JA21 wil gezinshereniging fors beperken door strengere selectie en hogere eisen te stellen aan wie via gezinsmigratie naar Nederland mag komen. Ze pleiten voor het juridisch verankeren van migratieplafonds, het beperken van het aantal toegestane huwelijkspartners, het verhogen van inkomens- en leeftijdseisen, en het uitsluiten van subsidiair beschermden van automatische rechten op gezinshereniging. De partij ziet gezinshereniging als een belangrijke oorzaak van bevolkingsgroei en woningnood en wil deze daarom sterk inperken.
JA21 beschouwt gezinshereniging als een belangrijke motor achter migratie en bevolkingsgroei, met negatieve gevolgen voor woningmarkt en sociale cohesie. Daarom willen ze scherpe selectie, juridische plafonds en het beperken van rechten op gezinshereniging, vooral voor bepaalde groepen vluchtelingen.
“Dat betekent onder meer het juridisch verankeren van migratie plafonds en scherpe selectie van arbeidsmigratanten en gezinshereniging.”
“Het grootste deel van de migratie naar Nederland bestaat, naast arbeidsmigratie, echter uit gezinsmigratie. Van immigranten van buiten de EU vormen gezinsmigranten gemiddeld zelfs de grootste groep. JA21 wil migratie weer beheersbaar maken en beperken tot migranten die óns iets te bieden hebben in plaats van andersom. Daartoe moet ook de huidige wet- en regelgeving rond gezinsmigratie, wat in de praktijk in veel gevallen huwelijksmigratie inhoudt, worden aangescherpt.”
“Vervangen van het eenstatusstelsel door een tweestatusstelsel zodat rechten (onder andere op het gebied van gezinshereniging) van vluchtelingen niet meer automatisch van toepassing zijn op subsidiair beschermden.”
Om gezinshereniging verder te beperken, stelt JA21 voor om het aantal toegestane huwelijkspartners te maximeren, inkomens- en leeftijdseisen te verhogen, en de eisen voor naturalisatie aan te scherpen. Dit moet voorkomen dat gezinshereniging leidt tot ongewenste migratie en onvoldoende integratie.
“Het aantal huwelijkspartners dat een persoon gedurende zijn leven kan laten overkomen beperken tot maximaal één.”
“De inkomenseis waaraan de ontvangende partner in Nederland moet voldoen ophogen naar een modaal inkomen.”
“Verhoging van de leeftijdsgrens naar 25 jaar voor beide partners.”
NSC wil het recht op gezinshereniging beperken door strengere voorwaarden te stellen, vooral voor bepaalde groepen vluchtelingen en alleenstaande minderjarigen. Ze richten zich op het beperken van misbruik en het beperken van gezinshereniging tot het kerngezin, met extra eisen zoals wachttijd, huisvesting en inkomen. Alleen voor kerngezinnen die elkaar op de vlucht zijn kwijtgeraakt blijft gezinshereniging mogelijk.
NSC wil meer grip op gezinshereniging door het invoeren van strengere voorwaarden voor bepaalde groepen, zoals subsidiair beschermden. Dit moet misbruik tegengaan en de instroom beperken. De partij noemt expliciet wachttijd en eisen rondom huisvesting en inkomen als voorwaarden.
“Door de invoering van het tweestatusstelsel zullen voor de categorie vreemdelingen met de status van subsidiair beschermden voortaan strenge voorwaarden aan gezinshereniging worden gesteld, zoals wachttijd en eisen rondom huisvesting en inkomen.”
Voor vluchtelingen met een status wil NSC gezinshereniging beperken tot het kerngezin (eigen minderjarige kinderen van één gehuwde partner). Dit moet voorkomen dat het recht op nareis te ruim wordt toegepast.
“Voor de andere categorie vreemdelingen, die de status van vluchteling hebben, is het recht om familieleden te laten nareizen beperkt tot het kerngezin, met eigen minderjarige kinderen van één gehuwde partner van de aanvrager. We willen de handhaving hierop versterken.”
NSC signaleert misbruik van gezinshereniging via alleenreizende minderjarigen en wil dit tegengaan door de procedure te wijzigen: de aanvraag moet voortaan vanuit het land van herkomst worden gedaan.
“Een alleenstaande minderjarige die in Nederland een verblijfstitel heeft gekregen en om nareis verzoekt, kan deze aanvraag voortaan niet meer zelf vanuit Nederland indienen. Dit moet worden gedaan door de persoon die wil nareizen vanuit het land van herkomst of verblijf.”
Hoewel NSC de regels wil aanscherpen, blijft gezinshereniging mogelijk voor kerngezinnen die door vlucht zijn gescheiden.
“Gezinshereniging moet mogelijk blijven voor kerngezinnen die elkaar op de vlucht zijn kwijtgeraakt.”
BBB wil gezinshereniging voor vluchtelingen en subsidiair beschermden aanzienlijk beperken tot het kerngezin en stelt strengere voorwaarden aan nareis. De partij pleit voor invoering van het tweestatusstelsel, waarbij gezinshereniging voor subsidiair beschermden pas na twee jaar mogelijk is en aan extra eisen moet voldoen. BBB ziet beperking van gezinshereniging als noodzakelijk om de asielinstroom te verminderen en de druk op opvang en huisvesting te verlagen.
BBB wil gezinshereniging strenger maken door deze te beperken tot het kerngezin (partner en minderjarige kinderen) en door aanvullende eisen te stellen aan subsidiair beschermden. Dit moet de asielinstroom beperken en de druk op huisvesting en voorzieningen verminderen.
“De Wet invoering tweestatusstelsel invoeren. Deze wet maakt onderscheid tussen vluchtelingen en subsidiair beschermden en beperkt nareis voor beide groepen tot het kerngezin. Gezinshereniging wordt dus strenger.”
“De strengere nareisvoorwaarden voor subsidiair beschermden behelzen dat nareis pas mogelijk is twee jaar na toekenning van de asielstatus. Verder zijn voor deze groep de vereisten van zelfstandige en duurzame inkomensvoorziening en van beschikbare huisvesting van toepassing.”
“Door beperking van nareis krijgen ongehuwde partners en meerderjarige kinderen geen afgeleide asielvergunning meer.”
De VVD wil de regels voor gezinshereniging strenger maken en het recht op gezinshereniging beperken, vooral om misbruik en hoge migratie te voorkomen. Ze stellen voor om gezinshereniging tijdelijk te stoppen bij hoge asielinstroom en willen strengere voorwaarden, zoals een inkomenstoets en het beperken van het recht tot het kerngezin. De partij benadrukt dat gezinshereniging niet vanzelfsprekend is en vooral in het belang van Nederland moet zijn.
De VVD wil dat gezinshereniging tijdelijk wordt stopgezet als de asielinstroom te hoog is, om de druk op opvang en samenleving te verlichten. Dit is bedoeld als noodrem om de migratie te beheersen.
“Bij een te hoge asielinstroom wordt gezinshereniging tijdelijk stopgezet.”
De partij wil strengere eisen stellen aan gezinshereniging, zoals een inkomenstoets en beperking tot het kerngezin, om misbruik te voorkomen en integratie te bevorderen.
“Het recht op gezinshereniging wordt beperkt tot het kerngezin en alleen als er voldoende inkomen is.”
De VVD wil het recht op gezinshereniging voor alleenstaande minderjarige asielzoekers beperken, door hen niet in procedure te nemen en te streven naar hereniging met ouders in het land van herkomst.
“Wij willen het recht van jeugd op bescherming boven het recht op asiel stellen en zullen daarom in beginsel geen AMV-ers in procedure nemen, maar hen zo snel mogelijk herenigen met hun ouders daar waar deze ouders verblijven.”
De ChristenUnie vindt dat gezinnen bij elkaar horen en gezinshereniging een fundamenteel recht is, mits aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan. Gezinshereniging wordt toegestaan voor het kerngezin, met aandacht voor schrijnende gevallen, en gaat gepaard met integratieverplichtingen voor de herenigde gezinsleden.
De ChristenUnie erkent het belang van gezinshereniging als basis voor een goed leven in verbondenheid, maar stelt duidelijke voorwaarden. Gezinshereniging is mogelijk voor het kerngezin zodra een verblijfsstatus is verleend of bij langdurige vestiging van arbeidsmigranten, met oog voor schrijnende gevallen. Tegelijkertijd worden eisen gesteld aan integratie en participatie in de Nederlandse samenleving.
“Gezinnen horen bij elkaar en moeten herenigd worden, wanneer duidelijk is dat een status wordt verleend of als arbeidsmigranten zich hier langjarig vestigen. Uitgangspunt is het kerngezin, met voldoende oog voor schrijnende gevallen, zoals pleegkinderen of meerderjarige kinderen met een zorgvraag.”
“Gezinshereniging komt niet zonder plichten. De herenigde gezinsleden moeten zich inpassen in de Nederlandse samenleving en Nederland mag hier eisen aan stellen. Dit geldt voor zowel vluchtelingen en arbeidsmigranten als expats.”
FVD is zeer kritisch op immigratie en wil gezinshereniging sterk beperken. Het programma noemt gezinshereniging niet expliciet, maar pleit voor het afschaffen van permanente verblijfsvergunningen, een naturalisatiestop, en het beperken van verblijfsrechten tot huwelijkspartners en kinderen van Nederlanders. De partij wil zo voorkomen dat migranten via gezinshereniging langdurig of permanent in Nederland blijven.
FVD wil het verblijfsrecht voor migranten beperken tot tijdelijke vergunningen en stelt een naturalisatiestop voor, met als uitzondering alleen huwelijkspartners en kinderen van Nederlandse ouders. Dit betekent in de praktijk een zeer strikte beperking van gezinshereniging, omdat andere vormen van familiehereniging worden uitgesloten. De partij ziet gezinshereniging als een belangrijke route voor permanente immigratie en wil deze route vrijwel afsluiten.
“We schaffen de permanente verblijfsvergunning af. Mensen die een tijdelijke verblijfsvergunning verkrijgen moeten iedere vijf jaar hun nut en noodzaak voor de Nederlandse samenleving bewijzen (vergelijkbaar met het Amerikaanse GreenCard systeem), zodat we hier alleen migranten krijgen die iets komen brengen en niet alleen iets komen halen.”
“We verstrekken tien jaar lang geen nieuwe Nederlandse paspoorten, behalve aan huwelijkspartners en kinderen geboren uit Nederlandse ouders, zodat nationaliteit weer waarde krijgt.”
De PVV wil gezinshereniging voor asielzoekers volledig stoppen en noemt dit expliciet als onderdeel van een totale asielstop. Zij zien gezinshereniging als een belangrijke bron van extra instroom en willen deze route met directe ingang blokkeren, onder verwijzing naar Europese verdragsartikelen. Het doel is om immigratie, en met name de instroom van asielzoekers via gezinshereniging, zo veel mogelijk te beperken.
De PVV beschouwt gezinshereniging als een belangrijke factor in de toename van het aantal asielzoekers en wil deze route volledig afsluiten. Zij stellen dat gezinshereniging leidt tot duizenden extra asielzoekers per jaar en willen daarom, met verwijzing naar artikel 72 VWEU, deze mogelijkheid wettelijk beëindigen. Dit wordt gepresenteerd als een concrete maatregel binnen hun bredere streven naar een totale asielstop.
De SGP wil de voorwaarden voor gezinshereniging aanscherpen en deze niet soepeler laten zijn dan in omringende landen, met het kerngezin als uitgangspunt. Ze willen misbruik van gezinshereniging tegengaan, vooral door alleenstaande minderjarige vreemdelingen, en pleiten voor onderzoek naar effectievere en strengere voorwaarden. De partij benadrukt dat gezinshereniging niet mag leiden tot extra instroom buiten het kerngezin en wil de nareisvoorwaarden herzien.
De SGP vindt dat de huidige regels voor gezinshereniging te ruim zijn en wil deze beperken tot het kerngezin, zodat Nederland niet aantrekkelijker is dan andere landen. Ze willen voorkomen dat gezinshereniging leidt tot extra instroom en misbruik, en pleiten voor aanpassing van de nareisvoorwaarden en onderzoek naar effectievere maatregelen tegen misbruik door alleenstaande minderjarige vreemdelingen.
“De nareisvoorwaarden worden tegen het licht gehouden en aangepast zodat ze niet langer soepeler zijn dan in ons omringende landen, waarbij het kerngezin weer uitgangspunt wordt.”
“Het vooruitsturen van alleenstaande minderjarige vreemdelingen (amv’s) om vervolgens familie over te laten komen, mag niet langer lonen. Onderzocht wordt hoe dit tegen te gaan en welke scherpere voorwaarden effectief zouden zijn.”
Volt vindt dat iedereen die recht heeft op asiel, het recht moet hebben op gezinshereniging, ongeacht hun asielstatus. Ze willen dat aanvragen voor gezinshereniging versneld en via vereenvoudigde procedures worden afgehandeld, zodat gezinnen sneller worden herenigd en de druk op de uitvoering afneemt. Volt benadrukt het belang van kinderrechten en een veilige leefomgeving voor vluchtelingengezinnen.
Volt stelt dat gezinshereniging een fundamenteel recht is voor iedereen die asiel krijgt, ongeacht de specifieke asielstatus. Hiermee wil Volt voorkomen dat gezinnen onnodig lang gescheiden blijven en benadrukt ze het belang van een humane en rechtvaardige asielprocedure.
“Iedereen die recht heeft op asiel heeft het recht zich te herenigen met zijn of haar gezin, ongeacht hun asielstatus.”
Volt wil de procedures voor gezinshereniging versnellen en vereenvoudigen om de druk op de uitvoering te verlagen en gezinnen sneller duidelijkheid te geven. Dit draagt bij aan het welzijn van vluchtelingengezinnen en zorgt voor een efficiëntere afhandeling.
“Aanvragen voor gezinshereniging worden versneld afgehandeld via vereenvoudigde procedures, om de druk op de uitvoering te verlagen.”
BIJ1 wil de regels voor gezinshereniging aanzienlijk versoepelen en inclusiever maken. Ze pleiten voor het gelijktrekken van de criteria voor familiehereniging met die van EU-burgers, extra ruime mogelijkheden voor vluchtelingen, en expliciete erkenning van niet-traditionele gezinsvormen zoals LHBTQIA+ families. Hun visie is gericht op het wegnemen van belemmeringen voor gezinshereniging en het erkennen van diverse familiebanden.
BIJ1 vindt dat de huidige regels voor gezinshereniging te streng en beperkend zijn, vooral voor vluchtelingen en mensen met niet-traditionele familiebanden. Ze willen de criteria versoepelen, gelijk trekken met die voor EU-burgers, en expliciet ruimte bieden aan LHBTQIA+ families en bredere familieverbanden. Dit moet voorkomen dat gezinnen onnodig gescheiden blijven en erkent de diversiteit van moderne families.
“De criteria voor familiehereniging worden versoepeld. De criteria voor familieleden van EU-burgers worden ook toegepast op Nederlanders en migranten van buiten de EU. Extra ruime mogelijkheden voor vluchtelingen blijven bestaan. Ook niet-traditionale vormen van familie, zoals LHBTQIA+ families en banden buiten het ‘kerngezin’, komen in aanmerking voor hereniging.”
BVNL wil gezinshereniging voor asielzoekers en migranten sterk beperken. Zij stellen dat mannen die hun gezin achterlaten in onveilige gebieden en via mensenhandel naar Nederland reizen, geen recht op gezinshereniging moeten hebben, en willen verdragen die dit mogelijk maken opzeggen.
BVNL vindt dat gezinshereniging niet mogelijk moet zijn voor mannen die hun vrouw en kinderen achterlaten in onveilige gebieden en via mensenhandel naar Nederland komen. Hiermee willen zij voorkomen dat gezinshereniging als route wordt gebruikt voor migratie en stellen zij internationale verdragen ter discussie.
“Mannen die vrouw en kinderen achterlaten in onveilig gebied en via betaalde mensenhandelaren naar Nederland zijn gereisd hebben geen recht op gezinshereniging. Verdragen daartoe zeggen we op.”
GroenLinks-PvdA noemt gezinsherreniging niet expliciet in het verkiezingsprogramma, maar spreekt wel over gezinsmigratie in de context van arbeidsmigratie. Hun belangrijkste concrete voorstel is dat werkgevers verplicht moeten meebetalen aan huisvesting en onderwijs voor meekomende gezinsmigranten. Specifiek beleid of standpunten over bredere of reguliere gezinsherreniging (zoals voor vluchtelingen of asielzoekers) ontbreken in de aangeleverde fragmenten.
GroenLinks-PvdA wil dat werkgevers verantwoordelijkheid nemen voor de integratie en het welzijn van arbeidsmigranten en hun gezinnen. Dit voorstel richt zich op het verbeteren van de leefomstandigheden van gezinsmigranten die met arbeidsmigranten meekomen, door werkgevers te verplichten bij te dragen aan hun huisvesting en taallessen. Het programma noemt geen bredere visie of maatregelen rondom gezinsherreniging buiten deze context.
“Daarom gaan werkgevers verplicht meebetalen aan huisvesting en onderwijs, zoals taalles, ook voor meekomende gezinsmigranten.”
De Partij voor de Dieren (PvdD) pleit voor een ruimhartig en inclusief beleid rondom gezinshereniging, waarbij ook niet-traditionele familieverbanden, zoals queer families en banden buiten het kerngezin, in aanmerking komen. Hun belangrijkste voorstel is het expliciet openstellen van gezinshereniging voor diverse gezinsvormen, waarmee ze zich onderscheiden van partijen die een restrictiever beleid voeren.
De PvdD wil gezinshereniging niet beperken tot het traditionele kerngezin, maar juist openstellen voor bredere en diverse familiebanden, waaronder queer families. Hiermee willen ze recht doen aan de realiteit van moderne gezinsvormen en discriminatie tegengaan.
“Ook niet-traditionele familieverbanden, zoals queer families en banden buiten het ‘kerngezin’, komen in aanmerking voor gezinshereniging.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma