS-producten, en een specifiek verbod op PFAS-houdende bestrijdingsmiddelen. Hun visie is dat de volksgezondheid en het milieu zwaarder moeten wegen dan economische belangen van vervuilende bedrijven.
GroenLinks-PvdA wil PFAS volledig uitbannen door zowel lozingen als het gebruik in niet-essentiële producten te verbieden. Dit is ingegeven door zorgen over de bedreiging van voedselveiligheid, drinkwater en volksgezondheid. De partij ziet PFAS als een ernstig milieuprobleem dat vraagt om harde wettelijke maatregelen.
“Er komt een lozingsverbod voor PFAS en een verbod op niet-essentiële producten die PFAS bevatten.”
“Er komt een verbod op de kankerverwekkende stof PFAS en op het gebruik van landbouwgif.”
“In Zeeland willen we dat de Westerschelde een schone rivier is voor mens en natuur, dus ook zonder vervuiling van PFAS.”
De partij wil PFAS-houdende bestrijdingsmiddelen direct verbieden om de voedselveiligheid en de kwaliteit van landbouwproducten te beschermen. Dit verbod is onderdeel van een bredere inzet tegen schadelijke chemische stoffen in de landbouw.
“We verbieden per direct glyfosaat, PFAS-houdende bestrijdingsmiddelen en het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen bij lelieteelt.”
GroenLinks-PvdA benoemt PFAS expliciet als oorzaak van beperkingen voor recreatie en eigen voedselteelt, en als bedreiging voor de volksgezondheid. Dit onderstreept hun motivatie voor een streng PFAS-beleid.
“Door PFAS kunnen we op steeds minder plekken zwemmen, of groenten uit eigen moestuin eten.”
Volt wil PFAS volledig verbieden in de EU en pleit voor internationale afspraken om bestaande PFAS-vervuiling, vooral in gedeelde wateren zoals de Rijn en Maas, aan te pakken. Daarnaast zet Volt in op strengere vergunningseisen, investeringen in innovatieve PFAS-filtratie en het hanteren van het voorzorgsprincipe. Hun visie is gericht op volksgezondheid, het voorkomen van verdere vervuiling en het herstellen van de waterkwaliteit.
Volt wil een totaalverbod op PFAS in de EU en streeft naar internationale samenwerking om bestaande PFAS-vervuiling in grensoverschrijdende wateren aan te pakken. Dit is ingegeven door zorgen over volksgezondheid en de ophoping van PFAS in belangrijke rivieren.
“We verbieden vervuilende en giftige PFAS in de EU. Volt wil dat de regering met andere lidstaten aan principeafspraken werkt over het verbod op en de gevolgen van de bestaande ophoping van PFAS in onze gedeelde wateren. Bijvoorbeeld met Duitsland over de PFAS-ophoping in de Rijn en de Maas.”
Volt wil investeren in innovatieve technologieën voor het filteren van PFAS uit water en stelt strengere vergunningseisen voor lozingen en onttrekkingen, gebaseerd op WHO-normen. Dit moet verdere verspreiding van PFAS voorkomen en bijdragen aan schoner water.
“Als onderdeel van het Deltaplan Waterland wil Volt breed investeren in een innovatie-ecosysteem waar ook filtratie van PFAS en andere schadelijke stoffen deel van uitmaakt.”
“We zorgen voor een strengere vergunningsverplichting voor alle onttrekkingen en lozingen in water die voldoet aan WHO-normen.”
Volt wil het voorzorgsprincipe hanteren, wat betekent dat stoffen als PFAS pas zijn toegestaan als bewezen is dat ze veilig zijn. Dit geldt zowel voor nieuwe als bestaande lozings- en uitstootvergunningen.
“We zijn voorstander van het toepassen van een voorzorgsprincipe (eerst moet iets veilig zijn, dan mag het de markt op) voor alle stoffen. Niet alleen bij het op de markt brengen van, maar ook voor de huidige loos- en uitstootvergunningen.”
De ChristenUnie erkent PFAS als een ernstig en wijdverspreid milieuprobleem met grote gezondheidsrisico’s. Hun belangrijkste voorstel is het streven naar een Europees verbod op PFAS, waarbij producten met PFAS worden verboden zodra er een PFAS-vrij alternatief is. Daarnaast willen ze het voorzorgsprincipe strikt hanteren bij nieuwe stoffen om herhaling van het PFAS-probleem te voorkomen en milieuvervuilers als Chemours verantwoordelijk houden voor de gevolgen.
De ChristenUnie wil het PFAS-probleem bij de bron aanpakken door in te zetten op een Europees verbod op PFAS. Producten met PFAS worden verboden zodra er een veilig alternatief is, om zo de verspreiding en gezondheidsrisico’s te stoppen.
“We pakken het probleem bij de bron aan en zorgen voor een Europees verbod op PFAS. Zodra er van een product een PFAS-vrij alternatief is, verbieden we het PFAS-houdende product.”
De partij vindt dat bedrijven die verantwoordelijk zijn voor PFAS-vervuiling, zoals Chemours, moeten opdraaien voor de kosten van schoonmaak en gezondheidsschade. Dit moet voorkomen dat de samenleving opdraait voor de gevolgen van hun handelen.
“Aanstichters van milieuvervuiling, zoals Chemours en TATA Steel, worden aangesproken op en verantwoordelijk gehouden voor de gevolgen van de vervuiling: kosten voor reiniging en eventuele gezondheidseffecten worden op hen verhaald.”
Om te voorkomen dat zich opnieuw een PFAS-achtige situatie voordoet, wil de ChristenUnie het voorzorgsprincipe strikt toepassen bij de toelating van nieuwe stoffen. Er komt een inventarisatie van onbekende stoffen om toekomstige risico’s tijdig te signaleren.
“Bij nieuwe stoffen wordt het voorzorgsprincipe strikt gehanteerd. Er wordt een inventarisatie uitgevoerd naar stoffen waarvan onbekend is of ze schadelijk zijn voor mens en natuur. Daarmee voorkomen we situaties zoals bij PFAS, waarbij na decennia de gevolgen bijna niet meer te overzien zijn.”
De SGP erkent PFAS als een ernstig en groeiend milieuprobleem en pleit voor een verbod op het gebruik van schadelijke PFAS door de industrie. Ze benadrukken het belang van een schone leefomgeving en willen dat de overheid verantwoordelijkheid neemt voor het aanpakken van PFAS-vervuiling, onder verwijzing naar het voorzorgsbeginsel. De partij koppelt de aanpak van PFAS aan bredere doelen voor water- en milieukwaliteit, zonder de voedselproductie te belemmeren.
De SGP wil het gebruik van schadelijke PFAS door de industrie volledig verbieden om verdere verspreiding van deze moeilijk afbreekbare stoffen in het milieu te voorkomen. Dit verbod wordt gezien als noodzakelijk om de water- en bodemkwaliteit te beschermen en de volksgezondheid te waarborgen.
“Gebruik van schadelijke PFAS door de industrie wordt verboden.”
De SGP vindt dat de overheid, ondanks wetenschappelijke onzekerheden, verplicht is om PFAS-vervuiling aan te pakken op basis van het voorzorgsbeginsel. Ze zien PFAS als een urgent milieuprobleem dat vraagt om blijvende inzet voor verbetering van lucht, bodem en water.
“Tegelijkertijd blijken nieuwe chemische stoffen, als PFAS, voor grotere problemen te zorgen dan gedacht. Hoe schoner onze leefomgeving, hoe beter voor planten, dieren en mensen. Verbetering van de kwaliteit van lucht, bodem en water is daarom een blijvende opgave.”
De SGP benoemt expliciet het probleem van PFAS in alledaagse producten zoals anti-aanbaklagen en regenjassen, en wijst op de moeilijkheid van afbraak en de risico’s voor mens en milieu. Ze koppelen dit aan de bredere noodzaak om consumptie en productie te verduurzamen.
“Toepassing van PFAS in anti-aanbaklagen, regenjassen en vele andere materialen leidt tot wijdverspreide belasting van bodem en water met deze schadelijke stoffen. Ze breken moeilijk af en komen in ons lichaam terecht.”
De SP kiest voor een harde en directe aanpak van PFAS-vervuiling. Ze willen per direct een verbod op de uitstoot van PFAS en pleiten voor stevige handhaving en compensatie voor gedupeerden. De partij legt de verantwoordelijkheid expliciet bij de vervuilende industrie en de overheid, met als doel een gezonde leefomgeving en rechtvaardige schadevergoeding.
De SP wil de volksgezondheid beschermen door het gebruik en de uitstoot van PFAS onmiddellijk te verbieden. Ze zien PFAS als een ernstig gevaar voor mens en milieu en willen dat de overheid en industrie direct stoppen met deze vervuiling.
“Daarom maken we een einde aan het gebruik van microplastics en komt er per direct een verbod op het uitstoten van PFAS.”
De SP erkent dat burgers ernstig zijn getroffen door PFAS-vervuiling en vindt dat de overheid ruimhartig moet compenseren. Ze plaatsen de PFAS-problematiek in het rijtje van grote maatschappelijke schandalen waarbij de overheid haar verantwoordelijkheid moet nemen.
“Als overheden schade veroorzaken, wordt die ruimhartig vergoed. Onder meer de jarenlange gaswinning in Groningen, de PFASproblematiek, de mijnbouwschade in Limburg, de gevolgen van asbest en het toeslagenschandaal...”
“Groningen, de PFASproblematiek, de mijnbouwschade in Limburg, de gevolgen van asbest en het toeslagenschandaal, maar ook de problemen bij het UWV hebben laten zien hoe mensen ernstig getroffen kunnen worden door een falende staat.”
D66 erkent de zorgen van burgers over PFAS en wil deze schadelijke stoffen zo snel mogelijk verbieden om de gezondheid van mensen en het milieu te beschermen. Het programma noemt PFAS expliciet als voorbeeld van milieubelastende stoffen die een bedreiging vormen voor natuur en volksgezondheid. D66 pleit voor strengere regelgeving en normen om vervuiling door PFAS en vergelijkbare stoffen tegen te gaan, met de gezondheid van mensen als uitgangspunt.
D66 ziet PFAS als een ernstig milieuprobleem dat direct moet worden aangepakt door een verbod. De partij benadrukt dat de overheid de zorgen van burgers serieus moet nemen en dat de gezondheid van mensen prioriteit heeft bij het stellen van milieunormen.
“D66 wil PFAS zo snel mogelijk verbieden. Het gebruik van milieubelastende bestrijdingsmiddelen stopt op termijn.”
“Het is dus begrijpelijk dat mensen zich zorgen maken over bijvoorbeeld PFAS en bestrijdingsmiddelen die het milieu belasten. De overheid moet de gezondheid van mensen serieus nemen.”
NSC erkent de schadelijke effecten van PFAS op milieu en volksgezondheid en pleit voor strengere regelgeving en handhaving. Ze willen de uitstoot en lozingen van PFAS door industrie en afvalstromen beperken, met als doel bescherming van waterkwaliteit en volksgezondheid. Concreet stelt NSC een verbod op lozingen van PFAS voor en aanscherping van uitstootnormen, waarbij de overheid een actieve rol krijgt in toezicht en handhaving.
NSC ziet PFAS als een ernstig risico voor milieu en volksgezondheid en wil daarom strengere uitstootnormen en betere handhaving. Ze benadrukken dat de overheid haar grondwettelijke taak moet nemen om volksgezondheid te beschermen, onder meer door het aanscherpen van normen en het serieus nemen van toezicht en klachten.
“We kunnen de ogen niet sluiten voor de schadelijke effecten van de uitstoot en afvalstromen door de industrie van onder meer NOx, benzeen, PFAS, PAK’s en fijnstof. We pleiten voor het aanscherpen en handhaven van uitstootnormen en maatregelen om afvaldumping te stoppen.”
NSC wil specifiek de lozingen van PFAS in het water verbieden om de waterkwaliteit te verbeteren. Dit voorstel is concreet gericht op het tegengaan van verdere verspreiding van PFAS via industrieel en huishoudelijk afvalwater.
“We zetten ons in om de lozingen van PFAS en scrubberwater te verbieden.”
BBB erkent PFAS als een probleem van chemische vervuiling in het water en pleit voor een gerichte bestrijding hiervan, samen met andere verontreinigingen zoals medicijnresten en drugsafval. Het programma noemt geen specifieke maatregelen of concrete beleidsinstrumenten, maar benadrukt het belang van praktische, uitvoerbare oplossingen in samenwerking met betrokken partijen. De aanpak van PFAS wordt gepresenteerd als onderdeel van een bredere inzet voor waterkwaliteit en ecologie, zonder diepgaande uitwerking of prioritering.
BBB ziet PFAS als een relevante bron van chemische vervuiling die de waterkwaliteit bedreigt. De partij wil PFAS samen met andere verontreinigingen aanpakken om vervuiling van buitenwater tegen te gaan, maar blijft vaag over de precieze invulling. De focus ligt op uitvoerbare en haalbare normen en samenwerking met lokale partijen, zonder concrete beleidsmaatregelen of doelstellingen specifiek voor PFAS.
“Gerichte aanpak chemische vervuiling. Bestrijding van PFAS, medicijnresten en drugsafval uit stedelijk water is geboden om vervuiling van buitenwater tegen te gaan.”
Het CDA wil duidelijke normen stellen voor PFAS en andere schadelijke stoffen, met als doel het gebruik ervan Europees te verbieden in consumentenverpakkingen en materialen waar ze niet essentieel zijn. De partij ziet PFAS als een risico voor gezondheid en milieu en pleit voor strengere regelgeving op Europees niveau. Concrete voorstellen richten zich op normstelling en een verbod op niet-essentiële toepassingen.
Het CDA erkent de risico’s van PFAS en wil deze stoffen strenger reguleren. De partij pleit voor duidelijke normen en een Europees verbod op het gebruik van PFAS in consumentenverpakkingen en materialen waar ze niet van essentiële waarde zijn. Hiermee wil het CDA de volksgezondheid beschermen en milieuvervuiling tegengaan.
“Wij willen duidelijke normen stellen voor PFAS, microplastics en andere schadelijke stoffen en chemicaliën. Zo moet het gebruik daarvan Europees verboden worden in consumentenverpakkingen en materialen waarin ze niet van essentiële waarde zijn.”
DENK wil schadelijke stoffen en bestrijdingsmiddelen, waaronder PFAS, sneller verbieden om de natuur en volksgezondheid beter te beschermen. Het programma noemt PFAS expliciet als voorbeeld van stoffen die onder strengere regelgeving moeten vallen. Concrete beleidsmaatregelen blijven beperkt tot het versneld invoeren van verboden op deze stoffen.
DENK pleit voor het sneller verbieden van schadelijke stoffen en bestrijdingsmiddelen zoals PFAS, omdat deze een bedreiging vormen voor natuur, milieu en volksgezondheid. De partij ziet strengere regelgeving en investeringen in natuur als noodzakelijk om de leefomgeving te beschermen en burgers te laten genieten van schone natuur.
“Schadelijke stoffen en bestrijdingsmiddelen, zoals PFAS, worden sneller verboden.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma