De ChristenUnie wil het gebruik van mobiele telefoons (smartphones) onder jongeren sterk beperken, vooral op scholen en voor kinderen onder de 14 jaar. Ze pleiten voor een wettelijk verbod op smartphones op scholen, een minimumleeftijd voor sociale media, en stimuleren ouderinitiatieven voor smartphonevrij opgroeien. De partij ziet smartphones als een bron van negatieve invloeden en wil de verantwoordelijkheid bij ouders leggen, maar wel met duidelijke wettelijke kaders.
De ChristenUnie wil smartphones weren uit scholen en sociale media niet toegankelijk maken voor kinderen jonger dan 14 jaar, om de negatieve invloed van digitale technologie op jongeren te beperken. Ze zien ouders als eerstverantwoordelijken, maar vinden wettelijke omkadering noodzakelijk om kinderen te beschermen tegen verslaving en schadelijke content.
“Dat betekent dat sociale media niet toegankelijk mogen zijn voor kinderen jonger dan 14 jaar. ... Smartphones worden geweerd uit scholen en ouder-initiatieven zoals ‘Smartphonevrij opgroeien’ gestimuleerd.”
“De verantwoordelijkheid hoe om te gaan met smartphones en sociale media ligt in eerste instantie bij ouders, maar met duidelijke wettelijke omkadering.”
“Het terugdringen van de negatieve invloed van smartphones en social media is een zaak van de hele samenleving.”
D66 maakt zich zorgen over de negatieve effecten van mobiele telefoons, vooral op kinderen. De partij wil smartphones verbieden in de klas en op het schoolplein en pleit voor een duidelijke leeftijdsgrens voor verslavende apps. D66 ziet telefoonverslaving als een serieus probleem en wil het welzijn en de ontwikkeling van kinderen beschermen tegen de invloed van grote techbedrijven.
D66 wil het gebruik van smartphones op school beperken om de leerprestaties en het welzijn van kinderen te beschermen. De partij ziet telefoonverslaving als een groeiend probleem, vooral bij jongeren, en wil daarom ingrijpen in de schoolomgeving.
“We willen geen smartphones in de klas en op het schoolplein.”
Om kinderen te beschermen tegen de verslavende werking van bepaalde apps, stelt D66 een leeftijdsgrens voor. Dit moet voorkomen dat kinderen te jong worden blootgesteld aan apps die ontworpen zijn om hen zo lang mogelijk te laten scrollen.
“Zolang grote techbedrijven niet gereguleerd zijn, wil D66 een duidelijke leeftijdsgrens van 15 jaar voor verslavende apps die zorgen dat je maar blijft scrollen.”
D66 erkent dat telefoonverslaving een groeiend probleem is, vooral bij kinderen, en wil hun welzijn en ontwikkeling beschermen tegen de schadelijke effecten van mobiele telefoons en de verdienmodellen van grote techbedrijven.
“Veel volwassenen worstelen al met telefoonverslaving, maar kinderen nog meer. Hun nieuwsgierige brein is een verdienmodel voor grote techbedrijven. Daarom beschermt D66 het welzijn, de ontwikkeling en de online leefwereld van kinderen tegen verslaving, slechtere leerprestaties en misdrijven.”
GroenLinks-PvdA wil het gebruik van mobiele telefoons en digitale apparaten in het onderwijs beperken tot door de school beheerde apparaten, om de invloed van sociale media en verslavende algoritmes te verminderen. Daarnaast pleiten ze voor strengere regulering van digitale diensten die via smartphones worden gebruikt, met aandacht voor privacy, gezondheid en het tegengaan van verslaving, vooral bij jongeren.
GroenLinks-PvdA wil dat leerlingen op school alleen door de school beheerde apparaten gebruiken, zodat scholen controle houden over digitale middelen en de blootstelling aan sociale media en verslavende algoritmes kunnen beperken. Dit standpunt richt zich direct op het gebruik van mobiele telefoons door leerlingen en beoogt negatieve effecten op leren en welzijn te voorkomen.
“Leerlingen gebruiken alleen door school beheerde apparaten (geen privételefoons of apparaten) zodat scholen deze optimaal kunnen inrichten voor leren en lesgeven en de blootstelling aan sociale media en verslavende algoritmes kunnen beperken.”
De partij signaleert dat het verdienmodel van smartphoneverslaving negatieve gevolgen heeft voor privacy, gezondheid en autonomie. Ze willen dit aanpakken door op Europees niveau gepersonaliseerde content en online tracking te verbieden, leeftijdsgrenzen voor sociale media in te voeren, en een digitale kijkwijzer met schermtijdadviezen te introduceren. Dit raakt direct aan het gebruik van mobiele telefoons, vooral door jongeren.
“verzamelen ze op grote schaal persoonlijke data en maken ze een verdienmodel van smartphoneverslaving. Dit heeft grote en negatieve gevolgen voor onze privacy, gezondheid, autonomie, het publieke debat en de democratie. We doorbreken het verdienmodel hierachter door een verbod op Europees niveau van gepersonaliseerde content en online tracking.”
“We zijn voor (gedifferentieerde) leeftijdsgrenzen voor sociale media die verslavende algoritmen gebruiken. Daarnaast voeren we een Digitale kijkwijzer in, net als de kijkwijzer voor series en films, inclusief adviezen voor schermtijd per leeftijdsgroep.”
NSC wil het gebruik van mobiele telefoons op scholen beperken om de concentratie van kinderen te bevorderen en schermverslaving tegen te gaan. Ze pleiten ervoor dat scholen zelf bepalen of mobiele telefoons en andere digitale communicatieapparatuur alleen zijn toegestaan als deze nodig zijn voor de les, en stellen daarnaast voor om een minimumleeftijd van 12 jaar voor smartphones in te voeren.
NSC ziet het toenemende gebruik van mobiele telefoons als een belemmering voor de concentratie en het welzijn van kinderen. Ze willen scholen de ruimte geven om het gebruik van mobiele telefoons en andere digitale apparaten te beperken tot wanneer deze echt nodig zijn voor het onderwijs.
“Om kinderen te helpen zich te concentreren, bepalen scholen zelf dat mobiele telefoons en andere digitale communicatieapparatuur op school alleen zijn toegestaan als deze nodig zijn voor de les.”
Om de schadelijke invloed van sociale media en schermverslaving bij jongeren tegen te gaan, stelt NSC een minimumleeftijd voor het bezit van smartphones voor. Dit moet bijdragen aan een stabielere en gezondere ontwikkeling van kinderen.
“Nieuw Sociaal Contract is voorstander van een minimumleeftijd van 12 jaar voor smartphones en van 15 jaar voor sociale media, zodat kinderen stabiel en gezond op kunnen groeien.”
De Partij voor de Dieren wil het gebruik van mobiele telefoons onder jongeren beperken en hun aanwezigheid in het onderwijs minimaliseren. Ze pleiten voor het ontmoedigen van smartphonebezit tot 14 jaar, het weren van mobiele telefoons uit de hele school, en het verhogen van de minimumleeftijd voor sociale media naar 16 jaar. De partij ziet mobiele telefoons vooral als een risico voor de ontwikkeling van kinderen en de privacy.
De PvdD vindt dat jonge kinderen beschermd moeten worden tegen de negatieve effecten van smartphones en sociale media. Ze willen het bezit van smartphones tot 14 jaar ontmoedigen en de minimumleeftijd voor sociale media verhogen naar 16 jaar, waarbij de verantwoordelijkheid voor handhaving bij de bedrijven ligt. Dit moet bijdragen aan een veiligere digitale omgeving voor kinderen.
“Het bezit van een smartphone tot 14 jaar wordt ontmoedigd. De minimumleeftijd voor het gebruiken van sociale media wordt 16 jaar. Socialmediabedrijven worden verantwoordelijk voor de handhaving. Als een kind toch een account weet te maken, krijgt het socialmediabedrijf een boete, niet het kind.”
De partij wil mobiele telefoons niet alleen uit de klas, maar uit de hele school weren. Hiermee willen ze de concentratie, het welzijn en de sociale interactie van leerlingen bevorderen en de negatieve impact van telefoongebruik op het onderwijs tegengaan.
“We weren de mobiele telefoon niet alleen uit de klas, maar uit de hele school.”
De SP wil het gebruik van mobiele telefoons, vooral onder jongeren, beperken om verslaving en negatieve effecten op de geestelijke gezondheid tegen te gaan. Ze pleiten voor een verbod op verslavende elementen op telefoons en sociale media, en willen het gebruik van mobiele telefoons op scholen beperken tot ‘thuis of in de kluis’. De partij ziet regulering van digitale producten als noodzakelijk om publieke waarden en gezondheid te beschermen.
De SP maakt zich zorgen over de verslavende werking van mobiele telefoons en sociale media, vooral door mechanismen als eindeloos scrollen en pushberichten. Ze willen deze verslavende elementen verbieden om de geestelijke gezondheid te beschermen en consumenten te beschermen tegen manipulatie door techbedrijven.
“Verbied verslavende elementen op telefoons en sociale media. Veel van de producten die wij kopen en consumeren moeten voldoen aan goede regels en gezondheidsstandaarden om ons te beschermen. Voor digitale producten en sociale media schieten deze beschermingsmiddelen tekort, terwijl er negatieve langetermijneffecten op de geestelijke gezondheid kunnen zijn. Sociale media maken gebruik van verslavende mechanismen om gebruikers zo lang mogelijk op hun platform te houden of terug te laten keren, zoals de eindeloze scroll, automatic play en pushberichten. Deze verslavende onderdelen moeten aangepakt worden.”
De SP wil het gebruik van mobiele telefoons op scholen sterk beperken. Ze stellen voor dat telefoons tijdens schooltijd, ook in de pauzes, niet gebruikt mogen worden en pleiten voor het principe ‘thuis of in de kluis’. Dit moet bijdragen aan een betere leeromgeving en het beperken van afleiding en verslaving bij jongeren.
“Op scholen moet voor mobiele telefoons het principe gehanteerd worden van ‘thuis of in de kluis’, ook tijdens de pauzes.”
Volt noemt mobiele telefoons slechts zijdelings in haar verkiezingsprogramma en doet geen uitgebreid of onderscheidend voorstel specifiek gericht op mobiele telefoons. Het enige concrete standpunt betreft het waarborgen van gelijke voorwaarden voor mobiele telefonie op de BES-eilanden als in de EU. Verder wordt de betaalbaarheid van een smartphone genoemd als onderdeel van een bestaansminimum, maar zonder verder beleid of uitwerking.
Volt wil dat inwoners van de BES-eilanden dezelfde voorwaarden voor mobiele telefonie, dataroaming en internet krijgen als in de EU. Dit moet wettelijk worden vastgelegd om digitale ongelijkheid te voorkomen.
“Er dienen op de BES-eilanden voor mobiele telefonie, dataroaming en internetaansluiting dezelfde voorwaarden te gelden als voor alle landen in de EU. Dit dient in de wet vastgelegd te worden.”
Volt vindt dat het bestaansminimum hoog genoeg moet zijn zodat iedereen een smartphone kan betalen, maar werkt dit niet verder uit tot concreet beleid.
“Dat moet in ieder geval hoog genoeg zijn om de eigen bijdrage in de zorg te kunnen betalen, je huis te verwarmen, je energierekening te betalen en een laptop en smartphone te betalen.”
Het CDA wil het gebruik van mobiele telefoons op middelbare scholen beperken om de negatieve effecten op het welzijn van kinderen tegen te gaan. Ze pleiten voor heldere richtlijnen voor ouders en leerkrachten en willen leeftijdsverificatie invoeren voor specifieke apps, geïnspireerd op de Kijkwijzer. De partij ziet het reguleren van mobiele telefoons vooral als een manier om jongeren te beschermen tegen de risico’s van social media en online verleidingen.
Het CDA vindt het belangrijk dat kinderen goed leren omgaan met social media en ziet het beperken van mobiele telefoons op scholen als een effectieve maatregel om hun welzijn te beschermen. Ze willen duidelijke richtlijnen voor ouders en leerkrachten en pleiten voor leeftijdsverificatie bij apps, om jongeren beter te beschermen tegen schadelijke online invloeden.
“Op initiatief van het CDA is het gebruik van mobiele telefoons op middelbare scholen succesvol aan banden gelegd. We pleiten voor heldere richtlijnen om ouders en leerkrachten te ondersteunen met een aanpak, en willen een verplichtende leeftijdsverificatie door een ‘Kijkwijzer’-aanpak voor gebruik van specifieke apps.”
DENK erkent de schadelijke effecten van overmatig telefoongebruik, vooral bij kinderen, en wil het gebruik van mobiele telefoons op school terugdringen. Hun belangrijkste voorstel is het stimuleren van minder telefoongebruik op school en het beschermen van kinderen tegen schadelijke online content.
DENK maakt zich zorgen over de impact van mobiele telefoons en social media op kinderen. Ze willen het gebruik van telefoons op school terugdringen en schadelijke content voor kinderen onder de 15 jaar afschermen, om zo de mentale gezondheid en ontwikkeling van jongeren te beschermen.
“Wij nemen maatregelen om de schadelijke effecten van social mediagebruik op kinderen tegen te gaan. Dat betekent dat wij voor een leeftijdsgrens zijn van 15 jaar, waarbij voor kinderen schadelijke content onder die leeftijd wordt afgeschermd. Wij stimuleren het terugdringen van telefoongebruik op school en geven meer aandacht aan het verantwoord gebruik van het internet.”
De SGP noemt mobiele telefoons slechts in de context van reparatie en hergebruik, en pleit voor het stimuleren van reparatie van mobieltjes via fiscale maatregelen en vouchers. Er zijn geen bredere standpunten of concrete voorstellen over het gebruik, bezit of regulering van mobiele telefoons zelf.
De SGP wil het hergebruik en de levensduur van mobiele telefoons bevorderen door reparatie aantrekkelijker te maken. Dit doen ze door het verlaagde btw-tarief voor reparatiediensten uit te breiden naar mobieltjes en het invoeren van reparatievouchers, gefinancierd door producenten en importeurs. Hiermee wil de partij bijdragen aan duurzaamheid en minder elektronisch afval.
“Het verlaagde btw-tarief voor reparatiediensten wordt uitgebreid naar mobieltjes, laptops, wasmachines en andere apparatuur. Ook komen er reparatievouchers, gefinancierd door producenten en importeurs (UPV).”
De VVD wil het gebruik van mobiele telefoons op scholen beperken, omdat zij vinden dat leerlingen socialer en meer gefocust zijn zonder telefoon. Ze zijn tevreden met de huidige landelijke afspraken, waarbij scholen zelf bepalen wat wel en niet mag, en willen deze handhaven.
De VVD vindt dat mobiele telefoons op school de sociale interactie en concentratie van leerlingen negatief beïnvloeden. Ze steunen de bestaande landelijke afspraken die scholen ruimte geven voor eigen invulling, en zien geen noodzaak voor strengere landelijke regels of een verbod.
“Leerlingen worden socialer en zijn meer gefocust zonder mobiele telefoon op school. De landelijke afspraken hierover, waarbij scholen zelf invulling geven aan wat er wel en niet mag, werken goed. We handhaven deze bestaande afspraken.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma