FVD wil de discretionaire bevoegdheid in het asielbeleid volledig afschaffen en pleit voor een totale asielstop, waarbij individuele uitzonderingen of humanitaire gronden niet langer worden toegestaan. Het programma benadrukt dat Nederland zelf volledige controle moet krijgen over wie wordt toegelaten, onder andere door internationale verdragen op te zeggen en asielprocedures alleen buiten Nederland toe te staan.
FVD verwerpt het idee dat er ruimte moet zijn voor individuele uitzonderingen of humanitaire afwegingen binnen het asielbeleid. Zij willen een volledige asielstop, waarbij alle discretionaire ruimte verdwijnt en Nederland zelf bepaalt wie wordt toegelaten, zonder inmenging van internationale verdragen of rechterlijke interpretaties.
“We stoppen met het opnemen van nieuwe asielzoekers, breken lopende procedures af en ontmantelen het COA, zodat opvang in de regio de norm wordt.”
“We laten nieuwe asielaanvragen uitsluitend via Nederlandse consulaten in conflictregio’s indienen, zodat ons land niet langer overspoeld wordt door proceduremigranten.”
“We zeggen het VN-vluchtelingenverdrag, Schengen, het Marrakechpact en het EVRM op en streven naar een NEXIT, zodat Nederland volledig zelf kan bepalen wie ons land binnenkomt en wie niet.”
“We beëindigen de directe werking van internationaal recht in het Nederlandse stelsel, zodat verdragen niet langer automatisch boven onze nationale wetten staan en rechters onze nationale wetten daar ook niet langer aan kunnen ‘toetsen’.”
50PLUS noemt de discretionaire bevoegdheid voor asiel niet expliciet in haar verkiezingsprogramma, maar pleit voor een strenger, sneller en meer beperkt asielbeleid met minder ruimte voor uitzonderingen en individuele afwegingen. De partij wil toelatingsprocedures stroomlijnen, beroepsprocedures wettelijk beperken en opvang na afwijzing uitsluiten, waarmee impliciet de ruimte voor discretionaire beslissingen wordt ingeperkt. Het programma legt de nadruk op heldere, harde grenzen en minder individuele uitzonderingen binnen het asielbeleid.
50PLUS wil het asielbeleid strenger en efficiënter maken door procedures te stroomlijnen en beroepsmogelijkheden wettelijk te beperken, wat de ruimte voor discretionaire bevoegdheid (individuele uitzonderingen) minimaliseert. Door opvang na afwijzing uit te sluiten en duidelijke criteria te hanteren, wordt het beleid minder flexibel en meer gericht op snelle, definitieve beslissingen.
BVNL wil de discretionaire bevoegdheid in het asielbeleid volledig afschaffen en pleit voor een strikte, uniforme toepassing van de regels zonder uitzonderingen. Zij willen procedures versnellen, beroepsmogelijkheden schrappen en individuele afwegingen uitsluiten, zodat er geen ruimte meer is voor persoonlijke of politieke interpretatie bij asielbesluiten. Dit past in hun bredere streven naar een harde asielstop en het minimaliseren van verblijfskansen voor asielzoekers.
BVNL vindt dat de discretionaire bevoegdheid – waarmee de staatssecretaris in individuele gevallen asiel kan verlenen ondanks afwijzing – moet verdwijnen. Zij willen dat asielprocedures strikt volgens de regels verlopen, zonder ruimte voor persoonlijke of politieke uitzonderingen, om misbruik en willekeur te voorkomen.
“Regelgeving gaat op de schop, waarbij procedures worden versneld, mogelijkheden om in beroep te gaan worden geschrapt en dwangsommen worden afgeschaft.”
BVNL verwerpt het maken van individuele uitzonderingen op basis van humanitaire gronden of persoonlijke omstandigheden. Zij willen dat alle asielzoekers gelijk worden behandeld volgens strikte criteria, zonder ruimte voor discretionaire beslissingen.
De PVV wil de discretionaire bevoegdheid in het asielbeleid volledig afschaffen en pleit voor een harde, uniforme toepassing van de regels zonder uitzonderingen of individuele afwegingen. Zij willen een totale asielstop, het onmogelijk maken om tegen afwijzingen te procederen, en alle bestaande uitzonderingsgronden schrappen. De partij ziet discretionaire ruimte als een bron van misbruik en wil deze elimineren om streng en consequent op te treden tegen asielzoekers.
De PVV wil dat er geen ruimte meer is voor individuele uitzonderingen of discretionaire beslissingen in het asielbeleid. Dit betekent dat er geen mogelijkheid meer is voor de overheid om in bijzondere gevallen af te wijken van de standaardregels, bijvoorbeeld op humanitaire gronden. De partij ziet deze bevoegdheid als een zwakke plek die leidt tot misbruik en wil daarom alle uitzonderingsgronden schrappen en procedures tegen afwijzingen onmogelijk maken.
Volt spreekt zich in haar verkiezingsprogramma niet expliciet uit over het behouden, afschaffen of wijzigen van de discretionaire bevoegdheid in het asielbeleid. In plaats daarvan legt Volt de nadruk op het strikt naleven van internationale verdragen, het waarborgen van mensenrechten en het bieden van eerlijke, snelle en menswaardige asielprocedures, zonder ruimte te laten voor nationale uitzonderingen of individuele beleidsvrijheid. Concrete voorstellen over het gebruik of de toekomst van de discretionaire bevoegdheid ontbreken.
Volt wil dat Nederland zich strikt houdt aan internationale en Europese verdragen en niet de randen van de regels opzoekt, waarmee impliciet afstand wordt genomen van discretionaire beleidsruimte in het asielbeleid. De nadruk ligt op objectieve, rechtsstatelijke toetsing en het vermijden van uitzonderingsposities.
“Nederland moet zich houden aan de verdragen wanneer de rechten van vluchtelingen in het geding zijn en niet de randen van de regels opzoeken. De Raad van State dient verplicht nieuwe wetgeving, inclusief onderliggende regelgeving, vooraf te toetsen.”
Volt pleit voor snelle, eerlijke en uniforme asielprocedures met gegarandeerde rechtsbijstand en zonder beperking van beroepsmogelijkheden, waarmee de nadruk ligt op gelijke behandeling en het minimaliseren van individuele beleidsvrijheid of uitzonderingen.
BIJ1 spreekt zich in haar verkiezingsprogramma niet expliciet uit over het behoud, afschaffen of wijzigen van de discretionaire bevoegdheid in het asielbeleid. Het programma legt de nadruk op structurele, wettelijke verblijfsregelingen voor mensen zonder verblijfsvergunning en op het toekennen van verblijfsrecht aan specifieke groepen, waarmee de noodzaak voor individuele discretionaire beslissingen wordt geminimaliseerd of overbodig gemaakt. BIJ1 kiest voor generieke, rechtvaardige oplossingen in plaats van individuele uitzonderingen.
BIJ1 pleit voor een structurele, wettelijke mogelijkheid voor iedereen zonder geldige verblijfsvergunning om verblijfspapieren te verkrijgen, ongeacht leeftijd of verblijfsduur. Hiermee wordt het systeem van individuele uitzonderingen (zoals de discretionaire bevoegdheid) feitelijk overbodig gemaakt. Het doel is om willekeur en onzekerheid te voorkomen en mensenrechten centraal te stellen.
“Iedereen zonder geldige verblijfsvergunning in Nederland krijgt een structurele, wettelijke mogelijkheid om verblijfspapieren te verkrijgen, ongeacht leeftijd of verblijfsduur. Dit geldt ook voor staatlozen.”
BIJ1 stelt voor dat minderjarige gevluchte mensen die langer dan drie jaar in Nederland wonen, verblijfsrecht krijgen, dat behouden blijft na het meerderjarig worden. Dit is een generieke regeling die voorkomt dat individuele gevallen afhankelijk zijn van discretionaire beslissingen.
“Minderjarige gevluchte mensen die langer dan 3 jaar in Nederland wonen, krijgen verblijfsrecht. Ze behouden hun verblijfsrecht als ze meerderjarig worden.”
De SGP erkent het bestaan van de discretionaire bevoegdheid bij asiel en wil dat de IND deze ruimhartig toepast in schrijnende gevallen, maar benadrukt dat dit geen recht is maar een gunst. Tegelijkertijd is de partij kritisch op algehele pardonregelingen en wil zij het asielbeleid strikter en eerlijker maken, met nadruk op het voorkomen van misbruik en het beperken van uitzonderingen.
De SGP vindt dat de IND in schrijnende situaties ruimhartig gebruik moet maken van de discretionaire bevoegdheid, maar ziet dit nadrukkelijk niet als een afdwingbaar recht. Dit standpunt is bedoeld om ruimte te houden voor menselijkheid in uitzonderlijke gevallen, zonder het systeem te ondermijnen of tot een structureel recht te maken.
“De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) maakt ruimhartig gebruik van de bevoegdheid in schrijnende situaties. Een dergelijk besluit is nadrukkelijk geen recht, maar een gunst.”
De SGP verzet zich tegen brede pardonregelingen, omdat deze volgens de partij het asielbeleid ondermijnen en oneerlijk zijn tegenover mensen die wel meewerken aan uitzetting. Hiermee wil de partij voorkomen dat de discretionaire bevoegdheid of vergelijkbare uitzonderingen leiden tot structurele versoepeling van het beleid.
“De SGP wil geen algehele pardonregelingen meer aangezien dat het asielbeleid ondermijnt en oneerlijk is ten opzichte van hen die wel meewerken aan uitzetting.”
Het CDA vindt dat de discretionaire bevoegdheid in het asielbeleid beschikbaar moet blijven voor uitzonderlijke gevallen, maar ziet deze als een vangnet en niet als standaardinstrument. De partij legt de nadruk op een streng en rechtvaardig asielbeleid, waarbij de discretionaire bevoegdheid alleen wordt ingezet indien strikt noodzakelijk.
Het CDA beschouwt de discretionaire bevoegdheid als een uitzonderingsmaatregel die slechts wordt toegepast wanneer andere procedures tekortschieten. Hiermee wil de partij ruimte houden voor menselijkheid in schrijnende situaties, zonder het reguliere asielbeleid te ondermijnen.
“Verwacht wordt dat de discretionaire bevoegdheid toegepast wordt indien nodig.”
DENK wil de mogelijkheden voor de IND-hoofddirecteur om in schrijnende asielgevallen een verblijfsstatus toe te kennen verruimen. Hiermee kiest DENK voor een humaner asielbeleid waarin de menselijke maat centraal staat, zodat uitzonderlijke situaties niet tussen wal en schip vallen.
DENK vindt dat de IND-hoofddirecteur meer ruimte moet krijgen om in schrijnende gevallen een verblijfsstatus toe te kennen. Dit adresseren zij als een noodzakelijke correctie op een te rigide asielbeleid, zodat individuele omstandigheden beter kunnen worden meegewogen en onmenselijke situaties worden voorkomen.
“Voor schrijnende gevallen verruimen we de mogelijkheden voor de IND hoofddirecteur om een verblijfsstatus toe te kennen.”
De VVD wil de discretionaire bevoegdheid in het asielbeleid afschaffen en pleit voor een striktere, uniforme toepassing van de asielregels zonder uitzonderingen op individuele basis. Volgens de VVD ondermijnt de discretionaire bevoegdheid het draagvlak voor het asielbeleid en leidt het tot willekeur; daarom moet deze bevoegdheid verdwijnen.
De VVD vindt dat de discretionaire bevoegdheid, waarmee de staatssecretaris in individuele asielzaken uitzonderingen kan maken, moet worden afgeschaft. Dit past in hun streven naar een streng, voorspelbaar en effectief asielbeleid zonder ruimte voor individuele uitzonderingen, om zo willekeur en ongelijkheid te voorkomen.
“De discretionaire bevoegdheid, waarmee de staatssecretaris in individuele gevallen alsnog een verblijfsvergunning kan geven, wordt afgeschaft.”
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma
Niet expliciet genoemd in verkiezingsprogramma