BBB vindt dat zorgverzekeraars te veel macht en winst hebben in de zorg, wat ten koste gaat van zorgverleners en hun beloning. De partij wil winsten van zorgverzekeraars inzetten voor de zorg, marktwerking beperken tot het aanvullende pakket, en contractering vereenvoudigen zodat meer geld en zekerheid bij zorgverleners terechtkomt. BBB pleit voor minder bureaucratie, meerjarige contracten en inkoop op beroepsgroepsniveau om de positie van zorgverleners te versterken.
BBB stelt dat zorgverzekeraars soms grote winsten maken die niet thuishoren in de zorgsector, en dat deze middelen moeten worden geïnvesteerd in de zorg zelf. Dit moet bijdragen aan betere beloning en arbeidsvoorwaarden voor zorgverleners.
“Zorgverzekeraars houden soms grote winsten over en dat hoort wat ons betreft niet thuis in een sector die draait om mensen en niet om winst. Deze moeten voortaan geïnvesteerd worden in de zorg.”
BBB wil de macht van zorgverzekeraars op de basiszorg beperken door marktwerking alleen toe te staan in het aanvullende pakket. Dit moet voorkomen dat zorgverzekeraars via concurrentie op de basisverzekering druk uitoefenen op lonen en arbeidsvoorwaarden in de zorg.
“We onderzoeken de mogelijkheid van één wettelijk verplichte basisverzekering met gelijke inhoud en premie, met alleen concurrentie op de aanvullende verzekering. Marktwerking moet er niet zijn op de meest noodzakelijke zorg, maar mag wel in het aanvullende pakket.”
BBB wil af van versnipperde en individuele contractering door zorgverzekeraars, en pleit voor inkoop op beroepsgroepsniveau en meerjarige contracten. Dit geeft zorgverleners meer zekerheid over hun inkomsten en vermindert de onderhandelingsmacht van zorgverzekeraars op individuele lonen.
“Zorgcontracten worden eenvoudiger: niet meer per individu, maar per beroepsgroep.”
“Inkoop op beroepsgroepsniveau. Versnipperde contractering kost veel tijd voor zowel zorgverleners als verzekeraars. Beleg de inkoop daarom op het niveau van de beroepsgroep.”
“Meerjarig contracteren in de Wlz. Zorgverleners verdienen duidelijkheid over het geld waar ze de komende jaren op kunnen rekenen. Meerjarige contracten kunnen daaraan bijdragen.”
BBB wil de administratieve druk en managementlagen verminderen, zodat meer middelen beschikbaar komen voor de mensen die daadwerkelijk zorg verlenen. Dit moet de aantrekkelijkheid van het beroep en de beloning verbeteren, los van de invloed van zorgverzekeraars.
BIJ1 wil de macht van zorgverzekeraars volledig afschaffen door de zorgverzekeraars te vervangen door een Nationaal Zorgfonds en de zorg weer volledig in publieke handen te brengen. Hierdoor krijgen zorgverleners en zorgontvangers meer zeggenschap, wordt winstbejag uitgebannen en komt er meer ruimte voor hogere lonen en betere arbeidsvoorwaarden in de zorg. De partij stelt dat de huidige marktwerking en financiële belangen van verzekeraars leiden tot te lage lonen en hoge werkdruk voor zorgmedewerkers.
BIJ1 wil de macht van zorgverzekeraars beëindigen door een Nationaal Zorgfonds op te richten dat alle zorg dekt en de financiering regelt. Dit fonds vervangt de huidige zorgverzekeraars, waardoor hun invloed op de zorg en indirect op de lonen van zorgmedewerkers verdwijnt. De partij stelt dat marktwerking en kostenbesparingen door verzekeraars leiden tot te lage lonen en hoge werkdruk.
“We zetten een Nationaal Zorgfonds op dat de zorgverzekeraars gaat vervangen.”
“De zorg komt volledig in handen van de overheid, van ziekenhuis tot verzekeraar.”
“Daarom brengen we de zorg weer in publieke handen en zetten we ons in voor een betaalbaar, toegankelijk en rechtvaardig zorgsysteem.”
BIJ1 wil dat zorgprofessionals, in plaats van verzekeraars of managers, de regie krijgen over de zorg. Dit moet leiden tot minder bureaucratie, eerlijkere beloning en meer waardering voor zorgmedewerkers. De partij koppelt het afschaffen van de macht van verzekeraars direct aan het verbeteren van de arbeidsvoorwaarden in de zorg.
“De zorg moet bestuurd worden door de mensen die daadwerkelijk met zorg in aanraking komen: de zorgverlener en degene die zorg ontvangt.”
“Ook gaan we alle zorgmedewerkers, van de verplegers in de medische zorg tot de jeugdzorgmedewerkers, eerlijker betalen.”
“In plaats van geld te verkwisten aan managers, commercie en aanbestedingstrajecten, investeren we meer in personeel en kwalitatieve zorg.”
FVD vindt dat zorgverzekeraars te veel macht hebben over de zorg, wat volgens hen leidt tot bureaucratie, minder professionele vrijheid en een negatieve invloed op de arbeidsvoorwaarden en lonen in de zorg. Ze willen de invloed van zorgverzekeraars fors beperken, de vrijheid van zorgprofessionals vergroten en structureel de salarissen van zorgmedewerkers verhogen. Hun kernvisie is dat zorg weer moet draaien om vertrouwen, professionaliteit en keuzevrijheid, niet om controle door verzekeraars.
FVD stelt dat de macht van zorgverzekeraars leidt tot overregulering, bureaucratie en een negatieve impact op de beloning en autonomie van zorgmedewerkers. Ze willen deze macht terugdringen zodat zorgprofessionals meer ruimte krijgen en salarissen kunnen stijgen. Dit moet de aantrekkelijkheid van het zorgberoep vergroten en de zorg weer ten goede laten komen aan patiënten.
“We vergroten de vrijheid van artsen om behandelingen voor te stellen, zodat medische keuzes weer bij de professional en de patiënt liggen, zonder overdreven controledrift van zorgverzekeraars.”
“De zorg in Nederland wordt steeds meer gedomineerd door zorgverzekeraars en bureaucratie. Artsen worden in hun werk beperkt door opgelegde regels en statische indicatoren, terwijl patiënten juist behoefte hebben aan persoonlijke zorg en vrije artsenkeuze.”
“Daarnaast beperken we de invloed van de verzekeraars en de farmaceutische industrie.”
“Artsen en patiënten moeten zélf onderling afspraken kunnen maken zonder minutieuze tussenkomst van zorgverzekeraars.”
FVD koppelt het verminderen van de macht van zorgverzekeraars direct aan het verbeteren van de arbeidsvoorwaarden en lonen in de zorg. Door minder bureaucratie en meer professionele ruimte willen ze structureel de salarissen verhogen, vooral in de lagere loonschalen, om personeelstekorten tegen te gaan en het beroep aantrekkelijk te houden.
“We verminderen de bureaucratie (bijv. door fors te snoeien in de 3.500 zorgindicatoren) en verhogen structureel de salarissen van zorgmedewerkers, zodat de werkdruk daalt, het beroep aantrekkelijk blijft, en de zorg weer naar patiënten gaat. Zorgmedewerkers in de lagere loonschalen krijgen een eenmalige salarisverhoging van 12%.”
“Door slechte arbeidsvoorwaarden en hoge werkdruk kampt de zorg met grote personeelstekorten. Forum voor Democratie wil dat de CAO’s voor ziekenhuizen structureel worden verbeterd en dat zorgmedewerkers een eerlijke beloning krijgen.”
De Partij voor de Dieren wil de macht van zorgverzekeraars fors inperken, omdat zij vinden dat deze macht leidt tot te weinig aandacht voor kwaliteit, te veel marktwerking en druk op de lonen van zorgverleners. De partij stelt voor om zorgverzekeraars hun sturende rol te ontnemen, de zorginkoop te beperken en over te gaan naar een publiek zorgfonds, zodat zorggeld directer bij zorgprofessionals terechtkomt en eerlijke lonen mogelijk worden.
PvdD vindt dat zorgverzekeraars te veel macht hebben gekregen, wat negatieve gevolgen heeft voor de kwaliteit van zorg en de positie van zorgverleners, waaronder hun loon. Door hun invloed op zorginkoop en controle te beperken en toe te werken naar een publiek zorgfonds, wil de partij zorgen dat zorggeld bij de zorgprofessionals terechtkomt en eerlijke lonen mogelijk zijn.
De partij stelt dat marktwerking en de macht van verzekeraars leiden tot kostenstijgingen, druk op zorgverleners en oneerlijke beloning. Door zorg als publieke basisvoorziening te organiseren en marktprikkels te verwijderen, wil PvdD de lonen in de zorg verbeteren en de invloed van verzekeraars minimaliseren.
“De zorg is geen markt, maar een basisvoorziening. Marktwerking hoort niet thuis in de zorg. Het jaagt kosten op, legt druk op zorgverleners en leidt af van waar het echt om zou moeten draaien: goede zorg voor iedereen.”
“Essentiële zorg – zoals ouderenzorg of huisartsenzorg – hoort niet afhankelijk te zijn van marktprikkels. We organiseren deze zorg daarom als publieke basisvoorziening, lokaal en toegankelijk voor iedereen.”
PvdD koppelt het inperken van de macht van zorgverzekeraars direct aan het verbeteren van de lonen en arbeidsvoorwaarden in de zorg. Door publiek geld directer bij zorgverleners te laten landen en absurde beloningen aan de top te verbieden, wil de partij eerlijke beloning voor zorgpersoneel garanderen.
“We investeren flink in zorgverleners door ruimte voor (bij)scholing, goede arbeidsvoorwaarden en een salaris waar goed van rond te komen is. De loonkloof van helpenden en verzorgenden ten opzichte van werk in andere sectoren wordt gedicht.”
“Publiek zorggeld hoort ten goede te komen aan patiënten en zorgverleners, niet aan financiële prikkels aan de top.”
De ChristenUnie wil de macht van zorgverzekeraars in de zorg fors inperken en marktwerking beëindigen, omdat zij vinden dat financiële prikkels en concurrentie niet passen bij goede zorg. Ze pleiten voor het terugdringen van marktwerking, het beperken van de invloed van zorgverzekeraars op de zorgverlening en het normeren van inkomens in de zorg, zodat het geld daadwerkelijk bij zorgverleners terechtkomt en niet bij bestuurders of verzekeraars.
De ChristenUnie vindt dat marktwerking en de macht van zorgverzekeraars leiden tot verkeerde prikkels en een te grote invloed op de zorg, waaronder ook de arbeidsvoorwaarden en lonen van zorgverleners. Door de marktwerking te beëindigen en de rol van zorgverzekeraars te beperken, willen ze dat de zorg weer draait om mensen in plaats van geld.
“Marktwerking hoort niet thuis in de zorg. Het leidt tot prikkels die niet passen bij een samenleving waarin we omzien naar elkaar.”
“De zorg is geen markt; daarom wordt de invloed van de markt in de zorg teruggedrongen. Dit betekent dat perverse prikkels worden weggenomen en dat het geld besteed wordt aan waar de zorg voor bedoeld is.”
“Gespecialiseerde privéklinieken die hoogrenderende inkomsten bij de publieke zorgketen weghouden worden afgebouwd, doordat zorgverzekeraars alleen behandeling in ziekenhuizen vergoeden.”
Om te voorkomen dat geld aan de top blijft hangen en om de arbeidsvoorwaarden van zorgverleners te verbeteren, wil de ChristenUnie de Wet normering topinkomens (Wnt) strakker handhaven en uitbreiden naar de gehele zorgsector. Dit moet ervoor zorgen dat het geld eerlijker wordt verdeeld en de lonen van zorgverleners niet onder druk komen te staan door de macht van bestuurders of verzekeraars.
“De Wet normering topinkomens (Wnt) gaat gelden voor iedereen in de gezondheidszorg.”
“De Wet normering topinkomens (Wnt) moet strakker gehandhaafd worden en ook van toepassing worden op semi-publieke sectoren zoals pensioenfondsen (en -uitvoerders), overheidsbedrijven, de gehele gezondheidszorg en alle staatsdeelnemingen.”
NSC wil de macht van zorgverzekeraars beperken en benadrukt dat zij een dienende rol moeten hebben, waarbij het oordeel van de zorgprofessional leidend is. Het programma bevat geen concrete voorstellen om de invloed van zorgverzekeraars op de lonen in de zorg direct te reguleren, maar pleit wel voor meer solidariteit, minder marktwerking en meer transparantie in contractering. De partij wil daarnaast dat salarissen in de zorg marktconform worden gemaakt en dat de Wet normering topinkomens (WNT) voor iedereen in de zorg geldt.
NSC vindt dat zorgverzekeraars niet op de stoel van de zorgprofessional mogen zitten en dat hun rol ondersteunend moet zijn. Dit standpunt adresseert het probleem dat zorgverzekeraars te veel invloed zouden hebben op de inhoud en organisatie van de zorg, wat indirect ook gevolgen kan hebben voor arbeidsvoorwaarden en lonen.
“De zorgverzekeraar heeft een dienende rol en mag niet op de stoel van de zorgprofessional zitten. Het oordeel van de arts/verpleegkundige is leidend.”
Hoewel NSC niet expliciet de macht van zorgverzekeraars op de lonen adresseert, wil de partij wel dat salarissen in de zorg marktconform worden gemaakt en dat de Wet normering topinkomens (WNT) voor iedereen in de zorg geldt. Dit is een indirecte maatregel die de loonontwikkeling in de zorg moet reguleren, los van de invloed van zorgverzekeraars.
NSC wil de marktwerking in de zorg terugdringen en meer transparantie afdwingen bij de contractering door zorgverzekeraars. Dit raakt aan de machtspositie van verzekeraars, maar niet direct aan hun invloed op de lonen.
“We maken ons zorgen over de financiële prikkels in de zorg die concurrentie aanwakkeren en die samenwerking en passende zorg belemmeren.”
“Voor een verzekerde is het op dit moment vaak volstrekt onduidelijk welke zorg gecontracteerd is onder een natura of combinatiepolis. Voor 1 december van het jaar voorafgaand aan het verzekeringsjaar moet de verzekeraar duidelijk maken welke zorgaanbieders gecontracteerd zijn en hoeveel de verzekerde zelf moet betalen bij de keuze voor een niet-gecontracteerde aanbieder.”
Het CDA benoemt in haar verkiezingsprogramma nauwelijks expliciet de macht van zorgverzekeraars op de lonen in de zorg. Het programma richt zich vooral op samenwerking, het stimuleren van loondienst voor medisch specialisten en het beperken van excessieve beloningen, maar concrete voorstellen om de invloed van zorgverzekeraars op de loonontwikkeling van zorgpersoneel te verminderen ontbreken. De partij wil wel meer publieke sturing en samenwerking in de zorg, maar verbindt dit niet direct aan het loonbeleid.
Het CDA wil dat meer medisch specialisten in loondienst komen om samenwerking te bevorderen en excessieve beloningen te voorkomen. Dit raakt indirect aan de loonstructuur in de zorg, maar wordt niet direct gekoppeld aan de macht van zorgverzekeraars.
Het CDA pleit voor structurele afspraken en samenwerking tussen overheid en zorgverzekeraars, maar zonder expliciet in te gaan op hun invloed op de lonen. De focus ligt op betere zorg en minder administratieve lasten, niet op loonvorming.
GroenLinks-PvdA wil de macht van zorgverzekeraars beperken door minder marktwerking en meer samenwerking in de zorg, met als doel betere arbeidsvoorwaarden en hogere lonen voor zorgmedewerkers. Ze pleiten voor regionale regie door één verzekeraar, minder bureaucratie en meer zeggenschap voor zorgpersoneel. Concrete voorstellen zijn het aantrekkelijker maken van werken in de zorg via fatsoenlijke lonen en het verminderen van administratieve lasten.
GroenLinks-PvdA ziet de huidige marktwerking en concurrentie tussen zorgverzekeraars als een belemmering voor goede arbeidsvoorwaarden en hogere lonen in de zorg. Door samenwerking centraal te stellen en per regio één verzekeraar de regie te geven, willen ze de invloed van zorgverzekeraars op arbeidsvoorwaarden en lonen beperken en de zorg toegankelijker en aantrekkelijker maken voor personeel.
“We pakken de doorgeschoten marktwerking aan en passen het zorgstelsel aan zodat samenwerking loont. We stimuleren samenwerking tussen het sociaal domein, de zorg en zorgverzekeraars. Per regio krijgt één verzekeraar de regie en maakt afspraken met zorgaanbieders.”
“Ook hier kiezen we voor samenwerking boven marktwerking.”
Het aantrekkelijker maken van werken in de zorg, met fatsoenlijke lonen en minder administratieve druk, wordt expliciet genoemd als oplossing voor het personeelstekort. Dit raakt direct aan de invloed van zorgverzekeraars, omdat hun inkoopmacht en nadruk op kostenbeheersing vaak als rem op loonontwikkeling worden gezien.
“We willen werken in de zorg aantrekkelijker maken. Dat begint met fatsoenlijke lonen, goede en (sociaal) veilige werkomstandigheden en met meer zeggenschap. Als we de zorg op een andere manier organiseren, hoeven medewerkers minder tijd te besteden aan administratie.”
“We zorgen voor goede arbeidsvoorwaarden, meer zekerheid en zeggenschap voor zorgmedewerkers in loondienst.”
De VVD benoemt niet expliciet de invloed van zorgverzekeraars op de lonen in de zorg, maar stelt dat werken in de zorg meer moet lonen en dat zorggeld zoveel mogelijk bij de werkvloer terecht moet komen. De partij wil de regeldruk verminderen en geeft zorgverzekeraars een sturende rol bij het schrappen van onnodige administratie, maar doet geen concrete voorstellen om de macht van zorgverzekeraars over de loonvorming te beperken of te vergroten.
De VVD wil dat meer werken in de zorg ook daadwerkelijk meer oplevert, onder andere door een meerurenbonus. Dit is bedoeld om personeelstekorten tegen te gaan, maar er wordt niet aangegeven dat zorgverzekeraars hier een directe rol in spelen of dat hun macht op dit punt wordt ingeperkt.
“Meer werken moet meer lonen: We pakken tekorten in de zorg aan door de werkdruk te verlichten en door meer werken makkelijker te maken. We geven ruimte aan een meerurenbonus – we kunnen alle gewerkte uren immers goed gebruiken.”
De VVD erkent dat zorgverleners veel tijd kwijt zijn aan administratie en wil dat verzekeraars flink schrappen in verantwoordingseisen. Dit moet ervoor zorgen dat meer geld en tijd naar de zorgverleners zelf gaat, maar er wordt niet concreet ingegaan op de relatie tussen verzekeraars en loonvorming.
“We vragen verzekeraars flink te schrappen in verantwoordingseisen, verbieden dubbele uitvragen door toezichthouders, kiezen voor meer geautomatiseerde gegevensuitwisseling en lichten wet- en regelgeving door op noodzaak.”
“Zorggeld moet zoveel mogelijk terechtkomen bij mensen op de werkvloer die goede zorg leveren.”
De VVD geeft zorgverzekeraars en zorgkantoren een sturende rol bij het organiseren van de zorg en het schrappen van onnodige regels, maar noemt nergens expliciet hun invloed op de lonen van zorgpersoneel.
“We geven zorgverzekeraars en zorgkantoren daar een sturende rol.”
D66 benoemt in haar verkiezingsprogramma niet expliciet de macht van zorgverzekeraars op de lonen in de zorg, noch doet zij concrete voorstellen om deze macht te beperken of te veranderen. De partij richt zich vooral op het verminderen van marktwerking, het vergroten van autonomie en vertrouwen voor zorgprofessionals, en het verbeteren van arbeidsvoorwaarden, maar zonder directe koppeling aan de rol van zorgverzekeraars bij loonvorming.
D66 wil af van prikkels die marktwerking en commercie centraal stellen in de zorg, en zet in op meer autonomie, vertrouwen en betere arbeidsvoorwaarden voor zorgprofessionals. Hoewel dit indirect de positie van zorgverzekeraars raakt, wordt nergens expliciet benoemd dat hun macht op de lonen wordt aangepakt of beperkt.
DENK wil de macht van zorgverzekeraars inperken om te zorgen dat zorggeld daadwerkelijk bij de zorg en het zorgpersoneel terechtkomt, onder andere door het beperken van marktwerking en het wettelijk aan banden leggen van winsten en bonussen. Ze pleiten voor hogere beloningen voor zorgpersoneel en het terugdringen van administratieve lasten, zodat de positie van zorgverleners wordt versterkt en de invloed van verzekeraars op arbeidsvoorwaarden afneemt.
DENK ziet de macht van zorgverzekeraars als een belemmering voor eerlijke beloning en goede arbeidsvoorwaarden in de zorg. Door marktwerking te beperken, verplichte transparantie in te voeren en winsten en bonussen aan banden te leggen, wil DENK voorkomen dat zorgverzekeraars druk uitoefenen op lonen en arbeidsvoorwaarden van zorgpersoneel.
“We gaan de marktwerking in de zorg beperken met meer marktmeesterschap. Door verplichte transparantie maken we inzichtelijk hoe het geld van zorgverzekeraars wordt besteed. We leggen de winsten van zorgverzekeraars wettelijk aan banden, gaan bonussen voor bestuurders tegen en willen dat reserves meer ingezet worden voor premieverlagingen.”
“Door marketing en commercie aan banden te leggen blijft zorggeld beschikbaar voor de zorg en gaan we selectie door zorgverzekeraars tegen. We geven de toezichthouder extra bevoegdheden om excessen tegen te gaan.”
DENK wil de positie van zorgpersoneel versterken door hogere beloningen en het terugdringen van administratieve lasten. Dit moet ervoor zorgen dat zorgverleners meer waardering krijgen en minder afhankelijk zijn van de financiële druk die zorgverzekeraars uitoefenen.
“Wij investeren in het zorgpersoneel. Dat betekent dat er hogere beloningen komen en we fiks gaan inzetten op het terugdringen van de administratieve lasten.”
De PVV benoemt in haar verkiezingsprogramma niet expliciet de macht van zorgverzekeraars op de lonen in de zorg. Wel pleit de partij voor meer zeggenschap voor zorgverleners, het schrappen van bureaucratie en managementlagen, en het volledig compenseren van zorgverzekeraars bij het afschaffen van het eigen risico. Concrete voorstellen over het beperken van de invloed van zorgverzekeraars op de loonontwikkeling in de zorg ontbreken.
De PVV wil dat zorgverleners meer invloed krijgen op hun werk en dat bureaucratie en managementlagen worden geschrapt. Dit wordt gepresenteerd als oplossing voor het personeelstekort en het werkplezier, maar er wordt geen directe koppeling gemaakt met de macht van zorgverzekeraars over lonen.
“We schrappen bureaucratie en managementlagen die de zorg duurder en ingewikkelder hebben gemaakt. Met slimme inzet van kunstmatige intelligentie verlagen we de administratiedruk. Zorgverleners krijgen meer zeggenschap over hun eigen werk.”
“Bureaucratie en managementlagen schrappen. Meer zeggenschap voor zorgverleners.”
De PVV stelt voor het eigen risico volledig af te schaffen en zorgverzekeraars hiervoor te compenseren, zodat de premie niet stijgt. Dit raakt aan de financiële positie van zorgverzekeraars, maar er wordt geen relatie gelegd met hun invloed op de lonen in de zorg.
“Daarom schaffen wij het eigen risico volledig af, zodat niemand zorg mijdt door geldzorgen. De PVV zorgt ervoor dat de ziektekostenpremie hierdoor niet zal stijgen. We gaan zorgverzekeraars volledig compenseren.”
De SGP benoemt niet expliciet de macht van zorgverzekeraars op de lonen in de zorg, maar pleit wel voor salarisverhogingen voor verpleegkundigen en verzorgenden en meer waardering voor zorgprofessionals. De partij wil regeldruk verminderen en stelt dat geld voor zorg zoveel mogelijk aan zorg moet worden besteed, zonder directe verwijzing naar de rol van zorgverzekeraars bij loonvorming. Concrete voorstellen over het beperken van de invloed van zorgverzekeraars op lonen ontbreken.
De SGP wil dat verpleegkundigen en verzorgenden een salarisverhoging krijgen en investeert in hun (na)scholing, met als doel het beroep aantrekkelijker te maken en personeelstekorten tegen te gaan. Dit standpunt adresseert het probleem van onderwaardering en arbeidsmarktproblemen in de zorg, maar legt geen directe link met de macht van zorgverzekeraars over lonen.
“Verpleegkundigen en verzorgenden krijgen een salarisverhoging. De SGP wil investeren in hun na- en bijscholing.”
De SGP wil de regeldruk in de zorg halveren en stelt dat geld voor zorg zoveel mogelijk aan zorg moet worden besteed. Hiermee wordt beoogd dat middelen niet onnodig aan bureaucratie of overhead (waaronder mogelijk de invloed van zorgverzekeraars) verloren gaan, maar een directe koppeling met de loonvorming door zorgverzekeraars wordt niet gemaakt.
De SP wil de macht van zorgverzekeraars volledig breken door de marktwerking in de zorg af te schaffen en zorgverzekeraars te vervangen door een nationaal zorgfonds. Hierdoor krijgen zorgverleners meer zeggenschap en wordt het loon en de werkdruk in de zorg niet langer bepaald door financiële belangen van verzekeraars, maar door collectieve publieke keuzes. De SP koppelt dit direct aan het verhogen van de lonen en het verlagen van de werkdruk in de zorg.
De SP stelt dat de macht van zorgverzekeraars leidt tot bureaucratie, bezuinigingen en een focus op winst in plaats van op de belangen van zorgverleners en patiënten. Door zorgverzekeraars te vervangen door een nationaal zorgfonds, wil de SP de zeggenschap teruggeven aan zorgverleners en de loonontwikkeling in de zorg loskoppelen van de financiële druk van verzekeraars. Dit moet leiden tot hogere lonen, minder werkdruk en meer respect voor zorgverleners.
“We breken de macht van bedrijven en leggen de zeggenschap weer waar hij hoort: bij de zorgverleners en de mensen die zorg nodig hebben. Niet winstcijfers en bureaucratie, maar kwaliteit en toegankelijkheid komen centraal te staan. We verhogen de lonen en verlagen de werkdruk.”
“Er komt een nationaal zorgfonds, waarin ook de tandarts, de fysiotherapeut en de ggz zijn opgenomen. Dit vervangt de huidige commerciële zorgverzekeraars, zodat zorgverleners met minder bureaucratie te maken hebben.”
De SP wil de zorg weer volledig publiek maken en de marktwerking beëindigen, zodat financiële belangen van verzekeraars geen invloed meer hebben op arbeidsvoorwaarden in de zorg. Door het collectief organiseren van de zorg en het verbieden van aanbestedingen en budgetplafonds, wordt voorkomen dat zorgverzekeraars via financiële sturing druk uitoefenen op lonen en arbeidsomstandigheden.
“De zorg wordt weer publiek. We organiseren de zorg samen, zonder markt. Zo garanderen we goede kwaliteit en wordt het goedkoper. We stoppen met aanbestedingen, verbieden budgetplafonds, verbieden winstuitkering in de zorg...”
BVNL benoemt niet expliciet de macht van zorgverzekeraars over de lonen in de zorg, maar pleit wel voor hogere lonen voor zorgmedewerkers in de lagere schalen en meer transparantie over geldstromen in de zorg. De partij richt zich vooral op het verminderen van bureaucratie, het verhogen van de waardering en beloning van zorgpersoneel, en het inzichtelijk maken van financiële stromen, zonder direct de rol van zorgverzekeraars hierin te adresseren.
BVNL wil zorgmedewerkers in de lagere loonschalen een eenmalige extra loonsverhoging geven, omdat volgens hen te veel geld naar topbestuurders gaat en niet naar het uitvoerend personeel. Dit voorstel adresseert het probleem van lage lonen in de zorg, maar verbindt dit niet direct aan de macht van zorgverzekeraars.
“Alle zorgmedewerkers, die zich in de lagere loonschalen bevinden, krijgen een eenmalige extra loonsverhoging van 10%. Te veel geld verdwijnt naar topbestuurders in de zorg. Hoge beloningen in de top zorgen niet voor betere zorg, dit pakken we aan.”
BVNL wil volledige transparantie over waar zorggeld naartoe gaat, van premies tot subsidies, om te kunnen beoordelen waar middelen blijven en mogelijk verspild worden. Dit raakt indirect aan de rol van zorgverzekeraars, maar benoemt hun macht over lonen niet expliciet.
“Alle geldstromen in de zorg worden inzichtelijk gemaakt. Van premies en subsidies tot PGB’s en Wlz-gelden. We willen precies weten waar elke euro blijft.”
JA21 benoemt niet expliciet de macht van zorgverzekeraars op de lonen in de zorg, noch doen zij concrete voorstellen om deze macht te beperken of te vergroten. Hun programma richt zich vooral op het verminderen van administratieve lasten, het laten meestijgen van salarissen met inflatie, en het efficiënter inzetten van zorgmiddelen, waarbij verzekeraars slechts een adviserende rol krijgen bij efficiëntie. Er is geen direct beleid of analyse over de invloed van zorgverzekeraars op de loonontwikkeling in de zorg.
JA21 vindt dat werken in de zorg aantrekkelijker moet worden gemaakt door de lonen, vooral in de lagere schalen, minimaal met de inflatie te laten meestijgen. Dit wordt gepresenteerd als een maatregel tegen onderwaardering en uitstroom van zorgpersoneel, maar wordt niet gekoppeld aan de rol of macht van zorgverzekeraars.
“Zorgprofessionals zijn jarenlang ondergewaardeerd en verdienen meer dan alleen applaus. JA21 wil de salarissen en vergoedingen in de zorg, vooral in de lagere schalen, ten minste met de inflatie laten meestijgen.”
JA21 benoemt verzekeraars alleen in de context van het adviseren over efficiënter gebruik van zorgapparatuur, niet als sturende partij op loonbeleid of arbeidsvoorwaarden. Er is geen aanwijzing dat JA21 de macht van verzekeraars op lonen wil vergroten of verkleinen.
“Verzekeraars laten adviseren bij efficiënter gebruik van apparatuur.”
Volt wil de lonen in de zorg verhogen en meer gelijk trekken met andere publieke sectoren, waarbij overleg met vakbonden en structurele financiering centraal staan. De partij legt de verantwoordelijkheid voor de beloning en arbeidsvoorwaarden van zorgmedewerkers nadrukkelijk bij overheid, werkgevers en vakbonden, en niet bij zorgverzekeraars. Volt noemt nergens expliciet dat zorgverzekeraars directe invloed hebben op de lonen in de zorg, en stelt voor dat zorginkopers (waaronder zorgverzekeraars) zich beperken tot inkopen, betalen en fraudebestrijding.
Volt wil de loonkloof tussen zorgmedewerkers en andere publieke sectoren verkleinen door de lonen in de zorg stapsgewijs te verhogen, in overleg met vakbonden en met oog voor structurele financiering. De partij ziet dit als een taak van overheid en sociale partners, niet van zorgverzekeraars.
“Volt gaat de loonkloof tussen zorgmedewerkers en andere publieke medewerkers verkleinen. We verhogen de lonen in de zorg stap voor stap, zodat deze meer overeenkomen met vergelijkbare publieke banen. Dit doen we in overleg met de vakbonden en met oog voor structurele financiering.”
Volt wil de rol van zorgverzekeraars beperken tot het inkopen en betalen van zorg en het opsporen van fraude, en legt de verantwoordelijkheid voor kwaliteit en uitkomsten bij zorgverleners zelf. Hiermee wordt impliciet afstand genomen van een directe invloed van zorgverzekeraars op de loonontwikkeling in de zorg.
“Om de administratieve lasten juist te verlagen, leggen we de verantwoordelijkheid voor het verbeteren van uitkomsten en daarmee de kwaliteit van zorg, veel meer bij de zorgverleners zelf. Zorginkopers hoeven alleen in te kopen, te betalen en fraude op te sporen.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma